eitaa logo
تغییر فتاوا و نظرات جدید رهبری
4.5هزار دنبال‌کننده
54 عکس
2 ویدیو
12 فایل
این کانال وابسته به مرکز تخصصی احکام جامع و با مشورت و تحت اشراف بعض نمایندگان رسمی و اعضای استفتاءات مقام معظم رهبری برای اطلاع رسانی از نظرات جدید و عدول و تغییر فتاوای معظم له می باشد. خادم کانال: @admin_118ahkam ✅ این کانال #رسمی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨﷽✨ 📚 وظیفه بانوان و در ماه مبارک مطابق با ♻️♻️ 🔒سؤال: وظیفه ی بانوان و بانوانی که بچه شیر می دهند در ماه مبارک رمضان چیست؟ آیا و و هم دارد؟ ❌فتوای سابق: زن باردار یا شیرده اگر بر اثر روزه ترس ضرر بر خود یا جنین یا بچه داشته باشد و ترس وی هم دارای منشأ عقلایی باشد واجب نیست که روزه بگیرد و افطار روزه بر او واجب است. در این حالت: اگر ضرر برای جنین یا بچه بوده: برای هر روز باید یک مُد طعام (یعنی تقریبا 750 گرم نان یا برنج و مانند آن) به فقیر بدهد و قضای روزه را هم بعدا بجا آورد و اگر تا رمضان سال بعد امکان قضای روزه را داشت ولی قضا نکرد باید یک کفاره دیگر هم (یعنی یک مد طعام تقریبا 750 گرم نان یا برنج و مانند آن) به فقیر بدهد اما اگر عذرش تا رمضان سال بعد ادامه داشت، قضای روزه ها و پرداخت یک کفاره کافی است. اما اگر روزه برای خود زن حامله یا شیرده ضرر داشته (یا ضرر برای زن و جنین یا بچه، هر دو بوده) : چنانچه بعد از ماه رمضان عذرش برطرف شد باید روزه ها را قضا کند و کفاره ای ندارد ولی اگر عذرش تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشت و در سراسر این مدت روزه برای خود زن ضرر داشته باشد روزه ها قضا ندارد و پرداخت یک کفاره (یعنی یک مد طعام تقریبا 750 گرم نان یا برنج و مانند آن) به فقیر، کفایت می کند. 1. اجوبة الاستفتائات (چاپ قدیم)، س745 تا 747 و س806 2. رساله آموزشی، ج1، فصل چهارم: روزه، درس 63: روزه (6)، عنوان 11: فدیه، مورد اول: موارد فدیه، ص267 3. آموزش مصور احکام، فصل روزه، ص355 4. استفتاء از معظم له: شماره سوال: 563570 ، تاریخ: ۱۳۹۴/۰۴/۲۳ شماره سوال: 1093720 ، تاریخ: ۱۳۹۹/۰۲/۱۷ شماره سوال: 881026 ، تاریخ: ۱۳۹۷/۰۳/۲۰ شماره سوال: 881728 ، تاریخ: ۱۳۹۷/۰۳/۲۲ 🔑✅ فتوای جدید: الف. زن بارداری که زایمان او نزدیک است؛ اگر می‌ ترسد که روزه برای جنین یا خودش ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست و در صورت اول (ضرر برای جنین) باید برای هر روز یک مدّ طعام؛ یعنی گندم یا جو و مانند اینها (به عنوان فدیه) به فقیر بدهد و بعد از ماه رمضان نیز قضای آن را به جا آورد و در صورت دوم که برای خودش ضرر دارد، باید روزه هایی را که نگرفته، قضا نماید و بنابر احتیاط فدیه نیز بدهد و در مورد زنی که زایمان او نزدیک نیست، پرداخت فدیه مبنی بر احتیاط وجوبی است. ب. اگر زن شیرده (خواه مادر بچّه یا دایه، با اجرت باشد یا بدون اجرت) به دلیل ترس از کم یا خشک شدن شیر، می ترسد روزه برای کودک ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز فدیه بدهد و قضای روزه را هم بعداً بگیرد، اما اگر روزه برای خود زن ضرر داشته باشد، بنابر احتیاط فدیه واجب است. شایان ذکر است در دو مساله فوق اگر تا ماه رمضان سال بعد روزه را نگیرد، در صورتی که کوتاهی کرده باشد، علاوه بر قضا، کفارۀ تاخیر هم واجب می شود ولی اگر به خاطر عذر، قضا را انجام نداده باشد، کفاره تاخیر ندارد و چنانچه این عذر، ترس ضرر برای فرزندش باشد، قضای روزه ها را هر زمان که بتواند باید انجام دهد و اگر عذر، ترس ضرر برای خودش باشد، قضا ساقط می شود و باید برای هر روز یک فدیه دهد. منبع برای انتشار اساتید: 1. رساله ی نماز و روزه، ص142، م953 و 954 و 955 2. اجوبة الاستفتائات (چاپ جدید)، س806 3. رساله آموزشی، ج1 ، فصل چهارم: روزه، درس 63 : روزه (6)، عنوان 11: فدیه، مورد اول: موارد فدیه، م3 ، 4 و 5 4. احکام روزه " احکام موضوعی(1) " مقام معظم رهبری، ص80 ، س200 5. استفتاء از معظم له: شماره سوال: 1221489 ، تاریخ: ۱۴۰۰/۰۱/۲۵ شماره سوال: 1221452 ، تاریخ: ۱۴۰۰/۰۱/۲۵ شماره سوال: 1342991 ، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۱/۰۲ شماره سوال: 1345588 ، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۱/۱۰ شماره سوال: 1345444 ، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۱/۱۰ شماره سوال: 1346319 ، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۱/۱۲ ✅ تفاوت فتوای سابق با فتوای جدید: 1. طبق فتوای جدید، اگر زن باردار می‌ ترسد که روزه برای جنین ضرر داشته باشد: الف) زایمانش نزدیک است: علاوه بر قضاء، باید فدیه بدهد ب) زایمان او نزدیک نیست: علاوه بر قضاء، بنا بر احتیاط واجب باید فدیه بدهد. 2. خانمی که روزه برای خودش ضرر دارد، (نه جنین یا رضیع) و طبق وظیفه اش روزه را افطار کرد، در صورتی که تا ماه مبارک رمضان سال بعد (بدون اینکه روزه برای او ضرر داشته باشد) قضای آن را بجا آورده: مطابق فتوای سابق: حکم مریض را دارد و فدیه و کفاره ندارد. مطابق فتوای جدید: بنابر احتیاط یک مدّ طعام فدیه به فقیر داده شود. 🔖شایان ذکر است، می توانید احکام نموداری روزه زن باردار و شیرده را در پیام بعدی مشاهده نمایید👇👇👇 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 🆔 @fatava_jadid
✨﷽✨ 📚 با وجود مطابق با ♻️♻️ 🔒سؤال: زن شیردهی که شیرش کم است اگر بتواند از یا شیر استفاده کند، آیا لازم است این کار را بکند و روزه های ماه رمضانش را بگیرد؟ ❌فتوای سابق: اگر استفاده از شیر خشک برای تغذیه ی نوزاد ضرر و مشکلی ندارد، بنا بر احتیاط واجب روزه بگیرد. 1. آموزش مصور احکام، فصل روزه، ص355 2. چند سایت معروف فقهی (از نام بردن اسامی سایت ها و مراکز پاسخگویی معذوریم) 🔑✅ فتوای جدید: اگر شیر زن کم است و روزه برای بچه دارد، روزه بر زن واجب نیست، هر چند بتواند بچه را با سیر کند، البته اگر کسی پیدا شود که بی اجرت بچه را شیر دهد، یا برای شیر دادن بچه از پدر یا مادر بچه یا از کس دیگری که او را بدهد اجرت بگیرد، احتیاط واجب آن است که بچه را به او بدهد و بگیرد. 1. آرشیو سؤالات پژوهشی، روزه و اعتکاف، کد استفتاء: 988765 2. استفتاء از معظم له: شماره سوال: 1335420، تاریخ: ۱۴۰۰/۱۲/۰۶ شماره سوال: 1335420، تاریخ: ۱۴۰۰/۱۲/۰۶ شماره سوال: 1222831، تاریخ: ۱۴۰۰/۰۱/۲۷ شماره سوال: 1346254، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۱/۱۲ نکته‼️ ظاهرا در این مسأله تغییر فتوایی صورت نگرفته، بلکه فتوای مقام معظم رهبری، طبق مبنای مرحوم امام بیان می شده و در کتب یا عباراتی که از معظم له احتیاط وجوبی آمده، سهو و خطا می باشد و فتوا همان است که بیان شد و بر پاسخگویان گرامی لازم است طبق متن جدید پاسخ دهند. لذا عبارت "فتوای سابق" ، "فتوای جدید" ، "عدول" و... که در بالا آمده، با تسامح بیان شده است. پ.ن : امکان این نکته هم وجود دارد که بگوییم: ظاهر عبارت تحریر الوسیله و العروه الوثقی احتیاط وجوبی است نه استحبابی، زیرا در مساله 9 تحریر الوسیله، جداگانه مرضعه را مطرح می کنند و می فرمایند "و الاحوط ..." و همچنین عبارت العروه الوثقی ابتدا اصل حکم را بیان میفرمایند که پنجمین فردی که روزه بر او واجب نیست مرضعه هست ولی در مقام جزئیات این حکم و بیان تفصیلی حکم، نظر خودشان را به صورت احتیاط بیان میفرمایند، بله در رساله مرحوم امام (موجود در نرم افزار جامع فقه) احتیاط مستحب فرموده اند ولی در رساله محشی، احتیاط واجب است و عبارت استفتاء هم ممکن است در مقام بیان اصل جواز افطار برای مرضعه باشد نه جزئیات و بیان تفصیلی آن؛ بلکه ممکن است از باب این که دادن به دایه لازم نیست باشد، ولی به هر حال این احتیاط در مورد وجود دایه هست نه صورت امکان دادن شیر خشک یا شیر گاو. با این بیان که فرموده اند: احوط آن است که در روزه نگرفتن اقتصار شود به صورت عدم وجود "من یقوم مقامها فی الرضاع" و دیگر اسمی از شیر خشک یا شیر گاو یا... نبرده اند؛ یعنی حتی اگر احتیاط واجب هم باشد فقط مربوط به صورت وجود دایه هست نه صورت امکان دادن شیر خشک یا شیر گاو و... 🔖برای اطلاع از فتوای سایر مراجع معظم تقلید درباره مساله مذکور، اینجا را لمس نمایید. 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 🆔 @fatava_jadid
✨﷽✨ 📚 با و یا برای مطابق با ♻️ ♻️ (مدّ ظله العالی) 🗓 تاریخ : بهار سال ۱۴۰۱ 🔒سؤال: آیا می توان به نیت محرم شدن با زنی، دختر کوچکش را (رضیعه یا غیر رضیعه) با اذن ولی دختر به عقد موقت در آورد؟ : در فرض سؤال اگر عقد به مصلحت دختر باشد اشکال ندارد. منظور، مصلحتی است که عرف، آن را به نفع بچه بداند، چه الان و چه در آینده (مثل اینکه مهریه قابل توجهی برای او قرار دهند). استفتاء از معظم له، سوالات شماره: 858737 و 859090 🔑✅ : در عقد اگر مدت عقد کوتاه باشد مثلا یکی دو ساعت، محل اشکال است. به عبارت دیگر: صحت عقد موقت نوزاد، بدون در نظر گرفتن مدتی که پیدا کند، محل اشکال است. 📝 توضیح‼️‎ آنچه متعارف شده از این که یک یا دو ساعت بر دختر کوچک شیرخوار یا نزدیک به آن، واقع می سازند و منظورشان از این کار آن است که مادرش بر‎ معقود له محرم بشود، خالی از اشکال نمی باشد؛ از جهت این که در صحت این عقد، اشکال است تا این که حرمت مادر معقود علیها، بر آن مترتب شود؛ لذا اگر طفلی را به عقد فرد دیگری در بیاوریم، بنابر احتیاط واجب باید مدت آن عقد به قدری باشد که قابلیت استمتاع ولو در آینده وجود داشته باشد. در نتیجه: اگر دختری مثلا یک یا دو ساله را بخواهیم به عقد دیگری در بیاوریم، عقد چند روزه یا حتی دو سه ساله محل اشکال است. چند نکته‼️ 1⃣ لازم نیست زوج تا اتمام مدّت عقد صبر کند، بلکه می شود بعد از اجرای عقد، زوج مابقی مدّت را ابراء نموده و ببخشد. 2⃣ چنانچه عقد به مدت کوتاهی باشد، معظم له نفرمودند باطل است، بلکه فرمودند صحت اینچنین عقدی محل اشکال است؛ یعنی بنابر احتیاط واجب لازم است مدت طولانی باشد به طوری که به حدی رسیده باشد که قابلیت استمتاع و تلذذ از او را داشته‎‎ باشد، یا در آن مدت به این حدّ برسد؛ در نتیجه: اگر به مدت کوتاهی عقد خوانده شد، لازم است آثار مصاهرت و آثار عدم محرمیّت بر آن مترتب شود، در صورتی که تحقق زوجیّت را ولو به داعی بعضی از آثار ـ مثل محرمیّت ـ قصد نموده باشد (لذا در بعض موارد آثار زوجیت و در بعض موارد آثار عدم زوجیت بار می شود). بدین معنا که: الف. از یک سو آثار زوجیت بار می شود: مثلا زوج احتیاطا مابقی مدت را ببخشد تا این طفل شبهه ی ذات البعل بودن نداشته باشد. و همچنین آثار محرمیت از حیث ازدواج های آینده رعایت شود و دیگر با کسانی که شاید محرم شده باشد، تا ابد ازدواج نکند (مثلا دختر 1 ساله را به عقد پسری بالغ در آورده اند تا پدر پسر در حکم پدرشوهر شود؛ اینجا بعد از جدایی احتیاطا تا ابد این پدر با این دختر ازدواج نکند؛ زیرا شاید محرم شده باشند و حکم ازدواج با محارم پیدا کند). ب. از سوی دیگر آثار عدم زوجیت بار می شود: بدین معنا که احتیاطا آثار محرمیت از حیث پوشش و نظر را اجرا نکنند (گویا عقد باطل بوده و معامله ی نامحرم با یکدیگر بکنند). 3⃣ این حکم اختصاص به و ندارد و و را هم شامل می شود (فرقی بین دختر و پسر نیست). مثلا اگر دختر ۱۵ ساله را به ازدواج پسر ۱ ساله در بیاورند، صحت این عقد هم محل اشکال است؛ لذا در این مثال هم، باید طولانی باشد که پسر به سنی برسد که بتواند تمتع ببرد و قابلیت این کارها را داشته باشد. 4⃣ ظاهر این است که این فتوا، مطلب جدیدی نیست، بلکه همان نظر حضرت امام خمینی (رحمة الله علیه) در وسیلة النجاة [1] است که به صورت احتیاط واجب فرموده اند و در تحریر الوسیله تبدیل به احتیاط مستحب کرده اند، البته طبق بعضی از نسخه ها در تحریر الوسیله [2] هم احتیاط واجب می باشد. 📚 : 1. جلسه استفتاءات تهران 2. استفتاء از معظم له، شماره سوال: 1374668، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۳/۲۴ شماره سوال: 1378036، تاریخ: ۱۴۰۱/۰۴/۰۵ 🔰 پاورقی ها در پیام بعدی👇👇👇👇 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 🆔 @fatava_jadid