در راهی به سر می‌بریم که گویی مرز میان زندگی و مرگ فراموش شده‌است و شاید غزه‌‌یِ تنهایِ در خون‌غلتانِ امروز، یاد آور این مرز باشد. در دنیایی که هر روز و هر دقیقه، تکنولوژی‌ها و مسیرهای رفاه برای زندگی روزمره هموارتر می‌شوند و زندگیِ پر رنگ و لعاب در شئونات مختلف با قدرت هرچه تمام‌تر ظاهر می‌شود، چه بسا بودن ما در بی‌روح‌ترین حالت خود جاری است، آنجا که بر قلب انسان‌ها گرد مرگ پاشیده‌شده و نیستی بر زندگی سبقت گرفته اما انسان‌ها به زعم خود به ساختن زندگی مشغول‌اند و به قول شاعر معاصر بر بساطی که بساطی نیست، زندگی خود را بنا کرده‌اند، حال آنکه در نقطه‌ای دیگر نبض حیات در حد اعلای خود به تپش افتاده است و شاید اغراق نباشد اگر بگوییم آن چشمان خیره‌ مانده‌ی کودکان غزه نه تنها مرگ و نیستی نیست که خود زندگی‌ست، موجی‌ست سهمگین بر روح بی‌رمق و زندگی سرمازده‌ی ما، تا شاید اشکی از ما سرازیر شود و در مرگ و نیستی آنها، زندگی و حیات را بیابیم و به حال خود فکری کنیم...شاید... #غزه #المعدانی ✍#زهرا_رجایی @gharare_andishe