💎«اِنَّ الَّذینَ یحِبُّونَ اَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یعْلَمُ وَ اَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ [یونس 19] کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردمِ با ایمان شیوع یابد، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت، و خداوند میداند و شما نمیدانید!»
← ⭕️معنای فحشا
فحش، فحشا و فاحشه در لغت به افعال یا گفتاری گفته میشود که قباحت و #زشتی آنها بزرگ باشد.
➖ در قرآن مجید نیز گاهی در همین معنای وسیع استعمال شده است؛ مانند: «وَ الَّذِینَ یجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْاِثْمِ وَ الْفَواحِشَ؛ [شوری 37] کسانی که از گناهان بزرگ و از اعمال زشت و قبیح اجتناب میکنند.»
➖از اینرو، وسعتِ مفهوم آیه مورد نظر کاملاً روشن میشود؛ امّا غالباً کلمه فاحشه یا فحشاء در قرآن مجید در موارد انحرافات #جنسی و آلودگیهای ناموسی به کار رفته است.
←⭕️ اهمیت پاکی جامعه
انسان موجودی #اجتماعی است و جامعه بزرگی که در آن زندگی میکند به منزله خانه اوست. از این رو، پاکی جامعه به پاکی او کمک میکند و آلودگی آن به آلودگیاش. در اسلام با هر کاری که #فضای جامعه را آلوده کند به شدّت مبارزه شده است. به همین دلیل در اسلام گناهانی مانند #غیبت حرام شمرده شده و دستور #عیبپوشی صادر شده تا #گناه جنبه عمومی و همگانی پیدا نکند.
←⭕️ روایات مرتبط
در روایتی از امام علی بن موسی الرضا (علیهالسّلام) میخوانیم:
👌«المذیع بالسیئه مخذول و المستتر بالسیئه مغفور له؛ کسی که گناه را #نشر دهد، مخذول و مطرود است و کسی که گناه را پنهان میکند، مشمول آمرزش الهی است.»
✍️اصولاً گناه همانند #آتش است، هنگامی که در نقطهای از جامعه این #آتش روشن شود، باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش شود و یا دست کم محاصره گردد؛
امّا اگر به آتش #دامن زنیم و آن را از نقطهای به نقطه دیگر ببریم، #حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر به #کنترل آن نخواهد بود. افزون بر آن، عظمت گناه در نظر عموم مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگیها، خود #سدّ بزرگی در برابر فساد است. اشاعه فحشا و نشر گناه و تجاهر به فسق این سد را میشکند، گناه را #کوچک میکند، و آلودگی به آن را ساده مینماید.
➖در حدیثی از پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) میخوانیم: «من اذاع فاحشه کان کمبتدئها؛ کسی که کار زشتی را نشر دهد، همانند کسی است که آن را در آغاز انجام داده.»
➖در حدیث دیگری نقل شده است که مردی خدمت امام موسی بن جعفر (علیهالسّلام) آمد و عرض کرد:
فدایت شوم از یکی از برادران دینی کاری نقل کردند که من آن را #ناخوش داشتم، از خودش پرسیدم انکار کرد در حالی که جمعی از افراد موثّق این مطلب را از او نقل کردهاند!
➖ امام (علیهالسّلام) فرمود: «کذب سمعک و بصرک عن اخیک و ان شهد عندک خمسون قسامة و قال لک قول فصدقه و کذبهم، و لا تذیعن علیه شیئا تشینه به و تهدم به روته، فتکون من الذین قال اللَّه عزّوجلّ: اِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ اَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»[۱۲]
گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت #تکذیب کن، حتّی اگر پنجاه نفر سوگند یاد کنند که او کاری کرده و او بگوید نکردهام از او بپذیر و از آنها نپذیر، هرگز چیزی که مایه عیب و ننگ اوست و #شخصیتش را از میان میبرد در جامعه پخش مکن که از کسانی خواهی بود که خداوند درباره آنها فرموده: «کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردمِ با ایمان شیوع یابد، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت».