هر کی صاحبه فکره... خیلی نگران خودشه :) #نقل_قولی_از_معلم_زیست

مسئولیتی بپذیرید که به شما اضطراب نده #نقل_قولی_از_معلم_زیست

پتانسیل عمل و ذهن انقدر قدرت داره که می تونه محیطتو تغییر بده ... #نقل_قولی_از_معلم_زیست

اگه ادما بهتون نیاز دارن یه نعمته #نقل_قولی_از_معلم_ریاضی

الان حس اینو دارم که تنها ادم احمق بیدارم ... یه اعلام منیت کنید یکم دور هم حرف بزنیم @aneh_with_black_hair

اگه براتون سواله که این دختر الان درساشو خونده باید بگم بله خونده از ساعت 1ونیم بیداره و تموم کرده تا هفتم ازاده اما اگر همچنان حس کنم تنها ادم بیدارم افلاین میشم میرم تا فردا عصر 😂💔 ##آنہ‌باموهاۍمشکے

ایان مسیرش را گم کرده بود اما در میان اسمان خراش های بلند صدای بوق ماشین ها و دود های سیاه و انسان های بی قلب و رایانه های پست واتوماتیک هایی سیاه قلب ایان مسیرش را گم کرده بود هاج و واج در شهر میچرخید نمی توانست تشخیص بدهد که این او بود که میچرخید یا اسمان بود با ساختمان های بلند تشخیص اینکه کدام یک میچرخید خیلی سخت بود اما یه چیز مشخص بود چرخش؛ چرخشی که زمین با زبان خود میگف هرگز اینگونه دور ماه و خورشید نچرخیده ایان زمزمه میکرد پس این است سر گیجه :) از وقتی روی زمین اماده ام سر گیجه های شدید تری گرفتم اینکه در برابر انها چیزی نیس زمین و همهی ساختمان ها و موجوداتش فقط باعث گیج شدن می شدند دلش برای خانه تنگ شده بود باران گرفت مگر این سرزمین زاده از سنگ زیبایی هم دارد اسمون با ابر های سیاه پوشیده شد فانوس ها ی شهر و تمام چراغ خانه ها خاموش بودند اما در میان قطره عای شدید باران وقتی ایان فک میکرد همه جا تاریک است ستاره ای دید فک کرد وای چه خوب یک اشنا به دنبال او دوید ایان انقدر سریع می دوید که هرگز کسی به سریعی ان دیده نشده بود ایان می دوید و میدوید اما نور همیشه از او یک قدم جلوتر بود ایان می دانست هرگز نمی رسد هر چقدر هم بدود اما باز می دوید اما نمی توانست به ایستدنمی توانست خسته شود ایان این را از مادر خود اموخته بود شاهزاده ی ماه ،دوست ماه ... مادر ایان سال ها قبل در میان نواهای لالایی که شب ها برای فرزندش می خواند به او میگفت ای نور دور ای ارزوی دور ای محال من هرگز نمی ایستم هرچقدر میخواهی محال باش دور باش فرزند من هرگز نمی ایستد ایان من لالاکن ایان من لالا کن ایان مادر اما تو تو هرگز نمی ایستی چون ایانم نور همیشه لیاقت دویدن دارد ایان من با قلب از جنس مهربانی ات به دنبال نور بدو که اگر روزی من نباشم نور از تو مراقبت خواهد کرد ایانم ایان میدوید ناگهان نور ناپدید شد در میان تاریکی ها ایان فرسخ ها از شهر دور شده بود باران همچنان میبارید وباد بی مهابا می‌وزید انقدر محکم‌ شلاق می‌زد گویی این اخرین بارانی است که قرار است باریده شود زمانی که ایان به خودش امد مو های موج‌دار مشکی براقش را که‌در ان شب تر شده و زیباتر از همیشه به نظر می رسید را از روی‌چشمان سیاه اش را که مانند کهکشان بی پایان بود کنار زد در چشمانش برقی بود برق زیبایی که از مادرش به ارث برده بود لبان سرخش را به هم‌زد چیزی را زیر لب زمزمه میکرد اگر شب تاریک‌است و سیاهی اش مطلق است من فرزند کهکشان زاده ی سیاهی هستم ‌من را از مطلق بودن شب نترسانید بعد ارام گف‌من زاده ی عشق سیاهی‌کهکشان و‌نور‌ماه هستم‌ مادر من شاهزاده ی‌ماه و پدرم‌وارث کهکشان است من ایانم‌زاده ی عشق این دو فرباد زد ‌من زاده ی تناقصم

آره برو رفیق شو