#شعرسپید ✍ شعر سپید شعرسپید یکی از قالبهای شعر نو محسوب می‌شود که از شعر نیمایی بوجود آمده است. ✍ و به آن آزاد نیز می‌گویند. شعر سپید به شعری می‌گویند که وزن و آهنگ دارد اما وزن آن عروضی نیست. قافیه در این شعر جای ثابتی ندارد و شاعر بنا بر لزوم آن را در شعرش بکار می‌برد و این کار باعث ایجاد موسیقی نامحسوس در شعرش می‌شود. برخی از اساتید شعر سپید را بعنوان یکی از قالبهای شعر نمی‌دانند بلکه آن را جزء قطعات ادبی به حساب می‌آورند. مبتکر این سبک احمد شاملو متخلص به بامداد است که با ترجمه‌ی اشعار و کنار هم قرار دادن عناصر شعری و بهره‌گیری از زبان خاص شعری صاحب سبک شعر نو شده و این سبک را به نحو بارزی به تکامل رساند. ✍ شعر سپید در دههی سی شمسی با انتشار مجموعه‌ی " هوای تازه " از احمد شاملو ظهور پیدا کرد. در دسته‌بندی شعر نو، هر شعری که در قالب شعر نیمایی نگنجد به آن سپید می‌گویند. ناگفته نماند احمد شاملو استاد بلامنازع شعر سپید است او با آگاهی کامل و عمیق بر شعر سنتی و وزن عروضی و ادبیات سرزمین‌مان با گذراندن تجربیاتی در شعر کلاسیک این سبک را ابداع کرد. تمام ویژگی‌هایی که باید برای زیبایی و جذب مخاطب در شعر سنتی رعایت کرد در شعر سپید نیز باید رعایت شود. متاسفانه به علت مدون نبودن قوانین این سبک هر رهگذر غیر شاعری که عاشق قلم زدن است و از سختی هفت‌خوان شعر کلاسیک آگاهی ندارد بی‌گدار به آب می‌زند؛ یا نثرهای ضعیف را گسسته می‌نویسد و یا آنقدر کلمات را ناسنجیده بهم می‌تند که نوشته‌اش به هذیان یا معما تبدیل می‌گردد. که این مسئله، بر پیکره‌ی شعر سپید فاخر، لطمه‌‌ی جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود و انسان با نخستین درود در من زندانیِ ستمگری بود که به آوازِ زنجیرش خو نمی‌کردم من با نخستین نگاه تو آغاز شدم ✍ «احمد شاملو» آرایه های ادبی