♦️شعرخوانی این بچه رو ببینید چقد دلنشین و زیباست

شعر گفتن عشق میخواهد و بهانه و و یک دل، پرنده دل من به بهانه ی عشقت بال میزند شاعرانه گی را و پرواز میکند تا اخرین بیت چشمانت #یاس_کرمانی 🌹🌹🌹

غم غـریب خودم را کـدام سـو ببـرم؟ شب است، شمع نـدارم به خاک او ببرم بر آن غـریب، که با داغ و غم مجاور بود همـان که بی حرم و بی نشـان و زائر بود همــان که بود شکــافنده ی علــوم نبی همـان که در دل یک گنـج، دُرِّ نادر بود به گریه باید از آن رود سـرخ رد می شـد هم او که در شب قتل حسین ، حاضر بود ز یک طرف حسـنی وُّ حسـینی از یک سـو گلاب آل محمــد، شــراب طاهــر بــود کسی که سنگ به دست مبارکش شد موم کسـی که در کرم و حلم، حرف آخر بود به وصف پرتو چشمش ، نصیب لکنت شد زبان شــاعر این دلنوشــته، قاصــر بود اگر که شمع بر این شعر صادقانه گریست دلش گـرفت، دلش بـا امـام بـاقر بـود صدا به گریه سپردیم و در سکوت کلام بر این کتیبه نوشـتیم، یا غریب، سـلام سجاد حیدری قیری #امام_محمد_باقر_علیه_السلام

صبح ات بخیر شاعر لبخند های شهر آیینه های شعر تو در جای جای شهر با دستهای آبی تان سبز میشود گل واژه های زرد غزل در صدای شهر رنگین کمان هر غزلت وصل می کند دل را به پشت پنجره انتهای شهر شب ها کسی که از دلتان رد نمیشود حک می شود به دفترتان ، ردپای شهر گاهی برای شعر شما آه می کشد مردی غریب و گمشده در ماجرای شهر یک کوله بار بسته و یک انتظار سرد در ازدحام مردم بی اعتنای شهر بغضی به روی شیشه و یک کوپه بی کسی دستی بدون بدرقه آشنای شهر دیوارهای ساکت شهر و ... صدای سوت... صبح ات بخیر شاعر لبخند های شــــهر... "رسول قشلاقی

بوی گیسو علیرضا قربانی...

ابوالمکارم مجیرالدین بیلقانی از مردم بیلقان (از توابع شروان و امروزه واقع در کشور آذربایجان) و از شاعران معروف و زبان آور در قرن ششم هجری و از شاگردان خاقانی است که به زودی به پایهٔ استاد خود در سخن نزدیک شد و دست به معارضهٔ او زد و استاد را هجو کرد. لقب شاعری وی که ظاهراً مأخوذ از لقب یا اسم او بوده است در اشعار وی «مجیر» است و معاصرانش او را با همین عنوان یاد کرده‌اند. وی به دستگاه اتابکان آذربایجان اختصاص داشت و از سلجوقیان عراق، ارسلان بن طغرل سلجوقی را مدح گفت . در سال وفات شاعر اختلاف کرده اند. وفات او را هدایت به سال ۵۷۷ نوشته است و در منابع دیگر سالهای دیگری مانند ۵۶۸، ۵۸۶، ۵۸۹ و ۵۹۴ ذکر کرده اند ولی با قراین موجود می توان ۵۸۶ را سال قریب به تحقیق برای فوت شاعر دانست. قبر اودر مقبرةالشعرای تبریز است . دیوان مجیر قریب به پنج هزار بیت شعر دارد و مشحون است به قصاید عالی و غزلهای لطیف و او را باید حقاً از شاعران نیکوسخن و خوش قریحه زمان شمرد. تأثیر سبک سخن خاقانی در غالب اشعار او مشهود است و با این حال مجیر از استاد خود ساده گوی‌تر است. چیرگی مجیر در ایجاد ترکیبات بدیع و مضامین نو و دلپذیر قابل توجه بسیار است. #معرفی_شاعر #مجیرالدین_بیلقانی

دکتر الهی قمشه ای: ❣ نعمت های جهان روان و درحال حرکت هستند همانند باران! باران وقتی میبارد هرکس به اندازه ظرف باورهایش به نعمت های خداوند، سهم میبرد! ظرف ذهنت را برای درآغوش گرفتن هرچه بیشتر نعمت ها؛ بزرگ کن!!! آنوقت روزی تو هر روز نزد خداوند بیشتر میشود🍃🍃🍃 ❤️🕊احوال نیـک ◕‿◕ 🌸