نحوه فریاد رسی امام زمان(عج) به شیعیان در گرفتاری ها 🔸اينكه حضرت مهدى(عج) مى فرمايند: «اگر ما مراعات شما را نمى كرديم و ياد شما را از خاطر مى برديم #بلا بر شما نازل مى شد»؛ پس اين همه بلايى كه بر سر شيعيان وارد مى شود چيست؟چرا به داد فقيران و بيچارگان نمى رسد؟! 🔸 خوب است بدانيم اصل اين جملات براى شيخ مفيد نوشته شده است. در ابتداى نامه حضرت(عج) مى خوانيم : 🔸«نامه اى به برادر با ايمان و دوست رشيد، ابو عبداللّه  محمد بن نعمان - شيخ مفيد - كه خداوند #عزت وى را از محل وديعه نهادن عهدى كه بر بندگان گرفته شده است، مستدام بدارد. ✍اما بعد سلام بر تو اى #دوستى كه در دين مخلص و در مورد ما به يقين مخصوص گشته اى، ما در مورد (نعمت وجود) تو، خداوند را سپاس گزاريم» 🔸آن گاه خطاب به شيعيان مؤمن مى فرمايد: «علم ما به اخبار شما احاطه دارد و هيچ چيزى از اخبار شما بر ما پوشيده نيست...»، تا مى رسد به جمله مورد پرسش كه مى نويسد : 🔸«انا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم و لو لا ذلك لنزل بكم البلاء و احطمكم الاعداء» ؛ «از يارى رساندن به شما كوتاهى نكرده فراموشتان نمى كنيم، و اگر چنين نبود ناگوارى ها بر شما نازل و دشمنان شما را نابود مى ساختند...»[1]. 🔸اگر دقت شود ذيل حديث مى گويد: بلايى كه باعث نابودى شيعيان مى شود، با لطف و عنايت آن حضرت برطرف مى شود؛ نه اينكه در دنيا #سختى و گرفتارى هايى چون جنگ و زندان، سيل و زلزله و... دامن گير هيچ يك از افراد نمى شود. چرا كه اين #سنت الهى است و بلاها، باعث تربيت، تقويت و رشد انسان مى شود. 🔸زمانى شيعه در اقليت بود، اما با عنايات حضرت مهدى(عج) هر روز #قدرت و توان آن بيشتر مى شود؛ با اينكه تمام قدرت ها به نوعى تلاش مى كنند شيعه را #نابود سازند، 🔸مهم ترين شرط اين #عنايت و تداوم آن، دين دارى است كه بايد بكوشيم تا به دامن گناه و فساد #سقوط نكنيم... پس معناى حديث اين نيست كه گرفتارى هاى شخصى و امتحانات پيش رو نداريم. 🔸علاوه بر اين شيوه و سيره عملى امام عصر(عج) مانند ساير ائمه اطهار علیهم السلام  است؛ يعنى، همان طور كه در زمان آن بزرگواران، اين طور نبود كه مردم #ستمديده، فقير و يا مريض فوراً نزد ائمه (علیهم السلام)  بيايند و حل مشكل را از آنان بخواهند؛ 🔸بلكه اگر مى آمدند، ائمه(ع) آنان را به تلاش و يا صبر در مقابل سختى ها #تشويق مى كردند. با اين حال آن بزرگواران و به خصوص امام زمان(عج) در موارد فراوانى به نيازمندان كمك كرده و از آنها دستگيرى نموده اند و يا نسبت به افراد مشتاق و شايسته، نظر لطف خود را بروز داده اند . پی نوشت: [1]. محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، بيروت : دار احياء التراث العربى، چاپ سوم، 1403، ج 53، ص 175، ح 7 ؛ احتجاج طبرسى، ص 497. برگفته از کتاب مهدویت پیش از ظهور – حجت الاسلام رحیم کارگر