محمدعلی صاعد اصفهانی ۱۰ دی ۱۳۰۴ در اصفهان چشم به جهان گشود. خواندن، نوشتن و قرائت قرآن را از ۵ سالگی نزد پدرش میرزا اسدالله آموخت. پدر که از علاقه فرزندش به شعر آگاه بود او را از کودکی به انجمن عشیق، نزد صغیر اصفهانی و میرزا عباس‌خان شیدا برد. صاعد، تخلص او بود که بعدها آن را به‌عنوان نام خانوادگی خود قرار داد. وی یکی از صائب‌شناسان است و مقالاتی در این زمینه تألیف کرده است. صاعد از سال ۱۳۵۴ ریاست انجمن «کمال» را بر عهده داشت و چندین سال نیز مدیر انجمن «صائب» بود. وی ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ از دنیا رفت و در قطعه هنرمندان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. از آثارش می‌توان به «سرود روح‌القدس»، «تجلی در منا» و «مجموعه مقالات سبک هندی» اشاره کرد. #معرفی_شاعر #صاعد_اصفهانی