🎙#مسئله_اخلاق 🔹گفتگو پیرامون کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹تفکر، قرار گرفتن در مرز عمل است. 🔹 ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🔹گویی فهم تقدیر تاریخی زن در جهان امروز و حضور اجتماعی زن با انقلاب میسر است. آنجا که هم اقتدار و جایگاه زن بدون کشاندن او به ابتذال امکان دارد و هم اینکه حضور اجتماعی زن در عرصه‌های جهانی نه تنها در میدان‌های علمی و فرهنگی که در میدان‌های ورزشی نیز گشوده می‌شود. #زن_و_حضور_تاریخی @gharare_andishe

‌ ...من را ببخش اگر که لکنت زبان گرفتم... 🎥...یا رقیه...(سلام‌الله‌علیها) #غزه #خرابه وداع دختربچه‌ای از اهل غزه با پدرش که در حملات جدید اشغالگران به شهادت رسید... 🇵🇸 @gaze_karbala @soha_sima

انتظار یعنی دوست داشتن کسی و فکر کردن به او در همه لحظات و مشتاق دیدار او بودن... و البته حرکت و نزدیکی هردو به هم... و در این انتظار حرکت باید باشد. حرکت یک سویه، شاید هم دوسویه هم عاشق هم معشوق؛ اما از آنجایی که اهل بیت مهربان ما بیشتر از ما مشتاق هستند، پس آنها به سوی ما آمده‌اند تا حدی که خدای متعال اجازه داده است و باقی‌اش می‌ماند تلاش ما و لطف او و تمام. #حرکت #انتظار ✍#به_عشق_زهرا @gharare_andishe

حضرتِ ارباب؛ ماهم خیلی دوست داریم جای غلام‌سیاهتان باشیم شما برایمان دعا کنی و روزگارمان تغییر کند... ما شاید قیافه‌هامان فریبنده باشد و مردم فکر کنند آدم خوبی هستیم ولی روح‌ِمان خیلی سیاه‌تر از رویِ غلامتان است... می‌شود همان‌طور که دست کشیدی روی سرِ غلامت و برایش دعا کردی؛ دست بکشی روی قلب‌مان و برای این قلب‌ِ‌خسته‌مان دعا کنی؟ می‌دانیم به دردت نخوردیم ولی شما خیلی در حق‌ ما مردانگی کردی؛ الان‌ هم فقط دعای شما ما را درست می‌کند ابی‌عبدالله... ما را مادرمان به مادرِ شما سپرده... این روحِ خسته‌ی ما و دستِ شما... ‌ #ابی‌عبدالله ✍#رشیدی @gharare_andishe

🎙#مسئله_اخلاق 🔹متن خوانی و گفتگو 🔹کتاب "اخلاق در زندگی کنونی و شرایط اخلاقی پیشرفت و اعتلای علوم انسانی" دکتر داوری 🔹بخش چهارم: نسبت تاریخی میان علم و اخلاق 🔹فصل پنجم: تأسیس علم بدون اخلاق نمی‌شود 🔹 ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

. 🔹ما اکنون علمی را مراقبه می‌کنیم که علم رسمی و آموختنی است که در جامعه جایگاهی ندارد و در نسبت با جامعه نیست هرچند که شاید محترم باشد. اساس علم یک نحوه اخلاق است و این اخلاق است که موجب می‌شود علم بنا گذاشته شود و علم‌جویی از حیطه سود شخصی بیرون بیاید و به مثابه یک فعل اخلاقی صورت بگیرد. البته این منشأ اخلاقی، اخلاق فضائل یونانیان نیست بلکه یک نحوه اخلاق کانتی است. به عبارتی طلب علم، یک نحوه کار اخلاقی است. زمانی می‌توان علم داشت که فعل اخلاقی صورت بگیرد. حال بحث این است که فعل اخلاقی چگونه صورت می‌گیرد؟ عده‌ای فعل اشخاص را اخلاقی می‌دانند و اینجا نهایتا با اخلاق فضیلت می‌خواهند افراد اخلاقی بشوند که به خاطر سود، علم را دنبال نکنند. این بنیان‌گذاری علم نیست و فعل اخلاقی محسوب نمی‌شود. نهایتاً عادت و ملکه‌ای است که افراد، رسمی از علم را طی می‌کنند. به نظر عده‌ای اختیار با فعل می‌آید. به این معنا که لحظه آزادی پیش می‌آید و آدمی در لحظه آزادی است و کسی که تصمیم اخلاقی می‌گیرد، خود را می‌تواند در آن لحظه حاضر کند. «آزادی» و «باید» چگونه نسبت برقرار می‌کنند؟ اخلاق از خود آزادی پیش می‌آید. به عبارتی «باید» از خود آزادی پیش می‌آید. این اخلاق یک بار رخ می‌دهد و بنای اخلاق می‌شود. به عبارتی یک تصمیم اخلاقی است که باعث ایجاد جهانی می‌شود. 🔹این طرح بحث شاید به نوعی طرح بحث دیگری از نیهیلیسم است؛ اینکه چگونه این بشر خود بنیاد می‌تواند منشأ فعل اخلاقی شود، می‌تواند طرح بحث دیگری از نیهیلیسم باشد. #اخلاق_در_زندگی_کنونی @gharare_andishe

🔰اربعین به غزه رسیده است.... #اربعین #غزه @gharare_andishe

🏴 رهبر انقلاب: «حرب لمن حاربکم» همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست، به معنای درست اندیشیدن، درست سخن گفتن، درست شناسایی کردن و دقیق به هدف زدن است 📩 رهبر انقلاب در جمع عزاداران هیئتهای دانشجویی اربعین حسینی: ✏️ در زیارت عاشورا شما عرض می‌کنید به امام حسین علیه‌السلام: یا اباعبدالله انّی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامة. «انی سلم لمن سالمکم» یعنی با هر کسی که در جبهه شماست من خوبم، «حرب لمن حاربکم» یعنی با هر کسی که با جبهه شما می‌جنگد، می‌جنگم. ✏️ این جنگ اشکال مختلفی دارد. در دوران شمشیر و نیزه یک جور است، در دوران اتم و هوش مصنوعی و امثال اینها یک جور دیگر است، ولی هست. در دوران تبلیغات به ‌وسیله شعر و قصیده و حدیث و بیان کلمات یک جور است، در دوران اینترنت و کوانتوم و امثال اینها هم یک جور است، ولی هست. در دوران دانشجو بودن انسان یک جور است، در دوران مدیر شدن و مسئول شدن یک جور دیگر است، در همه احوال هست. ✏️ «حرب لمن حاربکم» همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست، به معنای درست اندیشیدن، درست سخن گفتن، درست شناسایی کردن، دقیق به هدف زدن است. بدانید وظیفه چیست، بشناسید راهی را که باید بپیمایید. اگر این‌جور فکر و شناسایی و همت کردیم، زندگی معنا و هدف پیدا می‌کند. ✏️ پول و مقام و قدرت و موقعیت‌های اجتماعی حقیرتر از آنند که هدف زندگی انسان قرار بگیرد. هدف زندگی، بندگی و رسیدن به خداست، راهش هم فقط همین است: سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم. ۱۴۰۳/۶/۴ #سخنان_رهبری @gharare_andishe

روزهاست که حرف زده ایم.سالهاست که پادکست وار برای این و آن بالای ممبر رفته ایم.به گمانم اگر زندگیمان را وارسی کنیم سردبیر ادبی مجله ی طمطراق خودمان بوده ایم. همه مان حداقل یکبار هم که شده خودمان را جدا کرده ایم‌.از آدم ها،خیابان ها و جمع ها.از «این و آن». این و آنی که از اتوبوس و مترو گرفته تا مغازه و خانه همه آنهایی بوده اند که دور از مایند.آنهایی که با نبودنشان جور فهم قرار قضیه را توسط ما را به دوش کشیده اند.آنهایی که موقع خواندن کتاب اسم کتاب را به رخ چشم های خسته شان کشیدیم.آنهایی که موقع رسیدن به ایستگاهشان با اکراه از جلو کنار می‌رفتیم و «ببخشید_خواهش میکنم» را به عنوان دیالوگی نه چندان جذاب اما ضروری روانه قدم هایشان کردیم.راه ها،اتوبوس ها و ایستگاه ها و ما.نمیدانم گفتن ما چیست؟نمیدانم این بار هم جور این وجه از این سخن را جامعه شناس ها به دوش بکشند یا روانکاو ها و حتی آنها.آنهایی که در کوچه ی شب،در اتوبوس بی آر تی اصفهان و یا در خانواده با منند.کاش روزی بیاید که جور حرف هایم را خودم بکشم.بار امانتی که زمین و آسمان تحمل آن را نداشته اند را «من» به دوش بکشم.و ای وای! ضمیر ها دارند نفسم را میبرند.نفس «من» را https://eitaa.com/Khatetireh

از زمانی که وارد حوزه شدم، نام سرباز امام زمان را یدک کشیده ام همانند چند ده عنوان و لقب دیگر که در زندگی به دوش می کشم. نه راه سربازی کردن را بلدم نه رسمش را. دیرزمانی است که از سربازی هم خودم را معاف کرده ام، نه حتی مرخصی استعلاجی، معاف کامل آن هم از نوع پزشکی تا در رزم هم بهانه ای داشته باشم. آن قدر دنیایم از هیچ پرشده که برای نفس کشیدن هم زمان ندارم، گوش هایم وزوز می کند و چشم هایم سو ندارد، این ها دلایل کمی است برای معافیت از سربازی؟ این قصه ی یک سرباز فراری. حالا سرباز معاف از خدمت، یه کم با خودت رو راست باش. اصلا دفترچه ی اعزام به خدمت رو گرفته بودی یا اون هم یک توهم بود؟ اما سربازی یاران خمینی (ره) جور دیگری است.. سر را باختن تنها راه و رسم عاشقانه ی آنهاست. جز فدا شدن راه دیگری را نمی شناسند، اصلا بلد نیستند.. در زمانه ی ما سربازان کوچک فلسطینی، نه معافیت دارند نه خسته می شوند و نه حتی برای زخم هایشان به مرخصی می روند.. بارها شنیده ام که راه قدس از کربلا می گذرد و جز با شهادت نمی توان این راه را پیمود و شهادت را این بزرگ سربازان گمنام برای ما رنگ دیگری زده اند.. به رنگ ارغوان. ✍#زهرا_شکری‌پور @gharare_andishe

آقا جانم! زمانه ما به گونه‌ای شده که انسانهایی با یک زبان و یک تیپ و یک خانواده، همدیگر را نمی‌فهمند، نمی‌بینند و نمی‌شنوند... فقط بدن‌هایی کنار هم هستند که هر کدام در عالمی سیر می‌کنند متفاوت با همدیگر... بدن‌هایی که کنار هم هستند ولی حضور در جایی دیگر دارند. و چقدر دردناک است که این‌گونه کنار هم باشیم و از هم جدا... و این درد را فقط به امید رسیدن به یگانگی زمان ظهورت می‌توان تحمل کرد. بیا آقا جان... امام زمانم! چقدر محتاج شما هستم... آقا وجودم بیابانی شده که تشنه‌ی حضور پرطراوت و زنده‌کننده شماست. وجودم پر از تاریکی‌هاست و شما آن نور درخشانی هستید که نورانی‌اش می‌کنید. عقلم سرگشته و خسته از انشعاب‌های مسیر و گم شدن‌ها و دوباره پیدا شدن‌ها.. و راه شما، همان راهی است که باید در آن وارد شد و رفت... ✍#به_عشق_زهرا @gharare_andishe