فکه آری کربلا گشته ست کامران ها سوی سید مرتضی در صف کربلا با ظهر در آنسوی آسمانی چون بلند با بقای ساحل لبخند و کنون شوق صف عشاق من به دور از راه مرتضی با عینکی بر دست سید است و احترامش واجب است اما در میان شور چشمانش به او سوگند آن قلم که دست داده است به دستش _بی مهابا، خوب سوی راه آزادی_ با ورق های پر از آوارگی خط به خط در وصف و مدح شوقِ راه فکه است این‌جا ساحل امن شقاوت های رویایی ماه این‌جا باشد ای ظلمت نوردان چون صیام و چون هلال شب _در این نخستین شب چه پنهان است_ صبح در راه است گرم فتحِ راه این غزه گفتمش غزه! نام آن‌جا چیست آخر من نمی‌دانم سیدِ عشاق این کافیست: تو آن‌جایی #راهیانِ_نور #نامش_بسی_گویاست https://eitaa.com/Kathetireh