eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
348 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
553 ویدیو
110 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
سحرگاهی مسلَّم حکمِ حق اقدام خواهد شد نیانجامیده است اکنون ولی انجام خواهد شد بلندی های آرارات تا اعماق اقیانوس به اعجاز نگاهی بی بدیل آرام خواهد شد جهان در مستی محض است و عصیان است این شبها خبر دارم که این سرکش زمانی رام خواهد شد خبر دارم که قاضیَّ القُضاتی هست آن لحظه که نام مختلس در شعبه اش اعلام خواهد شد خبر دارم که می آید همان صاحب زمانی که.. به امرش کهکشان موقوفه هایی عام خواهد شد زمستان است و سرما سخت سوزان است بی تردید..! بهاری می شود صحرا و گل اندام خواهد شد شقایق دشت را پر می کند سهراب می خواند به جای بیگ بنگ آخر دیریم دام دام خواهد شد! پدرام اکبری
sinavaa.comMashreghe-Jan128.mp3
زمان: حجم: 4.44M
🌱شاعر: غلامرضا کافی 🎤خواننده : علی دلفانی 🎼آهنگساز : مزدک مطاعی تهیه کننده : واحد موسیقی حوزه هنری انقلاب اسلامی
یارسول الله وه که چه بی نشان منم ساحت کهکشان منم اول سر خوشان منم مست کشان کشان منم بشکنم این خمار را * بحربریز در سبو تابزنم به های وهو قفل نهم به گفت وگو چاک دهن کنم رفو قی کنم اختیار را * بی خود ومست وگول به سرخوش حال وهول به عقل اگر ملول به عشق که بلفضول به تابرد اعتبار را * باده بیار ودم مزن حال مرا به هم مزن مرگ مرا رقم مزن این همه بر سرم مزن این من هوشیار را * دامن خیس یک طرف طبع خسیس یک طرف نفس خبیث یک طرف عقل حریص یک طرف چاره کجا چهار را؟ * چاره شوند نم نمک شبهه وظن وریب وشک گربمکم نمک نمک با لب خشک خون ترک آن لب خوشگوار را * حیف که نیست دسترس آن لب ترد تازه رس "باغ تفرج است و بس میوه نمی دهد به کس" تن زده هر چه خار را * لب چه وخوشگوار چه بوس چه و کنار چه عاشق وحال زار چه این همه وصف یار چه سرببراین نگار را * خیز ونفس گدازه کن موج خیال تازه کن خاک بر این جنازه کن نیت استعاذه کن رحمت کردگار را * رحمت عام می رسد لطف تمام می رسد خیر انام می رسد حسن ختام می رسد سلسله کبار را * خیز به اشتیاق نه ! جام به روی طاق نه آینه در رواق نه یراق بر براق نه موکب شهسوار را * خبر به کس کسان رسان یابه خبررسان رسان غاشیه برق سان رسان عبقری حسان رسان رف رف خضریار را * نوح به غم سپرده نه! یوسف گرگ خورده نه موسی آب برده نه عیسی دل فسرده نه هرچه از این قرار را * هرچه که شاه بنده اش خود ز طراز تا حبش هفت فلک به سُکر وغش ماه و ستاره بنده وش آن قرشی تبار را * هستی هست سربه سر سایه ی اوست مختصر رخت "مزمل" ش به بر تاج" لعمرک" ش به سر شارع شهریار را! * مشرق جان تهامه اش مشق خداست نامه اش بهشت با شمامه اش عطر خوش عمامه اش تاچه رسد بهار را * سایه ذات حق همو صاحب نه طبق همو سابق ما سبق همو اول ما خلق همو ساحت روزگار را * گفت به سطوت یقین امین وحی آخرین : "کنت نبی عالمین آدم بین ماء و طین" نازم افتخار را! * من که دم از ولا زدم مست سبوی سرمدم محو رخ محمدم تشنه لطف احمدم حسن ختام کار را
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
...دنیا با همه ی دانا یی اش در تفسیر ''میم''تو مانده است! و همه ی تو تفسیر همین سه حرف خداست' (الف ،لام،میم) بعثت رسول مکرًم اسلام مبارکباد دوباره از کوی عشق بوی وفا می رسد دوباره پای نسیم به کوچه ها می رسد رسیده پیک صبا به خلوت باغ ها به باغبان مژده ده ،وقت صفا می رسد بخوان رسول امین ،بخوان بنام خدا بخوان که از نای تو شور ونوا می رسد به پُشت این پنجره کسی صدا می زند صدای او آشناست که از حرا می رسد چشم امید جهان جمله بر این درگه است به خستگان مژده ده ،عقده گشا می رسد بهار عشق آمد و بعثت گلها رسید چه خوش صدای خوشش به گوش ما می رسد پنجره را باز کن بهار پشت در است دوباره بلبل به باغ نغمه سرا می رسد کیوانی شهر راز عید مبعث
یارسول الله وه که چه بی نشان منم ساحت کهکشان منم اول سر خوشان منم مست کشان کشان منم بشکنم این خمار را * بحربریز در سبو تابزنم به های وهو قفل نهم به گفت وگو چاک دهن کنم رفو قی کنم اختیار را * بی خود ومست وگول به سرخوش حال وهول به عقل اگر ملول به عشق که بلفضول به تابرد اعتبار را * باده بیار ودم مزن حال مرا به هم مزن مرگ مرا رقم مزن این همه بر سرم مزن این من هوشیار را * دامن خیس یک طرف طبع خسیس یک طرف نفس خبیث یک طرف عقل حریص یک طرف چاره کجا چهار را؟ * چاره شوند نم نمک شبهه وظن وریب وشک گربمکم نمک نمک با لب خشک خون ترک آن لب خوشگوار را * حیف که نیست دسترس آن لب ترد تازه رس "باغ تفرج است و بس میوه نمی دهد به کس" تن زده هر چه خار را * لب چه وخوشگوار چه بوس چه و کنار چه عاشق وحال زار چه این همه وصف یار چه سرببراین نگار را * خیز ونفس گدازه کن موج خیال تازه کن خاک بر این جنازه کن نیت استعاذه کن رحمت کردگار را * رحمت عام می رسد لطف تمام می رسد خیر انام می رسد حسن ختام می رسد سلسله کبار را * خیز به اشتیاق نه ! جام به روی طاق نه آینه در رواق نه یراق بر براق نه موکب شهسوار را * خبر به کس کسان رسان یابه خبررسان رسان غاشیه برق سان رسان عبقری حسان رسان رف رف خضریار را * نوح به غم سپرده نه! یوسف گرگ خورده نه موسی آب برده نه عیسی دل فسرده نه هرچه از این قرار را * هرچه که شاه بنده اش خود ز طراز تا حبش هفت فلک به سُکر وغش ماه و ستاره بنده وش آن قرشی تبار را * هستی هست سربه سر سایه ی اوست مختصر رخت "مزمل" ش به بر تاج" لعمرک" ش به سر شارع شهریار را! * مشرق جان تهامه اش مشق خداست نامه اش بهشت با شمامه اش عطر خوش عمامه اش تاچه رسد بهار را * سایه ذات حق همو صاحب نه طبق همو سابق ما سبق همو اول ما خلق همو ساحت روزگار را * گفت به سطوت یقین امین وحی آخرین : "کنت نبی عالمین آدم بین ماء و طین" نازم افتخار را! * من که دم از ولا زدم مست سبوی سرمدم محو رخ محمدم تشنه لطف احمدم حسن ختام کار را غلامرضا کافی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
‌ ای نظامی! جهان‌پرستی چند؟ بر بلندی برای پستی چند؟ کوش تا ملک سرمدی یابی وان ز دین «محمد»ی یابی! عقل را گر عقیده دارد پاس رستگاری به نور شرع شناس «نظامی» - هفت‌پیکر ‌
بخوان به گوش زمین آیه‌های باران را پر از شکوفه کن این خشکی بیابان را دوباره زمزمه کن سوره‌ای و برگردان به باغ سوخته سرسبزی بهاران را به حکم"اشهد ان لا اله الا" عشق بریز در دل و جانم شراب ایمان را اگرچه پاسخ تو خار هست و خاکستر ولی دوباره بخوان آیه آیه قرآن را در این مسیر مگر چیست دادن دندان؟! تو را که نذر همین راه کرده‌ای جان را مرا یقین شده عدل تو از زمانی که کنار دست تو دیدم بلال و سلمان را   تو آمدی که به حکم خلیفةاللهی به آسمان برسانی مقام انسان را نیامدی که بخوانیم بر سر مرده و یا جهاز عروسان کنیم قرآن را هنوز چشم‌به‌راهیم تا که تخته کند کسی ز نسل تو دکان دین‌فروشان را
« پیامبر(ص) و ویس و رامین فخرالدين اسعد گرگاني» فخرالدين اسعد گرگانی از نخستین منظومه‏‌سرایان ادبیات عاشقانه‌ی فارسی است که «ویس و رامین» او، بر عاشقانه‏‌های نظامی به‌ویژه «خسرو و شیرین» تاثیر گذاشته است. در ابیات نخستین این منظومه، شاعر گرگانی ابیاتی شکوهمند در ستایش نبی مکرم(ص) سروده است. او در آغاز مدح خود، به توصيف شرايط تاريك و گمراهي حاكم پيش از مبعث آن حضرت پرداخته و سپس از‏ ایشان با القابي چون: «آفتاب راست‏گويان، خجسته رهنماي راه‏جويان، چراغ دين، ابوالقاسم محمد(ص)، رسول خاتم، ياسين، احمد،‏ سيد فرزند آدم و رهنماي خلق عالم» ياد کرده است. در خلال ديگر ابيات اين نعت، فخرالدین اسعد به پيوند رسول اکرم(ص) با واژه‏‌های قرآن، بدر، خيبر و ماجرای فتح مكه اشاره کرده و در پايان از شفاعت حضرت مصطفي(ص) سخن گفته است. سادگی بیان و کهنگی واژگان از ویژگی‌های این شعر دینی است که حدود هزارسال از زمان سرایش آن می‌گذرد: كنون گويم ثناهاي پيمبر كه ما را سوي يزدان‏‌است رهبر چو گمراهي ز گيتي سر برآورد شب بي‏‌دانشي سايه بگسترد... به فضل خويش يزدان رحمت آورد ز رحمت نور در گيتي بگسترد برآمد آفتاب راست‏گويان خجسته‌رهنماي راه‌جويان چراغ دين ابوالقاسم محمد(ص) رسول خاتم و ياسين و احمد به پاكي سيّد فرزند آدم به نيكي رهنماي خلق عالم خدا از آفرينش آفريدش ز پاكان و گزينان برگزيدش نبوّت را بدو داده دو برهان يكي فرقان و ديگر تيغ برّان سخن‏گويان ازو خيره بماندند هنرجويان بدين جان بر فشاندند ...چو بشنيدند فرقان از پيمبر بديدندش به جنگ بدر و خيبر؛ بدانستند كان هر دو خدايي‏‌است پذيرفتنش جان را روشنايي‏‌است... به نور دين زدوده گشت ظلمت وز ابر حق فروباريد رحمت بشد كيشِ بت، آمد دين يزدان زمين كفر بستد تيغ ايمان سپاس و شكر ايزد چون گزاريم؟ مگر جان را به شكر او سپاريم بدين دين همايون كاو به ما داد بدين رهبر كه بهر ما فرستاد رسول آمد رسالت‏‏‌ها‏ رسانيد جهاني را ز خشم او رهانيد چه بخشاينده و مشفق خدايي‏‌است چه نيكوكار و چه رحمت‌نمايی‌است كه بر بي‏چارگي ما ببخشود رسولي داد و راه نيك پيمود... اگر شمشير بارد بر سرِ ما جز اين ديني نباشد در خور ما نگه داريم دين تا روح داريم به يزدان روح و دين با هم سپاريم خدايا آن‏چه بر ما بود كرديم تن و جان را به فرمانت سپرديم ز پيغمبر پذيرفتيم دينت بيفزوديم شكر و آفرينت ... مزن كردار ما را بر سر ما مكن پاداش ما را درخور ما كه ما بي‏چارگان تو خداييم هميدون ز امّتان مصطفاييم اگرچه‏ با گناه بي‏‌شماريم به فضل و رحمتت اميدواريم تو را احسان و رحمت بي‏‌كران است شفيع ما هميدون مهربان است چو پيش رحمتت آيد محمّد اميد ما ز فضلت كي شود رد؟ (ویس و رامین، صص ۷تا ۱۰) https://eitaa.com/mmparvizan