*رفت اداره ی کار،کار دست خودش داد! *از بس انتظار کشید، مدادش کو چک شد! *سرخور بود ،به مغازه ی کله پاچه فروشی رفت. *سازمان کوک نبود ،به سازمان حمایت از هنرمندان رفتیم. *خسته که می شوم سر به سر بالش می گذارم. *عنکبوت تار می زد، زنجره می خواند. *نوازنده ،سه تار خرید، یکیش را خودش برداشت دوتایش را بخشید. *چون کلاس، نداشت به دانشگاه نرفت! *جهانگرددر سفر آخرت دفترش را همراه برد ،تا سفرنامه بنویسد. *طاسی اش را به گردن پیشانی بلندش می انداخت. *بوی قرمه سبزی می داد کله اش، باشامپو شستش! #خانم بهپور

"کاریکلماتور" * برای اینکه وجدانش بیدار بماند مرتب قهوه می خورد! *می خواست رسوا نشود جماعت راهمرنگ خودش کرد! *شعر سپیدش را روی کاغذ سیاه می نوشت. *در توانش نبود شعر نو بگوید، شعر دست دوم می گفت. *حرف های گنده تر از دهانش زد، گلویش گیر کرد. *وقتی تصمیم گرفت شعر نو بگوید، شعر های قدیمیش را به سمسار فروخت. *"کلیدر "محمود دولت آبادی را لب طاقچه گذاشتم! *"تابستان" تاب مرا ستاند. *"ماه" دو بار در ماه ، ابرویش را هلال می کند! #خانم بهپور