◽️ نکته دو: از طرفی در قرآن، لیلة القدر را ظرف تفصیل امر اِحکامی تعریف شده آیه ۴ سوره دخان: فيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكيمٍ؛ در شب قدر هر امر حکیمی، تفریق می یابد. برای توضیح این که در این آیه بیان شده که "در لیله قدر، وحدت و اِحکام و جمع به کثرت و تفصیل و تفریق می گراید" حتما به تفسیر موضوعی قرآن کریم، ج ۱ (قرآن در قرآن)، اثر علامه #جوادی_آملی رجوع فرمایید.

◽️ نکته سه: و از طرفی هم #ابن_عربی که موسس علم عرفان نظری است در مورد جایگاه تکوینی حضرت زهرا سلام الله علیها می گوید: صورة النفس الکلیه و در علم عرفان نظری مرتبه ی نفس کلیه، به‌گونه‌ای جایگاه تفصیل یافتن عقل کلی است.

◽️ نکته چهار: و دیگر اینکه علامه #حسن_زاده_آملی می‌گوید: عالم ذر چنان كه از روایات آن با تأیید و تسدید روایات دیگر، و اصول براهین عقلیه مستفاد است، عبارت از "فرقان كثرت از متن قرآن وحدت در قلب لیلة القدر" است. فافهم. 📚 هزار و یک کلمه، ج۵

👆👆👆👆 با درنظر گرفتن ۴ نکته فوق و تلفیق آن‌ها می‌توان به تبیین جایگاه حضرت فاطمه (س) در عالم پرداخت. برای روشن کردن و تبیین جایگاه تکوینی والای معصومین علیهم السلام نیاز به درس خارج های قوی و تحقیقات وزین در این زمینه داریم. صرفا کلی گویی کردن در مورد معصومین و اینکه "واسطه فیض اند" کافی نیست.

بت بزرگ‌ یا ام القرای جهان اسلام؟ به این تصویر توجه بفرمایید؛ مقایسه الگوی تمرکز و تراکم جمعیتی در دو کشور ایران (راست) و فرانسه (چپ). از پایتختهای هر دو کشور با الگویی کاملا مشابه، بت بزرگی در مقایسه با سایر پهنه های سرزمین ساخته شده است. از مهمترین آسیبهای این نوع الگوی توسعه، افزایش فاصله طبقاتی بین نقاط برخوردار و مناطق محروم است. این نوع تمرکزگرایی و انباشت سرمایه، همان چیزی است که نظام سرمایه‌داری می‌گوید؛ هر چه تمرکز بیشتر، انباشت سرمایه بیشتر و سود بالاتر برای بنگاه‌های بزرگ اقتصادی. اما به چه قیمتی؟ به قیمت خرد شدن هرچه بیشتر اقشار مستضعف. آیا روا است که در دهه پنجم انقلاب اسلامی، محصول تمدنی ما اینقدر شبیه به محصول تمدنی فرانسه به عنوان یکی از کشورهای پیشرو لیبرال سرمایه‌داری باشد؟! آیا می‌شود بین ظرف (الگوی توسعه) و مظروف (مبانی انقلاب اسلامی) هیچ نسبتی برقرار نباشد؟! این قله انباشت سرمایه‌ای که به اسم تهران ساخته‌ایم، بت نظام سرمایه‌داری است که هیچ نسبتی با مبانی تمدن اسلامی ندارد. آقایان و خانمهای مسئول! اگر نمی‌توانید این بت بزرگ را بشکنید (که البته شکستنش فعلا نه صلاح است و نه مقدور) حداقل، امکانات و مقدورات کشور را در سایر پهنه‌های سرزمین، عادلانه توزیع کنید و روند تمرکززدایی از تهران را تا بیش از این دیر نشده است (که مطابق با اسناد بالادست و ابلاغ رهبر معظم انقلاب هم است) شروع کنید. @baladetayyeb

💢 ضرورت بازنگری آیین‌نامه ارتقاء رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از نخبگان کشور در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۲ فرمودند: «مقاله‌نویسی و انتشار تحقیقات و مقالات اِسنادی معتبر در مجلات و مراکز علمی دنیا و شرکت در مسابقه علمی جهان کار خوبی است که حتماً باید انجام بگیرد؛ اما منوط کردن ارتقاء اعضای هیئت علمی به این موضوع، منطقی نیست. البته مقالات علمی خوب، مایه ارتقاء شهرت و اعتبار علمی کشور است که دستگاه‌های مدیریت علمی کشور باید برای این ارتقاء، راه‌های مناسبی پیدا کنند تا رتبه علمی کشور در رتبه‌بندی‌های جهانی تنزّل پیدا نکند. ...بهداشت و سلامت، مسکن، امنیت، تغذیه، خانواده، محیط زیست، اصلاح ساختارهای حکومتی و ارتباطات بین‌المللی از جمله مسائل کشور است که باید مقالات و پژوهش‌های علمی قوی دارای راه‌حل برای آنها تولید شود و در این زمینه نباید به کارهای روزنامه‌ای و یادداشت‌های باصطلاح ژورنالیستی اکتفا شود.» https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=54127 ❇️ امید است که بازنگری آیین‌نامه ارتقاء در وزارت عتف هر چه سریع‌تر به نتیجه برسد. آنگونه که در پیش‌نویس آیین‌نامه جدید مشاهده می‌شود، این خواسته متعالی و پیشبرنده رهبر معظم انقلاب تا اندازه‌ای تأمین شده است. در بازنگری جدید نگاهی جامع به ارتقاء لحاظ شده است: نقش فرهنگی هیئت علمی، نقش آموزشی، نظم و انضباط اداری، فعالیت‌ پژوهشی و فعالیت‌های فناوری و اختراع و اکتشاف و ارتباط با جامعه و صنعت و تلاش در جهت حل مسائل کشور و ... همگی سهم و جایگاه خود را در آیین‌نامه ارتقاء پیدا کرده‌اند. ❇️ تذکر این نکته هم لازم است که پاره‌ای از افراد (حتی بعضاً خارج از محیط علمی و دانشگاهی) که نه اهل مقاله‌اند و نه اهل اختراع و ارتباط با صنعت و نه اهل تدریس‌های موفق، یک جمله‌ی میانی از سخنان رهبر فرزانه انقلاب را گرفته و صدر و ذیل آن را انداخته و می‌کوشند ماهی مراد خویش را صید کنند! که قطعاً‌ تناسبی با خواسته و مطالبه رهبر انقلاب ندارد. #پژوهش #مقاله ✍ احمدحسین شریفی

💢 مقاله‌نویسی آری یا خیر؟! مقاله نویسی را باید نسبت به خوب یا بد بودن، امری لااقتضا دانست. مانند غذا، که اگر سالم باشد و انرژی بدست آمده‌اش صرف امر نیک گردد، خوب و ضروری خواهد بود، اما اگر ناسالم باشد یا انرژی‌اش صرف کارهای ناپسند گردد، مضر و آسیب‌زا خواهد بود. مقاله‌نویسی هم می تواند مزایا و معایبی داشته باشد: ❇️ اگر مطالب سست یا سرقت علمی یا به مقصود امور لاطائل یا ترک امور اهم و پرداختن به اولویت های دسته‌چندم باشد، به شدت برای جامعه علمی و نیز کل جامعه مضر خواهد بود. ❇️ اما اگر برای حل پرسش های علوم و پخته‌گی علمی و تولید محتواهای قوی و محققانه باشد، باید توسط اهالی تحقیق و پژوهش انجام گیرد و تولید شود و این ضرورت دارد. 🔸 نکاتی راجع به وضعیت فعلی مقاله‌نویسی و بیان راهکارهایی: ۱. ارتقاء رتبه مراکز علمی نباید منحصر در مقاله باشد، چه بسا محققی تشخیص دهد که اگر یک سال روی نوشتن یک کتاب مورد نیاز متمرکز شود، فایده‌اش از نوشتن چهار مقاله در سال بیشتر باشد. همین طور اختراع یا ایده یا ... باید در ارتقاء لحاظ گردد. ۲. مقاله پژوهشی نه تنها وسیله‌ای است برای رساندن پژوهش خود به دست سایر محققان، بلکه اگر حقش ادا شود به شدت به افزایش عمق و ترقی و گستردگی علمی نویسنده کمک خواهد کرد. ازاین‌رو موضوع مورد پژوهش در مقاله، به اندازه درس خارج در باب آن موضوع، دارای ارزش و اهمیت است. ۳. اینکه عده‌ای که هیچ سابقه پژوهشی قابل عرضه‌ای ندارند و از میدان پژوهش های طاقت فرسا (که توسط داوران به مداقه گرفته می‌شود) یک طرفه به نقد مقاله نویسی دست می‌زنند، به نظر بیشتر برای اقناع نفس خود برای عدم ورود به این میدان پر کنکاش و محقق‌طلب است. ✍ امین دهقانی

💢 ۸۰ درصد اساتید مراکز اسلام‌شناسی دنیا مسلمان نیستند! حسینی کوهساری، مسئول مرکز ارتباطات و بین‌الملل حوزه‌های علمیه: «حدود ۱۰۰ مرکز شیعه‌ شناسی و اسلام‌ شناسی در دنیا وجود دارند که ۸۰ درصد اساتید این مراکز مسلمان نیستند. بعضی از آنها یهودی، مسیحی و بهائی هستند و اساتید مسلمان هم اغلب از برادران اهل‌ سنت هستند». ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

💢 دردی بدتر از " فقر" نیست 📋 دیدار با وزیر نفت 📆 قم ؛ ۱۴۰۲/۰۸/۲۶