استاد وزیری فرد: اینکه حافظ می‌فرماید: «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» منظور این نیست که #دیو و فرشته‌ای تجسم کنیم و...؛ دیو همان #غفلت و اخلاق و رفتار زشت و #حرف‌های_نامربوط است. باید دیو را از وجودمان بیرون کنیم و جای #پرداختن_به_دیگران و حرف‌های بیهوده را به #توجه_و_سکوت بدهیم. در این صورت هرجا که باشیم، آنجا بویی از #بهشت به خود می‌گیرد چراکه در بهشت #لغو و #تأثیم نداریم: «لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً» (غاشیه،11) «لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ» (طور، 23) @faghatkhoda1397