تک بیت پاییزی شاعران مثل فصل پاییزند دفتر شعرشان پریشانی ست ! #حسین-کیوانی #پاییز ،بهار شاعران...

#شعر_بخوانیم ؛‌ ‌‌ ‌ پرسه در کوی غزل بی‌تو عجب دلگیر است دلم از رهگذرانش، ز غروبش سیر است ‌ امشب این کوچه ز تنهایی من می‌گوید دل بیچاره که در وسوسه‌ات تسخیر است ‌ بین اوزان‌و قوافی شده‌ام زندانی فکرم هر ثانیه با قافیه‌ها درگیر است ‌ من شبگرد غزل سوخته از خود نالم که دلم در قفس خاطره‌ها زنجیر است ‌ من‌و این کوچه‌ی بن بست تو را کم داریم ترسم آن لحظه بیایی که جوانت پیر است ‌ منم‌و عکس تو در قاب‌و نگاهی خسته چشم من سوی لب بسته‌ی یک تصویر است ‌ تو ثریای منی آمدنت شیرین است من نگویم که چرا آمده‌ای‌و دیر است ‌ شهریارم که بسی خون جگرها خوردم چه بگویم که قلم ناطق بی تزویر است ؛‌ ‌ #شهریار ‌ 🎧i 📚🎧

نقد شعر دکتر سید حسن حسینی دکتر داودرضا کاظمی کانال گروه ادبیات دانشگاه چالوس

عطر صبح از شیشه هستی پراکنده شده بلبل از شادی پراز سرمستی و خنده شده گل لبانش تر شده از شبنم عشق پگاه آسمان ازصورت خورشید زیبنده شده ک_قالینی_نژاد_افروز

ـــــــــــــــــــــــ صدها رباعی ناسروده ابوسعید ابوالخیر تنها سه بیت از خود سروده است و بس! ▪️در میان «شاعرانِ بزرگی که صاحبِ دیوان‌های مشهورند ولی هرگز شعر نگفته‌اند» یعنی امثال خواجه عبدالله انصاری و حلاج (منظور دیوان فارسی اوست) و بابا‌کوهی، ابوسعید در صدر قرار دارد. بوسعید دو رباعی و در حقیقت یک رباعی و نیم سروده است. برای بسیاری از مردم، دشوار است پذیرفتن این حقیقت که ابوسعید جز یک رباعی و نیم، شعر دیگری نسروده باشد اما چه می‌توان کرد که مؤلفان زندگینامهٔ او که از خاندان او و نزدیک عصر او بوده‌اند، همه تصریح دارند براینکه وی جز دو رباعی شعری دیگر نسروده است و معاصران و نزدیکان به عصر وی که به زندگینامهٔ او پرداخته‌اند و همهٔ فضایل او را از علم و کرامت یادآور شده‌اند، اشاره‌ای به شاعری او ندارند نه صاحب تاریخ نیشابور و نه سمعانی و نه رافعی هیچ کدام اشاره‌ای در این باب نکرده‌اند تنها هُجویری از قدما شعری عربی را به نام او آورده که اتفاقاً از او نیست و ما در جای خود در باب آن شعر بحث کرده‌ایم. ▪️پس چه‌گونه است که وی شعر ناگفته، در صدر شاعران زبان فارسی و در شمار محبوب‌ترین گویندگان تاریخ ادب ما قرار دارد؟ هیچ تردیدی نیست که وی با همان یک رباعی و نیم نشان داده است که استعدادی شگرف در سرودن شعر داشته ولی عامل اصلی شهرت او به شاعری نه این استعداد شعر سرودن، بلکه، استعداد بسیار بسیار عجیبِ با شعر زیستن و در شعر نَفَس کشیدن است. از همان سن پنج‌شش سالگی زندگی او با شعر آغاز می‌شود و آن رباعی «این عشق بلی عطای درویشان است» زمزمهٔ او می‌شود تا آخرین کلامش در بستر مرگ، به روایت رافعی، پس از گفتن الحمدلله این رباعی است: آزادی و عشق چون به هم نامدراست بنده شدم و نهادم از هرسو خواست زین پس چونان که خواهدم دوست رواست گفتار و خصومت از میانه برخاست و پس از این چشم از جهان فرومی‌بندد و برای همیشه خاموش می‌شود. ▪️آن دو رباعی که بوسعید مسلماً آنها را سروده عبارتند از بیتی که در پاسخ رقعهٔ درویشی به نام حمزة‌التُّراب نوشته و دیگری رباعی «جانا به زمین خابران خاری نیست» اینک به عین تصریح محمد بن منور توجه کنید: «روزی [حمزةالتّراب] به شیخ ما رقعه‌ای نبشت، و بر سر رقعه، تواضع را، بنوشت که «ترابُ قَدَمِه» شیخ ما قدس الله روحهُ العَزیز، بر ظَهرِ [پشت] رقعه نوشت جواب آن این یک بیت و بدو فرستاد، بیت: یک: چون خاک شدی خاک تراخاک شدم چون خاک تراخاک شدم پاک شدم ادامه از محمد بن منور: «جماعتی را گمان افتاد که بیت‌هایی که در میان سخن بر زفان مبارک شیخ ما می‌رفته است او گفته است و نه چنان است. در همه عمر او الّا این یک بیت که بر پشت رقعهٔ حمزه نوشت و این دو بیت که شیخ فرمود، دو: جانا به زمین خابران خاری نیست کش با من و روزگار من کاری نیست با لطف و نوازش جمال تو مرا در دادن صد‌هزار جان عاری نیست بیش از این، او، نگفته است. دیگر هرچه بر زفان او رفته است همه آن بوده است که از پیران خویش یاد داشته است.» و زندگی‌نامه‌نویس دیگر بوسعید که قبل از مؤلف اسرار‌التوحید زیسته و نزدیکتر به عصر بوسعید است در دنبال داستانِ بوحمزةالتّراب و نامه و جواب شیخ، می‌گوید: « پس [شیخ] روی به جمع کرد و گفت ما هرگز شعر نگفته‌ایم آنچ بر زبان ما رود گفتهٔ عزیزان بود و بیشتر از آن پیر ابلقسم بشر بود.» ▪️اجتهاد در مقابل این دو نصّ قدیمی، و از سوی دیگر، نبودن کوچکترین اشاره‌ای به شاعری بوسعید در اسناد کهن زندگی او، از قبیل گفتار سمعانی و عبدالغافر و رافعی بسیار دشوار است؛ به‌خصوص که کسی بخواهد مانند مرحوم استاد سعید نفیسی از تعبیر بیت گفتن، استفادهٔ شعر سرودن کند و معتقد شود که در تعبیر این مؤلفان هرجا آمده است که «شیخ این بیت گفت» یعنی این بیت را سرود با اینکه متون فارسی سرشار است از تعبیر بیت گفتن به معنی خواندن و قرائت کردن. به خصوص که مؤلف اسرارالتوحید فصلی را که اختصاص به این شعر‌ها ذارد تحت عنوان «آنچه بر زفان شیخ رفته» آورده است و نه «آنچه سروده». آنچه استاد سعید نفیسی تحت عنوان سخنان منظوم ابوسعید ابی‌الخیر چاپ و منتشر کرده است است، شعرهایی است که به لحاظ سبک‌شناسی و تحولات معنی و صورت در شعر فارسی نه تنها به ابوسعید که به چند قرن بعد از او نیز غیرقابل انتساب است. محمدرضا شفیعی کدکنی برای مطالعهٔ بیشتر رجوع کنید به: اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی سعید [ابوالخیر]، مقدمهٔ مصحّح، صفحات صد‌و‌پنج تا صدو‌پانزده #ابوسعید_ابوالخیر

#کتاب_صوتی در کتاب مصور «قلم و تاج»، نوشته‌‌ی ابراهیم حسن‌بیگی، نوجوانان روایاتی از هوشمندی‌ها و منش و روش وزیران بزرگ ایرانی - از دوران باستان تا زمان امیرکبیر- را می‌خوانند. این کتاب از تولیدات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. از 🎧📚

#کتاب_صوتی این کتاب با روایتی از زندگی بزرگمهر، وزیر انوشیروان، آغاز می‌شود و تا قتل امیرکبیر ادامه می‌یابد تا مخاطبان بدانند که تاریخ تنها روایت جنگ‌ها و کشورگشایی‌ها نیست. i 📚🎧

#شعر در دل من چیزی ست مثل یک بیشه نور مثل خواب دم صبح و چنان بی‌تابم که دلم می‌خواهد بدوم تا ته دشت بروم تا سر کوه زندگی تابش نوری ست مرا می خواند #سهراب_سپهری i 📚🎧

تا بفهمی درد را... سالها بر بی پناهان بمب و موشک می زنی بر زن و مرد و جوان و پیر و کودک می زنی پارسونیک ِساخت ایران شخم زد خاک تورا تا بفهمی درد را وقتی که جفتک می زنی #محمد_جعفر_زارع_خوشدل ۹۹۲ ایتا https://eitaa.com/joinchat/3838312753Cd75444eef6 تلگرام https://t.me/khoshdeltanzjedi #رژیم_غاصب_صهیونیستی #فلسطین_غزه_لبنان #اشعار_حماسی #بمب_موشک #پیروزی

مردان میدان چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن چه سخت است در اوج غوغای صفین علی را عزادار عمار دیدن به بی‌تابی موج‌های فراتیم به هنگامهٔ چشم خونبار دیدن نمی‌دید در خواب هم دیدهٔ ما به خون خفته آن چشم بیدار دیدن ز یوسف به یک پیرهن خیره ماندن ز یحیی سری دست اغیار دیدن به گفتن نیاید، به باور نگنجد چنان کوه را زیر آوار دیدن همین است تقدیر مردان میدان به پیکارها پیکر یار دیدن تنی را به میدانِ مین ارباً اربا تنی را پر از خون به رگبار دیدن ولی نیست هرگز به قاموس مردان هراسی از این راه دشوار دیدن هراس است بر جان خیبرنشینان سَنابرق شمشیر کرّار دیدن مَهیب است فریاد یا حیدر ما مهیب است هان! قهر قهار دیدن همه هیبت گنبد آهنین را بر این عنکبوتان چنان تار دیدن مهیب است در بارش «رعد» و «سجیل» زمین و زمان، تیره و تار دیدن به‌ناگاه «فتاح» و «خیبرشکن» را بر این قلعهٔ کهنه آوار دیدن جسدهای مشئوم دیوانه‌دیوان به هر کوی و بازار بر دار دیدن «بعثنا علیکم عباداً لنا» را به سربند گُردان احرار دیدن! زمان «فجاثوا خلال‌الدیار» است شرر بر سراپای اشرار دیدن ✍🏻 #محمدمهدی_سیار 🏷 شهید والامقام #سیدحسن_نصرالله

✴️ به‌مناسبت شهادت پرچمدار مقاومت در منطقه؛ *عصر شعر سراسری «راز نصرالله» برگزار می‌شود* ✴️ به‌مناسبت شهادت پرچمدار مقاومت در منطقه، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان، عصر شعر سراسری «راز نصرالله» در شهر شیراز، به صورت همزمان با سراسر استان‌ها برگزار می‌شود. 📆 ساعت ۱۵:۳۰ روز یکشنبه ۱۵ مهر در سالن کتابدار کتابخانه عمومی رئیسی اردکانی 💢 این ویژه‌برنامه به صورت زنده از شبکه اینترنتی کتاب (ketab.tv) و پایگاه اطلاع‌رسانی (www.iranpl.ir) و آپارات (www.aparat.com/iranpl) نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور پخش می‌شود. 🌐 iranpl.ir/xvC2 🔊 @farspl

خواجه شیراز میزبان نمایش “لسان‌الغیب”/ آرامگاه حافظ شیرازی از ۱۳ مهرماه میزبان تئاتر "لسان‌الغیب" است که به مناسبت هفته بزرگداشت حضرت حافظ برگزار می‌شود و تا دوشنبه 16 مهرماه جاری ادامه دارد.. 🔻🔻🔻 https://farhangi-fars.com/?p=57930 🔻🔻🔻 https://fars.farhang.gov.ir/fa/news/762474/ #اداره_کل_فرهنگ_و_ارشاد_اسلامی_فارس 🔸ارتباط با ما: 🔻🔻🔻 Eitaa.com/farhangi_fars

✴️ به‌مناسبت شهادت پرچمدار مقاومت در منطقه؛ *عصر شعر سراسری «راز نصرالله» برگزار می‌شود* ✴️ به‌مناسبت شهادت پرچمدار مقاومت در منطقه، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان، عصر شعر سراسری «راز نصرالله» در شهر شیراز، به صورت همزمان با سراسر استان‌ها برگزار می‌شود. *📆 ساعت ۱۵:۳۰ روز یکشنبه ۱۵ مهر در سالن کتابدار، کتابخانه عمومی رئیسی اردکانی* 💢 این ویژه‌برنامه به صورت زنده از شبکه اینترنتی کتاب (ketab.tv) و پایگاه اطلاع‌رسانی (www.iranpl.ir) و آپارات (www.aparat.com/iranpl) نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور پخش می‌شود. 🌐 iranpl.ir/xvC2 🔊 @farspl *📌با ما همراه باشید:* [ایتا](https://eitaa.com/farspl) | [سروش ](https://splus.ir/farsplir) | [آپارات](https://https://www.aparat.com/nahadlibraryfars)

شبی با مولانا زمان:یکشنبه ۱۵ مهرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۸/۳۰ مکان: فارس، نی‌ریز، سالن آمفی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي واقع در بلوار سرداران

عصر شعر و روایت و داستان «ذوق انتقام» در رثای شهدای آزادی راه قدس و حمایت از جبهه مقاومت 🇮🇷🇵🇸 ✨با حضور جمعی از #شاعران_و_نویسندگان انجمن های شعر و ادبیات شیراز🖋🌹 🔉و رونمایی از مجموعه آلبوم صوتی "یک مشت زیتون" 🌿 ⏰زمان: دوشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ 🏢مکان: میدان کوزه گری - ابتدای دلاوران بسیج - بعد از بوستان جوان - پردیس سینمایی تارُخ- سالن ترنج 📌پرديس سینمایی تارخ https://nshn.ir/8frbgj0z_FQIdf حضور برای عموم آزاد است🌹 🔹انجمن ادبی قاف 🔸سرای ادبی جهادیان 🔹انجمن ادبی سیب نارنجی 🔸محفل شعر قند پارسی 🔹انجمن شعر دختران آفتاب 🔸دفتر روایت و ادبیات پایداری 🔹محفل شعر اردیبهشت 🔸مدرسه شعر و داستان کلمه 🔹خانه شعر و ادبیات خاتم @khatam_shz

سلام به دوستان عزیز برای این برنامه به امید خدا چندین کارت هدیه هم به قید قرعه اهدا خواهد شد. دستمریزاد به دوستان کتابخانه! 💰💰💰💰💰

🔴طنز زیبای پایان اسرائیل😂 مجید و امید قادری واقعا دمتون گرم چی ساختید 🙃🙃🙃 ببینید و لذت ببرید😍😍😍

«به بهانه‌ی زادروز سهراب» بدون تردید، در شعر معاصر فارسی، سمبولیسم عرفانی، ویژه‌ی سهراب سپهری است. سهراب به‌ویژه در دفترهای «صدای پای آب»، «مسافر» و «حجم سبز»، توانسته هم از منظر تشخص‌بخشی سبکی و هم فراوانی اشعار، جریانی خاص خود در شعر فارسی ایجاد کند. از دیگر شاعران این عصر، فروغ فرخزاد نیز به‌ویژه در دفتر «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» نگاهی گاه نزدیک به سهراب دارد؛ هرچند به نظر می رسد به‌ویژه از نظر زبانی، سهراب از فروغ تاثیر پذیرفته باشد. سمبولیسم سهراب، از دو منظر زیر‌شاخه‌ی جریان شعر آرمان‌گرای معاصر محسوب می‌شود. او به‌ویژه در دو منظومه‌ی بلند صدای پای آب» و «مسافر» و اشعاری چون: «روشنی، من، گل، آب» و «آب» کوشیده است تا جهان آرمانی خود را با نگاهی عرفانی و متفاوت به محیط پیرامون بسازد. در این دست از اشعار سهراب، جهان آرمانی گویی در همین عالم قابل دست‌رسی است و مخاطب سهراب، با نگاهی متمایز و عادت‌گریز به طبیعت، می‌تواند آن را در درون خود شکل دهد؛ اما در اشعار کوتاه سهراب، به‌ویژه شعرهایی چون «ندای آغاز»، « پشت دریاها»، «واحه‌ای در لحظه» و «نشانی»، گویا جهان آرمانی او مکانی جدا از عالم بیرون است و از این منظر، سهراب آمیزه‌ای از گونه‌های مختلف عرفان و سمبولیسم فرارونده را در شعرش تجربه کرده است. شاید سمبولیسم آرمانی سهراب را نتوان به تنهایی در چارچوب جریانی ادبی از عصر پهلوی تعریف کرد؛ اما با در نظر گرفتن ویژگی‌های اشعار او و تاثیری که بسیاری از شاعران پس از انقلاب به ویژه در دهه های 60 و 70 از اشعار او پذیرفته‌اند، بی‌هیچ تردیدی می توان سمبولیسم عرفانی او را جریانی مهم در شعر معاصر فارسی دانست. ویژگی‌های سمبولیسم عرفانی سپهری را در چند سطر مرور می‏‌کنیم: -تبلیغ نگاهی متفاوت و عرفانی به هستی و تلاش برای حرکت به سوی جهانی آرمانی. - توصیف جهانی ذهنی و آرمانی که عمدتا در پشت دریاها و یا در مکان‌های اسطوره‌ای قابل مشاهده است. -فراوانی واژه‌های نمادین با استفاده از عناصر طبیعت و ابهام قابل توجه در شعر به دلیل نبودن نشانه‌های قاطع برای دریافت متن و معناکردن استعاره‌ها. - فراوانی ترکیب‌های جدولی و مشابه هم(از نظر ساخت)، با تلفیق طرف عینی و ذهنی، با غلبه‌ی عنصر ذهنی و توجه به حس‌آمیزی و متناقض‌نما به شیوه‌ی شاعران هندی(بیدل). - حضور قابل توجه عناصر طبیعی غیر شهری در اشعار به‌ویژه توجه خاص به رنگ. -طول قابل توجه اشعار، ساختار طولی ضعیف شعرها، بلند و کوتاهی قابل توجه سطرها و کم‌توجهی به قافیه و موسیقی شعر. -توجه به تکرار آغازین سطرها در اشعار بلند به‌شیوه‌ی فروغ فرخزاد. - صمیمیت کلام، سادگی واژگان و پرهیز از باستان‌گرایی. - تلفیق نشانه‌های عرفان اسلامی، هندی و بودایی. "واحه‌ای در لحظه" به سراغ من اگر می‌آیید. پشت هیچستانم. پشت هیچستان جایی است پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است که خبر می‌آرند، از گل واشده‌ی دورترین بوته‌ی خاک. روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح به سر تپه‌ی معراج شقایق رفتند. پشت هیچستان، چتر خواهش باز است: تا نسیم عطشی در بن برگی بدود، زنگ باران به صدا می‌آید. آدم اینجا تنهاست و در این تنهایی، سایه‌ی نارونی تا ابدیت جاری است. به سراغ من اگر می‌آیید، نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من #سهراب_سپهری #شعر_معاصر https://eitaa.com/mmparvizan

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۱۵ مهر زادروز سهراب سپهری (زاده ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان  -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش او نوه میرزا نصراله‌ سپهری، نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود و پدرش «اسداله» و مادرش «ماه‌جبین» نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند. وی فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی بود و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت. در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی‌ را به‌نام "مرگ رنگ" انتشار داد و دومین مجموعه‌ شعرش "زندگی خوابها" بود.  او در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت کرد و در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا "فرهنگ و هنر" در بخش موزه‌ها مشغول شد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به‌تدریس پرداخت. وی به‌ فرهنگ مشرق ‌زمین علاقه خاصی داشت و به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن رفت و مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به‌شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی را انجام داد. در امرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به‌پاریس و لندن رفت و در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، مجبور به‌کار شد و برای پاک کردن شیشه آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست‌ طبقه آویزان می‌شد. او همچنین کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت و حضور در نمایشگاه‌های نقاشی تا پایان زندگی‌اش ادامه داشت. مدتی در سال ۱۳۳۷ در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری مشغول به‌کار شد و از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به‌تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران کرد. در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی کناره‌گیری کرد و با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی، آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف، ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار کرد. برخی از کتاب‌های او، اینها هستند: «تا انتها حضور» «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم» «بیدل، سپهری و سبک هندی» «تفسیر حجم سبز» «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به‌شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری». سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری‌اش بسیار پیشرفت کرده بود و ناکام از درمان به‌تهران بازگشت و مدتی بعد درگذشت. آرامگاه وی در روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان است.

هفته فرهنگی هنری بزرگداشت یادروز حافظ آئین تجلیل از دریافت کنندگان گواهینامه هنری (از شورای ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) آقایان اکبر صحرایی، محمد محمودی نورآبادی، علیرضا تل جنگانی، سیاوش صفری نژاد، عبدالرضا اثنی عشری خانم پروانه نجاتی زمان:16/7/1403 ساعت 10:30 مکان: سالن غزل – مجموعه فرهنگی هنری حافظ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس #شیراز #یادروز-حافظ #درجه-هنری #اکبر-صحرایی #محمد-محمودی-نورآبادی #علیرضا-تل-جنگانی #سیاوش-صفری-نژاد #عبدالرضا-اثنی-عشری #پروانه-نجاتی #