#نامیرا #پارت_چهارم بعد نگاهی به ام وهب انداخت که پرده ی کجاوه را کنار زده بود و آنها را می نگریست ام وهب گفت: ( اگر خیری از ما نمی خواهد رهایش کنیم تا شرمان به او نرسد)🤷🏻‍♀ در همین حال انس با مشک بزرگی پر از آب💦 بیرون آمد و گفت: + آنچه شما دارید به کار من نمی آید اما آنچه من دارم نیاز شما را بر می آورد😊 عبدالله که لب های خشکیده انس را دید گیج گفت: _ تو آب در خیمه داری و خود تشنه مانده ای؟؟😧 انس مشک آب را به طرف عبدالله گرفت و گفت: + شما مسافرید و روزه بر شما واجب نیست اما من مقیمم و روزه دار! عبدالله مشک را به سوار داد تا میان همراهان تقسیم کند سوار رفت و عبدالله رو به انس کرد و گفت: _ رفتار تو کنجکاوی مرا بیشتر می‌کند. تو که هستی؟ در این دشت سوزان تنها ، تشنه و روزه دار؟!🤔 انس چشم در چشم 👀عبدالله خیره ماند و بعد گفت: + انس بن حارث کاهلی از قبیله بنی اسد و تو عبدالله بن عمیر از قبیله ی بنی کلب که برای جهاد با مشرکان به فارس رفته بودی و اکنون به قبیله ات باز می گردی🙃 حیرت عبدالله به ترس تبدیل شد😨گفت: _تو مرا میشناسی؟😱 + همان قدر که دیگر کوفیان را و پدرانشان را که هرگز نه خداوند از آنان راضی بود آنان از خداوند.