◾️رشد و گسترش عزاداری
🔹1-با روی کار آمدن آل‌بویه #فشارها از شیعیان برداشته شد و در سال ۳۵۲ق، برای نخستین بار حکومت روز عاشورا را# تعطیل رسمی و عزای عمومی اعلام کرد؛
🔹 خرید و فروش ممنوع شد، به #قصابان دستور داده شد به احترام این روز ذبح نکنند، آشپزان غذا نپزند و در بازارها خیمه عزا برپا شد.
🔹 شیعیان دوران آل‌بویه، مراسم عزاداری را با عنوان مجالس «النياحه» یا «الرثا» برگزار می‌کردند.
🔹مردم با حالتی پریشان و لباس سیاه به کوچه ها می‌آمدند و بر سر و روی خود #کاه می‌ریختند و بر سر و سینه می‌زدند و در حالی که #اشعاری در رثای امام حسین(ع) می‌خواندند در خیابان‌ها می‌گشتند.
🔹2-در دوره #تیموریان_مداحان به آزادی به منقبت‌خوانی ائمه در #ملأعام می‌پرداختند
و اصطلاح مداحی از این زمان رواج یافت اصطلاح #روضه‌خوان نیز از این دوره به بعد رایج شد و علت آن نگارش کتاب روضة الشهدا به دست ملاحسین واعظ کاشفی و رواج بسیار آن میان مردم بود؛ به‌طوری‌که بسیاری از افراد در مراسم عزاداری به مطالب آن استناد می‌کردند. کم‌کم به خوانندگان این کتاب روضه‌خوان گفتند و به‌مرور زمان این اصطلاح به هر کسی که مصیبت امام حسین(ع) را می‌خواند اطلاق شد و جای منقبت‌خوانی را گرفت.
🔹3- #اوج گسترش عزاداری برای سیدالشهدا، در زمان #صفویه و #رسمی شدن مذهب تشیع در ایران در زمان شاه اسماعیل صفوی بود.
🔹در این دوره با #پشتیانی دولت و حضور شاهان صفوی مراسم نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و سوگواری برگزار می‌شد.
🔹از این دوره به بعد، تکیه‌ها و #حسینیه‌ها و موقوفات مربوط به عزاداری امام حسین(ع) در ایران شکل گرفت.
🔹4-در دوره #افشاریه، نادرشاه عزاداری را #محدود کرد.
🔹شاخصه مهم دوران زندیه، شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است.
#منبرک_فاطمی
@fatemi222
◾️رشد و گسترش عزاداری
🔹با روی کار آمدن آل‌بویه #فشارها از شیعیان برداشته شد و در سال ۳۵۲ق، برای نخستین بار حکومت روز عاشورا را# تعطیل رسمی و عزای عمومی اعلام کرد؛
🔹 خرید و فروش ممنوع شد، به #قصابان دستور داده شد به احترام این روز ذبح نکنند، آشپزان غذا نپزند و در بازارها خیمه عزا برپا شد.
🔹 شیعیان دوران آل‌بویه، مراسم عزاداری را با عنوان مجالس «النياحه» یا «الرثا» برگزار می‌کردند.
🔹مردم با حالتی پریشان و لباس سیاه به کوچه ها می‌آمدند و بر سر و روی خود #کاه می‌ریختند و بر سر و سینه می‌زدند و در حالی که #اشعاری در رثای امام حسین(ع) می‌خواندند در خیابان‌ها می‌گشتند.
🔹در دوره #تیموریان_مداحان به آزادی به منقبت‌خوانی ائمه در #ملأعام می‌پرداختند
و اصطلاح مداحی از این زمان رواج یافت اصطلاح روضه‌خوان نیز از این دوره به بعد رایج شد و علت آن نگارش کتاب روضة الشهدا به دست ملاحسین واعظ کاشفی و رواج بسیار آن میان مردم بود؛ به‌طوری‌که بسیاری از افراد در مراسم عزاداری به مطالب آن استناد می‌کردند. کم‌کم به خوانندگان این کتاب روضه‌خوان گفتند و به‌مرور زمان این اصطلاح به هر کسی که مصیبت امام حسین(ع) را می‌خواند اطلاق شد و جای منقبت‌خوانی را گرفت.
🔹اوج گسترش عزاداری برای سیدالشهدا، در زمان #صفویه و #رسمی شدن مذهب تشیع در ایران در زمان شاه اسماعیل صفوی بود.
🔹در این دوره با پشتیانی دولت و حضور شاهان صفوی مراسم نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و سوگواری برگزار می‌شد.
🔹از این دوره به بعد، تکیه‌ها و #حسینیه‌ها و موقوفات مربوط به عزاداری امام حسین(ع) در ایران شکل گرفت.
🔹در دوره #افشاریه، نادرشاه عزاداری را #محدود کرد.
🔹شاخصه مهم دوران زندیه، شکل‌گیری اولین نمونه‌های مجالس تعزیه و شبیه‌خوانی است.
#منبرک_فاطمی
@fatemi222