eitaa logo
کافهـ اخـــلاق ◾
239 دنبال‌کننده
165 عکس
24 ویدیو
9 فایل
🌟 به کافه اخلاق خوش آمدید! 🌟 زمینه کاری: اخلاق عملی و اخلاق کاربردی کافه‌دار: دکتر عبدالله عمادی؛ پژوهشگر اخلاق ارتباط با ادمین: @aemadii برنامه‌های کافه اخلاق: #داستان_اخلاق #فیلم_اخلاق #کافه_گفتگو #میز_کتاب #صدای_فکر #راه_و_روایت
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت هفدهم.mp3
8.74M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت هجدهم.mp3
26.89M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت نوزدهم.mp3
11.78M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيستم.mp3
10.41M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و یکم.mp3
12.53M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و دوم.mp3
10.01M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
سرنوشت‌ساز رسیدیم به مهمترین شب سال؛ شب بیست و سوم به گفته قرآن، امور سال آینده ما امشب طراحی و تعیین می‌شود؛ فیها یفرق کل امر حکیم 🔸آیا طراحی زندگی انسان توسط خدا بر اساس جبر و شانس است؟ نه... بر اساس اراده و انتخاب خود انسان‌هاست. پس به قلب ما نگاه می‌کنند که چه تصمیمی داریم، میخواهیم چه کنیم، میخواهیم چه راهی برویم. این تصمیم قلبی ما تعیین‌کننده است. و مهمترین عبادت خداوند اراده خود را بر اساس اراده آدم‌ها می‌آفریند. 🌿 تصمیم شما برای خودتان چیست؟ 🌿 برای راه خود چه برنامه‌ای دارید؟ درود باد به رندی که چون پیاله گرفت نخست یاد رفیقانِ خسته‌جان کرد التماس دعا عبدالله عمادی (معین) شب قدر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
قسمت بيست و سوم.mp3
14.62M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و چهارم.mp3
13.42M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
🔹 روایت نخبگانی از تعاملات پدر و دختر 🔻موضوع: «پدران رهبر» در دنیای دختران 🎙ارائه کننده: دکتر عبدالله عمادی (استادیار گروه اخلاق کاربردی پژوهشگاه قرآن و حدیث) 📆 تاریخ: شنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ ( بیست و ششم ماه مبارک رمضان) ⏰ ساعت: ۱۰ صبح 🔗 لینک شرکت در جلسه: https://www.skyroom.online/ch/pajooh/khanevade @abdollahemadi
قسمت بيست و پنجم.mp3
12.95M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و ششم.mp3
11.26M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و هفتم.mp3
14.11M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و هشتم.mp3
13.07M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
قسمت بيست و نهم.mp3
13.86M
🎙️برنامه ضیافت زندگی 🔹 موضوع: علاقه‌های انسان 🤵 کارشناس: دکتر عبدالله عمادی @abdollahemadi
▪️🍁🌸 عیدتان مبارک 🌸🍁▪️ ضمن تشکر فراوان از دوستانی که در طول ماه رمضان، در برنامه ضیافت زندگی مشارکت کردند. ممنون میشم از لینک زیر، در نظرسنجی برنامه شرکت کنید:👇🏻 https://EitaaBot.ir/poll/ifrwvc?eitaafly
📝 جای قلم بعضی وقتها پیش می‌آید چیزی را از روی زمین برمی‌داری و دنبال جای مناسب می‌گردی که آن را بگذاری. فکر میکنی به جاهای مختلف که آن را کجا بگذاری و جایش کجاست. قلم هم همینطور است؛ وقتی که از روی زمین برداشته می‌شود، دنبال جای مناسب می‌گردد. مناسب‌ترین جا، جایی است که دو چشم منتظر و گوش شنوا نشسته باشد تا آن را تحویل بگیرد. تا وقتی مخاطبی نباشد، قلم ترجیح می‌دهد روی زمین باشد و تکان نخورد. اینجا هستند کسانی که چشم و گوششان منتظر مغزی‌جات است و هستند کسانی که انتظاری ندارند. این دو گروه همیشه در جدالی نادیدنی، به قلم فشار می‌آورند؛ یکی فشار نوشتن و یکی فشار مقبول نبودن این منِ نویسنده‌ام که در این جدال، کدام یک را ببینم و کدام فشار را تحمل کنم؛ گاهی بخاطر بازخورد نگرفتن و چشم و گوش‌های بیخیال، احساس دیده نشدن و مخاطب نداشتن مرا سخت فشار می‌دهد. گاهی هم بخاطر چشم و گوش‌های منتظر، به احساس فشار نوشتن، پر نوشتن، خوب نوشتن، زود نوشتن دچار می‌شوم. خدا کند که همه قلم‌ها، جای مناسب خود را بیابند. ✍️ عبدالله عمادی (معین). ۲۶ فروردین @abdollahemadi
🦁 واقعیت جنگ شب گذشته با دیدن مشروح جلسه شورای امنیت و شنیدن نطق نمایندگان کشورهای مختلف، به این نتیجه رسیدم که گویا ارتباط جنگ و صلح برای برخی اُمرا روشن نیست و به واقعیت جنگ توجه ندارند. با کسانی که جنگ افروزی می کنند و برای ردگم‌کنی، حرف از صلح می‌زنند کار ندارم. صحبت من درباره کشورهای صلح طلب است. همانها که هم حمله اسرائیل به ایران را محکوم می‌کنند هم حمله ایران به اسرائیل را. برای آنها فرقی نمی‌کند کی به کی زده. هر گونه آتشی و تنشی در نگاه آنها محکوم است. ادبیات آنها صلح و تنش است نه ظالم و مظلوم. ادبیات ظلم و ستم، اصلا در دیپلماسی آنها تعریف نشده یا به صراحت بیان نمی‌شود. سویه‌های این ادبیات جهانی بین مردم ما هم زیاد دیده و شنیده می‌شود از سوی کسانی که تا صحبت از جنگ می‌شود، رویه تراژدیک آن را می‌بینند و می‌گریزند. مثل کسانی که وقتی دعوایی پیش می‌آید، کاری ندارند حق با کیست و کی زور گفته است. فقط با دعوت به صلوات، دو طرف را سفارش می‌کنند به گذشت و آرامش تا قال قضیه کنده شود. شاید در پس این تفکر، این توجیه باشد که اینکه کی زورگو باشد و کی مظلوم، نتیجه را عوض نمی‌کند. چیزی که مهم است این است که دعوا و خشونتی نباشد. همین لب این یادداشت این است که وقتی می‌خواهیم صلح برقرار کنیم، باید دهان ظالم را سرویس کنیم. راه برقراری صلح، سرکوب ظلم است. صلح‌طلب واقعی، مبارز است نه آنکه از جنگ می.ترسد. چرا؟ چون واقعیت جنگ، آتش و کشتار و تخریب و زخم و خون نیست. اینها ظاهر و نتیجه جنگ است. واقعیت جنگ در دنیا، تعدی است. اگر تعدی نباشد اساسا جنگی بین انسانها در نمی‌گیرد. تعدی یعنی راضی نشدن به حق خود و تجاوز به حقوق دیگران، یعنی ظلم. هر کجا جنگی هست یعنی ظالمی هست و مظلومی. یعنی متجاوزی هست و صاحب حقی. پس باید چشم باز کنیم و کشورهای متجاوز را ببینم؛ باید ببینم کدام یک از دو طرف، ستم می‌کند و کدام یک حقش خورده شده است. اصلا امکان ندارد به ستمگر و قربانی، بگویی آرام باشید و کنار هم با مسالمت زندگی کنید. آن ستمگر اصلا مسالمت برایش معنا ندارد و فقط آرامش خودش برایش مهم است. مسالمت واقعی وقتی محقق می‌شود که تعدی و ستمی صورت نگیرد و همه انسانها به حال خودشان باشند. ✍️ عبدالله عمادی (معین)_ ۲۷ فروردین @abdollahemadi
با خرسندی فراوان اعلام می‌دارم که کتاب «ارشاد اثربخش»، از چاپ بیرون آمد. کتابی مختصر برای بهبود وضعیت امر به معروف در حرمها و بهره‌برداری از ظرفیت مهم ارشاد در آن. این اثر حاصل ساعت‌ها تحقیق و تفکر است راجع به اینکه چگونه می‌شود با ارشاد زائر، او را به هدف زیارت رساند. این کتاب را اگر چه به سفارش آستان حضرت عبدالعظیم برای خدام آنجا نوشته‌ام، قابلیت آن را دارد که سایر خدام و برخی از فعالان فرهنگی نیز استفاده کنند. اجر و ارزش کتاب را خالصانه به پیشگاه مولا سیدالکریم عبدالعظیم عرضه می‌دارم و امیدوارم به لطف ایشان، مورد پسند مخاطبانش نیز واقع شود. این شرح بی نهایت کز حسن یار گفتن حرفی ست از هزاران کاندر عبارت آمد با تشکر از همراهی شما ✍️ عبدالله عمادی (معین)|۵ / ۲ / ۰۳ @abdollahemadi
کافهـ اخـــلاق ◾
با خرسندی فراوان اعلام می‌دارم که کتاب «ارشاد اثربخش»، از چاپ بیرون آمد. کتابی مختصر برای بهبود وضعی
نویسندگی شغلی نیست که به تنهایی انسان دامن بزند و او را تنها کند. نویسنده هر چند تنها نشسته و در خلوت کار می‌کند، اما تنها نیست و هر لحظه با یک کلمه، در حال ارتباط برقرار کردن با دیگران است. نویسندگی فرصتی است برای تأمل و تفکر در مورد مسائل مختلف و انتقال آنها به دیگران. نویسنده می‌تواند با کلمات خود الهام‌بخش باشد و فرد یا جریانی را تحت تأثیر قرار دهد و چه افرادی بهتر از خادمان که یکی از یکی شریف‌تر، گل‌تر، ماه‌تر
گوشه اتاق، گوشه‌گیر شده بودم و کارم شده بود زل زدن به بی‌معنایی سقف. هر بار که چشمانم را می‌بستم، یکی از حسرت‌ها و کمبودهایم به چشمم می‌آمد. با بی‌حوصلگی و دلزدگی، موبایلم را باز کردم و سری به کانال‌های مجازی زدم. لابلای محتواهای کلافه کننده، چشمم به جمله‌ای خورد که انگار درباره خودم بود: «خوشى و آسايش، در رضايتمندی و يقين است و غم و اندوه در شكّ و نارضايتى» چند لحظه مکث کردم و دوباره خواندم. «خوشى و آسايش، در رضايتمندی و يقين است و غم و اندوه در شكّ و نارضايتى» جمله از امام صادق عليه‌السلام بود در کتاب مشكاة‏الأنوار فکرم درگیر شد. هر چه بیشتر درباره‌اش فکر میکردم، حقایق بیشتری برایم روشن میشد: - اندوه آدم‌ها انعکاس خشم‌هایی است که پنهان کرده‌اند و شک‌هایی که جانشان را می‌خورد. - راه‌هایی که با شک بروی، تو را خسته و گرفتار می‌کنند. هر چه به خودت و کارت و راهت مطمئن‌تر باشی، خوشحال‌تری، روحیه‌ات بهتر است، کارت آسانتر پیش می‌رود. - چشمه شادی، وقتی خشک می‌شود که نارضایتی‌هایت را تبدیل به خشم کنی. - آدمهای مردد عصبی، همیشه در معرض ناراحتی و افسردگی و درگیر شدن با گره‌ها و گرفتاری‌های زندگی‌اند. - اگر از نارضایتی‌هایت شکایت کنی، بساط غم و غصه را جور کرده‌ای ولی اگر آنها را بپذیری، از خفقان فشار آنها آسوده خواهی شد. - تک تک نارضایتی‌ها، زخم می‌شود بر قلب و ملال میشود بر روح. پس راضی باش تا سالم بمانی - فکری به حال تردیدهایت کن. نهال خشنودی و یقین را در چاله تردیدهایت برویان - سخت نگیر و سیاه نبین. شبم که باشی، باید ماه و ستاره‌هایت بدرخشد و سپیده صبح، تو را روشن کند. ✍️ عبدالله عمادی (معین)|۱۵ /۲/ ۰۳ پی‌نوشت: متن حدیث: اَلرَّوحُ و الرّاحَةُ فِى الرِّضا وَ اليَقينِ وَ الهَمُّ وَ الحَزَنُ فِى الشَكِّ وَ السَّخَطِ. @abdollahemadi
ذهن و ضمیر بعضی آدم‌ها هستند که همیشه به آنها فکر می‌کنیم. اما بعضی آدم‌ها هستند که حتی اگر به آنها فکر نکنیم، حس می‌کنیم همیشه در لوح وجودمان و پسِ ذهنمان هستند. وجود آنها را با تمام وجود احساس می‌کنیم؛ حتی وسط کار و فعالیت، حتی وسط جمع وقتی با دیگران هستیم. گویا هر جا که می‌رویم با ما می‌آیند. هر چیز می‌خوریم با ما می‌خورند. هر چیز می‌بینیم با ما می‌بینند، هر چیز می‌گوییم با ما می‌شوند. هر چیز می‌خوانیم، با ما می‌خوانند. هر جا می‌خندیم با ما شاد می‌شوند، هر جا غصه می‌خوریم، سر به زانوی ما می‌گذارند. 🔹قضیه چیست؟ آدم‌های دسته اول، در ذهن مایند. ولی آدم‌های دسته دوم، در ضمیر مایند. آدمهایی که در ضمیر ما نقش بسته‌اند، کسانی‌اند که با آنها احساس یگانگی می‌کنیم. حضورشان جدی‌تر و عمیق‌تر است. نیاز نیست برای به یادشان بودن، حتما یاد آنها را به ذهن بگذرانیم یا خاطره آنها را با خود مرور کنیم. بلکه خودبخود هستند و هستند و هستند. واقعا چیز دیگری نیست که آنها را توضیح دهد جز آنکه آنها در خود مایند و خود مایند. می‌شود آدمهای ذهن خود را با مدیریت افکار، کنار گذاشت یا حداقل گاهی به آنها فکر نکرد. ولی کسانی که در ضمیر ما هستند را هرگز نمی‌شود کنار گذاشت. فراموشی، مجازات ذهن است و در ضمیر فراموشی نیست. ➖چقدر دقیق گفت اریک فروم: عشق، یکی شدن با کسی است یا با چیزی بیرون وجود خود، در شرایطی که جدایی و وحدت خود فرد حفظ شود. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۸ خرداد @abdollahemadi
🕵️شخصیت برتر ▪️پیش‌نوشت: به نظر می‌رسد شعور سیاسی ما کمی بالاتر رفته؛ در دوره‌های قبل بیشتر به هر کسی که حرفهای دل ما را میزد، رأی می‌دادیم. اما دیگر فهمیده‌ایم که صرفا به حرف نیست و نباید گول حرفها را بخوریم، نباید چشم‌بسته و احساسی رأی بدهیم. این دوره، توجه به تشخیص اصلح و کنشگری برای آن بیشتر شده است و این یعنی رشد شعور سیاسی. اگر به حرف باشد، برخی حرف‌های دل مرا دکتر پزشکیان زده اما باید دید شخصیت برتر کیست. ▪️ما خدایی شایسته آنیم که قبای ریاست را بر تن برترین و صالحترین شخصیت از بین شخصیت‌های موجود بپوشانیم. شخصیت برتر را فارغ از جایگاه و جریان سیاسی‌اش، و نیز فراتر از حرفها و شعارهایش باید بشناسیم. در حال حاضر، به نظرم می‌رسد شخصیت برتر کسی نیست جز دکتر سعید جلیلی. برنامه های او و رقبایش را در این مدت دنبال کردم و نهایتا به این نتیجه رسیدم که سجایای اخلاقی جالبی در ایشان هست که به این روشنی نمی‌توان در رقبایش احراز کرد؛ سالم است، باتقواست، بااخلاق است، با اراده است، اهل بخور بخور نیست، صدای مستضعفین است، متفکر است، بر خلاف ظاهرش پخته و زرنگ است، شجاع است، خاکی است و.... رئیس جمهور، فقط مجری نیست بلکه تصمیم‌گیر است. روزانه دهها تصمیم کوچک و بزرگ می‌گیرد در حوزه‌ها و موضوعات مختلف. پس باید تصمیم درست بگیرد. تصمیم درست، از که برمی‌آید؟ کسی که شناخت درست و جامع و عمیق دارد همراه با حریت و بی‌غرض بودن. این خصوصیت در دکتر جلیلی، روشن‌تر و بیشتر است. از سوی دیگر، - همصدا با شعار قشنگی که داده- یک جهان فرصت را پیش رو می‌بیند و به هر ایرانی یک نقش قائل است تا ایران را جهش بدهد؛ فراتر از نقش ابزاری برای رأی برعکس بعضی‌ها که رویکردشان دست گذاشتن روی مشکلات بود، ایشان دست گذاشته روی فرصت‌ها و کارهای لازم. این نگاه، بیشتر در شأن ماست و واجبتر است برای جامعه ما تا نگاه صرفا انتقادی و آسیب‌محور. ما هم‌اکنون نیازمند کسی هستیم که به اصطلاح ریل را عوض نکند و در تقابل جدی با سیاستهای حاکم قرار نگیرد، در عوض کاری و تحول‌آفرین باشد. همین نگاه دکتر جلیلی، مسأله‌محور است و به اذعان همه کارشناسان، برای آنها طرح و برنامه دارد همراه با اراده برای حل آنها. والسلام ✍️ دکتر عبدالله عمادی؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه قرآن و حدیث @abdollahemadi
🕵️شخصیت برتر (۲) الحمدلله بابت این نتیجه خیر. قابل پیش‌بینی بود و قابل پیش‌بینی ست که در دور دوم، دکتر جلیلی آراء بیشتری بدست آورد (به دلیل اضافه شدن اکثر آراء دکتر قالیباف به وی و دست برتر داشتن در مناظرات پیش رو به دلیل تفوق علمی و کلامی بر دکتر پزشکیان.) در هر صورت، انتخاب پیش رو، انتخاب بین دو رویکرد و دو مسلک است نه بین حق و باطل. نه رواست که دکتر جلیلی را تندرو بخوانیم نه دکتر پزشکیان را کندرو یا مهره دشمن! وجوه مشترک هر دو کاندید کم نیست. اما متاسفانه بازی رسانه آنها را در جایی قرار داده است که توهم میشود یکی نماینده انقلاب است و دیگری نماینده غرب! لطفا چشم باز کنیم و کماکان در پی تشخیص شخصیت برتر و گزینش آن باشیم به دور از جریانات سیاسی، هیاهوی رسانه‌ای، سلیقه شخصی و برچسب‌های اجتماعی. ✍️ عبدالله عمادی| ۹ تیر @abdollahemadi
جمله معروفیست که نمیدانم چه دنیادیده‌ای افاضه کرده: «اگر داشته‌های خود را شمارش کنید، مجالی برای شمارش نداشته‌های خود نخواهید یافت.» واقعا اینطوره ها. من امتحان کردم؛ اصلا مجال نمیشود. برعکسش هم صحیح است! یعنی اگر نداشته‌های خود را شمارش کنید، مجالی برای شمارش داشته‌های خود نخواهید یافت. گویا این به خاصیت ذهن برمی‌گردد که تمرکز روی یک قضیه، آن را از اضدادش دور می‌کند. دوستان من! داشته‌ها و نداشته‌ها هر دو واقعیتند، اما اینکه ذهن خود را روی کدام یک متمرکز کنیم، بسته به خودمان دارد. این فکت، در مقیاس بزرگتر، در کشور نیز صدق می‌کند؛ هم فرصت‌ها و امکانات هست، هم مشکلات. در حال حاضر، یک کاندیدا، روی امکانات تمرکز کرده و یکی روی مشکلات. جهت‌گیری کلی آنها، روی اقدامات و تصمیماتشان تأثیرگذار خواهد بود. _ یکی می‌گوید مشکلات را باید رفع کرد تا حال مملکت خوب شود. _ آن دیگری می‌گوید فرصت‌ها و نعمت‌ها را باید دید تا حال مملکت خوب شود. انتخاب با ماست. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۱۵ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
👫 گناه مشترک با گرامیداشت روز عفاف و حجاب و اهدای سلام به روان پاک شهدای مسجد گوهرشاد، مطلب مهمی را در این خصوص تقدیم می‌کنم: أ. جامعه اخلاقی، جامعه‌ای است که همه آزادانه- بدون فشار روانی و ترس از ناامنی و عواقب سوء-، بتوانند در آن رفتار خوب داشته باشند. ما باید برای تشکیل یک جامعه اخلاقی در خودمان احساس مسئولیت کنیم. این احساس مسئولیت را همه تحسین می‌کنند و دوست دارند. ب. «بانوی باحجاب و مرد چشم‌پاک، مسئولیت خود را در قبال تحقق یک جامعه امن و اخلاقی ایفا می‌کند.» یعنی کمک می‌کند مردان و زنان، آزادانه بدون فشار روانی رفتار خوب داشته باشند و از عواقب سوء رفتار بقیه ایمن باشند. از سوی دیگر، مردانی که هیزی می‌کنند، با ایجاد فشار روانی و ناامنی در زنان، جامعه را به گند می‌کشند. همچنین زنانی که ظاهر تحریک‌آمیز دارند، با ایجاد فشار روانی در مردان و افزایش احتمال سوءرفتار آنها، شکل‌گیری جامعه اخلاقی را با مشکل مواجه می‌کنند. ج. این در حالی است که غالب مردان هیز و زنان بی‌حجاب، مسئولیت اخلاقی فساد جامعه توسط خود را نمی‌پذیرند. بلکه بشدت به آنها برمی‌خورد که به چنین جرمی متهم شوند. در عوض، جنس مقابل خود را محکوم می‌کنند. د. خب آنچه لازم است برای آنها روشن شود، نقش ابزاریِ آنها در این زمینه است. مانند کسی که مباشر یک جرم است؛ با آنکه مجرم اصلی، شخص دیگری است اما قانون او را نیز به عنوان مباشر او می‌شناسد و مجازات می‌کند. بر این اساس، فساد اخلاقی جامعه، یک گناه تکی نیست که متوجه یک فاعل- مرد یا زن- باشد. بلکه یک «گناه مشترک» است. این موضوع با نگاه کلان فهمیده می‌شود نه نگاه فردی. به عبارت دیگر، اینجا دو گناه اتفاق نیفتاده. یعنی کاری به مجزا بودن آن نداریم. بلکه یک گناه واقع شده یعنی «فساد اجتماع». و این گناه مشترکی است که دست کم دو نفر آن را انجام داده‌اند؛ زنی که ظاهر محرک دارد و مردی که تحریک می‌شود. مثلا به این حدیث بنگرید که پیامبر (ص) فرمود: اگر زن با اظهار تمایل، خود را در اختیار مردی بگذارد و آن مرد به گناهی بیفتد، فَعلَيهَا مِن الوِزرِ مَا عَلَى الرَّجُل؛ همانقدر که بر عهده مرد گناه است بر عهده آن زن نیز گناه وارد می‌شود. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۱ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
من که درد دارم! پس چرا عکسهایم سالم است؟! چرا رادیولوژی هیچ چیز را در من نشان نمی‌دهد که توجیه‌ کننده این درد باشد؟! چرا آزمایشها همه خوب و نرمال است؟! تا به حال این لحظه را تجربه کرده‌اید؟؛لحظه سردرگم‌کننده و عذاب‌آوری است که با درد فراوان به دکتر مراجعه کنی و دکتر بگوید هیچیت نیست پاشو برو... احساس ترس و یأس بر تو غالب می‌شود. با خودت می‌گویی حتما این آزمایش‌ها اشتباه است! حتما دکتر بی‌سواد است! شاید اصلا چیزی در من باشد که هنوز کشف نشده باشد! از هیچ کدام از این احتمالات مطمئن نیستی اما از یک چیز مطمئنی: درد داری هر چه دیگران می‌خواهند آتش درونت را خاموش کنند، بیشتر شعله می‌گیری و سوز و گدازش را حس می‌کنی. نفس عمیق و کامل می‌کشی و چشمهایت را می‌بندی و به دنبال مورفینی در رؤیاهایت می‌گردی تا دردت را تسکین بدهد. دردهای انسانی، در بدو بروز، دردهایی ناشناخته هستند که نه خود آدم آن را میفهمد نه دیگران. اما باید دانست که مسکن ها رهزن درمانند و آدم را از خودکاوی دور می‌کنند. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۲ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
🖤 سبک‌های سوگ و محبت اگر از مداح یا جلسه‌ای خوشتان نیامد، اصلا عذاب وجدان نگیرید. راحت و رها بگویید خوشم نیامد. به زور تحمل نکنید که مثلا خیال کنید اگر خوشتان نیامده، باید در پیشگاه اهلبیت شرمگین باشید! همچنین اگر فرزندتان دچار چنین احساسی شد، بگذارید راحت و رها بگوید خوشم نمیاد. چرا؟ چون مداحی و روضه خوانی مساوی با مصیبت و نهضت امام حسین نیست. قرار نیست همه به یک سبک، عزاداری کنند؛ شعر و غزل، اندیشه، تاریخ، رمان، حماسه، زیارت، کمک، هنر و موسیقی،...گونه‌های دیگری از ابراز محبت و سوگ برای اهل بیت است. منحصر در مداحی نیست. احساسات پاک خود و فرزندان به اهلبیت را با مداحی، قاطی و یکی نکنید. همه میدانیم که مداحی و مجالس روضه ما، مقرون با اشکالات و آسیب‌های متعددی است متأسفانه. پس اگر فرزندتان روضه‌های کنونی را دوست نداشت، احساسات او را بپذیرید. نگران نباشید کافر نمی‌شود! بلکه شاید می‌خواهد تعلقش به اهل‌بیت را از احساس شرم و گناه فراتر ببرد و با خود اصیلش با آن روبرو شود. ضمن پذیرش احساسش، او را به سمت گونه‌های دیگری از ارتباط با اهلبیت هدایت کنید. 🖊️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۳ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
انسان نامیرا چشم‌های مرد به دنیای پس از مرگ باز می‌شود؛ دنیایی که تاکنون ندیده است. او در یک مکان غیرمعمول قرار دارد؛ جایی که نور و سایه به شکل‌های عجیب و غریب تراکم دارند. اطرافش پر از رنگ‌ها و صداهای ناشناخته است. او به آرامی پا به این دنیای نامعلوم می‌گذارد و با هر قدم، حسی عجیب و ناشناخته به او دست می‌دهد. همچنان که راه می‌رود، نگاهی به پشت سر خود می‌اندازد. متوجه می‌شود سه راه نوری ممتد پشت او کشیده شده‌ و در هر یک، صدها نفر شبه خودش راه میروند و به سویش می‌آیند. در مسیر اول خودش را دید که در حال نیکوکاری است، در مسیر دوم خودش را دید که در حال نوشتن است، در مسیر سوم خودش را دید که در حال دعا کردن است. ناگهان احساس کرد هنوز در دنیاست و دنیا را میتواند ببیند. میتواند صدایی را که بالای سر دنیا می‌پیچد را بشنود؛ صدایی که به انسانها می‌گوید: ای انسان‌های جان‌دوست! یک روز زندگی‌تان را ترک خواهید کرد و از این دنیا خواهید رفت. چشم و لب و دست و پایتان، دیگر جانی ندارند که برایتان کاری کنند. اما سه چیز هست که برایتان کار میکنند: [صدقه‌ای که اثرش جاری است، علمی که نفع می‌رساند، فرزندی که دعایت می‌کند.] گویا آنها دست و زبان شمایند که هنوز از کار نیفتاده‌اند. دست و زبان خود را با صدقه و علم به کار بیندازید؛ البته اگر دوست ندارید بمیرید. پی‌نوشت: و قَالَ رَسُولُ اَللَّه (ص): إِذَا مَاتَ اَلرَّجُلُ اِنْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثَةٍ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ وَ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ وَ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ.(ارشادالقلوب، ج۱، ص۱۴) 🖋️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۴ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi
🏴🏴🏴🏴 ٖؒ﷽‌🏴🏴🏴🏴 یادداشت‌های کانال درباره امام حسین علیه‌السلام: ⬛ به احترام محرم در پناه روزنه خوشحالی مهمترین درس محرم ذوق هواداری اخلاق یزیدی از قبل ستاره سیاره رنج قربون شکلت سبک‌های سوگ و محبت اللهم اجعلنا من اصحاب الحسین 🤲🏻🤲🏻 لطفاً در ثواب انتشار مطالب به دیگران شریک باشید.💚 @abdollahemadi