❇️رنج و سختی چقدر خودسرند.یهویی سر می رسند. اول راهنمایی بودم که یکی از عزیزترین نزدیکانم فوت کرد.تا مدت ها منتظر بودم در باز شود واو برگردد.سختی اش جوری بود که بعضی شب ها خواب آمدنش را می دیدم ولی وقتی بیدار می شدم و می دیدم همه اش خواب بوده باز غصه ام می گرفت.به خیالم اشتباهی شده.نباید آنطوری می شد.از وقتی آن اتفاق افتاد تا سالها با پیش آمد هر مشکلی خیال می کردم غصه و سختی ،چیزهای بی ربط به زندگی اند.فهمم از حادثه ها این بود که انگار #زندگی دارد راه خودش را می رود ولی یکدفعه دست #سختی ها، بدون دلیل از پستویی بیرون می آید وبی هوا یک کشیده می خواباند در گوش زندگی.مثل همان بچگی در بزرگسالی هم گاهی پیش آمده که حس کردم سختی و رنج، اشتباه هایی اند که در جریان بازی دنیا پیش می آیند .اشتباه هایی که همه اش زیر سر زمانه است.زمانه ای که حواسش را خوب جمع نکرده و اینها از دستش در رفته اند. گویی انقدر بچه اند که نمی دانند یهویی پریدن وسط و خراب کردن بازی زندگی چقدر زشت است؟ من و آدم های معمولی با همان چشم های بچگی، زندگی و سختی هایش را می بینیم. اما بیرون از دنیای کوچک ما دنیای دیگری است که آدم‌هایش تمام کوچه پس کوچه های زندگی را بلدند و رنج و سختی هایی را که به نظر ما بی خودی از پشت پستو می پرند بیرون می شناسند.دنیای خِردمندهایی که دلشان دریایی از رازها درباره زندگی بوده. رازهایی که هدیه مونس شان،سلطان عرش به آن چشم های خیره به آسمان است. رازهایی درباره زندگی و سختی هایش.البته که ظرف ما آدم‌های معمولی انقدر کوچک است که ذره ای از آن رازها را در خودش جا می دهد.در دهه سوم و چهارم زندگی مثل بقیه آدم ها وقتی گرهی سخت به زندگی ام‌می افتاد دنبال چیزی بودم که شاید پشت سختی ها باشد.تا عباراتی را در کتابی دیدم که نگاهی متفاوت می داد. روایتی تازه از وجود سختی ها .همراهم بیایید تا بگویم از آن نوع نگاه؛ ادامه در پیام بعدی https://eitaa.com/fatheGhalam

❇️راز سختی ها ما آدم های معمولی سختی ها را خودسرهایی می دانیم که بی هیچ مدیریتی یکهو سر می رسند.در نگاه مان آن ها لج و کینه دنیایند.معلوم است دیگر،وقتی چیزی با کینه بیاید سراغ آدم،دلش می خواهد هر چه دم دستش است پرت کند سمت این زمانه ی سنگدل کینه جو.هرچه مثل ناسزا، غر یا دست کم‌ این حرفها که: "چرا من؟چرا ما؟اینجوری؟ الان؟ انقدر سخت؟" ولی امام سجاد علیه السلام سختی ها را اشتباه های بیهوده ی دنیای خودسرِ سزاوارِ سرزنش نمی داند؛ آن ها را لشکری رام در چنگ قدرت خدا می بیند؛ فرمود: 🌸"ذلت لقدرتک الصعاب" سختی‌ها با قدرت تو رام اند.))🌸 ما آدم های معمولی سختی را یک "تهدیدِ همیشه تهدید" می دانیم.برای همین است که گاهی با خدا هم قهر می کنیم.ولی فرزانگانی مثل امام، استاد فرصت ساختن از تهدید هایند.هرچند امام هم مثل ما پیش خدا از غصه اش می گوید: 🌸 سختی ها توانم را بریده. بی تاب شدم. فقد ضقتُ.... امتلاتُ....))🌸 ولی اعتراف امام به ناتوانی کجا و شکایت‌های ناسپاسانه ما کجا؟ ما و امام عزیزمان همگی غصه ها را از شدت سختی ها می دانیم‌.ولی بین روایت ما و امام دو سه کلمه فاصله است.همان دو سه کلمه ای که #ایمان به آن، امام را زین العابدین کرد و ما را آدم های معمولی. #سختی #صحیفه_سجادیه https://eitaa.com/fatheGhalam