eitaa logo
منبرک فاطمی
6.7هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
985 ویدیو
1.4هزار فایل
✔️ مباحث قرآنی، اخلاقی،داستان ✔️اهلبیت ومناسبتهامذهبی ✔️احکام کاربردی،پاسخگو ✔️مرثیه و مداحی ✔️عفاف وحجاب ✔️جهادتبیین ✔️فرزندآوری ✔️مهدویت ✔️شهدا ✔️نماز ✔️ هدیه به مادرم @a_f_133 🔺فهرست و... https://eitaa.com/fatemi222/6618
مشاهده در ایتا
دانلود
💐🌸🌸 🌸🌸 🍄«و کـتاب اعـمال آنـان در آنجا گذارده می‌شود. پس گـنهکاران را مـی‌بینی در حالی که از آنچه در آن است 💐تـرسان و هراسان هستند و می‌گویند: وای بر ما، این چـه کـتاب اسـت که هیچ عمل و بزرگ را کنار نـگذاشته، مـگر ایـنکه کـرده است. اعمال خود را حـاضر مـی‌بینند و پـروردگارت بـه هیچ کس ستم نمی‌کند (۱)» 🌸صــفحات را کـه ورق مـی‌زدم، وقـتی عـملی بـسیار ارزشـمند بـود، آن عـمل، از بـقیه در بالای صفحه نوشته شده بود. 🍃در یـکی از صـفحات، بـه صـورت بسیار بزرگ نوشته شده بود: 👈کمک به یک خانواده فقیر جـزئیات و فیلم آن موجود بود، ولی راستش را بخواهید من هرچه فکر کردم به یاد که به آن کـمک کـرده باشم! 👌یعنی دوست داشتم، اما تـوان مالی نداشتم که به آن‌ها کمک کنم. ➖ آن خانواده را مـی‌شناختم. آن‌ها در همسایگی ما بودند و اوضاع مـالی خوبی نداشتند. خیلی دلم می‌خواست به آن‌ها کـمک کـنم، بـرای همین یک روز از خانه خارج شدم و بـه بـازار رفـتم. به دو نفر از اعضای که وضع خـوبی داشتند مراجعه کردم. 🌸. من شرح حال آن خـانواده را گـفتم و ایـنکه چقدر در مشکلات هستند، اما آن‌ها نکردند. حـتی یـکی از آن‌ها به من گفت: بچه، این کارا به تو . ایـن کار بزرگترهاست. آن زمان من ۱۵ سال بـیشتر نـداشتم، وقـتی این برخورد را با من داشتند، 🍃مـن هـم دیـگر پـیگیری نکردم. اما عجیب بود که در نـامه عـمل مـن، کمک به آن خانواده ثبت شده بود! بـه جـوان پـشت مـیز گـفتم: مـن کـاری برای آن‌ها نـکردم!؟ او گـفت: 🌛 تو نیت این کار را داشتی و در این راه تـلاش کـردی، اما به نتیجه نرسیدی. برای همین، نـیت و حـرکتی کـه کردی، در نامه عملت ثبت شده. (۲) 🍄الـبته فـکر و نـیت کار خوب، در بیشتر صفحات ثبت شـده بود. هرجایی که دوست داشتم کار خوبی انجام دهـم ولـی را نـداشتم، امـا برای اجرای آن قـدم بـرداشته بودم، در نامه عمل من ثبت شده بود. ولـی خـدا را شـکر کـه نیت‌های گناه و ثبت نمی‌شد. 🍃در صـفحات بـعد و جـای جـای ایـن کتاب مشاهده مـی‌کردم کـه چـنین اتـفاقی افـتاده. یعنی نیت‌های خوب من ثبت شده بود. 🌿الـبته بـاز هـم مـشاهده کـردم کـه اعـمال خـوبم با اشـتباهات و گـناهانی که هیچ برایم نداشت از بـین رفـته! بـه قـول معروف: آش نخورده و دهان سـوخته. 🌾هـرچه جلو می‌رفتم، نامه عملم بیشتر خالی مـی‌شد! خـیلی از ایـن بـابت ناراحت بودم. از طرفی نمی‌دانستم چه کنم. 🌞ای کـاش کـسی بـود کـه مـی‌توانستم گـناهانم را به گـردن او بـیندازم واعـمال خوبش را بگیرم! اما هرچه می‌گذشت بدتر می‌شد. 🌟جـوان پشت میز ادامه داد: وقتی اعمال شما بوی ریا بـدهد پـیش ارزشی ندارد. کاری که غیر خدا در آن شریک باشد به درد همان شریک می‌خورد. اعمال خـالصت را نـشان بده تا کار شما سریع حل شود.مگر نشنیده‌ای: «اَلاَعمالُ بِالنیات.اعمال به نیت‌ها بستگی دارد.» ۱. قــــرآن کــــریم. ســــوره کــــهف. آیـــه ۴۹ ۲.رسـول گـرامی اسـلام در نـهج الـفصاحه، ص ۵۹۳ می‌فرمایند: «خدای والامی‌فرمایند: وقتی بنده من کار نیکی اراده کند و نکند(یا نتواند انجام دهد) آن را یک کــــار نــــیک بــــرای وی ثــــبت مـــی‌کنم...» ____________________________ متن بالا از نرم‌افزار کتاب سه دقیقه در قیامت ارسال شده است شما می‌توانید از لینک زیر این کتاب را دانلود کنید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.threedaghighe.book/?l=fa
💎«اِنَّ الَّذینَ یحِبُّونَ اَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یعْلَمُ وَ اَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ [یونس 19] کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردمِ با ایمان شیوع یابد، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت، و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید!» ← ⭕️معنای فحشا فحش، فحشا و فاحشه در لغت به افعال یا گفتاری گفته می‌شود که قباحت و آنها بزرگ باشد. ➖ در قرآن مجید نیز گاهی در همین معنای وسیع استعمال شده است؛ مانند: «وَ الَّذِینَ یجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْاِثْمِ وَ الْفَواحِشَ؛ [شوری 37] کسانی که از گناهان بزرگ و از اعمال زشت و قبیح اجتناب می‌کنند.» ➖از این‌رو، وسعتِ مفهوم آیه مورد نظر کاملاً روشن می‌شود؛ امّا غالباً کلمه فاحشه یا فحشاء در قرآن مجید در موارد انحرافات و آلودگی‌های ناموسی به کار رفته است. ←⭕️ اهمیت پاکی جامعه انسان موجودی است و جامعه بزرگی که در آن زندگی می‌کند به منزله خانه اوست. از این رو، پاکی جامعه به پاکی او کمک می‌کند و آلودگی آن به آلودگی‌اش. در اسلام با هر کاری که جامعه را آلوده کند به شدّت مبارزه شده است. به همین دلیل در اسلام گناهانی مانند حرام شمرده شده و دستور صادر شده تا جنبه عمومی و همگانی پیدا نکند. ←⭕️ روایات مرتبط در روایتی از امام علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) می‌خوانیم: 👌«المذیع بالسیئه مخذول و المستتر بالسیئه مغفور له؛ کسی که گناه را دهد، مخذول و مطرود است و کسی که گناه را پنهان می‌کند، مشمول آمرزش الهی است.» ✍️اصولاً گناه همانند است، هنگامی که در نقطه‌ای از جامعه این روشن شود، باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش شود و یا دست کم محاصره گردد؛ امّا اگر به آتش زنیم و آن را از نقطه‌ای به نقطه دیگر ببریم، همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر به آن نخواهد بود. افزون بر آن، عظمت گناه در نظر عموم مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگی‌ها، خود بزرگی در برابر فساد است. اشاعه فحشا و نشر گناه و تجاهر به فسق این سد را می‌شکند، گناه را می‌کند، و آلودگی به آن را ساده می‌نماید. ➖در حدیثی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) می‌خوانیم: «من اذاع فاحشه کان کمبتدئها؛ کسی که کار زشتی را نشر دهد، همانند کسی است که آن را در آغاز انجام داده.» ➖در حدیث دیگری نقل شده است که مردی خدمت امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) آمد و عرض کرد: فدایت شوم از یکی از برادران دینی کاری نقل کردند که من آن را داشتم، از خودش پرسیدم انکار کرد در حالی که جمعی از افراد موثّق این مطلب را از او نقل کرده‌اند! ➖ امام (علیه‌السّلام) فرمود: «کذب سمعک و بصرک عن اخیک و ان شهد عندک خمسون قسامة و قال لک قول فصدقه و کذبهم، و لا تذیعن علیه شیئا تشینه به و تهدم به روته، فتکون من الذین قال اللَّه عزّوجلّ: اِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ اَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ اَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»[۱۲] گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت کن، حتّی اگر پنجاه نفر سوگند یاد کنند که او کاری کرده و او بگوید نکرده‌ام از او بپذیر و از آنها نپذیر، هرگز چیزی که مایه عیب و ننگ اوست و را از میان می‌برد در جامعه پخش مکن که از کسانی خواهی بود که خداوند درباره آنها فرموده: «کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردمِ با ایمان شیوع یابد، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت».
✍میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام 🔰نمی از یم اخلاق حضرت علی اکبر علیه السلام 👌ويژگي ‏هاي شخصيتي علي اكبر عليه ‏السلام علي اكبر جوان شجاعي بود كه هم شجاعت علي عليه السلام را به ارث برده بود و هم شجاعت و شهامت حسين عليه ‏السلام را. 🔻فضايل اخلاقي 🔺ـ حضرت علي اكبر عليه ‏السلام جواني بود آراسته به فضايل ولايت، و آثار و انوار كمال، بلاغت و مكارم اخلاقي در سيماي نوراني او هويدا بود. ـ او جواني بود در اوج سعادت و فضيلت با ويژگي ‏هاي نيكو و چهره ‏اي عالي. مانند ستاره درخشاني بود كه در آسمان دانش پرتو مي ‏افكند. ـ او شاخه درخت نبوت و ميوه شجره ولايت بود. 🌸شجاعت ـ علي اكبر جوان شجاعي بود كه هم شجاعت علي عليه السلام را به برده بود و هم شجاعت و شهامت حسين عليه ‏السلام را. ـ علي اكبر، نماينده غيرت، شجاعت و شهامت بود. 🌸ادب ـ علي اكبر عليه ‏السلام به زينت اخلاق و ادب آراسته بود و آن را از اجداد پاك و مطهرش به ارث برده بود. او در مقابل با احترام مي ‏نشست و بدون اجازه پدر صحبت نمي ‏كرد. ـ او حتي هنگامي كه رفتن به ميدان جنگ را داشت، از محضر پدر اجازه پيكار خواست. ـ حضرت علي اكبر عليه ‏السلام در نهايت ادب، مصداق كامل انسان كامل بود. او هرگز سخن از سر نمي ‏گفت و با آنكه در سنين جواني بود، هرگز سخني كه برخلاف ادب باشد، بر زبان جاري نكرد. ره مُلك سعادت را تواند بي‏خطر رفتن به دست خود ز آيين ادب هر كس عصا دارد[۱] 🌸فروتني ـ با اينكه علي اكبر عليه‏ السلام، مولود نبوت و ولايت بود، در فروتني نداشت و مانند عبدي در مقابل پدر حاضر مي‏شد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام بر اساس دستور قرآن كريم، آرام، متواضع، مؤدب و متفكر بود و پيوسته خود را به حسب و عالي قريش و خاندان نبوت و ولايت، منسوب مي ‏كرد بدون آنكه تكبري در ميان باشد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام نه تنها نسبت به بزرگ ‏ترها با ادب و فروتن بود، نسبت به ‏ترها نيز با احترام رفتار مي ‏كرد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام در عالي ‏ترين مدارج نزاكت، ادب و فروتني بود. تواضع است دليل رسيدن به كمال كه چون سوار به مقصد رسد پياده شود[۲] 🌸بخشندگي ـ پيامبر اكرم صلي ‏الله‏ عليه ‏و‏آله ‏ترين خلق خدا بود و علي اكبر عليه ‏السلام پس از جدش، علي عليه ‏السلام و پدرش، حسين عليه ‏السلام وارث سخاوت نبوي به شمار مي ‏رفت. ـ علي اكبر عليه ‏السلام در و كرم، آينه تمام‏ نماي «انّك لعلي خُلُقٍ عظيم بود.»[۳] ـ او در مدينه، سرايي براي پذيرايي از فقيران و بنا كرده بود و همه از خوان كرمش بهره مي ‏بردند. ـ پدر و اجداد او همه سخاوتمند بودند. جد بزرگش، هاشم در دو سفر تمامي حجاج را كرد و خوراك و مركب آنان را داد. ابوطالب، آن ‏قدر از اعراب و حجاج پذيرايي كرد كه قلم از وصف آن ناتوان است. علي عليه ‏السلام از نيروي بازوي خود نخلستان ‏ها را آباد مي ‏كرد و مي ‏بخشيد. حسين عليه ‏السلام چهار هزار درهم به گدايي بخشيد و از او عذرخواهي كرد كه بيش از اين نمي ‏تواند به او ببخشد. علي ‏اكبر عليه ‏السلام تربيت شده اين رادمردان بي ‏نظير و وارث اين سخاوتمندان بي ‏مانند است. 🌸ولايت‏ پذيري و حق ‏طلبي ـ علي اكبر عليه ‏السلام همواره حافظ، نگهبان، معاون و مراقب و همراه پدر بود. ـ او از پاسداران جان بر كف حسين بن علي عليه‏ السلام بود كه ذره‏ اي در خدمت‏ گزاري و جانبازي در راه پدر كوتاهي نكرد. ـ او در راه كربلا از پدر شنيد كه مي ‏گويد:«انا للّه‏ و انا اليه راجعون و الحمد للّه‏ رب العالمين [۴]» و اين جمله را سه بار تكرار كرد. نزديك پدر رفت تا دليل گفتن اين جمله ‏ها را بداند. عليه ‏السلام فرمود: «لحظه ‏اي خواب مرا فراگرفت. سواري را ديدم كه مي ‏گفت: اين قافله مي‏ رود و مرگ آنها را تعقيب مي ‏كند. دانستم كه در اين راه شهيد خواهيم شد.» علي اكبر عليه ‏السلام پرسيد: «مگر ما به حق نيستيم.» حضرت پاسخ داد: «به حقِ كسي كه بازگشت همه به سوي اوست، ما به حق هستيم و براي حق حركت مي ‏كنيم». آن‏ گاه علي اكبر عليه‏ السلام پاسخ داد: «در اين صورت باكي نيست كه به حق كشته شويم.» اين كلام علي اكبر عليه ‏السلام نشان‏ دهنده روح حق‏ طلب و مطمئن او بود كه هيچ گونه از مرگ و كشته شدن به خود راه نمي ‏داد. پی نوشتها: ---------------------------------------- [۱] ديوان صائب، ج۱، ص۱۱۰. [۲] همان، ص۱۲۸. [۳] قلم/آیه۴: و راستى كه تو را خويى والاست. [۴] ترجمه لهوف، ص ۹۱. منبع: ارمغان شعبان https://eitaa.com/fatemi222/2561
بسم الله الرحمن الرحیم ❇️خصوصیات حادثه عاشورا: 1-بزرگی : ◾️مصیبت عاشورا ابعاد گوناگونی دارد؛ برخلاف آن چه اهل می گویند این حادثه، حادثه ای و محدود است که در یک نقطه مشخصی اتفاق افتاده و از نظر هم به حسب ظاهر عمر کوتاهی داشته و در کمتر از یک روز، جنگ به پایان رسیده است؛ 👈این حادثه از عظمت خاصی در عالم برخوردار است. 👇👇 1-یکی از خصوصیات این حادثه، و بزرگی آن است 2-خصوصیت دوم آن این حادثه است. 👈حادثه، حادثه ای و با جلالت است؛ به طوری که کل عالم با این حادثه درگیر است. در زیارت عاشورا مکرر خوانده ایم: «یَا أَبَا عَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ [بِکُمْ ] عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ وَ جَلَّتْ وَ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ». 👌مصیبت به واسطه تو بر ما عظمت و جلالت یافته، نه اینکه مصیبت تو فقط بر ما عظمت دارد، بلکه این مصیبت برای همۀ ها بزرگ است. 👌بنابراین، این حادثه به حسب حادثه ای محدود است، ولی همۀ ، ملکوت عالم، آسمان و زمین با این حادثه درگیر هستند. در جای دیگریی از این زیارت می خوانیم: «مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلامِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ [الْأَرَضِینَ ]» 👌 مصیبتی است که برای اسلام بسیار سنگینی بود. این مصیبت بر همۀ آسمان ها و زمین سنگینی می کند. 2-گریستن همه عالم: 👈 در روایات ما هست که همۀ بر وجود مقدس سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند. از عالم ملک، از گیاهان و و حیوانات تا جمادات، هم چنین عالم ملائکه و انسان و ، همه و همه بر حادثه عاشورا گریسته اند. 👈این احادیث سخن کسانی است که ملک و عالم را می دیدند. 👌حرف بی حساب و کتابی نیست. آن چه در عالم واقعیت داشته، بیان می کردند. 👈 چشمی می خواهد که بتواند حجاب ملک را بزند و ببیند تمام عالم، ملک و ملکوت در این حادثه مبتلا و گرفتار هستند. 👈روایات ما بیان می کند، های دریا، پرندگان و جمادات گریسته اند. 👈در روز عاشورا هر را که برمی داشتی، از زیر سنگ خون می جوشیده. 👌شاید این حادثه ، حادثه ای نیست که همه بتوانند با چشم سر ببینند. 👈آن هایی هم که اهل ، این حادثه را مشاهده می کردند که چطور در مصیبت سید الشهدا(علیه السلام) می گرید. 👌این نکته هم قابل توجه است که بعضی این گونه دلالت می کند که حیوانات، و جمادات گریه کرده اند و این ها را حمل بر می کنند. 👈 می گویند گریه حقیقی نبوده، در حالی که این ماجرا واقعیت داشته است. همۀ موجودات عالم اند؛ ولو اینکه ما آن ها را درک نکنیم. ◾️ارتباط عالم با ﷼ولی خدا 🌹خداوند می فرماید: 👌«تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَیْ ءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ». 🌹همۀ مخلوقات تسبیح گوی خدا هستند، ولو اینکه ما گوش شنیدن این تسبیح را نداشته باشیم. آن هایی که به این مقام رسیده و این برای آن ها برداشته شده، ملائکه و جمادات و نباتات را می شنیدند. 👈وقتی زبان به ذکر باز می کردند، در و دیوار با آن ها می شد. این واقعیتی است که همۀ عالم زنده است و تسبیح خدا را می گوید. 👈همۀ عالم ارتباط با ولی خدا دارد. لذا در مصیبت خدا همۀ عالم درگیرند. 👈همۀ عالم مبتلا هستند و همه در فقدان سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند، گرچه این گریه ها است. 👈شما عنایت دارید ما الان می کنیم، چه اتفاقی میفتد؟ 👈 حادثه ای پیش می آید؟ 👈عواطف ما تحریک می شود و به دنبال عاطفه ها، آثاری در ظاهر ما، در ما پیدا می شود. اشک از چشم ما جاری می شود. حالت جسم ما تغییر می کند. ما به این، بکا و گریه می گوییم. 👌حالا موجودی که از بیرون نگاه می کند و با عواطف انسانی همراه ، می فهمد که ما گریه می کنیم؟ 👌گیاهان و نباتات هم همین طورند. ما چون راهی به آن ها نداریم، این ها را حمل بر مجاز می کنیم. درحالی که این سخن خداست، سخن اولیای خداست.
✍میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام 🔰نمی از یم اخلاق حضرت علی اکبر علیه السلام 👌ويژگي ‏هاي شخصيتي علي اكبر عليه ‏السلام علي اكبر جوان شجاعي بود كه هم شجاعت علي عليه السلام را به ارث برده بود و هم شجاعت و شهامت حسين عليه ‏السلام را. 🔻فضايل اخلاقي 🔺ـ حضرت علي اكبر عليه ‏السلام جواني بود آراسته به فضايل ولايت، و آثار و انوار كمال، بلاغت و مكارم اخلاقي در سيماي نوراني او هويدا بود. ـ او جواني بود در اوج سعادت و فضيلت با ويژگي ‏هاي نيكو و چهره ‏اي عالي. مانند ستاره درخشاني بود كه در آسمان دانش پرتو مي ‏افكند. ـ او شاخه درخت نبوت و ميوه شجره ولايت بود. 🌸شجاعت ـ علي اكبر جوان شجاعي بود كه هم شجاعت علي عليه السلام را به برده بود و هم شجاعت و شهامت حسين عليه ‏السلام را. ـ علي اكبر، نماينده غيرت، شجاعت و شهامت بود. 🌸ادب ـ علي اكبر عليه ‏السلام به زينت اخلاق و ادب آراسته بود و آن را از اجداد پاك و مطهرش به ارث برده بود. او در مقابل با احترام مي ‏نشست و بدون اجازه پدر صحبت نمي ‏كرد. ـ او حتي هنگامي كه رفتن به ميدان جنگ را داشت، از محضر پدر اجازه پيكار خواست. ـ حضرت علي اكبر عليه ‏السلام در نهايت ادب، مصداق كامل انسان كامل بود. او هرگز سخن از سر نمي ‏گفت و با آنكه در سنين جواني بود، هرگز سخني كه برخلاف ادب باشد، بر زبان جاري نكرد. ره مُلك سعادت را تواند بي‏خطر رفتن به دست خود ز آيين ادب هر كس عصا دارد[۱] 🌸فروتني ـ با اينكه علي اكبر عليه‏ السلام، مولود نبوت و ولايت بود، در فروتني نداشت و مانند عبدي در مقابل پدر حاضر مي‏شد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام بر اساس دستور قرآن كريم، آرام، متواضع، مؤدب و متفكر بود و پيوسته خود را به حسب و عالي قريش و خاندان نبوت و ولايت، منسوب مي ‏كرد بدون آنكه تكبري در ميان باشد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام نه تنها نسبت به بزرگ ‏ترها با ادب و فروتن بود، نسبت به ‏ترها نيز با احترام رفتار مي ‏كرد. ـ علي اكبر عليه ‏السلام در عالي ‏ترين مدارج نزاكت، ادب و فروتني بود. تواضع است دليل رسيدن به كمال كه چون سوار به مقصد رسد پياده شود[۲] 🌸بخشندگي ـ پيامبر اكرم صلي ‏الله‏ عليه ‏و‏آله ‏ترين خلق خدا بود و علي اكبر عليه ‏السلام پس از جدش، علي عليه ‏السلام و پدرش، حسين عليه ‏السلام وارث سخاوت نبوي به شمار مي ‏رفت. ـ علي اكبر عليه ‏السلام در و كرم، آينه تمام‏ نماي «انّك لعلي خُلُقٍ عظيم بود.»[۳] ـ او در مدينه، سرايي براي پذيرايي از فقيران و بنا كرده بود و همه از خوان كرمش بهره مي ‏بردند. ـ پدر و اجداد او همه سخاوتمند بودند. جد بزرگش، هاشم در دو سفر تمامي حجاج را كرد و خوراك و مركب آنان را داد. ابوطالب، آن ‏قدر از اعراب و حجاج پذيرايي كرد كه قلم از وصف آن ناتوان است. علي عليه ‏السلام از نيروي بازوي خود نخلستان ‏ها را آباد مي ‏كرد و مي ‏بخشيد. حسين عليه ‏السلام چهار هزار درهم به گدايي بخشيد و از او عذرخواهي كرد كه بيش از اين نمي ‏تواند به او ببخشد. علي ‏اكبر عليه ‏السلام تربيت شده اين رادمردان بي ‏نظير و وارث اين سخاوتمندان بي ‏مانند است. 🌸ولايت‏ پذيري و حق ‏طلبي ـ علي اكبر عليه ‏السلام همواره حافظ، نگهبان، معاون و مراقب و همراه پدر بود. ـ او از پاسداران جان بر كف حسين بن علي عليه‏ السلام بود كه ذره‏ اي در خدمت‏ گزاري و جانبازي در راه پدر كوتاهي نكرد. ـ او در راه كربلا از پدر شنيد كه مي ‏گويد:«انا للّه‏ و انا اليه راجعون و الحمد للّه‏ رب العالمين [۴]» و اين جمله را سه بار تكرار كرد. نزديك پدر رفت تا دليل گفتن اين جمله ‏ها را بداند. عليه ‏السلام فرمود: «لحظه ‏اي خواب مرا فراگرفت. سواري را ديدم كه مي ‏گفت: اين قافله مي‏ رود و مرگ آنها را تعقيب مي ‏كند. دانستم كه در اين راه شهيد خواهيم شد.» علي اكبر عليه ‏السلام پرسيد: «مگر ما به حق نيستيم.» حضرت پاسخ داد: «به حقِ كسي كه بازگشت همه به سوي اوست، ما به حق هستيم و براي حق حركت مي ‏كنيم». آن‏ گاه علي اكبر عليه‏ السلام پاسخ داد: «در اين صورت باكي نيست كه به حق كشته شويم.» اين كلام علي اكبر عليه ‏السلام نشان‏ دهنده روح حق‏ طلب و مطمئن او بود كه هيچ گونه از مرگ و كشته شدن به خود راه نمي ‏داد. پی نوشتها: ---------------------------------------- [۱] ديوان صائب، ج۱، ص۱۱۰. [۲] همان، ص۱۲۸. [۳] قلم/آیه۴: و راستى كه تو را خويى والاست. [۴] ترجمه لهوف، ص ۹۱. منبع: ارمغان شعبان https://eitaa.com/fatemi222/2561
بسم الله الرحمن الرحیم ❇️خصوصیات حادثه عاشورا: 1-بزرگی : ◾️مصیبت عاشورا ابعاد گوناگونی دارد؛ برخلاف آن چه اهل می گویند این حادثه، حادثه ای و محدود است که در یک نقطه مشخصی اتفاق افتاده و از نظر هم به حسب ظاهر عمر کوتاهی داشته و در کمتر از یک روز، جنگ به پایان رسیده است؛ 👈این حادثه از عظمت خاصی در عالم برخوردار است. 👇👇 1-یکی از خصوصیات این حادثه، و بزرگی آن است 2-خصوصیت دوم آن این حادثه است. 👈حادثه، حادثه ای و با جلالت است؛ به طوری که کل عالم با این حادثه درگیر است. در زیارت عاشورا مکرر خوانده ایم: «یَا أَبَا عَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ [بِکُمْ ] عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ وَ جَلَّتْ وَ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ». 👌مصیبت به واسطه تو بر ما عظمت و جلالت یافته، نه اینکه مصیبت تو فقط بر ما عظمت دارد، بلکه این مصیبت برای همۀ ها بزرگ است. 👌بنابراین، این حادثه به حسب حادثه ای محدود است، ولی همۀ ، ملکوت عالم، آسمان و زمین با این حادثه درگیر هستند. در جای دیگریی از این زیارت می خوانیم: «مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلامِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ [الْأَرَضِینَ ]» 👌 مصیبتی است که برای اسلام بسیار سنگینی بود. این مصیبت بر همۀ آسمان ها و زمین سنگینی می کند. 2-گریستن همه عالم: 👈 در روایات ما هست که همۀ بر وجود مقدس سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند. از عالم ملک، از گیاهان و و حیوانات تا جمادات، هم چنین عالم ملائکه و انسان و ، همه و همه بر حادثه عاشورا گریسته اند. 👈این احادیث سخن کسانی است که ملک و عالم را می دیدند. 👌حرف بی حساب و کتابی نیست. آن چه در عالم واقعیت داشته، بیان می کردند. 👈 چشمی می خواهد که بتواند حجاب ملک را بزند و ببیند تمام عالم، ملک و ملکوت در این حادثه مبتلا و گرفتار هستند. 👈روایات ما بیان می کند، های دریا، پرندگان و جمادات گریسته اند. 👈در روز عاشورا هر را که برمی داشتی، از زیر سنگ خون می جوشیده. 👌شاید این حادثه ، حادثه ای نیست که همه بتوانند با چشم سر ببینند. 👈آن هایی هم که اهل ، این حادثه را مشاهده می کردند که چطور در مصیبت سید الشهدا(علیه السلام) می گرید. 👌این نکته هم قابل توجه است که بعضی این گونه دلالت می کند که حیوانات، و جمادات گریه کرده اند و این ها را حمل بر می کنند. 👈 می گویند گریه حقیقی نبوده، در حالی که این ماجرا واقعیت داشته است. همۀ موجودات عالم اند؛ ولو اینکه ما آن ها را درک نکنیم. ◾️ارتباط عالم با ﷼ولی خدا 🌹خداوند می فرماید: 👌«تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَیْ ءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ». 🌹همۀ مخلوقات تسبیح گوی خدا هستند، ولو اینکه ما گوش شنیدن این تسبیح را نداشته باشیم. آن هایی که به این مقام رسیده و این برای آن ها برداشته شده، ملائکه و جمادات و نباتات را می شنیدند. 👈وقتی زبان به ذکر باز می کردند، در و دیوار با آن ها می شد. این واقعیتی است که همۀ عالم زنده است و تسبیح خدا را می گوید. 👈همۀ عالم ارتباط با ولی خدا دارد. لذا در مصیبت خدا همۀ عالم درگیرند. 👈همۀ عالم مبتلا هستند و همه در فقدان سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند، گرچه این گریه ها است. 👈شما عنایت دارید ما الان می کنیم، چه اتفاقی میفتد؟ 👈 حادثه ای پیش می آید؟ 👈عواطف ما تحریک می شود و به دنبال عاطفه ها، آثاری در ظاهر ما، در ما پیدا می شود. اشک از چشم ما جاری می شود. حالت جسم ما تغییر می کند. ما به این، بکا و گریه می گوییم. 👌حالا موجودی که از بیرون نگاه می کند و با عواطف انسانی همراه ، می فهمد که ما گریه می کنیم؟ 👌گیاهان و نباتات هم همین طورند. ما چون راهی به آن ها نداریم، این ها را حمل بر مجاز می کنیم. درحالی که این سخن خداست، سخن اولیای خداست.
۵- کوچک شمردن گناه: ✍اینکه انسان گناه را بشمارد از علائم جرأت بر گناه است. 🔺 حضرت علی علیه السلام می فرماید: «أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ»(نهج البلاغه، حکمت ۳۴۰٫) بزرگترین گناه آن است که گناه را کوچک بشمارد. ⭕️ متأسفانه امروز در جامعه این اتفاق زیاد رخ می دهد؛ گناه را کوچک می دانند. عزیزان اگر کسی گناه کرد لااقل آن گناه را کوچک نشمرد. 🔺 خدا ممکن است گناه را بیامرزد، اما گناهی که انسان آن را کوچک بشمارد را نمی آمرزد. 🔺یک مثال واضح و ساده هست که به آن توجه ویژه‌ بفرمایید: فرض کنید شما با ماشین خود در خیابان پشت چراغ ایستاده اید و شخصی با سرعت ۳۰ کیلومتر بر ساعت با عقب ماشین شما برخورد می کند. 🔺 تا این اتفاق می افتد سریع از خودرو خود پیاده شده و پیش شما می آید و عذرخواهی می کند و می گوید: «حواسم نبود معذرت می خواهم». شما هم می گویید چیزی نشده است بفرمایید. اما فرض کنید شخصی با سرعت ۱۰ کیلومتر بر ساعت به عقب ماشین شما برخورد می‌کند و سر خود را از ماشین بیرون آورده و می گوید آقا چیزی نشد راهت رو بگیر و برو! اینجا شما می گویید: «عجب با ماشین من برخورد کرده‌ای طلبکار هم هستی؟ همین جا صبر می‌کنیم تا پلیس بیاید». آیا همینطور است یا نه؟ سرعت ماشین اول بیشتر بود اما ما اولی را بخشیدیم به خاطر اینکه طرف مقابل عذرخواهی کرد و از راه وارد نشد. 🔺گناه هم همینطور است؛ کسی ممکن است گناه بزرگی انجام دهد اما پیش خدا رفته و از خدا طلب بخشش می کند؛ می‌گوید من اشتباه کردم. 🔺اما شخصی که گناهی به ظاهر کوچک انجام می دهد و با خود می گوید این که چیزی نیست، خدا هم می‌گوید اشکال ندارد، با همین چیزی نیست با تو برخورد برخورد می‌کنیم! 🔺می‌گویند آقا نماز بخوانید؛ می گوید یعنی خدا می‌خواهد ما را به خاطر یک نماز نخواندن به جهنم ببرد! 🔺می‌گویند آقا روزه بگیر؛ می گوید مگر خداوند مرا به خاطر یک روزه نگرفتن می خواهد به جهنم ببرد! 🔺می‌گویند آقا خمس مالت را پرداخت کن؛ می‌گوید آیا خداوند می‌خواهد مرا به خاطر یک خمس ندادن به جهنم ببرد! 🔺می‌گویند خانم حجاب خود را رعایت کنید؛ می‌گوید آیا خدا مرا به خاطر یک لاخ مو به جهنم می برد! ⭕️خوب یزید هم همینطور می‌کرد. می‌گفت یعنی خداوند می‌خواهد مرا به خاطر کشتن یک حسین‌بن‌علی به جهنم ببرد! 🔺کوچک شمردن گناه بزرگترین گناه است. چرا انسان خود را با گناهکاران می‌کند؟ 🔺با خود می‌گوید این‌قدر انسانهای گناهکاری هستند که خدا ما را با سر وارد بهشت می‌کند! 👈چرا ما خود را با بدان مقایسه می‌کنیم؟ خود را با مقایسه کنیم. همانطور که در مادیات باید به پایین‌دست خود نگاه کنیم، باید در معنویات به بالادست خود نگاه کنیم 🔺 بعضی ها برعکس عمل می‌کنند؛ در مادیات به بالادست خود نگاه می کنند. به خدا می‌گویند خدایا آیا این درست است خانه فلانی ۲۰۰۰ متر باشد و خانه من ۱۰۰۰ متر! 🔺درست است که او در منزلش استخر داشته باشد و ما در منزلمان یک حوض داشته باشیم! وقتی انسان خود را با بالادست خود در مادیات مقایسه کند، همیشه غُر می زند و ناشکری می کند. 🔺در معنویات هم همینطور؛ وقتی خود را با پایین دست مقایسه کنند این طور می شود که می گوید آیا خداوند می خواهد را به جهنم ببرد بعد ما را هم به جهنم ببرد! 🔺خوب چرا برعکس نمی گوید: آیا خدا می خواهد امام حسین علیه السلام را به بهشت ببرد، ما را هم به بهشت ببرد؟ در معنویات انسان باید به بالادست خود نگاه کند. 🔺شهید اول در کتاب خود می‌نویسد: «و من الخسران صرف الزمان فی المباح و ان قل…»؛ 🔺صرف عمر در کارهای مباح هرچند کم جز زیان چیزی نیست.( گزیده سیمای فرزانگان، ص۴۹.) 🔺این عالم چه می گوید ما چه می گوییم! می‌فرمایند اینکه انسان عمرش را در کار مباح صرف کند ضرر کرده است. 🔺محدث قمی گوید از میرداماد فیلسوف بزرگ مدت ۲ سال فعلی مباح صادر نگردید.( هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان، ص ۵۳؛ به نقل از فوائد الرضویه ص ۴۲۳، آیینه داران حقیقت، ص ۴۳۰) 👈یعنی تمام کارهایش یا واجب بود یا مستحب. 🔺 مکروه که جای خود دارد، حرام که جای خود دارد، کار مباح هم انجام نداده است. یعنی خوردن و آشامیدن نیز چون برای خدا بود، مباح نبود مستحب بود. @fatemi222 👇👇
⭕️درباره مقدس اردبیلی که چندین سال در همین حوزه علمیه حرم حضرت علاءالدین حسین علیه السلام درس می‌خوانده و تدریس می‌کرده است گفته اند: 🔺در طول چهل سالی از او کار سر نزد چه رسد به حرام و مکروه. . (هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان، ص ۵۳؛ به نقل از گزیده سیمای فرزانگان، ص ۵۱.) ⭕️از شیخ جعفر کاشف الغطاء سؤال شد: آیا صحیح است که می گویند: امام علیه السلام در تمام عمرش مرتکب گناه نمی شود؟ او گفت: من که یک نفر غیر معصومم، مدت چهل سال است یک مکروه انجام نداده‌ام چه رسد به امام معصوم!(هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان، ص ۵۳؛ به نقل از حکایت و حکمت ص ۲۹.) ⭕️انسان باید به این بزرگان نگاه بکند؛ به نگاه بکند که چه حالاتی داشتند. در تفحص دفترچه یادداشت رزمنده شهیدی پیدا شد که ظاهرا ۱۴ یا ۱۵ سال بیشتر نداشته است. 👈 مراقبات خود در هر روز را در آن دفترچه نوشته بود. نوشته بود که در این هفته من کارهای بدی انجام دادم: «شوت خوبی در فوتبال زدم خیلی خوشم آمد». ای شهید، تو کجایی و من آخوند کجا هستم! برای شوت زدن خود در مراقبات نوشته‌ای که باید یک فکری بکنم که چرا از آن کار خوشم آمد، اما امسال من کیلو کیلو گناه انجام می‌دهم و آخر می‌گویم این چیزی نیست! 🔺 این می‌شود جرئت بر گناه کردن. این که انسان گناه خود را کوچک بداند. گناه را انسان کوچک نداند و از آن طرف هم کارهای خیر خود را بزرگ ندانیم. 🔺در قیامت معلوم نیست… «خافِضَةٌ رافِعَةٌ»سوره واقعه آیه ۳ روز قیامت خیلی ها بالا می‌روند و خیلی‌ها پایین می‌آیند. 👌می بینیم اعمال بسیاری انجام دادیم و خیال کردیم که دیگر با همین عمل جای ما در بهشت است، اما خداوند می‌فرماید این برای بود و فایده نداشت. 🔺 خیلی اعمال هم هست که ما انجام دادیم و فکر نمی کردیم ارزشی داشته باشد. مثلا در خیابان گربه‌ای بود، لقمه نانی و گوشتی برای آن انداختیم؛ خدا همین را در آخرت حساب کرد. کار خیر خود را کنیم، نه اینکه کاری را که خواستیم انجام دهیم را هیچ بدانیم؛ خیر شاید رضایت خداوند در همان کار کوچک باشد. 🔺اینکه انسان گناه خود را کوچک بشمارد خیلی بد است. ⭕️ناراحتی شیخ عباس قمی(ره) 🔺در شرح احوال مرحوم حاج شيخ عباس قمي (رحمه الله علیه) آورده اند: «هرگز كسي در حضور او جرأت كردن نداشت؛ هر كس و از هر طبقه‌اي كه بود. خود نيز چنان از گناهان و غيبت و دروغ احتراز داشت كه فوق تصوّر است. 🔺در ايّام بيماري‌اش كه منجر به وفاتشان شد يكي از علماي تهران براي عيادت به حضورشان رسيد. 🔺حاج شيخ عباس آن روز بسيار ناراحت و متفكّر بود. آن عالم بزرگ مي‌پرسد: «چرا ناراحتيد؟» پاسخ مي‌دهد: در سفري كه به حج رفتم در مكّه‌ي معظمه خواستم به روش كه از يكديگر اجازه مي‌گيرند از يكي از محدثان اجازه حديث بگيرم. وقتي اين منظور را با وي در ميان نهادم، 🔺عالم سنّي مطلبي گفت، و من روي مصالحي، به ، آن را انكار كردم. اكنون در اين فكرم كه فرداي قيامت، چگونه اين دروغ را در محضر الهي توجيه كنم».(سيماي فرزانگان، مختاري، ص ۱۰۵) 🔺شیخ عباس قمی که خدمات بزرگی به اسلام کرده است و فقط یکی از آنها است و مردم هر دعایی بخوانند برای ایشان ثواب نوشته میشود؛ شب قدر که دعای جوشن کبیر می خوانند ثوابش برای ایشان نیز هست، اگر شب جمعه دعای کمیل از مفاتیح می‌خوانند نیز برای ایشان اجر دارد و… 🔺برای یک دروغ که گناه هم نیست و یا تقیه بوده و یا مصلحت، می‌گوید نمی‌دانم در آن دنیا اگر خدا از من بازخواست کند چه جوابی باید بدهم. انسان نباید گناه را بداند. باید انسان مراقبت کند. ⭕️در روایت هست گناه را مثل یک سنگ بزرگ روی سینه اش می داند که نفس اش را می‌گیرد اما منافق و کافر وقتی گناه انجام می دهد، آن را مثل یک روی بینی اش می بیند انگار که هیچ نیست مومن گناه را بزرگ می داند؛ 🔺پس پنجمین موردی که از مصادیق جرئت و جسارت بر گناه است این است که انسان گناه را کوچک بداند. @fatemi222 👇👇👇
✨﷽✨ ✳ هرطور در دنیا خود را بسازیم، همان‌گونه محشور می‌شویم ✍ انسان با حیوان این تفاوت را دارد که حیوان، جهازات روحی و جهازات جسمی‌اش با هم ساخته می‌شود... زنبور عسل همان روزی که به دنیا می‌آید، هرچه که کمالات باطنی، روحی و حیاتی دارد، 🔺با همان ساختمان فیزیولوژی‌اش آمده است... انسان فقط از نظر ، قالب مشخص دارد؛ از نظر ، قالب مشخصی ندارد، قالبش همان است که در این می‌سازد. ممکن است آن‌چنان بسازد که از دنیا و مافیها بزرگتر باشد و ممکن است چنان و ساخته بشود که از یک مورچه هم کوچکتر باشد؛ 🔺ممکن است آن‌چنان ساخته بشود که هیچ هم به زیبایی او نرسد، ممکن است آن‌چنان ساخته بشود که «یحسن عندها القردة و الخنازیر» میمون‌ها و خوک‌ها پیش او زیبا هستند! انسان‌ها هر طور که این‌جا ساخته شوند، همان‌گونه محشور می‌شوند. 👤 شهید مطهری 📚 از کتاب انسان‌شناسی قرآن صفحات ۸۸ و ۸۹ 🍃🌹🍃 @fatemi222
✳️ باشعورها خداترسند! 🔻 موش را ملاحظه كنيد؛ اين‌قدر که از گربه می‌ترسد از شير نمی‌ترسد چون درك عظمت شير را ندارد تا از آن بترسد. از شير ترسيدن هنر می‌خواهد، باید آن حیوان شعور فهم هيبت و عظمت شير را داشته باشد و شير هم برتر از آن است كه موش با آن شعور كم از آن بترسد. اما چون شعور آهو بيشتر از موش است متوجه عظمت و هیبت شیر می‌شود و از آن فاصله می‌گیرد. 🔸 تنها آدم‌های و و از خدا می‌ترسند و عظمت و ابهت او را درک می‌کنند. به جهت بهره‌مندی از شعوری بلند، نظر به خود دارند و از خوف الهی که مانع بی‌بندوباری می‌شود بهره‌مندند و به‌خوبی دستورات الهی را رعایت می‌کنند. برعکسِ انسان‌های بی‌فكر و كم‌عقل، انسان‌های حكيم و متفكر جامعه خداترسند. خدا در قرآن می‌فرمايد: «اِنَّما يَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمَاء» فقط در بين بندگان خدا، آنان كه به‌واقع عالم‌اند از خدا می‌ترسند. يعنی آن‌ها كه انديشه‌های بزرگ دارند و حقایق عالَم را می‌شناسند از خدا می‌ترسند، چون عالمان واقعی دنيای کوچک را کوچک و حقير می‌بينند و خدای بزرگ را بزرگ و با عظمت می‌یابند. 🔺 برای و حقير ديدن و و باعظمت ديدن ، شعور بزرگی نياز است، بايد انسان متوجه وسعت روح خود باشد و خود را هم‌تراز امور کوچک قرار ندهد تا امور کوچک برایش مهم نشوند. 📚 از کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» در زندگی https://eitaa.com/fatemi222/14664