شب هشتم: اجتماع عزیز حتی از نفرین‌های اباعبدالله(ع) در روز عاشورا می‌توان درس آموخت و عبرت اندوخت. یکی از این نفرین‌ها چنین عذابی برای پیمان‌شکنان کربلا می‌خواهد: «وَفَرِّقْهُمْ تَفْريقاً.» خدایا! میان این مردم، سخت چنددستگی بینداز. چند جمله بعد، امام روشن می‌کند که چرا آن قوم را چنین بلازده می‌خواهد: «چون این‌ها دعوتمان کردند که یاری‌مان کنند؛ ولی بعد به ما ظلم کردند و به جنگ ما برخاستند.» اگر مردمی چنین همدلی بشکنند، سزاوار آن می‌شوند که همدلی خودشان نیز از هم بپاشد. تیر این نفرین‌ها بر دلِ آرامش کوفه و شام فرود آمد. قیام توابین و انتقام مختار هرچند قاتلان دشت کربلا را به سزای جنایاتشان رساند، خواب آرام مردم کوفه را هم بر هم زد. کوفیان درنهایت، گرفتار خون‌آشامی به نام حجاج‌بن‌یوسف شدند که انسجام کوفه را سخت پریشان کرد. این حال‌وروز مردمی شد که دست از همدلی کشیدند و در یاری حق، دسته‌دسته شدند. حسین‌بن‌علی(ع) هنگامی برای کوفیان عذاب چنددستگی خواست که جوان رعنایش، علی‌اکبر(ع) را به میدان فرستاد. ــــــــــــــــ برشی از کتابِ ازدحام تن‌ها، اجتماع دل‌ها ــــــــــــــــ متن ۱۱ شب منبر دهۀ محرم ۱۴۴‌۲ بر محور محتواییِ امسال: «هم‌بستگی‌ومسئولیت‌پذیری‌اجتماعی» برخاسته از یک مسئله‌‌: «ازدحام تنهایی» ــــــــــــــــ پی‌دی‌اف رایگانِ کتاب: yun.ir/5majic ــــــــــــــــ ShabakeTabligh.ir eitaa.com/ShabakeTabligh instagram.com/ShabakeTabligh #شمع شبکۀ مبلغان و عملیات‌های تبلیغی