هدایت شده از محمد علی رفیعی | فقه و اصول
✅ نسخهای که حقیر بر طبق آن، شرح و تبیین #حاشیة_المكاسب مرحوم #آخوند_خراسانى را تقدیم دوستان میکنم نسخهی چاپشدهی وزارت ارشاد اسلامی است که -بنا بر اطلاعاتِ روی جلد- به دست آقای سید مهدی شمس الدین تصحیح و تعلیق شده است، و در نرمافزار جامع فقه اهل بیت (علیهم السلام) نیز همین نسخه وجود دارد.
🔶️🔸️🔸️ این نسخه -به رغم زحماتی که حتماً جناب مصحِّح محترم متحمّل شده است- دارای اَغلاط فراوانی است؛ از این رو، میتوان چندین نقد جدّی را به آن وارد دانست:
🔸️ اَغلاط در ضبط کلمات؛ به طوری که گاه این اطمینان را در ذهن خواننده میآورد که مُصحِّح محترم مطلب مرحوم #آخوند_خراسانى را یا به صورت کلّی و یا به دُرُستی درنیافته است.
🔸️ علامت ویرگولهای فراوانی که کاملاً بیضابطه به فاصلهی هر چند کلمه یک بار ثبت شده است.
🔸️ عاریبودن این نسخه از هر گونه "تعلیق"، در حالی که روی جلد، تعلیق هم ذکر شده است. و... .
✅ از این رو، این نسخه حتماً خود، نیاز به تصحیح جدّی دارد که حقیر -در کنار شرح و تبیین- مشغول تصحیح نیز هستم.
✴️@fegh_osoul_rafiee
🔰 عالم بزرگ عامّه، جناب ابن حِبّان (م ٣۵۴) در کتاب الثقات (ج۸/ص۴۵۷) مینویسد:
"عليّ بن موسی الرضا أبوالحسن من ساداة أهل البيت و عُقَلائهم و جِلّة الهاشميّين و نُبَلاءهم؛ يجب أن يُعتبَر حديثُه إذا رُوِي عنه... .
قد زُرتُه مراراً كثيرة و ما حُلَّتْ بي شدّةٌ في وقت مُقامي بطوس، فزُرتُ قبرَ عليّ بن موسى الرضا صلوات الله على جدّه و عليه، و دعوتُ الله إزالتَها عنّي إلا اُستُجِيب لى، زالتْ عنّي تلك الشدّة و هذا شيءٌ جرَّبتُه مراراً فوجدْتُه كذلك.
أماتنا الله على محبّة المصطفى و أهل بيته (عليهم السلام)."
✴️@fegh_osoul_rafiee
🔰 أبوالفرج ابنجوزي (م۵۹۲) در کتاب المُنتَظَم في تأريخ المُلُوك و الأمَم (ج١٠/ص١١٩ و ۱۲۰) در ذیل نام "علی بن موسی" (علیهما السلام) از ابونُواس اهوازی (م۱۹۶) شاعر زبردست و نامدار عرب -که به خاطر شعرنگفتن در مدح علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) مورد اعتراض کسی واقع شده بود- شعری را از او نقل میکند:
"قیل لی:...
فعَلَی مَن ترکْتَ مدحَ ابنِ موسی
و الخصالِ الّتی تَجَمَّعْنَ فیهِ ؟!
قلتُ له: لا أهْتَدي لِمدحَ إمامٍ
كان جِبْرِيلُ خادِماً لأبيهِ !"
✴️@fegh_osoul_rafiee
🔰 صدرالدّین ابراهیم جُوینی خراسانی (م۷۲۲)، عالم بزرگ شافعی در کتاب خود فَرائِد السِّمْطَیْن فی فَضَائل المُرتَضَی و البَتُول و السِّبْطَیْن و الأئِمّة من ذُرّيّتِهِم (ج٢/ص٢٠٢/ح۴۹۷) از حاکم نیشابوری (م۴۰۵) عالم شهیر و بزرگ عامّه نقل میکند:
"قال الحاكم رحمه الله: و قد عرَّفَنِي الله من كرامات التّربة خير كرامة؛ منها أني كنتُ مُتقرِّساً لا أتَحَرّك إلا بجَهْد، فخرجْتُ و زُرْتُ و انصَرفْتُ إلى نُوقان بخُفَّيْن من كرابِيس، فأصْبَحْتُ من الغَد بنُوقان و قد ذهَبَ ذلك الوجَع و انصَرفْتُ سالِماً إلى نيسابور."
✴️@fegh_osoul_rafiee
🔰 صدرالدّين إبراهيم جُوينى خراسانى (م٧٢٢) در كتاب فَرائِد السِّمْطَين (ج٢/ص٢٢٠/ح۴٩۶) دربارهی محمد بن علی بن سهل شافعی عالم بزرگ عامّه از حاکم نیشابوری (م۴۰۵) نقل میکند:
"و به (أي بالسند المتقدِّم ذكرُه) قال الحاكم: سمعتُ أباالحسن محمد بن علي بن سهل الفقيه يقول: ما عَرَض لي مُهمٌّ من أمْر الدّين و الدّنيا فقَصَدْتُ قبر الرضا لتلك الحاجة و دَعَوتُ عند القبْر إلا قُضِيتْ لي هذه الحاجة و فَرَّج الله عنّي ذلك المُهمّ.
ثم قال أبوالحسن رحمه الله: و قد صَارَتْ إلىَّ هذه العادة أن أخْرُج إلى ذلك المشهد في جميع ما يَعرُضُ لي، فإنّه عندي مُجرَّبٌ."
✴️@fegh_osoul_rafiee
فرمود: "رئیسیِ عزیز خستگی نمیشناخت"
✅ این جمله به خودیِ خود درس است...
🔰 أبوسالم محمد بن طلحهی نصیبی (م۶۵۲) عالم بزرگ شافعیمذهب در کتاب خود مَطالِب السَؤُول فی مَناقِب آلِ الرَّسُول علَیهِم السَّلَام (ج١/ص٢٩۵) مینویسد:
"قد تقدَّم القولُ فی أمير المُؤمنين عليّ و في زين العابِدين عليّ، و جاء هذا على الرِّضا ثالثِهما، و مَن أمْعَنَ النّظرُ و الفِكرةُ وجَدَه في الحقيقة وارثَهما فيَحكُم كونَه ثالثَ العَلِيّين.
نَمَا إيمانُه و عَلَا شأنُه و ارتَفَع مكانُه و اتَّسَع إمكانُه و كثُرَ أعوانُه و ظهَرَ برهانُه، حتى أحَلَّه الخليفة المأمون محلَّ مُهجَتِه و أشرَكَه في مملكته و فَوَّض إليه أمرَ خلافته و عقَدَ عليه على رُءُوس الأشهاد عُقْدة نكاح ابْنته.
و كانت مناقبُه عَلِيّة و صفاتُه سَنِيّة و مكارمُه خاتميّة و أخلاقُه عربيّة و شِنْشِنَتُه أخْزَميّة و نفسُه الشريفة هاشميّة و أرُومَتُه الكريمة نبويّة؛ فمَهْمَا عُدَّ من مزاياه كان أعظمَ منه و مَهْما فصَلَ من مناقبه كان أعلى رتبةً منه."
✴️@fegh_osoul_rafiee
🔰 عبدالرحمن صفوری (م۸۹۴) عالم شافعیمذهب در کتاب نزهة المجالس و منتخب النفائس (ج١/ص٢۵) بعد از نقل روایت نورانیای از امام علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) از امام حنابله احمد بن حنبل (م۲۴۱) نقل میکند:
"رأيتُ في كتاب نثْر الدُّرّ: دخَل عليّ بن موسي نيسابور فتعلَّقَ العلماءُ بلِجَام بَغْلَته و قالوا: "بحقّ آبائك الطاهرين! حَدِّثنا حَديثاً سمعتَه من آبائك".
فقال: حدَّثني أبي موسى قال: حدَّثني أبي جعفرُ قال: حدَّثني أبي الباقرُ قال: حدَّثني أبي زينُ العابدين قال: حدَّثني أبي الحسينُ قال: حدَّثني أبي عليُّ بن أبيطالب رضي الله عنهما قال: سمعتُ النبيَّ صلى الله عليه و آله يقول: "الإيمان معرفةٌ بالقلب و إقرارٌ باللسان و عملٌ بالأركان".
قال الإمام أحمد: لو قرأت هذا الإسناد على مجنون لبرئ من جنونه.
قيل: إنه (أحمد بن حنبل) قرأه على مصروع فأفاق."
✴️@fegh_osoul_rafiee
6.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
و #شهادت راز و رمزهایی دارد...
مرحوم علامه حسنزادهی آملی (رضوان الله علیه) میفرمودند:
"روزی در راه برای تدریس اسفار که میرفتم یک آقای روحانی که شاید همسنّ و سالِ خودِ من بود جلو آمد و چند سوال مهمّ پیرامون وحی، عصمت، هدف بعثت و... مطرح کرد و جواب میخواست!
گفتم: اینها احتیاج به فرصت بیشتری دارد. گفت: آیا من به روستاها و شهرها میروم و مردم این مسائل را از من میپرسند من چه جوابی بدهم؟!
گفتم: باید بخوانی تا جواب بدهی."
(داستانهای حکیمانه؛ ص۱۰۵)
✴️@fegh_osoul_rafiee