eitaa logo
قیام انقلابی
188 دنبال‌کننده
198 عکس
210 ویدیو
14 فایل
یادداشت‌های مهدی شهروزخواه ارتباط با مسئول کانال: @Mahdi_shahroozkhah
مشاهده در ایتا
دانلود
مروری بر یادداشت عباس عبدی در روزنامه اعتماد-۱ عدم درک صحیح آحاد جامعه از رخدادهای پیرامونی می‌تواند یک کشور را تا لبه‌ی پرتگاه نزدیک کند. به همین دلیل ارائه‌ی اولین روایت از وقایع، نقش به سزایی در جنگ شناختی خواهد داشت. در سالهای اخیر تمرکز دشمن بر روی جنگ شناختی با هدف اختلال در نظام محاسباتی مسئولین و آحاد مردم ایران به صورت چشم‌گیری افزایش پیدا کرده است. در این میان یکی از خطوط پررنگ در این جنگ، جریان داخلی اصلاحات است که دائم در حال القاء یأس و ناامیدی از یکسو و رفع اتهام از جنایات غرب و آمریکا از سوی دیگر می‌باشد. در همین راستا روزنامه اعتماد در روز 29 آبانماه 1401 و تنها یک روز پس از دیدار رهبر معظم انقلاب‌مدظله‌العالی با مردم شهید پرور اصفهان، یادداشتی با عنوان «همه چیز زیر سایه بدگمانی سیاسی» از عباس عبدی منتشر می‌کند که تلاش فراوانی برای مقصر جلوه دادن کلیت نظام جمهوری اسلامی در پیدایش و استمرار حوادث دو ماهه اخیر دارد. قبل از نقد و بررسی این یادداشت، مرور خطوط اصلی بیانات رهبر معظم انقلاب مدظله‌العالی در این دیدار ضروری است. معظم‌له پس از تبیین هویت ایرانی، اسلامی و انقلابی مردم اصفهان به تحلیل چالش انقلاب اسلامی با نظام استکبار می‌پردازند. ایشان بر اساس ماهیت استعمارگرایانه کشورهای غربی به ویژه آمریکا و همچنین با استناد با نمونه‌های موجود در نظام بین الملل، چالش اصلی انقلاب اسلامی با نظام استکبار را بر سر پیشرفت و ارتجاع ایران می‌دانند. و تأکید می‌کنند که پیشرفت ایران آن هم در سایه هویت اسلامی، باطل السحر منطق لیبرال دموکراسی در عالم خواهد بود. بنابراین طبیعی است دشمن تمام تلاش خود را برای مقابله با ایران به کار بسته‌ است. ایشان در ادامه تلاش برای پیشرفت ایران اسلامی را به عنوان مهم‌ترین وظیفه‌ی مسئولین و آحاد مردم معرفی کرده و همچنین تأکید کردند که امید در بین جامعه مهم‌ترین ابزار پیشرفت جامعه به حساب می‌آید. آنچه در بین فرمایشات ایشان به چشم می‌آید تصریح ایشان به وجود جریان داخلی همسو با عوامل بیگانه و مستکبر است. معظم‌له در بیانات خود می‌فرمایند: «می‌خواهند نگذارند جوان‌های ما امیدوار بمانند، نگذارند مسئولین ما امیدوار بمانند؛ اینها حتّی به مسئولین هم طمع دارند که امید را از آنها بگیرند. خب، حالا یک امتدادی هم متأسّفانه در داخل دارند؛ من ناچارم این را بگویم. آدم دلش نمی‌خواهد چنین واقعیّتی وجود داشته باشد، امّا هست؛ اینها در داخل امتداد دارند. امتداد آنها هم همین القای یأس، القای ناامیدی که «فایده‌ای ندارد»، «به جایی نمیرسیم»،‌ «چه ‌کار می‌خواهیم بکنیم» است؛ از این حرفها می‌شنوید. در داخل هم فلان روزنامه‌، فلان فعّالِ فضای مجازی، متأسّفانه از این چیزها دارند؛ اینها هم امتداد آنها هستند.» اکنون به خوبی می‌توان دریافت که روزنامه‌ی اعتماد و جناب آقای عبدی چه هدف یا اهدافی را در یادداشت مذکور دنبال می‌کنند. تلاش آقای عباس عبدی برای متهم کردن نظام جمهوری اسلامی و در رأس آن رهبری معظم انقلاب مدظله‌العالی به اختلال پارانوئید یاهمان بدگمانی مزمن در این نگاشته کاملا مشهود است. او در نخستین گام خود با عنوان «همه چیز زیر سایه بدگمانی سیاسی» درصدد القاء این مطلب است که علة العلل حوادث اخیر را منتسب به بدگمانی سیاسی موجود در رهبری معظم و مسئولین نظام جمهوری اسلامی نماید. اگر چه در میانه‌ی یادداشت خود به جهت فرار از خلاف‌گویی در عنوان، اعتراف می‌کند که البته ممکن است بخشی از این بدگمانی سیاسی واقعیت خارجی هم داشته باشد و صرفا یک بدگمانی محض نبوده باشد. او سعی دارد در یک تقابل روایی تحلیلی با رهبر معظم انقلاب مدظله‌العالی، دشمنی نظام استکبار در تقابل با منطق انقلاب اسلامی را فرعی جلوه داده و دو عامل داخلی یعنی وجود زمینه‌ی اعتراضات در داخل و بی‌توجهی حاکمیت به این زمینه‌ها را به عنوان عوامل اصلی حوادث اخیر به مخاطب خود القاء کند. این در حالی است که نویسنده هیچ سند و شاهدی برای مدّعای خود ارائه نداده است. و در بخشی از نگاشته خود به صورت کاملا غیرحرفه‌ای مرتکب قضاوت‌های زودهنگام نیز شده است. مثل قضاوت او در مورد توقیف سریال «شبکه مخفی زنان» که این توقیف را ناشی از ابتلاء نهادهای نظارتی به بیماری روانی پارانوئید دانسته و قبل از صدور حکم از طرف محاکم قضایی و ابلاغ آن، پیشاپیش حکم به برائت و رفع توقیف می‌کند. 👇👇 عضو شوید. 🆔@gheyame_enghelaby
مروری بر یادداشت عباس عبدی در روزنامه اعتماد-۲ أما آن چه که بیش از همه حکایت از سست‌بنیانی این یادداشت می‌کند آن است که جناب آقای عبدی در تبیین دو عامل داخلی توضیح ندادند که این دو عامل از چه زمانی و به چه شکلی در ایران رقم خورده است؟ به اعتراف آقای محسن هاشمی بیشتر عمر انقلاب در دوران مدیریت دوستان آقای عبدی سپری شده است. حال چگونه است که ایشان وجود زمینه‌های اعتراضات و همچنین بی توجهی به این زمینه‌ها را به حاکمیت و نظام مقدس جمهوری اسلامی نسبت می‌دهد؟! به نظر می‌رسد ایشان باید قبل از هر اقدام و تحلیلی روی سؤال را به سمت خود و هم‌فکرانشان برگردانند و بپرسند چه کسانی باعث بروز نارضایتی در سطح جامعه شدند؟ کدامین عملکرد در دوران پسا انقلاب بیش از همه موجب رنجش خاطر مردم نجیب ایران اسلامی شده است؟ مگر اختلاف طبقاتی ایجاد شده در دوران سازندگی، فقر فرهنگی حاصل دوران اصلاحات و فقر معیشتی ایجاد شده در دوران مدیریت مدیران اعتدالی فراموش شدنی است؟ مگر سرکوب منتقدان و برچسب زدن به معترضان از ذهن مردم بیرون می‌رود؟ در خوش‌بینانه‌ترین حالت باید گفت که ایشان نسبت به سابقه‌ی مدیریتی دوستان خود یا جاهل است و یا غافل که در اینصورت به ایشان پیشنهاد می‌شود قبل از هر تحلیلی به واکاوی تصمیمات و رفتارهای مدیریتی دوستان خود بپردازند. 👇👇 عضو شوید. 🆔@gheyame_enghelaby