اندیشه و قلم | احمد قدیری
🔴 نوبت نفاق مجاهدین خلق، سرپنجه و پیمانکار اسرائیل در ایران است. اگر تصمیم با من بود، پاسخ اقدام رژ
🔴 نارنجک دودزا
در عملیات دفع شده ۳۱ فروردین، یک سامانه پدافندی S۳۰۰ اصفهان آسیب دید و نتیجه آنکه تمام خسارتی که اسرائیل وارد آورد، کمتر از یک عملیات روزانه حزبالله علیه رژیم صهیونیستی بود.
جالب آنکه وزیر داخلی رژیم، آن را «مسخره» نامیده اما پادوهای داخلی اسرائیل، از عظمت و موفقیت آن میگویند!
۱۴۰۳/۲/۱
@GhadiriNetwork
اندیشه و قلم | احمد قدیری
🔴 نارنجک دودزا در عملیات دفع شده ۳۱ فروردین، یک سامانه پدافندی S۳۰۰ اصفهان آسیب دید و نتیجه آنکه تم
برخی منابع از عدم مطلق خسارت میگویند و برخی دیگر از آسیب به یک سامانه پدافندی.
مطلب با مفروض انگاشتن روایت دوم، این نکته را متذکر شده که حجم و نتیجه عملیات، ضعیف و حتی کمتر از ضربات پیدرپی و روزانه حزبالله به اسرائیل است.
اینکه در واقع امر کدام روایت صحیح است دیگر مهم نیست؛ زیرا هر دو حالت برای رژیم صهیونیستی باخت حیثیتی است.
آنچه میماند اینکه نباید این عملیات مقدماتی و آزمایشی را پایان تقابل و تخاصم تصور کرد که خطا و اخلال محاسباتی است.
@GhadiriNetwork
🇮🇷🇵🇸🇺🇸 اعلام همبستگی اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران با اساتید و دانشجویان آمریکایی
@GhadiriNetwork
🎙 در گفتگو با ایرنا مطرح شد: شرح وضعیت اسرائیل از طوفان الاقصی تا وعده صادق
@GhadiriNetwork
هدایت شده از خبرگزاری ایرنا
9.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 عملیات وعده صادق با حیثیت رژیم صهیونیستی چه کرد؟
🔹احمد قدیری کارشناس حقوق بین الملل در گفت و گو با ایرنا تشریح کرد: حتی اگر رژیم صهیونیستی ۹۹/۹۹ درصد هم موشکهای ایران را رهگیری کرده باشد، نه یک موشک، بلکه همان یک ترکش یا یک راکتی که به اراضی اشغالی اصابت کرده باشد یعنی همه آن هیمنه، هیبت و حیثیت رژیم صهیونیستی بر باد رفته است.
🔹قوای رژیم صهیونیستی دو پایه داشت یک پایه آن پایه اطلاعاتی-امنیتی بود که در طوفان الأقصی فرو ریخت، و پایه دیگر آن پایه نظامی مبتنی بر سامانههای چندلایه پدافندی بود که در عملیات «وعده صادق» ایران فروریخت.
@IRNA_1313
به گزارش خبرگزاری حوزه، احمد قدیری، کارشناس بینالملل در یادداشتی به خطوط رسانهای اخیر اسرائیل پرداخت و نوشت:
صهیونیستها پس از عجز و ناتوانی دربرابر عملیات وعده صادق، در نبردی نامتقارن، بر محور عملیات روانی علیه جامعه ایرانی متمرکز شدهاند که شامل این موارد بوده است: کتمان خسارات و تحقیر عملیات، التهاب آفرینی در بازار ارز، تخطئه طرح نور پلیس، جنجال برای توماج صالحی، ماجرای کاترین شکدم، موضوع نیکا شاکرمی و در نهایت مبحث افاغنه که هر کدام کارکرد و مخاطب خاص خود را دارد.
طرف مقابل آنقدر مضطر است و در التهاب آفرینی در کشور چنان عجله دارد که در این میان مرتب گافهای عجیب و فاحش میدهد و از اعتبار ارزشمندترین داراییهای رسانهای خود خرج میکند.
عجیب بود که اسرائیل چالهای کند و حتی فراموش نمود تپه خاک را از زاویه دید دوربین پنهان کند. گویی واقعا موج موشکها صهیونیستها را گرفته و آنان را دچار ضربه مغزی کرده است!
در ماجرای وعده صادق و حمله به پایگاه هوایی نواتیم اسرائیل، شاهد بودیم که با وجود اینکه ایراناینترنشنال رسانه موساد است، اما رژیم صهیونیستی بیبیسی فارسی را وارد بازی کرد تا بتواند قدری چهره زخمی خود را ترمیم کند.
در ماجرای نیکا شاکرمی نیز پا را فراتر گذاشت و بیبیسی جهانی را وارد معرکه نمود که البته آنجا نیز گافهای متعددی دادند و به سخیفترین مسائل تمسک کردند که همه این موارد نشان میدهد دشمن هرچه در چنته دارد با عجله میخواهد خرج کند و به هر قیمتی قصد بههم ریختن اوضاع داخل را دارد.
باید توجه داشت که این پایان ماجرا نیست و طرف مقابل در تدارک برای فعالسازی همه گسلهای سیاسی، فرهنگی و قومیتی است.
خلاصه ماجرا این است که صهیونیستها زمان را به زیان خود میبینند و به طور خاص نیز در عملیات وعده صادق، ضربه دردناک و تحقیر کنندهای خوردهاند و به هر قیمتی میخواهند با اعتبار زدایی از نظام و سپاه بهواسطه پیاده نظام داخلی خود، ورق را برگردانند. خصوصا که احتمال صدور قرار جلب نتانیاهو و گالانت توسط دیوان بینالمللی کیفری بالاست و هر لحظه امکان دارد اسرائیل آتشی را در ایران برای به حاشیه بردن موضوع روشن کند.
@GhadiriNetwork
اندیشه و قلم | احمد قدیری
در جنگ یا آستانه جنگ تنها یک صدا باید از کشور شنیده شود. تا پیش از سخنرانی ۲۰ فروردینِ سیدحسن نصرالل
طی هفتههای اخیر چندتن از مخاطبان با خوانش مجموعه پستهای اینجانب پیرامون حمله اسرائیل به کنسولی ایران، این ابهام برایشان وجود داشته که بالاخره موضع نگارنده در آن خصوص چه بوده؟
هرچند نص مطالب موجود و قابل مراجعه است و برای اهل دقت ابهامی وجود ندارد، اما این چند خط تقدیم میگردد:
پیش از هر چیز باید بدانیم در مطالبم همواره ملاحظه مصالح ملی را دارم. منفعتطلبانهترین اقدام، رنگ جماعت به خود گرفتن است. با توجه به تجربه عینالاسد و تجویزهای عجیب جماعت مجازینشین، در درجه اول وظیفه خود میدانستم که توقعات عمومی را همخوان با واقعیات عینی نمایم و به مخاطبان تذکر دهم که اولا اقدام بیهزینهای وجود ندارد و ثانیا در جنگ همه باید تابع تصمیم باشیم.
اما ورای این موضوع، گزینههای روی میز ایران را از بدترین اقدام تا بهترین آن، به ترتیب این موارد میدانستم: پاسخ محدود دادن، شامل یک حمله سطحی و جزئی به اراضی اشغالی که واکنش حتمی و سخت اسرائیل را درپی میداشت؛ عدم پاسخ آشکار و مستقیم و در واقع ادامه جنگ در سایه، مشابه آنچه تا پیش از عملیات وعده صادق وجود داشت؛ و در نهایت پاسخ سخت و در محدوده حمله تمام عیار نظامی، که عملیات وعده صادق درجهای متوسط از سطح بالای واکنش و در واقع یک جنگ محدود بود. اقدامی که بیان نمودم قطعا واکنش اسرائیل را درپی خواهد داشت که داشت؛ و البته اعتراف مینمایم تصور نمیکردم در همان حدی متوقف بماند که فعلا مانده است.
تصور بنده این بود که اسرائیل مراکز اتمی کشور را خواهد زد که در این خصوص حملهای محدود و ناکام را عملیاتی نمود.
تا اینجای مطلب، شرحی گذشت بر آنچه تاکنون گفته و نوشتهام. فرصت را مغتنم میشمارم و به این مهم نیز توجه میدهم که آنچه از توفیق ایران اسلامی و شکست رژیم صهیونیستی در این مقطع شاهد بودهایم، فراتر از محسبات عادی و مادی است. همچنانکه بارشهای کمسابقه اخیر و دفع خطر خشکسالی و تنشهای آبی را نیز نصرت الهی به قوم سلمان فارسی میدانم تا مأموریت آخرالزمانی خود را به سرانجام برسانند. فقط خدا میداند اگر خشکسالی آنطور که تا چند ماه قبل آثار آن هویدا بود ادامه مییافت، وضعیت امنیتی کشور به چه سمت و سویی میرفت.
سخن را کوتاه میکنم. ماجرا از جنس «من حیث لا یحتسب» بود و با زبان محاسبات زمینی قابل وصف نیست و این ترجمان همان شعری است که بر زبان رهبر انقلاب جاری شد: تو راست معجزه در کف ز ساحران مهراس؛ عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز.
احمد قدیری
۱۴۰۳/۲/۱۶
@GhadiriNetwork