هر چه او ناز و ادا کرد مجابش کردم تا رضاخان شدم و کشف حجابش کردم مریم باکره‌ای بود و عبادت می‌کرد جبرئیلش شدم و پاک، خرابش کردم چشم افسونگر مِی‌گون غزل‌خوانی داشت هر غزل خواند یکی ناب، جوابش کردم گل سرخی که دهانم ز دهانش بر داشت آن قدَر سخت مکیدم که گلابش کردم تا که شلّیک کند بوسهٔ آتش، تا صبح لب، مسلسل شد و پیوسته خشابش کردم بازوان را ز دو سو مثل کتابی بستم مثل یک برگ گلِ لای کتابش کردم تا که بردارم از گردن او حق زکات بوسهٔ بیش‌تر از حدّ نصابش کردم #غلام‌عباس_سعیدی