#دین به دنبال چیست؟
دین یک سلسله برنامههای اجتماعی است که دارای صدر و ذیل میباشد، ابتدایی دارد و انتهایی دارد. برای تعریف و پیاده کردنِ دین باید از نقطه شروع، شروع کنیم. نمیشود ما وسط دین را به مردم ارائه دهیم و بگوییم این دین است.
دین به دنبال ایجاد یک فضای مناسب و یک بستر انسانی به منظور رشد حداکثری، حداکثر انسانهای عالَم است. پس اگر میگوییم که دین دارای یک سلسله برنامههایی است و این برنامهها یک هدفی را دنبال میکنند، آن هدف این است که در پس عملیاتی شدن این برنامهها، یک کارخانه انسان سازی به وجود بیاید که در این کارخانه انسان سازی -به تعبیر خود آقا در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن- انسانها خود به خود رشد کنند و تربیت شوند. خود به خود رشد میکنند، لکن نه بدون اختیار، نه با سلب اختیار و اراده. یعنی این فضا بهترین بستر برای رشد انسانها است مثال خود آقا را میزنم؛ میفرمایند: مثل اینکه ما یک نهالی را در یک زمین کاشتیم و تمام شرایط رشد این نهال را فراهم کردیم، اگر زمین باروری لازم است فراهم کردیم، اگر کود مناسبی لازم است، فراهم کردیم، نور به اندازه کافی، آب به اندازه کافی، تمام شرایط رشد این نهال را ما فراهم کردیم. آن وقت این نهال خود به خود رشد میکند.
ایجاد این کارخانه انسان سازی مبتنی بر سه منظومه است:
منظومه معرفتی
منظومه ارزشی
منظومه رفتاری
اگر انسانها پس از دریافت منظومه معرفتی به منظومه ارزشی عمل کنند و منظومه ارزشی را تحقق دهند، پس از تحقق منظومه ارزشی، یک فضای انسان ساز به وجود میآید، و یک کارخانه انسان سازی به وجود میآید.
سلسله جلسات تدریس کتاب تفسیر سوره برائت
برشی از #جلسه_اول
رمضان۹۹
#استاد_فخریان
@fakhrian_ir