eitaa logo
کافهـ اخـــلاق ◾
249 دنبال‌کننده
193 عکس
26 ویدیو
11 فایل
🌟 به کافه اخلاق خوش آمدید! 🌟 زمینه کاری: اخلاق عملی و اخلاق کاربردی کافه‌دار: دکتر عبدالله عمادی؛ پژوهشگر اخلاق ارتباط با ادمین: @aemadii برنامه‌های کافه اخلاق: #داستان_اخلاق #فیلم_اخلاق #کافه_گفتگو #میز_کتاب #صدای_فکر #راه_و_روایت
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آیا جوامعی که عید سال نوی آنها میلادی نیست، درست است کریسمس را جشن بگیرند؟ ▪️پاسخ به این پرسش از دو نظر، مثبت است: یک از جهت تنوع فرهنگی و فرهنگ جهانی. جشن کریسمس می‌تواند احترام به فرهنگ دیگر، همدلی و همبستگی با آنها باشد و زمینه‌ساز تبادلات خوب بین آنها شود. دو اینکه بر اساس خودمختاری اخلاقی، افراد آزادند- تا جایی که به اصول مطلق اخلاق خللی وارد نشود- خودشان تصمیم بگیرند که کدام جشن‌ها و سنت‌ها را می‌خواهند دنبال کنند. دیگران نیز موظفند به انتخاب وی احترام بگذارند. در واقع می‌توان گفت که اخلاق در همه جا سرک نمی‌کشد که چیزی بگوید. ▪️اما از یک نظر نادرست است و آن وقتی ست که جشن گرفتن کریسمس با ارزش‌ها و سنت‌های بومی تعارض کند و فرد، با این کار بخواهد فرهنگ خود را تضعیف کند. در این صورت، احترام به فرهنگها و تنوع فرهنگی هم زیر سؤال می‌رود! چون نمی‌شود فرهنگ خود را له کنی، بعد بگویی باید به همه فرهنگها احترام بگذاریم. ➖به عنوان نمونه‌ای از اتحاد فرهنگ‌ها، می‌توانیم به تلفیق جشن‌های اسلامی و ملی در کشور اشاره کنیم که بسیاری از مردم ما به هر دو احترام می‌گذارند و یکی را قربانی دیگری نمی‌کنند. ▪️نتیجه‌گیری: به طور کلی، جشن گرفتن کریسمس توسط جوامعی که این سنت را ندارند، می‌تواند درست و مثبت باشد، به شرطی که با احترام به فرهنگ بومی همراه باشد و انتخاب آزادانه‌ای براساس خودمختاری اخلاقی افراد باشد. کافه اخلاق، نگاهی تازه به اخلاق┈•☕|👇🏻 https://eitaa.com/ethicscafe
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📒 درباره دروغ: ۱- دروغ ، زیبایی رو می بره ۲- با چار نفر، رفاقت نکن: احمق، بخیل، ترسو، دروغگو ۳- همه بدیها رو در خانه‌ای جا دادند و درش رو قفل کردند. کلید اون قفل، دروغه. ۴- سه خصلت هست که هر کی داشته باشه در همین دنیا گرفتاریشو می‌بینه: ظلم، قطع رحم، قسم دروغ ۵- اگر به تو نسبت دروغ دادند، عصبانی نشو 📓منابع: کافی، تحف‌العقول، امالی مفید، معدن‌الجواهر @ethicscafe
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
: فیلم اتاق معلمان (سالن معلمان) (The Teachers' Lounge). ساخته ایلکر جاتاک، بهترین فیلم ۲۰۲۳ آلمان
فیلم، نمونه‌ای از چالش‌های اخلاقی و حرفه‌ای معلمان است: _ تعارض بین ارزش‌های شخصی و ارزش‌های سازمانی مثلا بین حفظ شخصیت دانش‌آموز و نظم مدرسه _ تعارض بین ارزش‌های شخصی و انتظارات والدین مثلا مکتوم نگه داشتن اطلاعات محرمانه و درخواست والدین مبنی بر شفاف کردن اوضاع _ تعارض بین نیازهای دانش‌آموزان و انتظارات همکاران مانند درخواست همکاری از کواک بر علیه اسکار _ تعارض بین مسائل دانش‌آموزان و مسائل والدین مانند تعارض مسأله خانم کوهن و فرزندش اسکار
شخصیت اول فیلم یعنی «کارلا نواک»، در خور توجه است: یک معلم کم‌تجربه، اخلاق‌گرا، مصمم، حقیقت‌طلب، دلسوز، مسئولیت‌پذیر و تلاشگر، که خوش‌اخلاق نیست و بشدت تحت فشار است، اکثرا صبر می‌کند و گاهی کم می‌آورد. از نظر کاری هم روابط نسبتا خوبی با همکاران دارد و به دانش‌آموزان خود اهمیت، آزادی و احترام می‌دهد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که شخصیت او، بسیار واقعی باشد؛ به نمایندگی از معلمان فراوانی که با چالش‌های روزمره و فشارهای سیستم آموزشی مواجه هستند و با حسن نیت و وجدان کاری، تلاش می‌کنند بهترین‌ها را برای دانش‌آموزان خود فراهم کنند.
30.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تمرینی که خانم نواک انجام می‌دهد👆، یکی از بهترین تمریناتی ست که در حیطه تربیت اخلاقی برای آموزش حمایت و مهربانی و کمک به بچه‌ها می‌توان انجام داد. برای ایستادگی و حفظ تعادل در فضای سخت، چاره‌ای نیست که افراد به همدیگر کمک کنند، با هم هماهنگ باشند و هر کدام به دیگری بتواند تکیه کند. راه دیگری وجود ندارد. دستیابی به اهداف سخت و چالش‌برانگیز تنها با اتحاد و حمایت ممکن است. یکی از چیزهایی که فردگرایی را به چالش می‌کشد، همین واقعیت است.
گیج‌کننده بودن و پیچیده شدن و به نتیجه نرسیدن، نشان ضعف فیلم نیست. بلکه نشان از واقعیت بحران دارد. بحران، همینجوری است؛ پیچیده و چندوجهی است، آدم را گیج می‌کند و خیلی وقت‌ها به نتیجه نمی‌رسد و راه حل قاطع و روشنی ندارد. و یا تا زمان حل شدنش، چند قربانی می‌گیرد. به ویژه وقتی که مایه اصلی بحران، برقراری عدالت باشد مثل بحران این فیلم، بحران سرقت در مدرسه. به نظر من یکی از پیچیدگی‌های سنگین اخلاق، بحث عدالت و برقراری آن است. به حدی که اصلا گاهی اخلاق، از کار می‌افتد و زور قانون می‌آید وسط میدان برای حل مسئله. در واقع باید گفت همه مسائل با اخلاق حل نمییی‌شود. افلاطون- در یک بیان اغراق‌آمیز گفته: «عادلانه یا درست معنایی ندارد جز این که منفعت گروه قدرتمندتر در آن است». از اغراقش که بگذریم، لب مطلبش درست است که خیلی وقت‌ها، قدرت و نهاد قدرت (مانند قانون و پلیس) مسأله را حل می‌کند. البته بهتر است بگوییم فیصله می‌دهد. پلان پایانی فیلم، همین پیام را دارد وقتی پلیس، اسکار را همان‌جور که روی صندلی نشسته، برمیدارد و می‌برد.
در زمینه قضاوت کردن هم، فیلم اتاق معلمان، حرفهای قابل توجهی برای گفتن دارد. یکی از آنها، ایده «تداخل قضاوت‌ها» با یکدیگر است. بقول معروف، اگر X حق دارد، پس y حق ندارد! اگر قضاوت کنیم که هر دو حق دارند، قضاوت‌ها با یکدیگر تداخل می‌کنند و همدیگر را خنثی می‌کنند. فیلم، این ایده را به چالش می‌کشد رد این ایده را به خوبی در صحبتهای کارگردان فیلم میتوان فهمید که گفته:👇🏻 «به نظرم این نگاه که شخصیت‌های منفی را «آدم‌های شرور» ببینیم تا حدی منسوخ شده است. باید چنین ابهامی داشته باشید. حالا تماشاگران خیلی تحصیل‌کرده‌تر هستند و وقتی صحبت شخصیت‌پردازی می‌شود نمی‌توان صاف و سطحی بود، چون چیزی به نام دنیای سیاه و سفید نداریم. درواقع من فیلم‌ها و داستان‌هایی را دوست دارم که در آن‌ نمی‌توان تشخیص داد حق با چه کسی است و چه کسی اشتباه می‌کند. هر وقت چنین داستانی در ذهنم داشته باشم مطمئن هستم ارزش گفتن دارد.»