گاهی آدم تو زندگیش این شکلی👆میشه. حالا حتما هم لازم نیست جبهه باشه فقط کافیه خط مقدم زندگی و تصمیمات خودش باشه و اجازه دخالت بی‌جا به کسی نده. گاهی آدما این شکلی میشن اما همین شکلی سر سفره و مهمونی ها و محل کار و فضای مجازی حاضر نمیشن. بلکه خیلی آبرومند و شیک و منحصر به فرد حاضر میشن تا کسی نفهمه تو دلشون چه خبره. گاهی زندگی اینقدر بِکِش بِکِش راه میندازه که اصلا حس نمیکنی خودت هم مهمی و باید برای خودت و خانواده زندگی کنی. ولی ... میشه باطن و دل و روح آدم از آدما و زمانه ریش ریش باشه اما همین قدر باصفا و پر لذت یه کمپوت برداری و بزنی تا شارژ شی. والا همین قدر بی اهمیت و به درکِ دنیا و سختی هاش. جسارتا روم به دیوار، یه چیزی تو مایه های «گور بابای همشون» این عکس، بیشتر از اینکه درد و رنج برسونه، بی تفاوتی به آدمایی میرسونه که خط خطیت کردند و پیش خودشون خوشحالن اما غافل اند از اینکه تو داری یه کمپوت میزنی و با خودت میگی «اصلن هم درد نداشت» #هفته_دفاع_مقدس #حدادپور_جهرمی #دلنوشته_های_یک_طلبه