eitaa logo
فهام
1هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
172 ویدیو
25 فایل
💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠 ✅محتوای فاخر و عمیق ✅زبان ساده و قابل فهم ❌شعار ❌حرف بی‌سند ⏱شبی 5 دقیقه رضا بیات: استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی. @DR_Reza_Bayat
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام و درود امشب و فردا که سورۀ مائده را می‌خوانید، پشت سر هم به غدیر خم می‌روید. سه آیه را پارسال معرفی کرده بودم که دوباره در قالب «بازنشر از سال گذشته» تقدیم حضورتان می‌کنم. این هم یک آیه و حدیث دیگر:
🕋جزء ششم🕋 وَ مَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَلِبُون‏ «1» ⬇️⬇️⬇️ و هر كس سرورى خداوند و پيامبرش و آنان را كه ايمان دارند بپذيرد (از حزب خداوند است) بى‏ گمان حزب خداوند پيروز است. 🟠🟠🟠 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ يَعْنِي يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يَعْنِي مُحَمَّداً وَ الَّذِينَ آمَنُوا يَعْنِي وَ يُحِبُّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ يَعْنِي شِيعَةَ اللَّهِ وَ شِيعَةَ مُحَمَّدٍ وَ شِيعَةَ عَلِيٍّ هُمُ الْغَالِبُونَ- يَعْنِي الْعَالُونَ عَلَى جَمِيعِ الْعِبَادِ- الظَّاهِرُونَ عَلَى الْمُخَالِفِينَ لَهُمْ- قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: فَبَدَأَ اللَّهُ فِي هَذِهِ الْآيَةِ بِنَفْسِهِ- ثُمَّ ثَنَّى بِمُحَمَّدٍ، ثُمَّ ثَلَّثَ بِعَلِيٍّ [ثُمَّ قَالَ‏]: فَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: رَحِمَ اللَّهُ عَلِيّاً اللَّهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَيْثُ دَارَ «2» ⬇️⬇️⬇️ ابن عباس می‌گوید: « وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ» یعنی الله را دوست بدارد، « وَ رَسُولَهُ» یعنی محمد را دوست بدارد، « وَ الَّذِينَ آمَنُوا» یعنی علی را دوست بدارد، «فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ»، منظور از حزب خدا، شیعیان خدا و رسول و علی هستند. «هُمُ الْغَالِبُونَ» یعنی بر همۀ بندگان برتری دارند و بر مخالفانشان غلبه می‌کنند. خدا اول خودش را نام برده، دوم پیامبر را و سوم علی را. وقتی این آیه نازل شد، پیامبر (ص) فرمود: خدا بر علی رحمت آورد! خدایا، حق را همراه او قرار ده؛ هر جا که او باشد. 📌 1. مائده: 56 2. شواهد التنزیل، ج1، ص246 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
6 رمضان سالروز ضرب سکه ولیعهدی امام رضا علیه السلام حتما متن داخل ویدئو را بخوانید. توضیحات جالبی دارد دربارۀ این که چرا مأمون علاوه بر نام امام رضا(ع)، نام علی بن ابی طالب (ع) را نیز روی سکه حک کرد. این ویدئوی ارزشمند کار دوستان موزه شیعه است. https://eitaa.com/ShiaMuseum فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب @fahhaam
🕋جزء هفتم 🕋 وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فىِ الْبرَّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فىِ ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلَّا فىِ كِتَابٍ مُّبِين‏ و كليدهاى (چيزهاى) نهان نزد اوست؛ (هيچ كس) جز او آنها را نمى‌‏داند؛ و او آنچه را در خشكى و درياست مى‌‏داند و هيچ برگى فرو نمى‌‏افتد مگر كه او آن را مى‌‏داند و هيچ دانه‌‏اى در تاريكى‌‏هاى زمين و هيچ تر و خشكى نيست جز آنكه در كتابى روشن آمده است. 1. انعام: 59. ترجمۀ استاد موسوی گرمارودی 🟠🟠🟠 🟠 نکته: معمولا اهل مسجد و نماز غفیله این آیه را حفظ هستند. اما واقعا چه ربطی به اهل بیت (ع) دارد؟ امشب شما را با این سؤال تنها می‌گذارم. 🟠 این ادب قرائت قرآن است که در آیات دنبال اهل بیت (ع) بگردیم. 🟠 این تصدیق فرمایش پیامبر (ص) است که هر وقت با قرآن مواجه شدیم، بدانیم که اهل بیت (ع) هم آنجا هستند. مگر حدیث ثقلین غیر از این می‌گوید؟ این دو هیچگاه از هم جدا نمی‌شوند. 🟠 پیامبر (ص) فرمود: خدایا حق را جایی قرار بده که علی (ع) هست. دیشب حدیثش را خواندیم. «حق» تر از قرآن سراغ دارید؟ می‌شود قرآن باشد و علی (ع) نباشد؟ 🟠 حالا آیۀ 59 انعام را دوباره بخوانید و ببینید کجایش به امیرالمؤمنین و امامان هدایت که درود خدا بر آنان باد، ربط دارد؟ فردا در یک ویدئوی کوتاه توضیح می‌دهم؛ ان‌شاءالله! برای این که امشب هم بی‌نصیب نمانیم، آیه‌ای را که پارسال در فهام گذاشته بودم، دوباره تقدیم می‌کنم. ❓راستی، بازنشری‌ها را می‌بینید؟ فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
هدایت شده از فهام
✅شب هفتم، جزء هفتم✅ وَ كَذَلِكَ نُرِى إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (انعام/ 75) و اين‏گونه ما گسترۀ آسمان‏ها و زمين را به ابراهيم مى‌‏نمايانيم و (چنين مى‌‏كنيم) تا از باورداران گردد. امام صادق(ع) دربارۀ این آیه فرمود: برای ابراهیم(ع) پرده از هفت آسمان برداشته شد تا جایی که فراز عرش را دید و از هفت زمین نیز پرده برداشته شد. برای حضرت رسول (ص) نیز چنین شد؛ برای من و امامان پس از من هم چنین می‌شود. 📌تفسیر البرهان، ج2، ص432 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 با لمس این لینک به فهام بپیوند: https://eitaa.com/fahhaam 💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠
بابت ویدئویی که قولش را داده بودم، شرمنده شدم. روز آخر کاری بود و به شکل وحشتناکی شلوغ بودم. ان شاء الله امشب یا فردا ویدئو را تقدیمتان می کنم.
🕋 جزء هشتم 🕋 قُلْ فَللّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِين‏ «1» بگو: خاص خداست دليل محكم و رسا، اگر مى‏‌خواست همه شما را هدايت مى‏‌كرد. 🟠🟠🟠 عن سدير، عن أبي جعفر- عليه السّلام- قال: قلت له: جعلت فداك، ما أنتم؟ قال: نحن خزّان علم اللّه، و نحن تراجمة وحي الله. نحن الحجّة البالغة على من دون السّماء و من‏ فوق الأرض. «2» از امام باقر (ع) سؤال شد: شما، امامان، چه هستید؟ امام فرمود: ما خزانه‌داران علم خداوندیم؛ ترجمۀ وحی خداییم؛ دلیل محکم و رساییم بر هر آن که روی زمین و زیر آسمان است. 🟠🟠🟠 و في باب ما كتبه الرّضا- عليه السّلام- للمأمون من محض الإسلام و شرائع الدّين: أنّ الأرض لا تخلوا من حجّة اللّه تعالى على خلقه في كلّ عصر و أوان. و أنّهم العروة الوثقى و أئمّة الهدى و الحجّة على أهل الدّنيا، إلى أن يرث اللّه الأرض و من عليها. «3» مأمون از امام رضا (ع) درخواست کرد که عقاید اصلی و ضروری اسلامی را برای او بنویسد. یکی از فرازهایی که امام رضا (ع) مرقوم فرمود، چنین بود: دیگر این که در هیچ عصر و هیچ لحظه‌ای زمین از حجت خدای بلندمرتبه بر بندگان خالی نمی‌ماند. آن حجج الهی ریسمان استوار و امامان هدایت و حجت بر اهل دنیا هستند تا قیامت که خداوند زمین و اهلش را به ارث برد (و به سوی خود بازگرداند). 📌 1. انعام: 149. ترجمۀ عبدالمحمد آیتی. 2. تفسیر کنز الدقائق، ج4، ص475. 3. تفسیر کنز الدقائق، ج2، ص408. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
فهام
🕋جزء هفتم 🕋 وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فىِ الْبرَّ
ویدئوی توضیحات مربوط به آیۀ نماز غفیله آماده شد. سرتان شلوغ است؛ می دانم. ولی این هم به لطف خدا ارزشمند از کار درآمده. 13 دقیقه وقت می گیرد. https://www.aparat.com/v/GKZa4 https://www.aparat.com/v/GKZa4 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت بادت اندر شهریاری برقرار و بر دوام سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هو الحی القیوم باران به مهربانی تو فکر کرده است دریا به بی کرانی تو فکر کرده است این آسمان که چرخ زنان دور می شود یک آن به بی مکانی تو فکر کرده است این کوه ، این تمرکز سنگین سهمناک قطعا به لن ترانی تو فکر کرده است این برگ در طراوت تو موج می زند این گل به ارغوانی تو فکر کرده است پیداست این شب این شب گسترده تا به غیب یک روز در نهانی تو فکر کرده است خوانی گشوده خاک و یقین دارم این زمین چندی به میزبانی تو فکر کرده است می جوشد از زمین و زمان شور زیستن هستی به زندگانی تو فکر کرده است پویای ساکنا! همه سو را گرفته است روحم که در روانی تو فکر کرده است مجنونم این دقیقه و مجنون ترین شود جانی که در معانی تو فکر کرده است هم تو به بی کرانی من فکر کرده ای هم من به بی کرانی تو فکر کرده است گمبودگی سرشت بهشتین آدمی ست انسان به بی نشانی تو فکر کرده است چوپانم و خراب مناجات و عفو کن کاهی به کهکشانی تو فکر کرده است شاعر: قربان ولیئی
🕋 جزء دهم 🕋 📕 1 از 5 يَأَيُهَّا النَّبیُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِين‏ (انفال: 64) اى پيامبر، خدا و مؤمنانى كه از تو پيروى مى‌کنند تو را بسند. دربارۀ این آیه به چهار شیوه بحث می‌کنیم. این چهار دریافت، به ترتیب، حضور اهل بیت(ع) در این آیه را بیشتر نشان می‌دهد. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 2 از 5 🟡دریافت اول (تاریخی/ عمومی/ کاربردی) یک آیۀ عمومی است و فضیلتی است برای تمام اصحاب رسول‌الله (ص). اگر قرآن را کتاب تمام اعصار بدانیم، می‌توانیم تمام مؤمنان پیرو حضرت رسول (ص) در طول تاریخ را مشمول ستایش این آیه بدانیم و بکوشیم و از خدا بخواهیم که ما نیز از آنان باشیم. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 3 از 5 🟡 دریافت دوم (اجتماعی) خواست خداوند متعال در زمین با رفتار مردم محقق می‌شود. این آیه، شبیه است به آیۀ 25 سورۀ حدید که می‌فرماید: «ما پيامبرانمان را با دليل‌هاى روشن فرستاديم و با آنها كتاب و ترازو را نيز نازل كرديم تا مردم به عدالت قیام كنند». یعنی فاعلیت نهایی با مردم است. با همین دیدگاه، تا مردم تغییری نکنند، خداوند در سرنوشت آنان تغییری ایجاد نمی‌کند. (رک. انفال: 53/ رعد: 11) برای ظهور موعود (ع) نیز باید شرایط جامعه مهیا شود. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 4 از 5 🟡 دریافت سوم (عرفانی) این که خواست خداوند به دست مؤمنان انجام می‌شود، یعنی آنان به ارادۀ او رفتار می‌کنند. آیات بسیاری از قرآن این مفهوم را منتقل می‌کنند؛ مثل آیۀ 62 سورۀ انفال که دو آیه قبل از همین آیۀ مورد بحث است؛ اما واضح‌ترین و مشهورترین مستند این بحث، آیۀ 17 انفال است: فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‏ ... شما آنان را نمى‌كشتيد، خدا بود كه آنها را مى‌كشت. و آن گاه كه تير مى‌انداختى، تو تير نمى‌انداختى، خدا بود كه تير مى‌انداخت‏ ... در مورد امامان هدایت(ع) این اتفاق در اوج است. در زیارت جامعه چنین مضامینی به وفور یافت می‌شود؛ از جمله: الْقَوَّامُونَ بِأَمْرِهِ الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِه‏ قیام‌کنندگان به امر خدا، عمل کنندگان به ارادۀ خدا فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 5 از 5 🟡 دریافت چهارم (آیات‌الولایه) ایمان یک مفهوم طیفی و تشکیکی است؛ به میزانی که قوی‌تر باشد، آثارش نیز پررنگ‌تر و مؤثرتر خواهد بود. این آیه می‌فرماید: «مؤمنانی که تو را تبعیت می‌کنند، برای تو کافی‌اند». طبعا میزان کافی‌ بودن به اندازۀ ایمان و تبعیت است. حال اگر بخواهیم ایمان و تبعیت امیرالمؤمنین(ع) را با دیگران بسنجیم، اساساً چیز قابل ذکری برای کسی باقی می‌ماند؟ شاید بر همین اساس است که در دیگر آیاتی که این مفهوم مطرح شده، مؤمن دیگری شریک و همتای امیرالمؤمنین(ع) قرار داده نشده است. سه نمونه ببینیم: 1. گواه رسالت پیامبر(ص) فقط خدا و امیرالمؤمنین هستند: قُلْ كَفى‏ بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني‏ وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب‏(رعد: 43) بگو برای شهادت دادن بین من و شما، خدا و آن‌که علم الکتاب نزد اوست (یعنی علی)، کافی‌اند. 2. أَ فَمَنْ كانَ عَلى‏ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ ... (هود: 17) آیا آن‌که از سوی پروردگارش برهانی دارد (یعنی پیامبر) و شاهدی از او، پیروی‌اش می‌کند ... توضیح: طبق روایات آن که پیامبر(ص) را تبعیت می‌کند، از پیامبر(ص) است، و شاهد نبوت اوست، امیرالمؤمنین(ع) است. 3. ... كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنينَ الْقِتالَ ... ... در جنگ خدا برای مؤمنان کافی است ... عبدالله بن مسعود، یکی از برترین صحابۀ پیامبر(ص) و از بزرگ‌ترین مفسران قرآن کریم، این آیه را چنین می‌خواند: كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ بِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب‏ (شواهد التنزیل، ج2: ص7) یعنی متن قرآن و تفسیرش را با هم قرائت می‌کرد. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
. علیهاالسلام شعر را باید دوصد دیوان و دفتر داشتن تا از آن بانو مگر یک واژه در بر داشتن من به فهم ناقص خود اینقدَر دانسته‌ام می‌توان در وصف او یک عمر منبر داشتن دست رد بر سینه‌ی جاه و مقام خود زدن خواستگاری از یتیم مکه در سر داشتن طعنه‌ی اغیار را با جان خریدن، در عوض جایگاه ویژه در قلب پیمبر داشتن روزگاری که در آن فرزند دختر ننگ بود سربلند و مفتخر بودن به کوثر داشتن پاسداری کردن از دین با تمام مال خود همترازی اینچنین با تیغ حیدر داشتن مادری کردن برای مادر آیینه‌ها شأنی از آسیّه و مریم فراتر داشتن "من به جای کل این عالم مسلمان توام" با همین جمله‌ غم از دوش نبی برداشتن سال اندوه پیمبر بود سال رفتنش او که لبخندش بری بود از برابر داشتن هیچکس مانند او شایسته‌ی این نام نیست مومنین را می‌سزد اینگونه مادر داشتن ✍ .
زنی فراتر از ادراک و برتر از اوهام که جلوه کرده در او شأن زن به معنی تام زنی چنان که خدا هم به او رسانده سلام که بوده است مسلمان جلوتر از اسلام کسی به درک مقامش نمی‌رسد هرگز به درک معنی نامش نمی‌رسد هرگز "فَأيَنَ مِثلُ خَدیجَه؟" نبود در عالم خدیجه کیست؟ بپرس از پیمبر خاتم گدای سفره‌ی اکرام اوست صد حاتم از او اگرچه نوشتند عالم و آدم ولی مدارج شأنش هنوز ناپیداست همین مقام بس او را که "مادر زهراست" امینه بوده اگر همسر امین شده است تمام ثروت او خرج راه دین شده است که جزء چار زن برتر زمین شده است به امر حضرت حق "ام‌مومنین" شده است تمام ثروت اسلام در خزانه‌ی اوست چرا که عرش خداوند فرش خانه‌ی اوست کسی که در عرب و در عجم مثال نداشت فضائلش همه رو بود، پس سوال نداشت که درک نور نیازی به قیل و قال نداشت "خدیجه بیشتر از بیست‌و‌هشت سال نداشت" به جهل و کینه از او خط به خط غلط گفتند "صحیح"های دروغین فقط غلط گفتند کنار نام رسول خدا و شیر خدا نوشته است خدا نام نامی او را چنان که بین رجزهای ظهر عاشورا حسین‌ گفت؛ "أناابْنُ خَدیجَةَ الغَرّاء" چرا که قبل همه بوده از غدیر آگاه و گفته: "أَشْهَدُ أَنَّ عَلی وَلیُ الله" چه بانویی که چنان ترس از خدا دارد که از رسول خدا خواهش دعا دارد و برخلاف بقیه چنان حیا دارد که از گرفتن حتی عبا، إبا دارد! ولی به خواسته‌ی خود رسید آخر سر شفیع مادر خود شد شفیعه‌ی محشر رسید روح‌الامین در دقایق آخر گرفته بود ولی پنج‌تا کفن در بر یکی برای خدیجه، یکی به پیغمبر... به گریه گفت: قرار است این سه‌تای دگر برای فاطمه و حیدر و حسن باشد ولی حسین قرار است بی‌کفن باشد... @sher_alghoth
41.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پشت سرت من و علی قامت عشق بسته‌ ایم تو همه مقتدا شدی من همه اقتدا شدم من به تو دست یا علی داده‌ ام از صمیم دل مرگ جدام کرده است از تو اگر جدا شدم نماهنگ تشرف سیدحمیدرضابرقعی https://t.me/hamidrezaborgheii
🕋 جزء یازدهم 🕋 📕ا از 4 وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنصَارِ وَ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى تَحْتَهَا الْأَنْهَرُ خَلِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَالِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيم‏ (توبه: 100) از آن گروه نخستين از مهاجرين و انصار كه پيشقدم شدند و آنان كه به نيكى از پى‏شان رفتند، خدا خشنود است و ايشان نيز از خدا خشنودند. برايشان بهشت‌هايى كه در آنها نهرها جارى است و هميشه در آنجا خواهند بود، آماده كرده است. اين است كاميابى بزرگ‏. (ترجمۀ آیتی) فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕2 از 4 شأن نزول آیه کاملا واضح است؛ به هجرت پیامبر(ص) و مؤمنان از مکه به مدینه اشاره دارد. مؤمنان اهل مکه هجرت کردند (مهاجران) و مؤمنان اهل مدینه آنان را یاری کردند (انصار). بر اساس «آنان که به نیکی تبعیت کردند» بعدها اصطلاحی ساخته شد به نام تابعین؛ یعنی کسانی که پیامبر(ص) را ندیدند و صحابه را دیدند؛ یعنی نسل دوم مؤمنان. 🔴 مسأله: اگر بخواهیم این آیه را با دغدغۀ ولایی بخوانیم، به جریان هجرت می‌رسیم و می‌بینیم که اتفاقا اولین کسی که با پیامبر(ص) هجرت کرده، همان «صاحب غار» است که طبق مشهور خلیفۀ اول است. یعنی در رأس گروه «السابقون الاولون» قرار می‌گیرد. در جریان هجرت، امیرالمؤمنین(ع) در بستر پیامبر(ص) خوابید و سه روز بعد، هنگامی که امانات اهل مکه را که نزد رسول الله گذاشته بودند، بازگرداند، حضرت فاطمه (س) و گروهی از زنان هاشمی را با خود به مدینه آورد. یعنی در جریان هجرت، از اولین‌ها هست؛ ولی به طور مطلق اولین نیست. طبق این تعاریف و تقسیم‌بندی‌ها امام حسن(ع) و امام حسین(ع) که اصالتا مکی هستند؛ ولی در مدینه به دنیا آمده‌اند، نه مهاجر هستند نه انصار. از تابعین هم نیستند؛ چون پیامبر را دیده‌اند. اولین امام ما که از ردۀ تابعین است، امام سجاد(ع) است. خوب، خسته نباشیم؛ توانستیم آیه‌ای پیدا کنیم که مدح مؤمنان است و اهل بیت (ع) در آن حضور ندارند یا سرآمد حاضران نیستند! قاعدتا یک جای کار خراب است. فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 3 از 4 🟢 حل مسأله: امیرالمؤمنین (ع) در خطبۀ 189 نهج‌البلاغه می‌فرماید: لَا يَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِر اسم «مهاجر» بر کسی اطلاق نمی‌شود مگر به این که حجت خدا در زمین را بشناسد. هر که حجت خدا را بشناسد و به آن گواهی دهد، اوست که مهاجر است. این منطق شبیه این است که بگوییم «نمازگزار فقط کسی ات که خدا را بشناسد و بپذیرد؛ بدون شناخت خدا، هر خم و راست شدنی نماز محسوب نمی‌شود.» جالب است که بدانید کافران هم کنار کعبه نماز می‌خواندند؛ اما «ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكاءً وَ تَصْدِيَةً»: نماز خواندنشان کنار کعبه جز سوت کشیدن و کف زدن چیزی نبود» (انفال: 35). یعنی فقط فرم ظاهری داشت؛ بدون معنا. آن فرم هم غلط بود. ✅ ریز و درشت اعمال عبادی، بدون ایمان و معرفت، فرم بدون معناست. اگر این را بدانیم، فهم چنین حدیثی برایمان دشوار نخواهد بود: عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ أَلْفَ عَامٍ مَا بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ثُمَّ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ مَظْلُوماً لَبَعَثَهُ اللَّهُ مَعَ النَّفَرِ الَّذِينَ يَقْتَدِي بِهِمْ وَ يَهْتَدِي بِهُدَاهُمْ وَ يَسِيرُ بِسِيرَتِهِمْ إِنْ جَنَّةً فَجَنَّةٌ وَ إِنْ نَاراً فَنَارٌ. (بحار، ج27، ص180). رسول خدا (ص) فرمود: اگر بنده‌ای خدا را کنار کعبه، بین رکن و مقام، هزار سال عبادت کند آنگاه مظلومانه سر از تنش جدا کنند؛ خدا او را با پیشوایانش که به آنها اقتدا می‌کرد و از آنان هدایت می‌جست، برمی‌انگیزد؛ اگر آن پیشوایان بهشتی بودند، او هم بهشتی می‌شود و اگر دوزخی بودند، او هم دوزخی می‌شود. لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ أَلْفَ عَامٍ مِنْ بَعْدِ أَلْفِ عَامٍ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ثُمَّ لَقِيَ اللَّهَ مُبْغِضاً لِعَلِيٍّ أَكَبَّهُ اللَّهُ عَلَى مَنْخِرَيْهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ. (کشف الغمه، ج1، ص92) پیامبر(ص) فرمود: اگر کسی هزار سال بین رکن و مقام خدا را عبادت کند و باز هزار سال ... آنگاه خدا را در حالی ملاقات کند که با علی دشمن است، خدا او را با صورت به جهنم می‌اندازد. ✅ در این ساختار، عبادت بدون ایمان بی‌معناست؛ همان‌طور که همه جای قرآن، «الذین آمنوا» بر «عملوا الصالحات» مقدم است. در این ساختار، این دعا معنا پیدا می‌کند که به خداوند عرضه می‌داریم: «وَ اجْعَلْ صَلَاتَنَا بِهِ مَقْبُولَة» (دعای ندبه) خدایا نماز ما را بپذیر؛ به برکت امام زمان(ع)؛ به خاطر ایمان ما به امام زمان(ع) ... فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
📕 4 از 4 🟢 جمع‌بندی: اگر فقط به فرم ظاهری عبادات توجه کنیم، بسیاری اهل عبادتند؛ حتی مشرکان هم کنار کعبه نماز می‌خواند: «ما کان صلاتهم ..». اگر فقط به فرم ظاهری توجه کنیم، تفاوت چندانی بین مسلمانان نمی‌یابیم؛ امام معصوم هم یکی می‌شود مثل بقیه؛ حداکثر این است که بیشتر از بقیه نماز می‌خواند؛ همه سجده می‌کنند؛ او هم می‌کند؛ حالا او بیشتر سجده می‌کند می‌شود «سیدالساجدین»! این نگاه فرمی و کمّی، نگاه غیر شیعه است. ✅ در نگاه شیعه، ایمان مقدم است و کیفیت جایگزین کمیت است. «سیدالساجدین» کسی است که بهتر سجده می‌کند نه الزاما بیشتر! ✅ به آیۀ ابتدای بحث برگردیم: «وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ ...» در نگاه شیعه، من و شمایی که در قرن 15 هجری زندگی می‌کنیم هم می‌توانیم جزء «السابقون» باشیم. معنا و شرط هجرت را از امیرالمؤمنین(ع) شنیدیم. «سبقت» هم کیفی است نه کمّی: چه کسی بهتر هجرت می‌کند نه زودتر و بیشتر. در سورۀ واقعه می‌خوانیم که گروهی از نسل‌های بعدی هم از «السابقون» هستند: وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(10) أُوْلَئكَ الْمُقَرَّبُونَ(11) فىِ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(12) ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ(13) وَ قَلِيلٌ مِّنَ الآخِرِينَ(14) ✅ سؤال: با این نگاه، کدام آیۀ قرآن، از اهل بیت(ع) جداست؟ حدیث ثقلین را در ذهنتان مرور کنید: «لن یفترقا». فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب
قصیده ای از هاتف اصفهانی در تهنیت نوروز و غدیر: نسیم صبح عنبربیز شد بر تودهٔ غبرا زمین سبز نسرین‌خیز شد چون گنبد خضرا ز فیض ابر آذاری زمینِ مرده شد زنده ز لطف باد نوروزی جهان پیر شد برنا صبا پر کرد در گلزار دامان از گل سوری هوا آکنده در جیب و گریبان عنبر سارا عبیر آمیخت از گیسوی مُشکین سنبل پرچین گلاب افشاند بر چشم خمارین نرگس شهلا به گِرد سروْ گرمِ پَرفشانی قمری مفتون به پای گل به کار جان‌فشانی بلبل شیدا سزد گر بر سر شمشاد و سرو امروز در بستان چو قمری پر زند از شوق روح سدرهٔ طوبی چنار افراخت قدِّ بندگی صبح و کف طاعت گشود از بهر حاجت پیش دادار جهان‌آرا پس آنگه در جوانان گلستان کرد نظاره نهان از نارون پرسید کای پیر چمن‌پیرا چه شد کاطفال باغ و نوجوانان چمن جمله سر لهو و لعب دارند زین‌سان فاحش و رسوا چرا گل چاک زد پیراهن ناموس و با بلبل میان انجمن دمساز شد با ساغر و مینا نبینی سروِ پا برجای را کآزاد خوانندش که با اطفال می‌رقصد میان باغ بر یک پا پریشان گیسوی شمشاد و افشان طرهٔ سنبل نه از نامحرمان شرم و نه از بیگانگان پروا میان سبزه غلطد با صبا نسرین بی‌تمکین عیان با لاله جام می‌زند رعنای نارعنا به پاسخ نارون گفتش کز اطفال چمن بگذر که امروز امهات از شوق در رقصند با آباء همایون‌روز نوروز است امروز و به فیروزی بر اورنگ خلافت کرده شاه لافتی مأوا شهنشاه غضنفرفَر، پلنگ‌آویز اژدردَر امیرالمؤمنین حیدر، علیِ عالیِ اعلا به رتبت ساقی کوثر، به مردی فاتح خیبر به نسبت صَهر پیغمبر، ولیِ والیِ والا ولیِ حضرتِ عزت، قسیمِ دوزخ و جنت قوام مذهب و ملت، نظامُ الدینِ و الدنیا از آنَش عقل در گوهر شمارد جفت پیغمبر که بی‌چون است و بی‌انباز آن یکتای بی‌همتا فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب