#فیلم_اخلاق این هفته، فیلم حدود ۸ صبح، ساخته منوچهر هادی، ۱۴۰۲ ژانر خانوادگی جنایی #فیلم_خانواده

#فیلم_اخلاق: فیلم اتاق معلمان (سالن معلمان) (The Teachers' Lounge). ساخته ایلکر جاتاک، بهترین فیلم ۲۰۲۳ آلمان

#فیلم_اخلاق هفته، فیلم سینمایی «عطرآلود»، ساخته هادی مقدم دوست، ۱۴۰۳ #فیلم_خانواده

#فیلم_اخلاق هفته: فیلم سینمایی «عاشقم باش اگر جرأت داری» Love Me If You Dare ، ساخته Arun Bhimavarapu، هند 2024

#فیلم_اخلاق هفته: هیولا (the beast) ، ساخته برتران مانلو، ۲۰۲۴ فرانسه

#فیلم_اخلاق: «سوجان»، ساخته حسین تبریزی، ۱۴۰۳ #فیلم_خانواده

قبل از اینکه به ادامه بررسی سوجان بپردازم لازم می‌دونم یه نکته مهمی رو بگم:👇🏻 مستحضرید دو نوع بررسی و تحلیل فیلم وجود داره: یکی اینکه با نگاه دقیق و موشکافانه بگردیم از هر سوراخ فیلم یه حرفی بیرون بکشیم و ایراد بگیریم که چرا این دیالوگ، این پیام، این لباس، این دکور، این نماد، این رنگ، این لوکیشن، این آدم در فیلم آمده! این نوع تحلیل، غالبا به درد کسانی می خورد که از منتقد فیلم بودن نان می خورند یا درس تخصصی رسانه و نمایش می خونند. نوع دیگر اینکه ببینیم فیلم، چه پیام خوبی و حرف بدردبخوری داره برا زندگیمون داره ازش استفاده کنیم. در این رویکرد، ما به دنبال درک احساسات، ارزش‌ها و درس‌هایی هستیم که می‌تونیم از داستان و شخصیت‌ها بگیریم و باهاش رشد کنیم. ➖ اگه تحلیل فیلمای کافه رو دنبال میکنید، می‌دونید که من در #فیلم_اخلاق نوع دوم رو دنبال می‌کنم و دنبال تحلیل جنبه های اول نیستم. به دنبال الهام و برداشت از فیلم نه نقد فیلم

#فیلم_اخلاق سینمایی «مردی بدون گذشته» (Man with No Past)، کارگردان: James Bamford، سال ۲۰۲۵ ، آمریکا

🎬 مردی بدون گذشته (Man with No Past) فیلم مرد بدون گذشته، فیلم تماشایی و پیچیده‌ای است. مضامین اخلاقی زیاد و قابل توجهی در آن به نمایش گذاشته شده است. مهمترین آن، ارتباط اعمال انسان با روح اوست؛ اعمال خیر و شر شخصیت‌های فیلم را در دو دنیای متفاوت نشان می‌دهد. اما خط اصلی داستان، فلسفه خیر و شر در تاریخ و اصلی‌ترین مضمون فیلم، اخلاق سرمایه‌داری است که به پیشرفت و ترقی، یک رنگ اخلاقی می‌زند. مطابق با آن، سرمایه‌داران هر طرح و پروژه مترقی و فناورانه که پیش می‌برند را ارزشمند و لازم می‌دانند از این زاویه که به نفع بشر است؛ حتی اگر عده‌ای زیر چرخ توسعه له شوند یا از آن ناراضی باشند. خوی طماع و خودشیفته و جاه‌طلب سرمایه‌داری را در شخصیت پاول و سوچ می‌توان دید که مهمترین هنر و استعداد انسان را در خدمت به اهداف توسعه و پیشرفت صنعت می‌دانند. سوچ- در قالب متظاهرانه یک سخنران انگیزشی- به کسی که می‌خواهد درست رفتار کند می‌گوید: تو باید در تاریکی‌های درون خودت جستجو کنی.. درون اون فردی که نمی‌خواهی باشی تا بفهمی واقعا کی هستی! او با این حرف می‌خواهد جنبه شر او را برانگیزاند تا مثل خودش وارد یک بازی شود که ته آن بازی، به ادعای او نجات دنیاست. بازی‌ای که در عین اعتراف به اینکه همه چیز اشتباه پیش می‌رود، باید ادامه پیدا کند. چون «بدی» باید برنده شود تا خوبی دلیلی برای ادامه دادن داشته باشد. (شبیه آنکه کسی از سبب خیر شدن عدو بخواهد نتیجه بگیرد که پس کار عدو درست است چون همان نقشی را ایفا می کند که باید ایفا کند) عشق و لذت در همین است که نقش خودت را داشته باشی. (این بحث با دیالکتیک هگل و نظریه چرخه‌های تاریخی قابل تطبیق است) در این میان، توصیه اخلاقی که حتی در صحن کلیسا بیان می‌شود این است که بهتر است با جریان همراه شد؛ گاهی اوقات نمی‌تونی با جریان مقابله کنی گاهی اوقات مجبوری باهاش همراه بشی!. این یعنی اینکه کسی که زیادی خوب و اخلاق‌گراست، دارد خلاف جریان آب شنا می‌کند. اما پشتوانه شخصیت اصلی فیلم، خانم شَلی – یک کافه دار آرام اخلاق‌مدار- را می‌بینیم که از عالم قبل به پاول هشدار داده و می‌دهد که «هیچ وقت برای انجام کار درست دیر نیست» و با همین شعار، او را از شرارت نجات می‌دهد. البته از طرفی دیگر دست رایدر را در کلیسا می‌گذارد و بالای نعش او به سوگ می‌ایستد. شاید کارهایش متناقض باشد و شاید هم نه. اصلا چه اهمیتی دارد که انسان، متناقض عمل نکند؟! #فیلم_اخلاق #فلسفه_خیروشر کافه اخلاق، نگاهی تازه به اخلاق┈┈•☕ @ethicscafe

🎬 «پایتخت۷»، از منظر اخلاقی من هم مثل میلیون ها ایرانی، این شبها از تماشاگران پایتختم. کاری به جنبه طنز فیلم ندارم. میخواهم دو نکته راجع به جنبه اخلاقی فیلم عرض کنم: ➖اولین نکته آن است که پایتخت 7 در عین طنز قوی و خوبی که دارد، فیلمی نیست که فایده اش صرفا خنداندن و خندیدن باشد. بلکه به مخاطب کمک می‌کند کمی به مسائل دور و برش فکر کند و آنها را بشناسد. حاصلش، فکر و آگاهی است. قصه زندگی خانواده معمولی و وابستگان، یک افسانه یا فانتزی نیست بلکه یک قصه واقعی از قصه های بیشماری است که در جامعه ما هست. یک فیلم واقعیست نه فیلم داستانی یا تخیلی و هنری. از این جهت می‌توان گفت طنز پایتخت، واقعا یک طنز ارزشمند است، به طوری که حتی بسیاری از منتقدانش را نیز به تماشای خود می کشاند. ➖دومین نکته آنکه در راستای واقعی بودن قصه فیلم، ما شاهد گفتگوها و رفتارهایی هستیم که به لحاظ اخلاقی، مورد تأیید نیست مثلا رفتار مادر و فرزند (بهتاش و فهیمه) بگومگوی زن و شوهر (نقی و هما) خودنمایی و دروغ و لاف زنی (نقی) فریبکاری و حقه بازی (ارسطو و شری) ادا اطوار درآوردن بهتاش، آزاردادن ارشاد توسط نقی، برخورد بهروز با رحمت و و و... اما غالب این موارد، مواردی است که بیننده آنها را به عنوان طنز می‌بیند و جدی نمی‌گیرد. در واقع درست نبودن آنها به قدری واضح است که باعث آزار مخاطب یا مشروعیت‌بخشی یا عادی‌سازی آنها نمی‌شود. به نظر من نمایش پدیده‌ها و رفتارهای غیراخلاقی جامعه در این فیلم، کاملا هوشمندانه، نقادانه و درست است. این نگاه بسیط و بسته‌ای است که با دیدن یک صحنه از فیلم بگوییم که واویلا چرا این صحنه را نشان داده یا چرا فلان کلمه در دیالوگ آن بازیگر بوده! مگر آنکه شاهدی باشد بر اینکه کارگردان می‌خواهد آن کلمه یا رفتار را عادی‌سازی کند یا مشروعیت ببخشد. ▪️رسالت فیلم- و به طور کلی هنر- آن است که به طور غیرمستقیم، به نقد و آگاهی‌بخشی بپردازد و در راه ایفای این رسالت، ناگزیر به نمایش واقعیت است به طوری که آزاردهنده و تأییدکننده نباشد. به نظر من، فیلمی که واقعیت را نشان ندهد و به جای آن، تصویری تحریف‌شده یا روتوش‌شده از حقیقت ارائه کند، غیراخلاقی است. چون مخاطب را از درک درست مسائل بازمی‌دارد، او را از واقعیت دور میکند و به جای آگاهی‌بخشی، به گمراهی و ساده‌لوحی و بی‌فکری وی دامن می‌زند. به نظر می رسد پایتخت ۷ در بازنمایی جنبه‌های سیاه و سفید جامعه و ایفای مسئولیت اخلاقی خود در قبال جامعه برای نمایش واقعیت، موفق و هوشمندانه عمل کرده است و می‌توان آنرا بازتاب خوبی از دردها و مشکلات جاری بسیاری از ما دانست. شاید راز ارتباط عمیق نسلهای قدیم و جدید با فیلم، در همین نکته نهفته باشد. #فیلم_اخلاق ادامه دارد.... ____________________ کافه اخلاق | عبدالله عمادی (معین) @ethicscafe

#فیلم_اخلاق سریال آبان، ساخته رضا دادویی، ۱۴۰۳-۱۴۰۴ #فیلم_خانواده آبان، قصه‌ای پرماجرا و خاص بود که گزاف نیست آنرا یک «تراژدی اخلاقی» بنامیم؛ ماجراهای مختلفی که در کنار ماجرای اصلی یعنی آبان و فریبرز، نمایش داده شد، در مجموع، تمیز و قابل تأمل بود. واقعی بود. درس آموز بود.

#فیلم_اخلاق #فیلم_خانواده #فیلم_روانشناسی : هر نفسی که می‌کشی (Every Breath You Take)، ساخته وان استاین، آمریکا، ۲۰۲۱ @ethicscafe