#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۹ 『 #دعای صد و نه – هنگام ختم قرآن 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎

اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ أَعَنْتَنِي عَلیٰ خَتْمِ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً، وَجَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلیٰ كُلِّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ، وَفَضَّلْتَهُ عَلیٰ كُلِّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ وَفُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِكَ وَحَرَامِكَ، وَقُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَـرَائِعِ أَحْكَامِكَ، وَكِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا، وَوَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلیٰ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ تَنْزِيلاً، خداوندا تو مرا به پایان رساندن خواندن قرآنت یاری دادی، قرآنی که آن را به صورت نور فرستادی، و بر هر کتابی که نازل کردی، گواه و نگهبان قرار دادی، و بر هر سخن و کلامی که برخوانده‌ای، برتری دادی و جداکننده‌اش ساختی که به وسیلۀ آن بین حلال و حرامت جدایی انداختی؛ و آیات به هم پیوسته‌ای است که از برکت آن، راه‌های احکامت را آشکار کرده‌ای؛ و کتابی است که هر چیزی را برای بندگانت در آن روشن کرده‌ای، روشنی جامع و رسا؛ و وحی است که بر پیامبـرت محمّد که صلوات تو بر او و خاندانش باد، فرود آوردی، فرود آوردنی به حق، وَجَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَالْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَشِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهْمِ التَّصْدِيقِ إِلَی اسْتِمَاعِهِ، وَمِيزَانَ قِسْطٍ لاٰيَحِيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَنُورَ هُدًى لاٰيَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَعَلَمَ نَجَاةٍ لاٰيَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَلاٰتَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ. اَللّٰهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلیٰ تِلَاوَتِهِ، وَسَهَّلْتَ جَوَاسِیَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَرْعَاهُ حَقَّ رِعَايَتِهِ، وَيَدِينُ لَكَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِيمِ لِمُحْكَمِ آيَاتِهِ، وَيَفْزَعُ إِلَی الْإِقْرَارِ بِـمُتَشَابِهِهِ وَمُوضَحَاتِ بَيِّنَاتِهِ. و آن را نوری قرار دادی که در پرتو پیروی از آن، از تاریکی‌های گمراهی و نادانی، به عرصه‌گاه هدایت راه یابیم؛ و درمان برای کسی که با رعایت سکوت به آیاتش گوش فرا دهد، برای آن‌که مفاهیم و معانی‌اش را درک کند و واقعیت‌هایش را با دل‌وجان راست و درست بداند؛ و ترازوی عدلی که زبانه‌اش از حق منحرف نـمی‌شود و نور هدایتی که روشنایی برهانش، از برابر بینندگان خاموش نگردد؛ و پرچم نجاتی که هر کس به جانب آیین استوارش قصد کند، گمراه نشود؛ و هر کس به دستگیرۀ حفاظت و حمایتش در آویزد، دست‌های هلاک‌کننده به او نرسد. خداوندا هم‌اکنون که ما را به قرائت قرآن یاری دادی و عقده‌های زبانـمان را به زیبایی عبارتش آسان کردی، پس ما را از کسانی قرار ده که حقّ این کتاب را چنانکه سزاوار آن است رعایت کنند و تو را با اعتقاد تسلیم در برابر آیات استوارش اطاعت نـمایند و به پناهگاه اقرار به متشابهاتش و دلایل روشنش پناه برند. اَللّٰهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَهُ عَلیٰ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مُجْمَلًا، وَأَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُكَمَّلًا، وَوَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسـَّراً، وَفَضَّلْتَنَا عَلیٰ مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَقَوَّيْتَنَا عَلَيْهِ لِتَـرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ يُطِقْ حَمْلَهُ. اَللّٰهُمَّ فَكَمٰا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً، وَعَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِكَ شَـرَفَهُ وَفَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ الْخَطِيبِ بِهِ، وَعَلیٰ آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَـرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِكَ حَتّٰى لاٰيُعَارِضَنَا الشَّكُّ فیٖ تَصْدِيقِهِ، وَلاٰ يَخْتَلِجَنَا الزَّيْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِيقِهِ. خداوندا تو قرآن را بر پیامبـرت محمّد -درود خداوند بر او و خاندانش- مجمل و سـربسته نازل کردی و دانش شگفتی‌هایش را به طور کامل به او الهام فرمودی و علم آن را به عنوان تفسیر به ما ارث دادی و ما را بر کسانی که از دانش قرآن بی‌خبـرند برتری دادی و قدرت آگاهی از حقایقش را به ما عنایت کردی تا ما را بر کسانی که طاقت درک مفاهیم آن و قیام به آیاتش را ندارند، رفعت و سـروری بخشی. خداوندا چنانکه دل‌های ما را حامل واقعیت‌های آن ساختی و شـرافت و فضیلتش را به ما فهماندی، پس بر محمّد خطیب به قرآن و بر آلش خزانه ‌داران قرآن، درود فرست؛ و ما را از کسانی قرار ده که اقرار دارند: قرآن از سوی توست تا شک و شبهه‌ای در مسیر تصدیق آن، متوجّه دل‌های ما نشود؛ و انحرافی، ما را از راه راستش باز ندارد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَيَأْوِي مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلیٰ حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَيَسْكُنُ فیٖ ظِلِّ جَنَاحِهِ، وَيَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَيَقْتَدِي بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِہِ، وَيَسْتَصْبِحُ بِـمِصْبَاحِهِ، وَلاٰ يَلْتَمِسُ الْهُدَي فیٖ غَیْرِہِ. اَللّٰهُمَّ وَكَمٰا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلاٰلَةِ عَلَيْكَ، وَأَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَيْكَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنٰا إِلیٰ أَشْـرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ، وَسُلَّماً نَعْرُجُ فِيهِ إِلیٰ مَحَلِّ السَّلَامَةِ، وَسَبَباً نُجْزىٰ بِهِ النَّجَاةَ فیٖ عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ، وَذَرِيعَةً نَقْدُمُ بِهٰا عَلیٰ نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَةِ، خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از کسانی قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ می‌زنند و از متشابهات که محل لغزش عقول است، در پناه آیات محکمش مأوی می‌گیرند و در سایۀ پر و بال رحمتش آرامش می‌یابند و به نور صبحگاهش راه می‌یابند و به درخشندگی سپیده‌اش که موجب آشکار شدن حق است اقتدا می‌کنند و از چراغش، چراغ می‌افروزند و از غیر آن هدایت نـمی‌جویند. خداوندا همان گونه که محمّد را به وسیلۀ قرآن، نشانه‌ای برای هدایت به سوی خود منصوب کردی؛ و به سبب آل او، راه‌های خشنودی خود را آشکار ساختی؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و قرآن را برای ما وسیلۀ رسیدن به بالاترین جایگاه‌های کرامت و نردبانی که به سوی محل سلامت بالا رویم و سببی که به وسیلۀ آن، رهایی در عرصۀ قیامت را پاداش داده شویم و واسطه و شفیعی که از برکت آن در نعمت‌های سـرای اقامت وارد گردیم، قرار ده، اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاحْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنّٰا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ، وَهَبْ لَنٰا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ، وَاقْفُ بِنٰا آثَارَ الَّذِينَ قَامُوا لَكَ بِهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ، حَتّٰى تُطَهِّرَنَا مِنْ كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِہِ وَتَقْفُوَ بِنٰا آثَارَ الَّذِينَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِہِ، وَلَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِہِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و به واسطۀ قرآن، سنگینی گناهان را از دوش ما فرود آر؛ و زیبایی اخلاق نیکان را به ما عنایت فرما؛ و ما را پیرو آثار کسانی قرار ده که همۀ ساعات شب و تـمام روز را، به وسیلۀ قرآن به بندگی برخاستند تا جایی که ما را به پاک‌کنندگی آن، از هر آلودگی پاک کنی؛ و تابع آثار کسانی قرار دهی که به نور قرآن روشنی جستند؛ و آرزوی بی‌ جا، آن‌ها را از عمل برای آخرت غافل نکرد تا با فریب و نیرنگ‌هایش آنان را به هلاکت اندازد و از به دست آوردن آخرت باز دارد. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنٰا فیٖ ظُلَمِ اللَّيَالِی مُؤْنِساً، وَمِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ وَخَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً، وَلِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَی الْمَعَاصِی حَابِساً، وَلِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مٰا آفَةٍ مُخْرِساً، وَلِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِـرَافِ الْاٰثَامِ زَاجِراً، وَلِمٰا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنّٰا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِـراً، حَتّٰى تُوصِلَ إِلیٰ قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَزَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِي ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلیٰ صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و قرآن را برای ما زمینۀ این منافع قرار ده؛ در تاریکی‌های شب‌ها، مونس؛ و از تحریکات شیطان برای ارتکاب گناه و خطراتِ وسوسه‌ها، نگهبان؛ و برای گام‌های ما از حرکت به سوی گناهان، بازدارنده؛ و برای زبان‌های‌مان از فرو رفتـن در گفتار باطل -نه به خاطر بیماری- لال کننده؛ و برای اندام‌مان از ارتکاب گناه، مانع شونده؛ و برای طومار و اوراق عبـرت که دست غفلت آن را در هم پیچیده، گستـراننده؛ تا فهم شگفتی‌هایش و پندهای باز دارنده‌اش را که کوه‌های استوار، با وجود استحکام‌شان از تحمل آن ناتوان‌اند، به دل‌های ما برسانی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا، وَاحْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا، وَاغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنَا وَعَلَائِقَ أَوْزَارِنَا، وَاجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَـرَ أُمُورِنَا، وَارْوِ بِهِ فیٖ مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا، وَاكْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَـرِ فیٖ نُشُورِنَا.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْبُـرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ، وَسُقْ إِلَيْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ وَخِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ، وَجَنِّبْنَا بِهِ الضَّـرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَمَدَانِیَ الْأَخْلَاقِ، وَاعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ وَدَوَاعِي النِّفَاقِ، حَتّٰى يَكُونَ لَنٰا فِی الْقِيَامَةِ إِلیٰ رِضْوَانِكَ وَجِنَانِكَ قَائِداً، وَلَنٰا فِی الدُّنْيَا عَنْ سَخَطِكَ وَتَعَدِّي حُدُودِكَ ذَائَداً، وَلِمٰا عِنْدَكَ بِتَحْلِيلِ حَلٰالِهِ وَتَحْرِيمِ حَرَامِهِ شَاهِداً. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و به وسیلۀ قرآن آراستگی ظاهر ما را تداوم بخش و خطرات وسوسه‌ها را از پنجه انداختـن به سلامت درون‌مان باز دار و به سبب قرآن چرک دل‌های‌مان و وابستگی گناهان‌مان را به وجودمان بشوی و امور از هم پاشیدۀ ما را به قرآن سامان بخش و در جایگاه ارائۀ اعمال به پیشگاهت، تشنگی ما را که زاییدۀ گرمای آنجاست، به سبب قرآن فرونشان؛ و در هنگام برانگیختـن‌مان در روز وحشت بزرگ، به وسیلۀ قرآن بر ما جامه امن و امان پوشان. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و خلأ و شکاف تنگدستی و نداری ما را به وسیلۀ قرآن، جبـران فرما؛ و به سبب قرآن، زندگی فراخ و گستـرده و فراوانی ارزاق را به سوی ما روان گردان؛ و ما را در سایۀ قرآن، از خصلت‌های ناپسند و پستی‌های اخلاقی دور کن؛ و به وسیلۀ قرآن، از ورطۀ منجلاب کفر و انگیزه‌های نفاق حفظ فرما؛ تا قرآن در روز قیامت راهبـر و راهنمای ما به سوی خشنودی‌ات و بهشت‌هایت باشد و در این جهان از خشمت و تجاوز از حدودت ما را دارد؛ و برای ما در پیشگاهت، در حلال دانستـن حلالش و حرام دانستـن حرامش، شاهد و گواه باشد. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَهَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلیٰ أَنْفُسِنَا كَرْبَ السِّيَاقِ وَجَهْدَ الْأَنِینِ، وَتَرَادُفَ الْحَشَارِجِ، ﴿إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّـرَاقِيَ وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ﴾، وَتَجَلّیٰ مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُيُوبِ، وَرَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَايَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ، وَدَافَ لَهٰا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ كَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ، وَدَنَا مِنّٰا إِلَی الآْخِرَةِ رَحِيلٌ وَانْطِلَاقٌ، وَصَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ، وَكَانَتِ الْقُبُورُ هِيَ الْمَأْوَي إِلیٰ مِيقَاتِ يَوْمِ التَّلَاقِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و هنگام مرگ، به سبب قرآن، سختی جان دادن، دشواری ناله کردن و به شماره افتادن نفس را، «آن هم وقتی که جان‌ها به گلو رسند و گفته شود: چه کسی درمان‌کننده است؟!» بر ما آسان فرما. به خصوص هنگامی‌که فرشتۀ مرگ، برای گرفتـن جان، از پرده‌های غیب آشکار شود و تیرهای وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوی روح پرتاب کند و از زهر کشندۀ مرگ، شـربتی مسموم برای جان آماده نـماید؛ و کوچ کردن و حرکت ما از دنیا به آخرت نزدیک شود و عمل‌ها و کردارها، گردن بندهایی بر گردن گردد؛ و قبـرها تا روز دیدار و ملاقات، آرامگاه باشد. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَبَارِكْ لَنٰا فیٖ حُلُولِ دَارِ الْبِلیٰ وَطُولِ الْمُقَامَةِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّـریٰ، وَاجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا، وَافْسَحْ لَنٰا بِرَحْمَتِكَ فیٖ ضِيقِ مَلَاحِدِنَا، وَلاٰ تَفْضَحْنَا فیٖ حَاضِـرِ الْقِيَامَةِ بِـمُوبِقَاتِ آثَامِنَا، خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ورود ما را در خانۀ کهنگی و پوسیدگی و طول اقامت‌مان را بین طبقات خاک، بر ما مبارک گردان؛ و قبـرها را پس از جدایی از دنیا، بهتـرین منازل‌مان قرار ده؛ و تنگی لحد را به رحمتت، برای ما وسعت ده؛ و در برابر حاضـران عرصۀ قیامت، به گناهان هلاک‌کننده‌ای که بر گردن ماست، رسوای‌مان مکن، وَارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فیٖ مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا، وَثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْـرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الْمَجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَنَجِّنَا بِهِ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَشَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ، وَبَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فیٖ يَوْمِ الْحَسْـرَةِ وَالنَّدَامَةِ، وَاجْعَلْ لَنٰا فیٖ صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً، وَلاٰ تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ كَمٰا بَلَّغَ رِسَالَتَكَ، وَصَدَعَ بِأَمْرِكَ، وَنَصَحَ لِعِبَادِكَ، اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ نَبِيَّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَعَلیٰ آلِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَقْرَبَ الْنَّبِيِّینَ مِنْكَ مَجْلِساً، وَأَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفَاعَةً، وَأَجَلَّهُمْ عِنْدَكَ قَدْراً، وَأَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جَاهاً.

و به سبب قرآن، در جایگاه ارائۀ اعمال به تو، بر ذلّت و پستی وضع ما ترحم فرما؛ و هنگام لرزش پل دوزخ، لغزش گام‌های ما را به وقت عبور از آن، به وسیلۀ قرآن، استوار ساز؛ و پیش از برپا شدن قیامت، تاریکی گورهای ما را، به قرآن روشن کن؛ و ما را در سایۀ قرآن، از هر گونه اندوه روز قیامت و سختی ترس‌های روز بلای بزرگ و بی‌مانند، نجات ده. و روزی که چهرۀ ستم‌پیشگان سیاه می‌شود -روز حسـرت و پشیمانی- چهره‌های ما را سپید کن؛ و برای ما در دل‌های مردم مؤمن، محبّت و دوستی قرار ده؛ و زندگی را بر ما، سخت و دشوار مکن. خداوندا بر محمّد بنده و رسولت درود فرست، در برابر این‌که پیام دینت را به مردم رساند و فرمانت را آشکار کرد و نسبت به بندگانت، خیرخواهی فرمود. خداوندا پیامبـر ما را که درودت بر او و بر آلش باد، روز قیامت از مقرّب‌ترین پیامبـران؛ و از نظر شفاعت در پیشگاهت، از نیرومندترین آنان؛ و از جهت منزلت و مقام، از والاترین آنان؛ و از نظر جاه و آبرو، آبرومندترین آنان؛ قرار ده. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَشَـرِّفْ بُنْيَانَهُ، وَعَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَثَقِّلْ مِيزَانَهُ، وَتَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ، وَقَرِّبْ وَسِيلَتَهُ، وَبَيِّضْ وَجْهَهُ، وَأَتِمَّ نُورَہُ، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَأَحْيِنَا عَلیٰ سُنَّتِهِ، وَتَوَفَّنَا عَلیٰ مِلَّتِهِ، وَخُذْ بِنٰا مِنْهَاجَهُ، وَاسْلُكَ بِنٰا سَبِيلَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ، وَاحْشُـرْنَا فیٖ زُمْرَتِهِ، وَأَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَاسْقِنَا بِكَأْسِهِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و بنیانش را برتری ده و دلیل و برهانش را بزرگ و با‌عظمت فرما و میزانش را سنگین کن و شفاعتش را بپذیر و وسیله‌اش را نزدیک فرما و رویش را سپید کن و نورش را کامل و درجه‌اش را بلند ساز، و ما را بر روش او زنده بدار و بر آیینش بـمیران و ما را در راهش قرار ده و در راه او، راه بر و از اهل طاعتش قرار ده و در گروه او محشور کن و به حوضش وارد فرما و از جامش سیراب‌مان کن. وَصَلِّ اللّٰهُمَّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهٰا أَفْضَلَ مٰا يَأْمُلُ مِنْ خَیْرِكَ وَفَضْلِكَ وَكَرَامَتِكَ، إِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَفَضْلٍ كَرِيمٍ. اَللّٰهُمَّ اجْزِہِ بِـمٰا بَلَّغَ مِنْ رِسَالَاتِكَ، وَأَدّىٰ مِنْ آيَاتِكَ، ونَصَحَ لِعِبَادِكَ، وَجَاهَدَ فیٖ سَبِيلِكَ، أَفْضَلَ مٰا جَزَيْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ، وَالسَّلَامُ عَلَيْهِ وَعَلیٰ آلِهِ الطَّيِّبِینَ الطَّاهِرِينَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ. و بر محمّد و آلش درود فرست؛ درودی که به وسیلۀ آن او را به آنچه که از خیر و احسان و کرامتت امید دارد برسانی، همانا تو صاحب رحمت گستـرده و احسان گران‌قدری. خداوندا به خاطر این‌که آیاتت را به مردم رساند و آیاتت را به سوی مردم برد و برای بندگانت خیرخواهی کرد و در راهت به جهاد برخاست؛ پاداشی به او عنایت فرما، برتر از پاداشی که به هر یک از فرشتگان مقرّبت و انبیای مرسل و برگزیده‌ات، عطا کردی؛ درود بر او و بر اهل بیت پاکیزه و پاکش و رحمت و برکات خدا بر آنان باد.

┅─────────── 🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

#داستانهای_شگفت ۱۲۴ - اهانت به علویه ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ

۱

۲

۳

فهرست کتاب 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳 https://eitaa.com/mabaheeth/54839 — ⃟‌ ——— 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - -

#انسان_شناسی ۱۳۴ #امام_خمینی (ره) #استاد_شجاعی ▪️احساس آرامش همیشگی، مثلاً در وسط بحرانها، مشکلات، فقر و یا مرگ عزیزان، خنده دار نیست؟ چگونه کسی به چنین آرامشی می‌رسد؟ ▪️ آیا یوگا و مدیتیشن می‌توانند در کسب چنین آرامشی مؤثر باشند؟ @ostad_shojae | montazer.ir —— ⃟‌ ———————— 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

قضاوت انسان درباره خود ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ حالا یک سلسله دلایل دیگری، باز دلایل وجدانی ذکر کنیم راجع به اینکه واقعاً شخصیت انسان یک شخصیت مرکب است و واقعاً انسان از نظر معنوی می‌تواند آزاد باشد و می‌تواند برده باشد. خداوند تبارک و تعالی این قدرت و توانایی را به بشر داده است که خودش می‌تواند قاضی خودش باشد. در اجتماع همیشه قاضی غیر از مدّعی و مدّعی‏ علیه است. یک نفر مدّعی می‌شود، یک نفر دیگر مدّعی‏ علیه. هر دو نفرشان پیش قاضی می‌روند و قاضی باید به عدالت میان مدّعی و مدّعی‏ علیه حکم کند. البته مدّعی یک نفر است، مدّعی‏ علیه یک نفر دیگر و قاضی یک نفر سوم. هیچ فکر کرده‌اید که چطور است که انسان می‌تواند خودش مدّعی خودش باشد و ...

قهراً خودش هم مدّعی علیه خودش باشد و هم خودش قاضی خودش باشد، یعنی خودش حکم صادر کند؟ انصاف یعنی چه؟ می‌گویند فلان کَس آدم باانصافی است، یعنی چه؟ اصلًا آدم باانصاف یعنی آدمی که در مسائل مربوط به خود می‌تواند بی‌‏طرفانه درباره خودش قضاوت کند و احیاناً در جایی که خودش مقصر است، حکم علیه خودش صادر کند. این چگونه است؟ این جز اینکه شخصیت واقعی انسان، مرکب باشد چیز دیگری نیست. چقدر انصافها در دنیا سراغ دارید که می‌بینید یک نفر در مورد خودش انصاف می‌دهد، دیگری را بر خودش ترجیح می‌دهد، اقرار می‌کند که حق با دیگری است، فضیلت با دیگری است. مرحوم سید حسین کوه‌کمری از بزرگان اکابر علما و از مراجع تقلید زمان خودشان بودند. آذربایجانی هستند. ایشان عموی مرحوم آیة الله حجّت کوه‌کمری- که در زمان ما و استاد ما بودند و ما در خدمت ایشان درس خوانده‌ایم- بودند که ایشان هم مرد بزرگواری بودند. جریان عجیبی از زندگی این مرد بزرگ نقل می‌کنند و آن این است که ایشان در نجف در زمان صاحب جواهر و بعد از صاحب جواهر حوزه درسی داشتند. شیخ انصاری (اعلی الله مقامه) در آن وقت هنوز شهرتی نداشت، مخصوصاً که ایشان در نجف هم زیاد اقامت نکرده بود؛ مدت کمی در نجف بود، بعد به سیاحت آمد؛ به این معنا که شهرهای ایران را می‌گشت، هرجا عالم مبرّزی می‌دید، مدتی می‌ماند و از خدمت او استفاده می‌کرد. مدتی در مشهد ماند، مدت بیشتری در اصفهان و مدت زیادتری در کاشان که مرحوم نراقی در آنجا بود. سه سال ایشان در کاشان بود. بعد که برگشته بود براستی مرد مبرّزی بود. و می‌گویند مرحوم شیخ انصاری هیکل کوچکی داشته و چشمهای ایشان هم مقداری بهم‌خوردگی داشته است (تراخمی بود مثل بسیاری از مردم خوزستان، چون ایشان خوزستانی بودند) همچنین خیلی مرد زاهدپیشه‏‌ای بود و لباس‌های ژنده و مندرسی می‏‌پوشید، عمامه مثلاً کهنه و این‏جورها. دو سه تا شاگرد هم بیشتر نداشت. در مسجدی تدریس می‌کرد و از قضا مرحوم آقا سید حسین هم در همان مسجد تدریس می‌کرد، ولی درسهایشان این‏جور بود که اول شیخ می‌آمد تدریس می‌کرد، آن که تمام می‌شد، آقا سید حسین می‌آمد تدریس می‌کرد.

یک روز مرحوم آقا سید حسین وارد مسجد می‌شود. از بازدیدی برمی‌گشت؛ دید دیگر فرصت نیست که به‏ خانه برود و دومرتبه برگردد. هنوز حدود یک ساعت به درس مانده بود، گفت می‌رویم در مسجد می‏‌نشینیم تا موقع درس بشود و شاگردان بیایند. رفت، دید یک شیخ به اصطلاح ما جلنبری هم آن گوشه نشسته، برای دو سه نفر تدریس می‌کند. او هم همان کنار نشست ولی صدایش را می‏‌شنید. حرف‌هایش را گوش کرد، دید خیلی پخته دارد تدریس می‌کند و رسماً استفاده می‌کند. حالا آقا سید حسین یک عالم متبحّر معروف قریب‌المرجعیة و او یک مرد مجهولی که آقا سید حسین تا امروز وی را اساساً نمی‏‌شناخته است. فردای آن روز گفت حالا امروز هم کمی زودتر بروم ببینم چگونه است، آیا واقعاً همین‌طور است؟ فردا عمداً یک ساعت زودتر رفت. باز یک کناری نشست، گوش کرد، دید تشخیص همان است که دیروز بود؛ راستی این مرد، مرد ملّای فاضلی است و از خودش فاضل‌تر. گفت یک روز دیگر هم امتحان می‌کنیم. یک روز دیگر هم همین کار را کرد. برایش صددرصد ثابت شد که این مرد نامعروفِ مجهول از خودش عالم‌تر است و خودش از او می‌تواند استفاده کند. بعد رفت نشست. شاگردانش که آمدند- هنوز آن درس تمام نشده بود- گفت: شاگردان! من امروز حرف تازه‏‌ای برای شما دارم. آن شیخی که می‌بینید آن گوشه نشسته، از من خیلی عالم‌تر و فاضل‌تر است. من امتحان کردم، خود من هم از او استفاده می‌کنم. اگر راستش را بخواهید، من و شما همه با همدیگر باید برویم پای درس او. خودش از جا بلند شد و تمام شاگردان هم یکجا رفتند به درس او. این انصاف چیست در بشر؟ صد در صد قیام علیه منافع خود است. از آن ساعت آقا سید حسین جزء شاگردان شیخ انصاری شد، یعنی یک مرجعیت (۱) را این‏جور از خودش سلب کرد و عملًا به دیگری تفویض نمود. آیا نفْس این آدم احساس نمی‌کرد آقایی چیست؟ مدرّس بودن چیست؟ احترام چیست؟ مسلّم او هم مثل ما از احترام خوشش می‌آمد، او هم مثل ما از سیادت و آقایی خوشش می‌آمد، او هم مثل ما از ریاست و مرجعیت خوشش می‌آمد، نه اینکه خوشش نمی‌آمد؛ اما این مرد یک روح عالی متعالی آزادی داشت که توانست درباره خودش و آن شخص قضاوت کند و علیه خودش حکم صادر کند. این است معنی این که انسان شخصیت مرکبی دارد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- می‌دانید مرجعیت اگر انسان از جنبه دنیایی حساب کند بسیار مقام عالی‏‌ای است. ادامه دارد ... │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

🎤 #تحلیل_و_تبیین | متشرع، روشنفکر و تشکیلاتی سه ویژگی مهم شهید یوسفی بود 🔹گفت‌وگوی رسانه KHAMENEI.IR با خانم فخرالسادات موسوی همسر شهید احمد یوسفی و راوی کتاب «پاییز آمد» 🔹«پاییز آمد» کتابی است که اوّلاً قسمتی از خاطرات من است، دوّماً کتاب پیچیده‌ای نیست و همه‌فهم است؛ خیلی ساده موضوعات و مسائلش بیان شده است، علّتش هم این است که وقتی کسی آن را می‌خواند دریافت‌های مناسب را از کتاب داشته باشد. من فکر می‌کنم تلاشی که من کردم و قلم زیبای خانم گلستان جعفریان، این کار را با کتاب کرده است؛ یعنی من احساس می‌کنم توانسته یک «زندگی» را به تصویر بکشد. 🔍متن کامل گفت‌وگو را از اینجا بخوانید: khl.ink/f/57894

#سید_هاشم_صفی‌الدین و شهید #سید_حسن_نصرالله در یک قاب در سفر به ایران #حزب_الله ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🌷#فیلم_کامل_بیانات رهبر انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران کنگره‌ی ملی بزرگداشت شهدای استان کرمانشاه. ۱۴۰۳/۷/۱۵ Farsi.Khamenei.ir #مدیون_شهدائیم #یاد_شهدا ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🌷صوت کامل بیانات رهبر انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران کنگره‌ی ملی بزرگداشت شهدای استان کرمانشاه. ۱۴۰۳/۷/۱۵ 💻 Farsi.Khamenei.ir