شخصیت اصلی، (علی)، به نوعی نماد انسان معاصر است که در میانه تقابل مرگ و زندگی، تقابل از دست دادن و بدست آوردن، در جستجوی معنای زندگی است. مرگ و زایش، به موازات هم در فیلم دیده می‌شوند؛ علی از سویی در یک بحران وجودی قرار دارد (مواجهه با رفتن و نبودن) و به تردید درباره زنده‌گی می‌رسد. از سویی دیگر، برای زنده ماندن تلاش می‌کند و فرصت‌های تازه در زایش فرزندش را می‌بیند. اگر مرگ یا فکر آن، ترس ایجاد می‌کند، میل به آینده فرزندش در او امید ایجاد می‌کند. هر جا که ترس و امید با هم باشند، طرحهای خوب و معناداری در می‌اندازند. علی در پایان داستان به این درک میرسد که برای دریافت عطر خوش خود و ساختن آن (که نامگذاری آن به حرف اول اسم خودش، می‌تواند استعاره‌ای از این باشد)، باید با ترس‌هایش روبرو شود، باید به دیگران زندگی ببخشد، باید استعدادش را شکوفا کند (استعداد عطر ساختن) و از شکوفایی استعدادش ذوق کند؛ (استعداد پدر شدن) #معنای_زندگی #خودسازی @ethicscafe