«اکنون صفت شهر بیت‌المقدس کنم. شهری است بر سر کوهی نهاده و آب نیست مگر از باران و به رستاق‌ها چشمه‌های آب است اما به شهر نیست چه شهر بر سنگ نهاده است و شهری است بزرگ که آن‌وقت که دیدیم، بیست هزار مرد در وی بودند و بازارهای نیکو و بناهای عالی و همه زمین شهر به تخته سنگهای فرش انداخته و هرکجا کوه بوده است و بلندی، بریده‌اند و هموار کرده چنان که چون باران بارد، همه زمین پاکیزه شسته، در آن شهر صنایع بسیارند هر گروهی را رسته‌ای جدا باشد و جامع مشرقی است و باروی مشرقی شهر باروی جامع است. چون از جامع بگذری، صحرایی بزرگ است عظیم هموار و آن را ساهره گویند و گویند که دشت قیامت خواهد بود و حشر مردم آن‌جا خواهند کرد. بدین سبب خلق بسیار از اطراف عالم بدانجا آمده‌اند و مقام ساخته تا در آن شهر وفات یابند و چون وعده‌ی حق سبحانه و تعالی در رسد، به میعادگاه حاضر باشند. خدایا در آن روز پناه بندگان تو باش و عفو تو آمین یا رب‌العالمین» 📚سفرنامه ناصرخسرو قبادیانی #بیت‌المقدس @gharare_andishe