#شرح_و_تفسیر ؛

[ ۲۱ / ۱ ] 🏷 تشکیل مجلس عام براى رسیدگى به کار مردم امام(علیه السلام) بعد از شرح کامل طبقات جامعه و دستورات لازم در مورد هر یک و وظایفى را که زمامدار در برابر آنها دارد نکاتى را یادآور مى شود که ناظر به همه آنهاست و هر یک به نحوى در آن مشترک اند. نخستین دستور اینکه مى فرماید: «براى کسانى که به تو نیاز دارند وقتى مقرر کن که شخصاً (و چهره به چهره) به نیاز آنها رسیدگى کنى و مجلسى عمومى و همگانى براى آنها تشکیل ده (و در آنجا بنشین و مشکلات آنها را حل کن)»; (وَ اجْعَلْ لِذَوِی الْحَاجَاتِ مِنْکَ قِسْماً تُفَرِّغُ لَهُمْ فِیهِ شَخْصَکَ، وَ تَجْلِسُ لَهُمْ مَجْلِساً عَامّاً). بعضى تصور کرده اند که این فصل دنباله فصل سابق و مربوط به محرومان و نیازمندان جامعه است در حالى که چنین نیست و ممکن است کسى کاسب یا تاجر یا کارمند اداره اى باشد و فرد زورمندى حقش را پایمال نموده باشد و نیاز به دادخواهى داشته باشد. تعبیر به «ذَوِی الْحَاجَاتِ مِنْکَ» به جاى «ذَوِی الْحَاجَاتِ مِنْهُمْ» نیز دلیل بر عمومیت است. و تعبیر به «گرفتن حق ضعیف از قوى» که ذیل این کلام آمده، دلیل دیگرى بر عمومیت مفهوم این بخش است. امام(علیه السلام) به دنبال این سخن مى فرماید: دو نکته دیگر را نیز فراموش نکن: ▫️نخست اینکه «در آن مجلس براى خدایى که تو را آفریده است #تواضع کن»;  (فَتَتَوَاضَعُ فِیهِ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَکَ(۱)). روشن است اگر زمامدار تواضع نکند و با ابُّهت و کبر و غرور در بالاى مجلس بنشیند ضعیفان و نیازمندان جرأت نمى کنند که با صراحت مشکل خود را مطرح کنند. ▫️دیگر اینکه «لشکریان و معاونانت اعم از پاسداران و نیروى انتظامى را از آنها دور ساز تا هر کَس بخواهد بتواند با صراحت و بدون ترس و لکنت زبان، سخن خود را با تو بگوید»; (وَ تُقْعِدُ عَنْهُمْ جُنْدَکَ وَ أَعْوَانَکَ مِنْ أَحْرَاسِکَ(۲) وَ شُرَطِکَ(۳)، حَتَّى یُکَلِّمَکَ مُتَکَلِّمُهُمْ غَیْرَ مُتَتَعْتِع(۴)). بدیهى است اگر مأموران با لباس هاى رسمى اطراف مجلس را گرفته باشند چنان رعب و وحشتى به افراد دست مى دهد که توان بیان حاجت خود را پیدا نمى کنند. ممکن است گفته شود که حضور زمامدار بدون اعوان و انصار و پاسدار در چنین مجلسى خطرناک است; ولى اوّلاً، زمامدارانِ عادل و مردمى، هنگامى که میان مردم مى آیند خود مردم محافظ و پاسدار آنها هستند. ثانیاً، ممکن است عده اى با لباس هاى عادى و معمولى در لا به لاى جمعیت باشند تا اگر شخصى شرور قصد سوئى داشته باشد بتوانند جلوى او را بگیرند. آن گاه امام(علیه السلام) براى این دستور مهم و اجتماعى، دلیل روشنى از کلام پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند و مى فرماید: «زیرا من بارها از رسول خدا ـ که درود خدا بر ایشان و خاندان پاکش باد ـ این سخن را شنیدم که مى فرمود: «امتى که در آن حق ضعیف از زورمند با صراحت گرفته نشود هرگز روى قداست و پاکى را نخواهد دید (و آرامش از آنها رخت بر مى بندد)»; (فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه وآله وسلم یَقُولُ فِی غَیْرِ مَوْطِن: لَنْ تُقَدَّسَ أُمَّةٌ لاَ یُؤْخَذُ لِلضَّعِیفِ فِیهَا حَقُّهُ مِنَ الْقَوِیِّ غَیْرَ مُتَتَعْتِع). منظور از تقدس و پاکیزگى همان پاکیزه شدن از ظلم و جور و جنایت و هرج و مرج است، چرا که اگر ضعیفان جامعه، پناهگاهى براى خود پیدا نکنند دست به دست هم مى دهند و شورشى به راه مى اندازند که کنترل آن بسیار مشکل و گاه غیر ممکن است و تاریخ نشان مى دهد که قیام ضعفاى جامعه و شورش هاى فراگیر از همین جا سرچشمه مى گیرد. بنابراین آنچه امام و همچنین پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله فرمودند افزون بر اینکه دستورى اخلاقى و انسانى و سبب پیشرفت دین و آیین است جنبه سیاسى هم دارد. در حدیثى ابن مسعود نقل مى کند: «أَتَى النَّبِیَّ(صلى الله علیه وآله) رَجُلٌ یُکَلِّمُهُ فَأُرْعِدَ فَقَالَ هَوِّنْ عَلَیْکَ فَلَسْتُ بِمَلِک إِنَّمَا أَنَا ابْنُ امْرَأَة کَانَتْ تَأْکُلُ الْقَدَّ; مردى خدمت پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) آمد و در حالى که با پیامبر صحبت مى کرد مى لرزید. پیغمبر فرمود کار را بر خود آسان گیر (بیهوده نترس) من شاه نیستم. من فرزند زنى هستم که غذاى بسیار ساده اى مى خورد».(۵) آن گاه امام(علیه السلام) در دستور دیگرى به دنبال دستور بار عام براى همه حاجت مندان مى افزاید: «سپس خشونت و کندى و ناتوانى آنها را در سخن، تحمّل کن و هرگونه محدودیت و تنگخویى و استکبار در برابر آنها را از خود دور ساز (تا بتوانند حرف دل خود را بگویند) خداوند با این کار، رحمت واسعه خود را بر تو گسترش خواهد داد و ثواب اطاعتش را براى تو قرار مى دهد»; (ثُمَّ احْتَمِلِ الْخُرْقَ(۶) مِنْهُمْ وَ الْعِیَّ(۷)، وَ نَحِّ(۸) عَنْهُمُ الضِّیقَ وَ الاَْنَفَ(۹) یَبْسُطِ اللهُ عَلَیْکَ بِذَلِکَ أَکْنَافَ رَحْمَتِهِ، وَ یُوجِبْ لَکَ ثَوَابَ طَاعَتِهِ).

[ ۲۱ / ۲ ] در نهایت مى فرماید: «آنچه مى بخشى به گونه اى ببخش که گوارا (و بى منت باشد) و آن گاه که (به هر علت) از بخشش خوددارى مى کنى آن را با لطف و معذرت خواهى همراه ساز»; (وَ أَعْطِ مَا أَعْطَیْتَ هَنِیئاً، وَ امْنَعْ فِی إِجْمَال(۱۰)وَ إِعْذَار(۱۱)). #قرآن_مجید نیز در این زمینه دستور صریحى دارد. گاه خداوند به پیامبرش خطاب مى کند و مى فرماید: «(وَ إِمّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ رَحْمَة مِنْ رَبِّکَ تَرْجُوها فَقُلْ لَّهُمْ قَوْلاً مَیْسُوراً); و هر گاه از آنان ]مستمندان[ روى برتابى و انتظار رحمت (و نعمت) پرودگارت را داشته باشى (تا توانایى یابى و به آنها کمک کنى) با گفتار نرم و آمیخته با لطف با آنان سخن بگو».(۱۲) و در جاى دیگر عموم مردم را مخاطب ساخته مى فرماید: «(قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّنْ صَدَقَة یَتْبَعُها أَذىً); گفتار پسندیده (در برابر نیازمندان) و عفو (و گذشت از تندخویى آنها) از صدقه اى که آزارى به دنبال آن باشد بهتر است».(۱۳) امام(علیه السلام) به این ترتیب تمام ظرافت هاى مربوط به چنان مجلسى را بیان فرموده و نکات روانى لازم را که سبب بهره گیرى بهتر و بیشتر از چنین مجلسى مى شود گفته است. گرچه در دنیاى امروز کمتر زمامدارى دست به تشکیل چنین مجلسى مى زند; ولى به یقین ارتباط مستقیم با مردم حاجتمند و به شکل چهره به چهره مى تواند حلاّل بسیارى از مشکلات باشد و فواید زیر را در بر دارد: ۱. مردم مى توانند عقده هاى دل خود را در نزد زمامدار بگشایند. ۲. این امر پیوند محبّت را میان مردم و زمامدار محکم مى کند. ۳. کارمندان و دولتمردان از ترس اینکه در چنین مجلسى رازشان فاش شود از ظلم به رعایا و غصب حقوق آنان خوددارى خواهند کرد. ممکن است گفته شود با توجّه به فزونى جمعیت و سرعت و آسانى ارتباط ها، هجوم مردم حاجتمند رشته کار را از دست زمامدار خواهد گرفت، چرا که ممکن است در یک کشور در زمان واحد ده ها هزار یا صدها هزار از این قبیل افراد باشند؛ ولى راه حل آن با دادن نوبت و در نظر گرفتن اولویت، و بهره گیرى از مشاوران امین قابل حلّ است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاورقی : ۱. در بعضى از نسخه ها «رَفَعَک» (يعنى برترى داد) آمده است که تناسب بيشترى دارد. ۲. «أحْراس» جمع «حارس» و «حَرَسىّ» به معناى نگهبان از ماده حراست به معناى نگهبانى گرفته شده است. ۳. «شُرَط» جمع «شُرطة» به معناى پاسبان (نيروى محافظت شهر) است. ارباب لغت گفته اند که اين واژه از «شَرَط» بر وزن «شرف» به معناى علامت گرفته شده؛ زيرا اين مأموران هميشه علامت هايى بر خود مى نهند که شناخته شوند. ۴. «مُتَتَعْتِع» به شخصى که داراى لکنت زبان است گفته مى شود. از ريشه «تَعْتَعة» به معناى لکنت زبان گرفته شده و در واقع شبيه به اسماى اصوات است. ۵. بحارالانوار، ج ۱۶، ص ۲۲۹. ۶. «خُرْق» به معناى سخت گيرى در برابر «رفق» که به معناى مدارا کردن است. ۷. «عِىّ» (با کسر عين) به معناى کند زبانى است و «عَىّ» بر وزن «حىّ» معناى وصفى دارد; يعنى کند زبان. ۸. «نحّ» فعل امر از باب تفعيل و از ريشه «تنحيه» به معناى دور کردن و زائل کردن گرفته شده است. ۹. «الأنَف» يعنى خوددارى از کارى بر اثر استکبار و خودبرتربينى است. ۱۰. «اِجْمال» به معناى لطف و مدارا کردن است. ۱۱. «اِعذار» به معناى معذرت خواهى نمودن است. ۱۲. اسراء، آيه ۲۸. ۱۳. بقره، آيه ۲۶۳. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

❓#پرسش_و_پاسخ | ۶۶ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : چرا ارثِ‌ زن، نصف مرد است‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : حقوق كارگرِ روز مزد بيشتر از كارمند رسمى است. اين به خاطر آن نيست كه شخصيّت كارگر از كارمند بيشتر است، بلكه به خاطر آن است كه براى كارمند، بيمه، بازنشستگى، مرخّصى، حقّ‌ مأموريّت، حقّ‌ مديريّت، حقّ‌ عائله، سختى كار، بدى آب و هوا و... در نظر گرفته شده است كه اگر همۀ آنها محاسبه شود، حقوق كارمند از كارگر بيشتر مى‌شود. اسلام، #ارث زن را نصف مرد قرار داده ولى در عوض هزينه زندگى را از دوش او برداشته و هزينه‌هاىِ‌ خوراك، پوشاك، مسكن و درمان او را توسط‍‌ مرد تأمين كرده است. زن، سهم ارث خود را براى خود حفظ‍‌ مى‌كند و تمام مخارج زندگى خود را از شوهر مى‌گيرد. به علاوه مهريه‌اى را هم از او دريافت مى‌كند كه اگر مهريه و هزينه زندگى را در كنار سهم ارث بگذاريم، سهم زن بيشتر مى‌شود. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────

❓#پرسش_و_پاسخ | ۶۷ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : چرا زن نمى‌تواند قاضى شود؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : خداوند زن را براى #تربيت نسل آفريده است و تربيت به مهربانى و دلسوزى و عاطفۀ سرشار نياز دارد كه در وجود زن به وديعه گذارده شده است. ⚖ اين احساسات و عاطفه، در قضاوت خطرناك است؛ زيرا قاضى، با افراد خلافكارى برخورد دارد كه با اشك😢 و ناله🥺 و دروغ🤥 و تهديد🤬 و تطميع🤑، سعى در فرار از حكم دارند و اگر #قاطعيّت و صلابت نباشد، احساسات ظريف و آسيب‌پذير زن باعث مى‌شود تا با اشكى يا تهديدى، حقوقى جابه‌جا يا ناديده گرفته شود. ناگفته پيداست كه قوانين براساس حال عموم افراد وضع مى‌شود نه افراد نادر، تا گفته شود ممكن است بعضى از مردها احساساتى و ظريف باشند و بعضى از زنان با صلابت و قاطع. علاوه بر آنكه، قضاوت حقّى نيست كه از زن سلب شده باشد، بلكه مسئوليّتى است كه از دوش او برداشته شده و هيچ امتيازى براى مرد محسوب نمى‌شود. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────

❓#پرسش_و_پاسخ | ۶۸ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : چرا ديه زن نصف مرد است‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : زن و مرد در شخصيّت انسانى يكسان هستند، و ديه، قيمت انسان‌ها نيست؛ بلكه جبران خسارت مالى است. اگر كسى مردى را بكشد، به نان‌آور خانه لطمه زده و ضربۀ اقتصادى بيشترى وارد كرده است و به همين دليل جريمۀ بيشترى بايد بپردازد. اگر كم و زيادى ديه براساس شخصيّت افراد باشد، بايد هر كَس يك شخصيّت علمى يا معنوى را كُشت، قصاص و ديه بيشترى را متحمّل شود؛ در حالى كه ديۀ ساده‌ترين افراد و برجسته‌ترين افراد، از نظر حقوقى يكسان است. در مسايل حقوقى، حضرت على عليه السلام و ابن ملجم يكسان هستند و به همين خاطر حضرت على عليه السلام در مورد قاتل خود فرمود: « ف‌اضربوه ضَربةً‌ بضَربة» او يك ضربت به من زد، شما هم يك ضربت به او بزنيد، نه بيشتر. اگر ديه و قصاص بر مبناى #شخصيّت افراد باشد، همۀ ثروت و پول‌هاى دنيا را هم بدهيم، جبران يك ذره از شخصيّت علىّ‌ بن ابيطالب عليهما السلام نمى‌شود. 🛑 آرى، حساب ديه، حساب شخصيّت افراد نيست تا خيال كنيم كه چون ديۀ زن نصف مرد است؛ پس شخصيّت او كمتر از مرد است. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────

❓#پرسش_و_پاسخ | ۶۹ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : چگونه برخى بدعاقبت مى‌شوند؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : كسانى كه دست به كارهاى به ظاهر جزئى مى‌زنند، مثلاً سيگار🚬 مى‌كشند، يكدفعه مواجه با يك خطر كلّى مى‌شوند كه آثار همان سيگارهاى جزئى است، مانند تنگى نفس🫁 و از كار افتادن قلب 🖤. قرآن مى‌فرمايد: كسانى كه پى در پى كار بد انجام مى‌دهند (و به فكر #توبه و جبران نيستند) سرانجام آيات الهى را تكذيب مى‌كنند و حق را به تمسخر مى‌گيرند. «ثمّ‌ كان عاقِبةُ‌ الّذين أساؤا السُّوى‌ أن كذّبوا بآياتِ‌ اللّه و كانوا بها يَستهزؤن» و به عذاب الهى گرفتار مى‌شوند. «كان عاقبة الّذين من قبلهم دَمّر اللّه عليهم» ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────

❓#پرسش_و_پاسخ | ۷۰ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🤔 سؤال : مرگ انسان به دست كيست‌؟ خدا، يا عزرائيل‌؟ ــــــــــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ـــ ـ ـــ 💬 پاسخ : در قرآن، گاهى خداوند كارهايى را به خودش نسبت مى‌دهد و گاهى همان كار را به ديگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ‌ جان انسان، يك جا مى‌فرمايد: «اللّه يتوفّى الانفس»؛ خدا، جان مردم را مى‌گيرد. و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يتوفّاكم ملك الموت» ؛ ملك الموت «عزرائيل»، جان مردم را مى‌گيرد. و جايى ديگر مى‌فرمايد: «تَوفّته رُسُلنا»؛ فرشتگان، جان مردم را مى‌گيرند. هر سه تعبير قابل قبول است. چنانكه وقتى شما به يك ساختمان نگاه مى‌كنيد، مى‌توانيد بگوييد: اين ساختمان را مهندس و معمار ساخت، اين ساختمان را بنّا و كارگران ساختند، اين ساختمان را صاحبش ساخت، نسبت ساختن خانه به همه اين‌ها درست است. چنانكه مى‌توان گفت: كليد🔑، در🚪 را باز كرد، 🤚 دستم در را باز كرد، 😊 خودم در را باز كردم، زيرا كليد در اختيار دست و دستم در اختيار من است. 💭 در آيات فوق نيز شايد اين گونه باشد: فرشتگان جان‌ها را مى‌گيرند و به عزرائيل تحويل مى‌دهند و عزرائيل جان‌ها را به خدا تحويل مى‌دهد. 💭 شايد هم اين گونه باشد: جان افراد عادى را فرشتگان مى‌گيرند، جان افراد برجسته را عزرائيل مى‌گيرد. و جان اولياى الهى را خداوند مى‌گيرد. همان‌گونه كه قرآن درباره اهل بهشت تعبيرهاى مختلفى دارد؛ يك جا مى‌فرمايد: «يسقيهم ربّهم»؛ خداوند آنان را سيراب مى‌كند. در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يُسقَون فيها كأساً» اينها از طريقى سيراب مى‌شوند و نامى از خداوند برده نشده است. ╭─────๛- - - 📖 ┅╮ │📚 @ghararemotalee │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🎥 #نماهنگ | روایت ویژه #مادر_شهید #مصطفی_صدرزاده برای رهبر انقلاب از شهادت فرزندش در ظهر تاسوعا ✏️ رهبر انقلاب، روز گذشته در دیدار دانشجویان: دو سه کتاب درباره‌ی شهید مصطفیٰ صدرزاده نوشته شده که من خوانده‌ام؛ خُب آنجا آدم میبیند که چطور بی‌تاب است در کار کردن و حرکت کردن. انسان اینها را نگاه کند و پیش برود. ╭───๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

وصیت نامه شهید مصطفی صدر زاده #لبیک_یا_خامنه_ای #فاطمیه #شهید_صدرزاده ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

🎞️ شهید #مدافع_حرم مصطفی صدر زاده معروف به سید ابراهیم #لبیک_یا_خامنه_ای #فاطمیه ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

🎞️ شوخی های شهیدصدرزاده از زبان همسرش #لبیک_یا_خامنه_ای #فاطمیه #شهید_صدرزاده ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

📹 نماهنگ | #یک_الگو 🌷 ✏️ حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای مدظله العالی: «این گلهای سرسبد به چه مقاماتی رسیدند، و من و امثال من چگونه در این مسیر، ‌پای در گِل ماندیم. سلام و صلوات خدا بر شهید مصطفی صدرزاده و همسر صبور و پدر و مادر ایثارگر او. اسفند ۱۴۰۱» 📥 نسخه کیفت اصلی سایت | آپارات Farsi.Khamenei.ir ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

سالگرد شهادت #شهید_مصطفی_صدرزاده #شهید_صدرزاده ╭──────๛- - - - - ┅╮ │🏴 @Mabaheeth 🥀 ╰─────────────

💗 صدرزاده‌های امیدآفرین 📹 نماهنگی از بیانات رهبر انقلاب درباره بروز امثال #شهید_صدرزاده در میان جوانان علی‌رغم فعالیت دشمن و لغزشگاه‌های فراوان ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🎞️ اشاره رهبرمعظم انقلاب به خرج‌های ميلياردی در #فضای_مجازی برای هدف‌گرفتن جوانان ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

من سکون را دوست ندارم ... 📜 قرائت وصیت نامه شهید عباس دانشگر، شهید دهه هفتادی #مدافع_حرم توسط استاد #رحیم_پور ازغدی 🥀 به مناسبت سالروز شهادت این شهید بزرگوار #عند_ربهم_یرزقون ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🎥 روایتی از #شهید_مصطفی_صدرزاده 📼 تصاویری کمتر دیده شده از شهیدی که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی سالگرد رحلت امام خمینی (ره) از او نام بردند. #شهید_صدرزاده #لبیک_یا_خامنه_ای ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────

🎥 یادی کنیم از سربازان مخلص ولایت به ویژه علمدار انقلاب شهید سلیمانی #لبیک_یا_خامنه_ای #حاج_قاسم_سلیمانی #شهید_صدرزاده ╭──────๛- - - - - ┅╮ │🏴 @Mabaheeth 🥀 ╰─────────────