eitaa logo
قهرمانشهر
344 دنبال‌کننده
317 عکس
180 ویدیو
1 فایل
قهرمانشهر رسانه حسینیه هنر کرمانشاه ما در اینجا از کرمانشاه، برای تمام ایران🇮🇷 می‌گوییم ارتباط با ادمین @ghahremanshahr
مشاهده در ایتا
دانلود
👦🏻 کسی قرار نیست جواب بده 🫶 سرمو برگردوندم سمت خیابون و دوباره برای چند لحظه از آرامشِ همراه با سروصدا و عشقِ همراه با خشونت جعفرآباد لذت بردم. 📞 شروع کردم زنگ زدن به بچه‌هایی که می‌دونستم همه شون سر لوکیشن هستن و قرار نیست جواب بدن. 👀 نگاهم رو می‌چرخوندم اینور اونور بلکه نکته ای پیدا کنم که جواب سوالام رو بده. 👧🏻 چشمم به دختر بچه‌های نوجوان و چادر به سری افتاد که چندتا چندتا از سراشیبی محله ملاحسینی رو به بالا میومدن و خیلی با مزه با فاصله حدودا ۲۰ متری از موتور محمد روی جدولای پیاده راه اونور پاسگاه می‌نشستن. 👭 تعدادشون حدود ۱۵ نفری بود که کنار هم شیطنت می‌کردن. ☎️ فکر می‌کنم بیشتر از ۱۰ بار تماس گرفتم با بچه ها ولی هیچکدوم تا بوق آخر جواب ندادن. نگاهم بین بچه ها، محمد و عکس اون مرد که در بنر روی دیوار پاسگاه بود جابجا می‌شد. 🚗 یکهو یک تیبا اومد جلوی بچه‌ها وایساد که در جایگاه راننده و شاگرد دو زن با حجاب و سیاه‌پوش بودند و به بچه‌ها سلام کردند. 💡 البته اگر سمت بچه‌ها هم نمی‌امدند و جدای از بچه‌ها هم می‌دیدمشان میتوانستم بفهمم که این دو زن مربی این بچه‌ها در اینجا هستند. 🎙 یک نگاه به محمد کردم و در چشم‌هایش خواندم که او هم برداشت های من را دارد. بهم گفت:« فکر کنم از همینا باید مصاحبه بگیریم.» برگشتم بهشان نگاه کردم. یکسری وسیله پیاده کردند و دو تا میز که کنار هم گذاشتند و یک میز ۳ در ۱.۵ متری شکل گرفت و می‌شد فهمید که می‌خواهند یک فعالیت جمعی انجام بدهند. 💁🏻 به محمد نگاه کردم‌و گفتم:« آره غیر از اینا نمی‌تونه باشه.» یکم نشستم کنار محمد و به بچه ها و مربی شان نگاه می‌کردم. قسمت چهارم روایت :: چقدر زیبا بود جعفرآبادی که من دیدم. روایت سوم 📲 @ghahrmanshahr
تموم نشد بالاخره؟ شروع کنیم؟ 👦🏻 وقتی که خانم ها آمدند و یک محوریتی شکل گرفت فهمیدم که همه پسرهایی هم که این دور و اطراف می‌پلکیدند و دوچرخه سواری می‌کردند هم عضو این گروه هستند و اتفاقا تعدادشان از دخترها هم بیشتر است البته فعالیت و انرژیشان که صدها برابر بود. 🏴 یک پارچه سیاه یک تکه روی دو میز کشیدند. ربان های مشکی را روی آن دیس‌های پر از خرما می‌چسباندند و روی میز می‌گذاشتند. 🕯 شمع ها را می‌چیدند و آماده می‌کردند که کم کم روشنشان کنند. 🎥 رفتم جلو و ازشان اجازه گرفتم و شروع کردم به فیلمبرداری از همین فعالیت هایشان. 📹 شاید بیستا فیلم ۵ ثانیه‌ای، ۱۰ ثانیهای از کار کردن و فضای اونجا و تعامل دختره‌ها، پسرها، اون خانم‌ها و مردم اطرافشون گرفتم. یک نگاهی که به محمد انداختم دیدم داره. با یکی از خانم مربی‌ها صحبت می‌کنه که مصاحبه رو باهاش شروع کنه. ❔ این‌رو بگم که من تو همین مدت همواره در حال تلاش برای برقراری تماس با بچه‌ها بودم که حداقل بدونم فیلم هارو عمودی بگیرم؟ افقی؟ کار کردنشون توی مصاحبه کردن بگیرم بیوفته یا نیوفته؟ از چند نفر مصاحبه بگیریم کافیه؟ 💡 جدای از این پرسش‌ها صحبت کردن و ایده گرفتن قبل از کار کمک کننده است و می‌تونه ذهن فیلمبردار رو خیلی آماده کنه. دیگه دیر بود برای اینکه بازهم صبر کنیم برای مصاحبه. 🚶🏻‍♂ رفتم جلو و یه سلام احوال پرسی با خانم مربی داشتم و راهنمایی‌ش کردم به سمت موتور و گفتم چطور بایسته. به محمدم گفتم سمت چپ من باشه که وقتی صحبت می‌کنه دستش هم داخل کادر من نیاد. بعد چند دقیقه معطلی کادر خوبی چیدم، یک خانم مربی داشتم که رو به دوربین ایستاده بود و با زاویه ۳۰ درجه ای به محمد نگاه می‌کرد و پشت خانم مربی هم پر از بچه‌هایی که از سر و کول هم بالا می‌رفتند و به قاب دوربین من جذابیت ویژه‌ای می‌دادند. 😒 محمد که دیگه کسل شده بود گفت:« خب تموم نشد بالاخره؟ شروع کنیم؟» گفتم:« آره دیگه مشکلی نیست.» بعد از اینهمه معطلی و صبر و استرس مصاحبه ما شروع شد. "بسم الله الرحمن الرحیم" قسمت پنجم روایت :: چقدر زیبا بود جعفرآبادی که من دیدم. ✍ 📲 @ghahrmanshahr
🚨⚠️خبر فوری و مهم 🚨⚠️ پرواز شماره ۶۵۵ ایران به مقصد امارات در صفحه راداری محو شد منتظر اخبار تکمیلی باشید 📲 @ghahrmanshahr
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚠️ انهدام هواپیمای 655 ایران امارات 🛩 پرواز ۶۵۵ ایران‌‌ایر از بندرعباس به مقصد دبی دقایقی پس از برخاستن، در نزدیکی جزیره "هنگام" با اصابت دو موشک آمریکایی شلیک شده از ناو جنگی «یو اس اس وینسنس آمریکا» در آب‌های خلیج فارس سقوط کرد و همه ۲۹۰ سرنشین آن از جمله ۶۶ کودک جان باختند. دوتن از مسافران هواپیمای ۶۵۵ کرمانشاهی بودند. 📲 @ghahrmanshahr
به کدامین گناه کشته شد نه آدم‌های سیاسی بودند و نه اصلا کاری به کار آمریکا داشتند. مثل دیگر آدم‌های معمولی، روزگار می‌گذراندند. زن و مردی که سالها با هم خوش و خرم زندگی کرده‌بودند و ثمره زندگی چندین ساله‌شان 9 فرزند قد و نیم‌قد بود. پدر خانواده به کویت می‌رفت تا کار کند و خرج خانه را دربیاورد. «پرواز 655، تاریخ 12 تیر 1367 بندرعباس_ دبی.» بیخبر از اینکه این پرواز، هیچگاه به زمین نخواهد نشست و مقصدش آسمان است. شب قبل از پرواز، بار و بندیلش را جمع کرد و توی چمدان چید. همه‌چیز مهیای سفر بود. مثل همیشه پیشانی تک‌تک فرزندانش را بوسید و با آنها خداحافظی کرد. به همسرش که رسید با چهرهای ناراحت از غم دوری، زل زد توی چشمانش «رنگ رخساره خبر میدهد از سر درون.» طبق معمول خانه و زندگی را به پسر بزرگش احسان که تازه 18 سال‌ش تمام شده‌بود، سپرد و از او قول گرفت که مراقب باشد بچه‌ها مادرشان را اذیت نکنند؛ احسان هیچوقت فکر نمی‌کرد که از فردا قرار است مرد خانه شود. از ترس اینکه پدر فردا خواب نماند همگی زود خوابیدند. شب آرامی را سپری کردند ولی افسوس که طوفان بزرگی در راه است. پدر را از زیر قرآن رد کردند و پشت سرش آب ریختند. همه چیز امن و امان بود و بچه‌ها توی کوچه مشغول بازی شدند. حوالی ساعت 11، خانه همسایه بغلی ولولهای به پا شد. بچه‌ها وقتی متوجه شدند مرد همسایه با هواپیما سقوط کرده، یاد پدر افتادند که او هم امروز صبح پرواز داشت. نگران و مضطرب خودشان را به خانه رساندند تا مطمئن شوند که پدر با مرد همسایه همسفر بوده یا نه. سرکوچه تا خانه را مثل برق و باد دویدند به امید اینکه ماجرا دروغ باشد اما حقیقت چیز دیگری می‌گفت. پدر نیز مسافر هواپیما بود و همان موقع دنیا روی سرشان خراب شد. از آن روز خانه ماتمکدهای شد که بعد از 36 سال هنوز بوی غم در آن به مشام می‌رسد. توی همه این سالها، احسان مانده و سوالی که مثل خوره به جانش افتاده: «مگر گناه پدرم چه بود؟» 📲 @ghahrmanshahr
قهرمانشهر
به کدامین گناه کشته شد نه آدم‌های سیاسی بودند و نه اصلا کاری به کار آمریکا داشتند. مثل دیگر آدم‌های
شهید یداله چشم‌میشی (۱۳۲۳ — ۱۳۶۷) در روستای اخوندی از توابع بخش فیروزآباد شهرستان کرمانشاه چشم به جهان گشود. وی در سن ۲۵ سالگی ازدواج کرده که ثمره این ازدواج ۷ پسر و ۱ دختر بود. در تاریخ ۱۲ تیر ماه ۱۳۶۷ بر اثر حمله موشکی ناو آمریکای به هواپیمای مسافربری ۶۵۵ بندرعباس؛ دبی به شهادت‌ رسید. پیکر پاک این شهید در گلزار شهدای شهر کرمانشاه (باغ فردوس) به خاک سپرده شده است.
قهرمانشهر
⚠️ انهدام هواپیمای 655 ایران امارات 🛩 پرواز ۶۵۵ ایران‌‌ایر از بندرعباس به مقصد دبی دقایقی پس از بر
شهید کیومرث آقایی‌قیماسی (۱۳۲۰ — ۱۳۶۷) در روستای قیماس از توابع ماهیدشت دیده به جهان گشود. پدرش محمدجان و مادرش مریم نام داشت تحصیلاتش را، تا سال ششم ابتدایی به ادامه داد. او برای ادامه زندگی به حواشی خلیج فارس مهاجرت کرده و در آن جا به کارگری و فروشندگی مشغول شد. سرانجام در تاریخ ۱۲ تیرماه ۱۳۶۷ بر اثر حمله موشک ناو آمریکایی به پرواز ۶۵۵ (بندر عباس؛ دبی) به فیض شهادت نائل آمد. 📲 @ghahrmanshahr
قهرمانشهر
تموم نشد بالاخره؟ شروع کنیم؟ 👦🏻 وقتی که خانم ها آمدند و یک محوریتی شکل گرفت فهمیدم که همه پسرهایی ه
رئیسی رئیس جمهور اونا بود بسم الله الرحمن الرحیم 🏴 در اتفاق دیروز مردی را از دست دادیم که قلب ما با رفتنش به درد اومد و از شما می‌خوایم راجب این سید عزیزمان بشنویم، بفرمایید اولین بار نام آقای رئیسی را از کی شنیدید؟ سوالات خوب طراحی شده بود و خود من درگیر سوالات شده بودم و جواب خودم رو توی ذهنم بررسی می‌کردم. و تصویری که روی بنر خورده بود باز در ذهنم تجسم کردم. 🎥 من وقتی فیلمبرداری می‌کنم سعی می‌کنم تمام دنیام رو محدود کنم به همون قابی که جلوی خودم دارم و تمرکزم روی همون قاب باشه ولی نمی‌دونم چرا توی اون لحظه تمام دنیا رو به صورت نامحدود توی همون قاب خودم داشتم. 😔 صدایی می‌شنیدم که از ته ته دل انسانی بالا می‌ومد که زندگی خودش رو وقف بچه‌های محله ملاحسینی کرده بود و از مردی حرف می‌زد که همه چیزش رو فدای این بچه‌ها کرده بود و او دیگر نبود. 🥺 بر خلاف گوشم، چشمانم بود که کودکانی را می‌دید که می‌شد حس کرد زیر سایه مهربانی همان مرد در حال نفس کشیدن و خوشحالی کردن در آن مکان بودند. این را بگویم که اگر اینها صرفا و فقط نتیجه فکر کردن خودم می‌بود نمی‌گفتم‌شان. این حرف‌ها و حرف‌هایی بسیار عمیق‌تر و سنگین‌تر از همین صحبت ها را داشتم از دهان همان بچه‌ها در طول مصاحبه‌ها می‌شنیدم. صادقانه بگویم اگر این صحبت‌ها را جای دیگر می‌شنیدم یا در همین‌جا بدون حضور و فعالیت این بچه ها می‌شنیدم، فقط فقط شعار بود که می‌دیدم و اسم گریه‌های این دختر بچه‌ها را بازی رسانه و احساسات می‌گذاشتم. ولی هیچی نمی‌تونم بگم چون واقعی بود. می‌دیدم که رئیسی، بیشتر از اینکه رئیس جمهور من باشه رئیس این جمهور و این قشر بوده. قسمت ششم روایت:: چقدر زیبا بود جعفرآبادی که من دیدم 📲 @ghahrmanshahr
قهرمانشهر
رئیسی رئیس جمهور اونا بود بسم الله الرحمن الرحیم 🏴 در اتفاق دیروز مردی را از دست دادیم که قلب ما
خیلی زود گذشت میون مصاحبه بعضی مواقع سرم را میچرخاندم که سوژه‌ای نباشد که داخل قاب من نباشد و از دست برود. چند باری هم بین کار وقفه انداختم و از چیزهای مثل راه انداختن سیستم صوت و پخش مداحی یا لحظه‌ای که آش رسید و پسر بچه‌ها همه کار را به بهترین صورت انجام می‌دادند. کامل خانم مربی ها را ساپورت می‌کردند چند فیلمی گرفتم. راستش رو بگم این چند ساعت خیلی زود گذشت یا بهتر بگم یجور خاصی خوش گذشت و تا به خودم اومدم دیدم وسیله‌ها داره جمع میشه و این یعنی ما هم مصاحبه آخرمون رو داریم می‌گیریم. ما چیزی برای جمع کردن نداشتیم، فقط یک خداحافظی گرم بود که کار ما را تمام می‌کرد و وقت رفتن می‌رسید. این خداحافظی‌مون هم شد گرفتن یک عکس دسته جمعی. قسمت هفتم روایت:: چقدر زیبا بود جعفرآبادی که من دیدم ✍ 📲 @ghahrmanshahr
از صبح درگیر آدم‌های بیخودی بودم به محمد گفتم منو تا نزدیک‌ای خونه خودشون برسونه، بقیه راهم خودم می‌رم. روی موتورش نشستمو راه افتادیم که برگردیم. چون توی کمربندی کرمانشاه می‌رفتیم سرعت‌مون زیاد بود و باد خنک بهاری با همون لطافتش سیلی های محکمی به گونه و چشمام می‌زد. سمت راست صورتمو گذاشتم پشت کتف محمد و خودمو از باد مستقیم مخفی کردم. 🌞 چشمام رو به خورشیدی بود که چون از صبح زود کارشو شروع کرده بود دیگه خستگی توی صورتش فریاد می‌زد و رنگش به نارنجی نزدیک شده بود که این ضعیف شدنش باعث می‌شد که بتونم بدون عینک دودی از زیباییش لذت ببرم. 🛵 چقدر زیبا بود این صحنه، موتور سواری رو دوست دارم، آدمو عجیب به فکر فرو می‌بره، کافیه یک بار امتحان کنید تا بفهمید چی میگم. فکرهای عجیب و جالب و رنگارنگ.. توی اون لحظه بنری رو می‌دیدم که از روی دیوار پاسگاه کنده شده بود و چسبیده بود به دیوار ذهنم. چه خنده زیبایی دارن بعضیا، حس می‌کنی هم به خودش اطمینان داره هم به تو... 🫀 شاید خنده دار باشه گفتنش ولی انگار یک ابراهیم رئیسی توی دل منم زنده شده بود. از صبح درگیر آدم‌های بیخودی بودم و حالم خراب بود ولی وقتی رفتم توی جعفرآباد و این رئیسی‌های کوچک و بزرگو دیدم و اینکه رئیسیِ توی دل یک دختر بچه می‌تونه چقدر بزرگ باشه حالمو خوب کرده بود. قسمت آخر روایت:: چقدر زیبا بود جعفرآبادی که من دیدم. ✍ 📲 @ghahrmanshahr
قسمت اول : رای با چاشنی انتظار 🧳 بارو بندیل رو جمع کردیم تا کم‌کم راه بیفتیم به سمت روستای بعدی. 💁🏻‍♂ یهویی پسر بچه‌ای جلوی مینی‌بوس سبز شد و با لهجه شیرین لکی‌اش گفت :«باوَه کَلِنگم ها نوم رِه.» 🥵 گرسنگی و تشنگی از یک طرف و گرمی هوا از طرف دیگر امانمون رو بریده‌بود. منی که همیشه خدا عجله دارم، دستگاه رو سپردم دست یکی از بچه‌ها. رفتم روی بلندی که ببینم وضعیت چطوریه. 👨🏼‍🦳 چشمم به پیرمردی افتاد که گوچان به‌دست، خودش رو زیر سایه دیوار جا می‌داد و یواش یواش قدم برمی‌داشت. سفیدی ریش و دستار دور سرش از دور مشخص بود. کت مشکی و شلوار کردیاش منُ یاد پدربزرگم انداخت. 👀 چشامو ریزتر کردم، چندتا زن هم پشت سرش میومدن. با خودم گفت: «این چه کاریه آخه. تو که نمی‌تونی راه بری، رأی دادنت چیه؟» بعد از چند دقیقه رسید پای ماشین. 😱 صفحه رای شناسنامه‌ش رو باز کردم. برق از سرم پرید، جای مهرزدن نداشت. 🗳 یکی از اعضای شعبه که اهل همون منطقه بود تا تعجبم رو دید، گفت: «حاجی از اول انقلاب رأی داده. توی این روستا هم تنها خانوادهایه که میان پای صندوق. ناگفته نمونه، اینجا کلا سه خانواده‌ان.» 🙇🏻‍♀ چند لحظه بعد که خانم‌های روستا رسیدن، شش نفری وایستادن یک گوشه‌ای. حلقه زدن دور دختری که لباس رنگی تنش بود. گاه و بیگاه از حرف‌های بقیه، سرش رو پائین می‌انداخت و لبخند میزد. ✍ 📲 @ghahrmanshahr
رأی با چاشنی انتظار قسمت دوم: 👰🏻‍♀ ناظر شورای نگهبان، رو کرد سمت پیرمرد و با لحن صمیمانه‌ای گفت:« کدامشون تازه عروسته؟». این جمله را که شنیدم، تازه دوزاریام افتاد که جریان از چه قراره. 🪪 شناسنامه دخترا رو یکی‌یکی گرفتم و رسید به عروس خانم. چشم از جاده برنمیداشت. شناسنامه‌اش را سفت توی دستش گرفته‌بود و به کسی نمی‌داد. خیلی معطل ‌کرد. 🧕🏻 آخرسر یکی از خانم‌های شعبه رفت سراغش و سرصحبت را باهاش باز کرد. دونفری رفتند سمت پیرمرد. بالاخره خانم راضی شد رای بده. 🙍🏻‍♀ شناسنامه‌ش رو گرفتم. غم و ناراحتی توی صورتش موج میزد. با خودم گفتم: «حتما به زور پیرمرد اومده. دلش نیست رای بده.» 👨🏻‍💼 رئیس شعبه اعلام کرد: «کارمون توی این روستا تموم شده، بریم روستای بعدی.» 👵🏻 می‌خواستیم سوار مینی‌بوس بشیم که یهو پیرزنی گفت: «نمیشه یکم دیگه صبر کنین، پسرمم بیاد رأی بده؟» این وسط عروس خانم هم به حرف اومد و دستپاچه گفت :«آره، یکم دیگه وایسین که بیاد.» پیرمرد چنان چشم‌غرهای به دختر انداخت که دیوار سالم را فرو می‌ریخت. به مسئول شعبه گفتم: «حاجی، گذشته دیگه. یکم دیگه صبر کنیم ببینیم چی میشه. از طرفی هم آمار هرچی بالاتر باشه بهتره.» صدای اعضای شعبه دراومد: «چندتا روستای دیگه هم مونده که جمعیت‌شون زیادتره.» چند دقیقه‌ای گذشت و خبری از پسر نیامد. لحظه سوارشدن اینطور به گوشم خورد که عروس خانم منتظر شوهرش بوده که اولین رای مشترکشون رو با هم بدن. 📲 @ghahrmanshahr