حضرتِ ارباب؛ ماهم خیلی دوست داریم جای غلام‌سیاهتان باشیم شما برایمان دعا کنی و روزگارمان تغییر کند... ما شاید قیافه‌هامان فریبنده باشد و مردم فکر کنند آدم خوبی هستیم ولی روح‌ِمان خیلی سیاه‌تر از رویِ غلامتان است... می‌شود همان‌طور که دست کشیدی روی سرِ غلامت و برایش دعا کردی؛ دست بکشی روی قلب‌مان و برای این قلب‌ِ‌خسته‌مان دعا کنی؟ می‌دانیم به دردت نخوردیم ولی شما خیلی در حق‌ ما مردانگی کردی؛ الان‌ هم فقط دعای شما ما را درست می‌کند ابی‌عبدالله... ما را مادرمان به مادرِ شما سپرده... این روحِ خسته‌ی ما و دستِ شما... ‌ #ابی‌عبدالله ✍#رشیدی @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹بخش چهارم: نسبت تاریخی میان علم و اخلاق 🔹فصل پنجم: تأسیس علم بدون اخلاق نمی‌شود 🔹 ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

. 🔹ما اکنون علمی را مراقبه می‌کنیم که علم رسمی و آموختنی است که در جامعه جایگاهی ندارد و در نسبت با جامعه نیست هرچند که شاید محترم باشد. اساس علم یک نحوه اخلاق است و این اخلاق است که موجب می‌شود علم بنا گذاشته شود و علم‌جویی از حیطه سود شخصی بیرون بیاید و به مثابه یک فعل اخلاقی صورت بگیرد. البته این منشأ اخلاقی، اخلاق فضائل یونانیان نیست بلکه یک نحوه اخلاق کانتی است. به عبارتی طلب علم، یک نحوه کار اخلاقی است. زمانی می‌توان علم داشت که فعل اخلاقی صورت بگیرد. حال بحث این است که فعل اخلاقی چگونه صورت می‌گیرد؟ عده‌ای فعل اشخاص را اخلاقی می‌دانند و اینجا نهایتا با اخلاق فضیلت می‌خواهند افراد اخلاقی بشوند که به خاطر سود، علم را دنبال نکنند. این بنیان‌گذاری علم نیست و فعل اخلاقی محسوب نمی‌شود. نهایتاً عادت و ملکه‌ای است که افراد، رسمی از علم را طی می‌کنند. به نظر عده‌ای اختیار با فعل می‌آید. به این معنا که لحظه آزادی پیش می‌آید و آدمی در لحظه آزادی است و کسی که تصمیم اخلاقی می‌گیرد، خود را می‌تواند در آن لحظه حاضر کند. «آزادی» و «باید» چگونه نسبت برقرار می‌کنند؟ اخلاق از خود آزادی پیش می‌آید. به عبارتی «باید» از خود آزادی پیش می‌آید. این اخلاق یک بار رخ می‌دهد و بنای اخلاق می‌شود. به عبارتی یک تصمیم اخلاقی است که باعث ایجاد جهانی می‌شود. 🔹این طرح بحث شاید به نوعی طرح بحث دیگری از نیهیلیسم است؛ اینکه چگونه این بشر خود بنیاد می‌تواند منشأ فعل اخلاقی شود، می‌تواند طرح بحث دیگری از نیهیلیسم باشد. #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🔰اربعین به غزه رسیده است.... #اربعین #غزه @gharare_andishe

🏴 رهبر انقلاب: «حرب لمن حاربکم» همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست، به معنای درست اندیشیدن، درست سخن گفتن، درست شناسایی کردن و دقیق به هدف زدن است 📩 رهبر انقلاب در جمع عزاداران هیئتهای دانشجویی اربعین حسینی: ✏️ در زیارت عاشورا شما عرض می‌کنید به امام حسین علیه‌السلام: یا اباعبدالله انّی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامة. «انی سلم لمن سالمکم» یعنی با هر کسی که در جبهه شماست من خوبم، «حرب لمن حاربکم» یعنی با هر کسی که با جبهه شما می‌جنگد، می‌جنگم. ✏️ این جنگ اشکال مختلفی دارد. در دوران شمشیر و نیزه یک جور است، در دوران اتم و هوش مصنوعی و امثال اینها یک جور دیگر است، ولی هست. در دوران تبلیغات به ‌وسیله شعر و قصیده و حدیث و بیان کلمات یک جور است، در دوران اینترنت و کوانتوم و امثال اینها هم یک جور است، ولی هست. در دوران دانشجو بودن انسان یک جور است، در دوران مدیر شدن و مسئول شدن یک جور دیگر است، در همه احوال هست. ✏️ «حرب لمن حاربکم» همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست، به معنای درست اندیشیدن، درست سخن گفتن، درست شناسایی کردن، دقیق به هدف زدن است. بدانید وظیفه چیست، بشناسید راهی را که باید بپیمایید. اگر این‌جور فکر و شناسایی و همت کردیم، زندگی معنا و هدف پیدا می‌کند. ✏️ پول و مقام و قدرت و موقعیت‌های اجتماعی حقیرتر از آنند که هدف زندگی انسان قرار بگیرد. هدف زندگی، بندگی و رسیدن به خداست، راهش هم فقط همین است: سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم. ۱۴۰۳/۶/۴ #سخنان_رهبری @gharare_andishe

روزهاست که حرف زده ایم.سالهاست که پادکست وار برای این و آن بالای ممبر رفته ایم.به گمانم اگر زندگیمان را وارسی کنیم سردبیر ادبی مجله ی طمطراق خودمان بوده ایم. همه مان حداقل یکبار هم که شده خودمان را جدا کرده ایم‌.از آدم ها،خیابان ها و جمع ها.از «این و آن». این و آنی که از اتوبوس و مترو گرفته تا مغازه و خانه همه آنهایی بوده اند که دور از مایند.آنهایی که با نبودنشان جور فهم قرار قضیه را توسط ما را به دوش کشیده اند.آنهایی که موقع خواندن کتاب اسم کتاب را به رخ چشم های خسته شان کشیدیم.آنهایی که موقع رسیدن به ایستگاهشان با اکراه از جلو کنار می‌رفتیم و «ببخشید_خواهش میکنم» را به عنوان دیالوگی نه چندان جذاب اما ضروری روانه قدم هایشان کردیم.راه ها،اتوبوس ها و ایستگاه ها و ما.نمیدانم گفتن ما چیست؟نمیدانم این بار هم جور این وجه از این سخن را جامعه شناس ها به دوش بکشند یا روانکاو ها و حتی آنها.آنهایی که در کوچه ی شب،در اتوبوس بی آر تی اصفهان و یا در خانواده با منند.کاش روزی بیاید که جور حرف هایم را خودم بکشم.بار امانتی که زمین و آسمان تحمل آن را نداشته اند را «من» به دوش بکشم.و ای وای! ضمیر ها دارند نفسم را میبرند.نفس «من» را https://eitaa.com/Khatetireh

از زمانی که وارد حوزه شدم، نام سرباز امام زمان را یدک کشیده ام همانند چند ده عنوان و لقب دیگر که در زندگی به دوش می کشم. نه راه سربازی کردن را بلدم نه رسمش را. دیرزمانی است که از سربازی هم خودم را معاف کرده ام، نه حتی مرخصی استعلاجی، معاف کامل آن هم از نوع پزشکی تا در رزم هم بهانه ای داشته باشم. آن قدر دنیایم از هیچ پرشده که برای نفس کشیدن هم زمان ندارم، گوش هایم وزوز می کند و چشم هایم سو ندارد، این ها دلایل کمی است برای معافیت از سربازی؟ این قصه ی یک سرباز فراری. حالا سرباز معاف از خدمت، یه کم با خودت رو راست باش. اصلا دفترچه ی اعزام به خدمت رو گرفته بودی یا اون هم یک توهم بود؟ اما سربازی یاران خمینی (ره) جور دیگری است.. سر را باختن تنها راه و رسم عاشقانه ی آنهاست. جز فدا شدن راه دیگری را نمی شناسند، اصلا بلد نیستند.. در زمانه ی ما سربازان کوچک فلسطینی، نه معافیت دارند نه خسته می شوند و نه حتی برای زخم هایشان به مرخصی می روند.. بارها شنیده ام که راه قدس از کربلا می گذرد و جز با شهادت نمی توان این راه را پیمود و شهادت را این بزرگ سربازان گمنام برای ما رنگ دیگری زده اند.. به رنگ ارغوان. ✍#زهرا_شکری‌پور @gharare_andishe

آقا جانم! زمانه ما به گونه‌ای شده که انسانهایی با یک زبان و یک تیپ و یک خانواده، همدیگر را نمی‌فهمند، نمی‌بینند و نمی‌شنوند... فقط بدن‌هایی کنار هم هستند که هر کدام در عالمی سیر می‌کنند متفاوت با همدیگر... بدن‌هایی که کنار هم هستند ولی حضور در جایی دیگر دارند. و چقدر دردناک است که این‌گونه کنار هم باشیم و از هم جدا... و این درد را فقط به امید رسیدن به یگانگی زمان ظهورت می‌توان تحمل کرد. بیا آقا جان... امام زمانم! چقدر محتاج شما هستم... آقا وجودم بیابانی شده که تشنه‌ی حضور پرطراوت و زنده‌کننده شماست. وجودم پر از تاریکی‌هاست و شما آن نور درخشانی هستید که نورانی‌اش می‌کنید. عقلم سرگشته و خسته از انشعاب‌های مسیر و گم شدن‌ها و دوباره پیدا شدن‌ها.. و راه شما، همان راهی است که باید در آن وارد شد و رفت... ✍#به_عشق_زهرا @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹بخش چهارم: نسبت تاریخی میان علم و اخلاق 🔹فصل ششم: علم بدون اخلاق ثمر نمی‌دهد 🔹قسمت اول 🔹 ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

✨بسم رب الشهدا لذت نماز خواندن آن هم شانه به شانه‌ی زنان و مردان و حتی کودکان کفن‌پوشی که بی‌تفاوت به تهدیدهای دشمنِ وحشی به امام شجاعشان اقتدا کردند، در کلمه نمی‌گنجد! انگار زمین زیر پایمان وسیع شده بود و سجده‌گاهمان را به قدس شریف رسانده بود. عبادتِ جمعی آن هم با چاشنی آرامش و اقتدار، هر مخاطره‌ای هم که داشته باشد، دلپذیر و خواستنی است. مخصوصا برای ما که خودمان را پیروی مکتب حسین علیه السلام و وارثان "ما رایت الا جمیلا" می‌دانیم. موقع گوش دادن به خطبه‌ها، فکر می‌کردم به شکرانه‌ی این روحیه‌ی شهادت‌طلبی، باید با عزمی راسخ‌تر وارد میدان جهاد تبیین شد. شاید ساعت‌ها مطالعه، مباحثه و تبیینِ هوشمندانه برای خیلی از ما سخت‌تر از بذل جانمان باشد!!!! ولی یادمان نرود که امام.مان سالهاست حکم جهاد تبیین را صادر کرده و خودش هم پیشرو بوده... #جمعه_نصر 13 مهرماه 1403 ✍#رحیمی @gharare_andishe

اگر شهید نباشد، خورشید طلوع نمی‌کند و زمستان سپری نمی‌شود. اگر شهید نباشد، چشمه‌های اشک می‌خشکد، قلب‌ها سنگ می‌شود و دیگر نمی‌شکند و سرنوشت انسان به شب تاریک شقاوت و زمستان سرد قساوت انتها می‌گیرد و امید صبح و انتظار بهار در سراب یأس گم می‌شود. اگر شهید نباشد، یاد خورشید حق در غروب غرب فراموش می‌گردد و شیطان جاودانه کره زمین را تسخیر می‌کند... #شهید_سید_حسن_نصرالله @gharare_andishe

. قلم‌ها بایست فاتحانه بنویسند این افتخار بزرگ را، این افتخار بزرگی که پرچم دارش سید علی خامنه‌ای‌ست و برپا کننده‌یِ دوباره‌یِ خیمه‌یِ حسینی در تمام عالم. آری اوست که مقتدی به اقتدای حسین علیه‌السلام است؛ اوست که بر حق تماما ایستاده و جهان با حضورش، هر دم سلامی دوباره می‌دهد به دنیای جدید ... آری دنیای جدیدی که مارا به آغوش می‌کشد اگر بینای آن باشیم؛ دنیایی که همان دنیای دیروزین و پس فردای ماست.. ـ دنیایی که نهایت حضور ها در آن محقق می‌شود، نهایتِ رشادت‌ها، نهایت عشق و شور و مستی. دنیایی که پیش از این #غزه با حضور کربلایی‌اش در ذیل این خیمه حسینی و دوشا دوشِ پرچم‌دارِ اسلامیت وانسانیت یعنی #سید_علی_خامنه‌ای عزیز سلامی به دنیای جدید داد و ما را دعوت نمود به حضوری در این دنیا و حیاتِ جدید بشریت... #پ_ن: آنقدری از خویشتنِ خویش دور گشته‌ایم که با بازگشت به آغازین خود، از این دنیای غبار آلود و کهنه‌ای که بر خود ساخته‌ایم، تازه می‌شویم، پاکیزه و ماندگار... ماندگار از جنس فنای فی الله شدن، او شدن... سلامی دوباره به خود دادن، خودِ حقیقیمان. #یوم‌الله #حزب‌الله #نصرالله @rastine_khish

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹بخش چهارم: نسبت تاریخی میان علم و اخلاق 🔹فصل ششم: علم بدون اخلاق ثمر نمی‌دهد 🔹صفحه ۳۹۱ 🔹 ۱۷ مهر ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

نوشته بود..... از خودت می‌پرسی چگونه شد که فرزند رسول خدا فریاد «هل من ناصر ینصرنی» بلند کرد و پاسخی نشنید؟ به دست‌های بلند شده در آتش چادرهای فلسطینی نگاه کن که چطور یاری نشده پایین می‌افتد.

و شرافت در آتش سوخت• انسان در قتلگاه است و انسانیّت‌ در مذبح تاریخ دست و پا می‌زند. فلسطین اما مبارزی‌ست نجیب که زیر لب، مردمان جهان را خطاب قرار می‌دهد که هان! زنده بمانید و نفس بکشید و آزاده باشید؛ ولی دریغا که عقل‌ها خاموش‌اند، نفوس در قتلگاه صهیون و شرافت‌ها سوخته در آتش، و سکوت مرگبار جهان از آن زبانه می‌کشد و دود می‌شود و سیاهی و ننگ‌ش بر جبین‌ها می‌نشیند. در تاریخ بنویسید: «انسان مدعی حقوق بشر مُرد؛ در آتش سکوت‌ سوخت.» امروز موعد سوگواری برای انسان مقاوم و جاودانه‌ی فلسطینی نیست. موسم سوگواری برای الاقصی و زنده سوختن بی‌گناهانِ رنجور در آتش نیست. هنگامه‌ی اشک‌ ریختن برای انسانیّت مرده‌ی میلیاردها انسان است؛ زمان سوگواری برای شرافت‌های سوخته و دود شده در هوا.

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹بخش چهارم: نسبت تاریخی میان علم و اخلاق 🔹فصل ششم: علم بدون اخلاق ثمر نمی‌دهد 🔹صفحه ۴۰۱ 🔹 ۲۴ مهر ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

همیشه از این میگفتیم که اگر میخواهید چیزی را جست و جو کنید جایش به هیچ وجه گوگل نیست.گوگل فقط یک سیستم و موتور طبقه بندی عظیم است که کلمات را میکشد و به هم گلاویزشان میکند.امشب اما ماجرا قدری متفاوت است.امشب یک کلمه در قامت رشید علی اکبری به میدان آمده و چنان حرف حرف کلمه را هجا کرده که ما به عهد آغازین الست خوش برگشتیم.به وقتی که یحیی زنده کننده بوده.به جایی که نام دیگر یک سری حروف نیست که از لحاظ زیبایی شناختی میتوان ریشه شناسیان.امشب زبان قاصر نیست که هیچ گویا تر از همیشه به عهد ازلی خود بازگشته است به روزی که عشق نامیده شد و نیز یحیی.به روزی که زمین زیر پایمان سفت بود و شب ظلمانی و ماه،راهنمای چشم های گریانی که راه میخواهند.امشب اسرائیل شکست خورد و کمر تجدد برای بار چندم خم شد.امشب هیچ چشمی نمی‌تواند یک سنسور عصبی تحلیلی باشد و هیچ اشکی تخلیه ی احساسات نیست و هیچ رنگ سیاهی به جز روی بوم پیراهن های ما معنی ندارد.امشب خدا یحیی و یمیت است و مرگ ایست قلبی نیست و زندگی نیز نمودار منظم ضربان قلب نیست.امشب حقیقتا امشب است. چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند #الله_الذی_یحیی_و_یمیت

در جهانی که فاصله واقعیت و مجاز گم شده و آدمی بیشتر از اینکه حضوری برای خود بیابد، واقعیت را بازی می‌کند، تو کجا ایستاده‌ای که چنین صحنه واقعی‌ای خلق کرده‌ای؟ آنجا که آدمی چنان غرق روزمرگی خود گشته و زندگی را بازی می‌کند ولی مجال زندگی کردن نمی‌یابد و زندگی نمی‌کند، تو اینچنین نمادین برای او ظاهر گشته‌ای و گویی تمام اشیای دور و برت را نیز جان داده‌ای. در جهان تصویر که گویی گوش آدمی توان شنیدن ندارد و تنها به تصویر خیره می‌شود، چه مردانه شهادت و آزادگی را به تصویر کشیدی. تاکنون از مردان مقاومت در لحظه جانفشانی و ایستادگی فیلمی نبود؛ تو گویی کوادکوپتر و فیلم و سناریو را به اصل برگرداندی. جهان کنونی با فیلم و دنیای مجازی هر چیز را در نسبت تصنعی و انتزاعی با انسان قرار می‌دهد و قصه و روایت حقیقی گویی گوهر هر چیزی را نمایان می‌کند و گویی فیلم تو نماد سرزمین فلسطین است که این مبارزه انتخاب اوست و این عصای توست که سحر ساحران این زمانه را باطل و محو می‌کند. #یحیی_السنوار @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹انجام کار فرهنگی در یک درک تاریخی 🔹 ۱ آبان ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

های! نا آمده برگرد که این ایران است این وطن بیشه یکپارچه شیران است خاک این خاک زر اندود فدایی دارد آب دریای وطن رنگ خدایی دارد ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست بر حذر باش که این معرکه قربانگه توست آسمانش اثر از بال ملائک دارد که وجب تا وجبش صاحب و مالک دارد سر هر کوچه شهیدی به حفاظت مامور چشم گستاخ ازین دامن پر لاله به دور نیست تیری که به آوازه آرش برسد کو حریفی که ز پاکی به سیاوش برسد این جوانان همه چون رستم دستان مردند ننگ بر ما اگر از عشق وطن برگردند نه فقط تکیه به بازو و به ایمان داریم که برات از حرم شاه خراسان داریم فکر پرواز درین عرصه نه کار مگس است های! نا آمده برگرد! همین حرف بس است #وطنم @gharare_andishe

‌ #ببینید 🎥...لبیک یا حسین(ع)... روایتی از ایام شهادت سید حسن نصرالله و همزمان برگزاری دیدار رهبر انقلاب با نخبگان و استعدادهای برتر کشور 🔸 لینک با کیفیت #روایت لبیکَ یا حُسین در آپارات #سیمای_هنر_و_اندیشه https://aparat.com/v/wwu83dj #هرکس_میخواهد_ما_را_بشناسد_داستان_کربلا_را_بخواند #غزه @soha_sima

. 🎙تاملی در کتاب؛انقلاب اسلامی و چگونگی تحقق آینده دینداری ما اثر #استاد_طاهرزاده 🔸جلسه اول 📅 ۸ آبان ماه ۱۴۰۳ @bonyanha @gharare_andishe

. 🎙تاملی در کتاب؛انقلاب اسلامی و چگونگی تحقق آینده دینداری ما اثر #استاد_طاهرزاده 🔸جلسه دوم 📅 ۱۵آبان ماه ۱۴۰۳ @bonyanha @gharare_andishe

میدانید ، مادر داریم تا مادر و مادری داریم تا مادری ... مادر بودن از آن دست نسبت هایی است که هیچش قراردادی نیست ... نه هر که را فرزندی زاد ، مادر گویند و حق اطاعت و مادری بر او واجب که مادری با داشتن ولایت حقیقی معنا می‌شود و حقیقتی پیدا می‌کند یک نفر با نگاه به مادرش هستی را با شدت بیشتر حس میکند و مادر برای او راه است و آن چیزی که اگر نباشد انگار دیگر هیچ در این جهان نیست و کوه ها با تمام استواریشان ، استحکام این جهان را نمیتوانند به بار کشند و جهان را هیچ گاهواره ای برای سکنی گزیدن و ماوا نیست ، چون مادری نیست و مادر آنی است که نه از جهت قرارداد و ناگزیرِ اطاعتِ فرمانِ دینی ، راهبر باشد بلکه مادری عین ولایت است و آن است که از جایی بالاتر از آنجا که تو هستی سخنی بر زبان می آورد و حقیقتا آیت الهی را در زبان و منش و زندگی او میتوان دید و اگر شهدا خود را وامدار مادران میدیدند و از در رضایت و دعای مادر ، راهی شدن به جبهه و کربلایشان را میخواستند نه از آن جهت که گرفتار آداب و مناسک و گفته های مرسوم بودند بلکه به این جهت که حقیقتا بهشتی زیر پای مادرانشان بود و آن را یافته بودند و هیچ راه وصولی به غایتشان جز مادر نمی‌دیدند اما چه بگویم از عالم بی عالمی که مادری در آن گم شده است و اگر میتوانستیم بدون مادر در عالم هستی داشته باشیم ، باکی از گم شدن و بی معنا شدن آن نبود اما چه کنیم که در برهوتی به سر می‌بریم که مادری و فرزندی را فقط به زاییده شدن و اسم درون شناسنامه میبینند و از مادری فقط باید و نباید‌های جان فرسای گسسته شده از همه جا مانده است و نگاه مرده‌ای که جانی و هستی ای در تو نمی‌بیند و جسم بی جان تو برای دلسوزی کردن به حالت  و نگران آینده ات بودن و اطاعت کردن کافی است و گفتگویی که در نهایت غیبت است ، گویی بین دو تکه چون خشک و پُتک هایی از جنس احادیث روایات و گناه و حرام که بر تن و بدن بی‌جان ما کوبیده می‌شود و میدانیم که این آیات و روایات گهرهای گران بهای اند اما مع الاسف عالمی که این آیات در آن معنا یابند از بین رفته است و فقط کالبد بی جانی از آن ها مانده است که انگار از اثر هم افتاده اند هر چند گاهی چشم های کم سوی ما چیزی از آن اثر را هم می‌بینند اما کاری از دستمان بر نمی‌آید... و فقط انگار در این برهوت مادری ، مادران شهدا هستند که هنوز حجتی برای هستی مادری اند و ما در نشست و برخواست با آنان ، آن ها را مادرانِ نه خونی بلکه حقیقی خود می‌بینیم و اگر هنوز میشود مادری را دوست داشت و احترامی برای آن قائل بود از برکت وجود این مادران کربلایی و بهشتی و زنان رهسپار با خمینی است ... #برهوت_مادری