4 دی ماه #زادروز #رودکی_شاعربزرگ_ایران آرامگاه رودکی تاجیکستان بوی جوی مولیان آید همی یاد یار مهربان آید همی ریگ آموی و درشتی راه او زیر پایم پرنیان آید همی ✨✨✨✨ بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد هم بی‌تو چراغ عالم افروز مباد با وصل تو کس چو من بد آموز مباد روزی که ترا نبینم آن روز مباد ✨✨✨✨✨✨✨ گر بر سر نفس خود امیری مردی گر بر دگری خرده نگیری مردی مردی نبود فتاده را پای زدن گر دست فتاده ای بگیری مردی ✨✨✨✨✨ از کعبه کلیسیا نشینم کردی آخر در کفر بی‌قرینم کردی بعد از دو هزار سجده بر درگه دوست ای عشق، چه بیگانه ز دینم کردی!

 دهم فروردین #زادروز خواننده محبوب کشورمان استاد 🌸علیرضا افتخاری🌸 علیرضا افتخاری متولد ۱۰ فروردین ۱۳۳۷ در اصفهان خواننده و آهنگساز است او فارغ التحصیل رشته مهندسی راه و ساختمان می باشد که در آواز سنتی ایران سال ها درخشید ایشان با بیش از هفتاد آلبوم منتشر شده سال ها بعنوان پرفروش ترین و پرمخاطب ترین خواننده ایران شناخته شد سال ۱۳۴۹ وقتی ۱۲ ساله بود به کلاس های ویولن استاد طباطبایی که روشندل بود رفت سپس از ۱۴ سالگی نزد استاد تاج اصفهانی ردیف های آوازی را آموخت چند سالی نزد اساتید دیگری چون جلیل شهناز نوازنده سرشناس تار و حسن کسایی موسیقیدان و نوازنده نی و سه تار دوره های مختلف موسیقی را گذراند نفر اول مسابقه باربد سال ۱۳۵۷ وقتی ۲۰ ساله بود در مسابقه موسیقی باربد با داوری اساتیدی چون علی اکبر خان شهنازی و علی تجویدی و داریوش صفوت شرکت کرد او توانست به مقام نخست برسد و رسما بعنوان خواننده به جامعه هنری ایران معرفی شد

         از کوچه زیبای تو امروز  گذشتم   دیدم که همان عاشق معشوقه پرستم   دیدم که ز سر تا به قدم شوق و امیدم   هر چند گل از خرمن عشق تو نچیدم   آن شور جوانی نرود لحظه ای از یاد   ای راحت جان و دل من خانه ات آباد   هرگز نشود مهر تو ای شوخ فراموش   کی آتش عشق تو شود یکسره خاموش   با اشک جگر سوز ، دل سخت تو سفتم   خاک ره این کوچه به خار مژه رفتم   دل می تپد از شوق که امروز کجائی   شاید که دگرباره از این کوچه بیایی    #فریدون_مشیری       #۳۰شهریور    #زادروز  

        آن سبزه‌         كز ضخامت سيمان گذشت‌         و قشر سنگي را         در كوچه‌ي شبانه‌ي بابُل‌         تا منتهاي پرده‌ي بودن‌         شكافت‌         آن سبزه زندگاني بود         آن سبزه زندگاني بود         و پاي باطل تو         آن پاي بويناك‌         با چكمه‌هاي كور         آن سبزه را شكست‌         آن سبزه‌         رويش آزادي‌         آن سبزه‌         آزادي بود         #طاهره_صفار_زاده         #۲۷آبان / #زادروز

  عاشقی را شرط تنها ناله و فریاد نیست   تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست   تا نشد رسوای عالم کس نشد استاد عشق   نیم رسوا عاشق، اندر فن خود استاد نیست   ای دل از حال من و بلبل چه می پرسی، برو   ما دو تن شوریده را کاری به جز فریاد نیست   قلب "عشقی" بین که چون سرتاسر ایران زمین   از جفای گلرخان یک گوشه اش آباد نیست    #میرزاده_عشقی    #۲۰آذر / #زادروز

    یاد آن شب که صبا بر سر ما گل میریخت     بر سر ما ز در و بام و هوا گل میریخت     سر بدامان منت بود و ز شاخ گل سرخ     بر رخ چون گلت، آهسته صبا گل میریخت     خاطرت هست که آنشب همه شب تا دم صبح     گل جدا، شاخه جدا، باد جدا، گل میریخت     نسترن خم شده لعل تو نوازش میداد     خضر، گوئی به لب آب بقا گل میریخت     زلف تو غرقه به گل بود و هر آنگاه که من     میزدم دست بدان زلف دو تا گل میریخت     تو به مه خیره چو خوبان بهشتی و صبا     چون عروس چمنت بر سر و پا گل میریخت     گیتی آنشب اگر از شادی ما شاد نبود     راستی تا سحر از شاخه چرا گل میریخت؟     شادی عشرت ما باغ گل افشان شده بود     که بپای من و تو از همه جا گل میریخت      #محمدابراهیم_باستانی_پاریزی      #۳دی / #زادروز

   باران....    باز باران  با ترانه     با گهرهای فراوان     میخورد بر بام خانه     یادم آید روزباران  گردش یک روز دیرین    خوب و شیرین  توی جنگلهای گیلان    کودکی ده ساله بودم  شاد و خرم    نرم و نازک  چُست و چابک    با دو پای کودکانه  می دویدم‌ همچو آهو    می پریدم از سر جو  دور می گشتم ز خانه    می شنیدم از پرنده‌  از لب باد وزنده    داستانهای نهانی  رازهای زندگانی    برق چون شمشیر بران  پاره میکرد ابرها را    تندر دیوانه غران  مشت میزد ابرها را    جنگل از باد گریزان  چرخ ها می زد چو دریا    دانه های گرد باران  پهن می گشتند هر جا    بس گوارا بود باران  به چه زیبا بود باران    می شنیدم اندر این گوهر فشانی    رازهای جاودانی، پندهای آسمانی    بشنو از من کودک من  پیش چشم مرد فردا    زندگانی _ خواه تیره، خواه روشن    هست زیبا، هست زیبا، هست زیبا     #گلچین_گیلانی     #۱۱دی / #زادروز