پیامبر خدا: «ای علی، همانا فرشتگان با دوستی و ولایت تو به خداوند تقرب می‌جویند، و سوگند به خدا که اهل مودت و دوستی تو در آسمان، بیشتراند از اهل مودت و دوستی تو در زمین.» ✳️قالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: «(یَا عَلِيُّ!) إِنَّ الْمَلَائِکَةَ لَتَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ تَقَدَّسَ ذِکْرُهُ بِمَحَبَّتِکَ وَ وَلَایَتَکَ، وَ اللَّهِ إِنَّ أَهْلَ مَوَدَّتَکَ فِي السَّمَاءِ لَأَکْثَرُ مِنْهُمْ فِي الْأَرْضِ.» 📚بحارالأنوار ،جلد ۴۰، صفحه ۵۳.

امیرالمؤمنین علیه السلام: سلامت جسم، از كمى حسادت است. صِحّةُ الجَسَدِ مِن قِلَّةِ الحَسدِ. 📚نهج البلاغه، حکمت 256 💠هزار آتش اگر در پوست داری نسوزی گر علی را دوست داری...

تا هست نفس علی علی میخوانم در ظل ولایت علی میمانم من بی علی و ال علی حیرانم من هستی خویش از علی میدانم

✉️ نامه موافقت آیت‌الله خوئی با تشکیل «نظام جمهوری اسلامی» به شرط مذهب شیعه اثنی عشری منتشر شد. ✔️ مرکز اسناد نجف اشرف، متن نامه‌ای از آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئی را منتشر کرد که ایشان در این نامه نظر خود را در مورد تشکیل نظام جمهوری اسلامی بدون هیچ اضافه‌ای و مراعات مذهب اثنی‌عشری اعلام می‌کند. 📜 متن نامه که به زبان فارسی نوشته شده بدین شرح است👈 https://b2n.ir/699304

مرار شریف زیارتگاه مشهور امام علی بن ابی‌طالب؛ زیارتگاهی مجلل و باشکوه با دو گنبد فیروزه ای در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ است. روی آن به خط کوفی حکاکی شده است: «هذا قبر علی بن ابی طالب»، محل دفن شریفی از علویان می داند به نام ابو الحسن علی بن ابی طالب بن عبیدالله که نسبش به عبیدالله اعرج فرزند حسین اصغر از پسران امام زین العابدین (ع) می رسد که هم نام و هم کنیه و هم نام پدرش مشابه جدش امیرالمؤمنین علی (ع) بوده است. نسابه مشهور قرن نهم جمال الدین ابن عنبه از وی به «سید فاضل ابوالحسن بلخی» و «علی بن ابی طالب ابو الحسن نقیب بلخ» تعبیر کرده است. آیت الله العظمی مرعشی نجفی(ره) نسابه معاصر نیز این نظر را تایید کرده و این نظر مورد قبول برخی از علمای مزار شریف است و غالب شیعیان افغانستان مدفون در این حرم را امام علی (ع) نمی دانند. در هر صورت، مزار شریف جایی است که شیعه و سنی را به هم پیوند می دهد و اهل سنت بسیار از صاحب این روضه متبرکه که آن را امیر المؤمنین علی(ع) می دانند، حاجت می گیرند و برای بیمارانشان شفا طلب می کنند. (نک. ابن عنبه، ص 169، 172، 180 – 181؛ رضا علی شاه، ص 79 - 82؛ امیرخانی، ص 191 – 193) بنابر باور شیعیان که بر شواهد و ادله تاریخی مبتنی است مدفن امام علی(ع) در نجف اشرف است. افزون بر شواهد و ادله تاریخی، به لحاظ کلامی نیز بنابر عقیده شیعه، نبش قبر امام معصوم(ع) و انتقال آن جایز نیست.

قضیه دیگری از مزار شریف به این شرح منتشر شده است: سالیان پیش حاکم بلخ که سنی مذهب بود دچار زخمی در ناحیه پا گردید. مداواهای فراوان نمود،لیکن پایش بهبود نیافت. شبی حضرت علی(ع) را در خواب میبیند. حضرت به او امر میکند که روغن "2 لا" برای خوب شدن پایش استفاده کند. حاکم تمام علما ، وزرا و اطبای شهر را جمع کرده و میگوید برای من روغن "2 لا" بیاورید. اطبا و علما جواب میدهند ما در تمام عمر خود نام این روغن را نشنیده ایم و بعید است چنین روغنی وجود داشته باشد. حاکم جواب داد چون حضرت علی(ع) امر کرده پس این روغن باید در جایی از جهان وجود داشته باشد. دستور داد که هرکس روغن "2 لا" را بیاورد پاداش بزرگی دریافت میکند. خبر شهر به شهر روستا به روستا چرخید. لیکن هیچ کس نتوانست روغن "2 لا" را یافته و نزد حاکم بیاورد. در ولایت بلخ، عالمی شیعه که غریب و گمنام بود به نزد حاکم آمد و گفت حاکم باید روغن زیتون استفاده کند. حاکم چنین کرد و به سرعت زخم کهنه پایش بهبود یافت. پرسید از کجا فهمیدی منظور حضرت علی(ع) از روغن "2 لا" روغن زیتون است؟. آن عالم شیعه گفت: از آنجایی که خدا در "آیه 35 سوره نور" فرموده است: شجره مبارکه زیتونه لا شرقیه و لا غربیه درخت مبارک زیتون که نه شرقی است و نه غربی چون 2 تا لا دارد (لا شرقیه و لاغربیه) پس منظور روغن زیتون بوده است. حاکم از این جواب شگفت زده شد و گفت: لیاقت تو بالاتر از پاداش نقدی است تو از امروز ندیم خاص ما هستی. عالم غریب شیعه حالا شده ندیم خاص و همه کاره دربار پادشاه شهر. مدتی گذشت... علما و وزیران به این مقام و جایگاه یک مرد شیعه حسادت کردند. به حاکم گفتند: ما فهمیده ایم که این مرد شیعه "زیارت عاشورا" میخواند و به ... لعن میفرستد. حاکم در حضور علما و وزرا از عالم شیعه پرسید آیا این موضوع صحت دارد؟ عالم شیعه نیامد تقیه کند، سیاه نمایی کند، برای حفظ مقام و ثروت خود دروغ بگوید، لذا با شهامت پاسخ داد: بله. جماعت از این پاسخ شگفت زده شدند علما گفتند:حکم این مرد اعدام است. حاکم گفت: این مرد فاضل و حکیم است، حتما دلیلی دارد که به این راحتی پشت پا به این مقام و ثروت زده و خریدار مرگ خود شده است. از عالم شیعه پرسید: چرا لعن میکنی؟ عالم شیعه جوابی داد که آن مجلس تبدیل به مجلس روضه حضرت زهرا(س) شد و همه حاضرین گریه نمودند. آن عالم شیعه جواب داد: حاتم طایی مردی کافر بود ولی در نهایت سخاوت و بخشندگی قبل از مرگ مردم را جمع کرد و گفت: آی کسانی که گرسنه بودید و حاتم طایی لقمه نانی در دهان شما گذاشت. آی کسانی که برهنه بودید و حاتم طایی لباسی به شما پوشانید. آی کسانی که لقمه نانی سر سفره حاتم طایی خوردید. الان وقت مرگ من شده و من از شما توقع هیچ پاداشی را ندارم. فقط دختری از من به یادگار مانده، جان شما و جان این دختر. اگر میخواهید محبت های مرا جبران کنید به این دختر محبت کنید. خلاصه، حاتم طایی مردم را به خوش رفتاری با دخترش سفارش ها نمود. آنگاه عالم شیعه گفت: روزی این دختر به نزد پیامبر(ص) آمد. پیامبر(ص) به احترام پدرش که سفارش کرده بود، و مرد باسخاوت و بخشنده ای بود آن دختر را اطعام و اکرام کرد و هدایایی نیز به او بخشید. حالا مردم من حرفم این است: پیامبر(ص) که برای دین اسلام زحمات زیادی کشید و خون دلها خورد. روز آخر فرمودند: من از شما توقع هیچ پاداش و قدر دانی ندارم. اگر میخواهید به من محبت کنید: به دخترم فاطمه محبت کنید. جان شما و جان فاطمه. مبادا از گل نازک تر به او بگویید. هر کس فاطمه را بیازارد مرا آزرده خاطر کرده است. خلاصه پیامبر(ص) در مورد خوش رفتاری با حضرت زهرا(س) سفارش ها نمود، لیکن.. چند روز از رحلت پیامبر(ص) نگذشته بود که: برخلاف سفارشات پیامبر(ص) نه تنها هیچ گونه خوش رفتاری و محبتی نسبت به دختر رسول خدا نداشتند بلکه: خانه اش را آتش زدند. به صورتش سیلی زدند. پهلویش را شکستند. هدیه که ندادند هیچ، باغ فدک را نیز از تنها یادگار پیامبر(ص) به ناحق گرفتند. حالا شما قضاوت کنید.. صدای گریه و ناله حاضرین بالا رفت و جلسه ی محاکمه این عالم شیعه تبدیل به مجلس روضه حضرت زهرا(س) شد. مقام و منزلت این عالم شیعه بیشتر شد. چندسالی گذشت.. عالم شیعه دعوت الهی را لبیک گفت و دار فانی را وداع کرد. حاکم عزای عمومی اعلام کرد. تشییع جنازه باشکوهی بعمل آورده و او را با احترام به خاک سپردند. خواستند سر قبرش نام او را بنویسند. دیدند او را فقط "عالم شیعه" خطاب میکردند. به سراغ صندوقچه شخصی اش رفتند. مدارکی را دیدند که نشان میداد، نام واقعی او "علی" است و نام پدرش "ابیطالب". لذا بر سر قبرش نوشتند: "هذا مزار شریف علی ابن ابیطالب". این بود داستان عارف و عالم گمنام شیعه "علی بن ابیطالب " که تربت پاکش در شهر مزار شریف قرار دارد.

2️⃣ 3️⃣ سی و دو روز تا عیدالله الاکبر، عید ولایتعهدی مولایمان، عید غدیر خم باقی مانده است... امیرالمؤمنین علیه السلام: خوش بينى، مايه آسايش دل و سلامت دين است. حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ و سَلامةُ الدِّينِ. 📚غررالحكم حدیث 4816 💠مظهر الطاف يزدان، قبله امكان، علی كه حق او را معينِ احمد مختار كرد

تعبیرهای زشت و ناشایستی از طرف دوستان نادان علی "علیه السلام" می‌شود که شایسته‌ی او نیست؛ از جمله اینکه می‌گویند علی "علیه السلام" ۲۵ سال خانه نشین شد و علی یک روز هم خانه نشین نشد. آن کسانی که برنامه شان خانه نشینی است و زندگی شان با خانه نشینی می‌گذرد، سکوت علی را، از سطح عالی فرود آمدن علی را خانه نشینی نام داده اند، ولی این خانه نشینی نبود. علی در همان روزی هم که صحبت خلافتش بود، می‌گفت من همچنان که تاکنون مورد مشورت بودم، فرد دوم قدرت بودم، حالا هم همان جور باشم؛ پس علی در ۲۵ سال، فرد دوم قدرت بود. در تمام مسائل حساس علی وارد بود، همه‌ی تصمیم‌های مهم با نظر علی گرفته می‌شد، در همه‌ی غزوات نظر علی جلب می‌شد و سوال می‌شد، در شوراهای مهمّ نظامی علی رای قاطع داشت و از نظر علی استفاده می‌شد و نظر می‌داد؛ یک عضوی از اعضای جامعه‌ی اسلامی بود و آن هم عضوی آن‌چنان بزرگ، آن‌چنان نیرومند، آن‌چنان روشن‌بین؛ و یک چنین عضوی حق ندارد خانه نشین باشد. خانه نشین بود یعنی چه؟ یعنی می‌آمد در مسجد نمازش را می‌خواند بعد بر‌می‌گشت خانه، مشغول عبادت می‌شد یا مشغول خانه‌داری می‌شد؟ این جوری بود؟ نه. زندگی علی این را گواهی نمی‌کند. آیت الله خامنه ای #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #گفتار_پنجم

✨حسین بن علی به نقل از امیر مؤمنان علیهما السلام به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله آورد که فرمودند: اگر درباره آنچه که درباره علی صلوات الله علیه بر من نازل شد صحبت کنم، پا بر ناحیه ای از زمین نمی گذارد، مگر آن که خاکش را بر می دارند [آنقدر که] تا به آب [برسند]. 💫و بِالْإِسْنَادِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَنْ عَلِیٍّ عَنِ النَّبِیِّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ قَالَ: لَوْ حَدَّثْتُ بِمَا أُنْزِلَتْ فِی عَلِیٍّ مَا وَطِئَ عَلَی مَوْضِعٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا أُخِذَ تُرَابُهُ إِلَی الْمَاءِ. 📚بحارالانوار، جلد 40 صفحه 49📚

امیرالمؤمنین علیه السلام: اگر تجربه ها نبود، راهها پوشيده مى ماند. و در تجربه هاست كه دانش جديد به دست مى آيد. لولا التَّجارِبُ عَمِيَتِ المَذاهبُ، و في التَّجارِبِ عِلمٌ مُسْتَأنَفٌ. 📚بحارالانوار، ج68، ص342، ح15 علی روشنگر پیش از زمان هاست علی خورشید آنسوی مکان هاست

💚 تقوای سودمند امام على عليه السلام فرمود: به خدا قسم هيچ بنده اى را نديده ام كه تقوايش سودمند باشد، مگر اينكه زبانش را نگه دارد. قال علی علیه السلام: واللّه ِ ، ما أرى عَبدا يَتَّقي تَقوىً تَنفَعُهُ حتّى يَخزِنَ لِسانَهُ . 📘نهج البلاغة : خطبة 176

چه خوش گفت آن برهنه پای سرمست به هنگامیکه رخت از این جهان بست اگر دست علی دست خدا نیست چرا دست دگر مشکل گشا نیست