درسگفتار شرح الاسماء الحسنی، جلسهٔ ۹۵: یا من لا یعتدی علی اهل مملکته فان قيل اين للمعدوم لسان يسئل بها فالجواب ان لكل موجود قبل وجوده الظهورى اطوار من الكون وللاشياء مواطن ومكامن اشار صلى الله عليه وآله إلى بعضها بقوله ان الله خلق الخلق في ظلمة ولعلها المشار إليها بالنون الدواة والنون الدواة والدواة مجمع السواد والمداد والله اعلم باسراره فعم ذلك الخلق وهو المعبر عنه بالشيئية دون الوجود ليس عن سؤال منهم ولا بامر يلقيه إليهم هو بحسب صفاته واسمائه مشيئ الاشياء كما هو بحسب فعله ووجوده موجد الموجودات ومظهر الهويات فشيئية الاشيأ انما هي برحمة الصفة لا برحمة الفعل وصفات الله لا يعلل هذا كلامه بادنى اختصار فتأمل ففيه تحقيقات انيقه سبحانك الخ يا غافر الخطايا يا كاشف البلايا الكشف الاظهار ويجئ بمعنى الرفع ايضا والاول هنا اولى ليكون تأسيسا مع دافع البليات وهو مدح لان البلاء للولا وفى الدعاء نحمدك على بلائك كما نشكرك على الائك أو معناه رافع الغطا عن وجه البلاء حتى ظهر لاهله انه رحمة ونعم ما قال المولوي هر بلا كز دوست ايد رحمت است آن بلا را بر دلم صد منت است /أي بلاهاى تو آرام دلم / حاصل از درد تو شد كام دلم / نالم وترسم كه أو باور كند/ وزترحم جور را كمتر كند يا منتهى الرجايا الرجاء الممدوح رجاء رحمة الله وتوقعها من العمل الصالح المعد لحصولها وترك الانهماك في المعاصي المفوت لهذا الاستعداد والرجاء المذموم الذى هو بالحقيقة حمق وغرور هو توقع الرحمة من دون الاعمال الصالحة والاجتناب عن السيئات ان الذين امنوا والذين هاجروا وجاهدوا في سبيل الله اولئك يرجون رحمة الله ومقابل الرجاء قنوط وياس لا تقنطوا من رحمة الله انه لا يياس من روح الله الا القوم الكافرون وان مسه الشر فيؤس قنوط ✅ @ghkakaie

📹 ⬛ رئیس مذهب بیانات آیت الله جوادی آملی باز نشر به مناسبت شهادت امام صادق (ع) زمان : ۲ دقیقه و ۲۶ ثانیه ▫️ وجود مبارک #امام_صادق_سلام الله_علیه در عصری قرار گرفت که قدرت عباسی ‌ها روزافزون بود و آنها هم به نام دین حکومت می ‌کردند. وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) در چند جبهه ـ دین را معرّفی کرد... . 👇👇👇👇 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra #کلیپ #امام_صادق علیه السلام #آیت_الله_جوادی_آملی ✅ @ghkakaie

🎙️| فایل صوتی کامل | درسگفتار #دمی_با_حافظ_در_محضر_حضرت_آیت_الله_نجابت(ره) ⬜با ارائه حجت الاسلام والمسلمین دکتر قاسم کاکایی جلسهٔ پانزدهم 🗓️تاریخ جلسه : شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🕝 مدت زمان: ۲۳ دقیقه و ۳۲ ثانیه از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور در سر کوی تو از پای طلب ننشستم #شرح_شعر #حافظ #عرفان #عشق #شمس_الدین_محمد ✅ @ghkakaie

بسم الله الرحمن الرحیم به مناسبت پانزدهم اردیبهشت، روز شیراز، یادی می‌کنم از دو امر، اول: مکتب فلسفی شیراز که مربوط به قرون هفتم تا دهم هجری است و خداوند توفیق داد تا در کتاب _غیاث‌الدین منصور دشتکی_ شیرازی که در سال ۱۳۸۷ از سوی فرهنگستان هنر منتشر شد، این مکتب و بزرگانش را از قطب الدین شیرازی تا صدرالدین شیرازی(ملاصدرا)، معرفی کنم هرچند که کار تحقیقی آن از سال ۱۳۷۰ آغاز شده بود. تفصیل آن را به اصل کتاب ارجاع می‌دهم اما در اینجا مناسب می‌دانم که از اوضاع شیراز در این سه قرن یادی کنم به روایت شاعران بزرگ این سه قرن: قرن هفتم، سعدی علیه الرحمه، شیراز: در اقصای عالم بگشتم بسی به سر بردم ایام با هر کسی تمتع به هر گوشه‌ای یافتم ز هر خرمنی خوشه‌ای یافتم چو پاکان شیراز خاکی نهاد ندیدم که رحمت بر این خاک باد قرن هشتم، حافظ رضوان الله تعالی علیه، شیراز: خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش خداوندا نگه دار از زوالش به شیراز آی و فیض روح قدسی بجوی از مردم صاحب کمالش قرن هشتم، ناصر بخارایی رحمة الله علیه، بخارا: ز شهرهای جهان شهر عشق شیراز است بدین دلیل بود برج اولیا شیراز چو ناصر آنکه طلب می‌کند سرای طرب مکان او نبوَد جز بهشت یا شیراز!! قرن نهم جامی رحمة الله علیه خراسان: بر در صومعه آن بِه که قدم بازکشیم خرقه‌ها در نظر شاهد طناز کشیم هست قحط می و شاهد به خراسان، جامی! خیز تا رخت به محروسهٔ شیراز کشیم و نیز این ملاصدرا است که در کتاب شریف اسفار، علقهٔ خود را به شهرش شیراز نشان می‌دهد و برای آن دعا می‌کند و حفظ این شهر و اهل آن را از خداوند می‌طلبد: بلدتنا شیراز، حرّسها الله و اهلها در یادداشت بعد، به مناسبت روز شیراز، بنده هم به عنوان ادای دین به زادگاهم شیراز و مردم آن مطالبی خواهم نگاشت. ✅@ghkakaie

بسم الله الرحمن الرحیم به مناسبت روز شیراز۲ هوای منزل یار آب زندگانی ماست صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم شیراز به گفتهٔ حافظ تمثالِ منزل یار است و فضای معنوی آن، جلوه‌ای از بهشت؛ و اگر اردیبهشت باشد و فصل گل‌ها و جویبارهای بی‌نظیر شیراز، نمی‌توانی با حافظ همراه نشوی و یادی از بهشت نکنی! در فضایی که امثال روزبهان، ابن‌خفیف، سعدی، حافظ، ملاصدرا، آیت الله نجابت و آیت الله شهید دستغیب در آن نفس کشیده‌اند، مگر می‌شود دلت هوای منزل یار نکند! شصت و هفت سال پیش در این خاک مینو سرشت متولد شدم؛ در خانه‌ای بسیار قدیمی و زیبا که از اواخر دورهٔ زندیه قد برافراشته بود و متاسفانه اینک در حال فرو ریختن است. این خانه یادآور خیلی چیزها برایم بوده و هست؛ موقعیتش نزدیک ارگ کریم خانی در کوچه و پس‌کوچه‌های باریکی که خانه‌ها و قلب‌ها را به هم نزدیک می‌کرد. هم ساختمان خانه با ۱۱ اتاق ارسی بزرگ، پنج‌دری، سه‌دری، دودری،گوشواره بالاخانه، نمازخانه و ... با آن دَرَک‌های مشبک با شیشه‌های رنگارنگ، تاقچه‌های گچکاری شده و مُذهّب، زیرزمین‌هایی که دور تا دور حیاط بزرگ خانه پخش شده بودند، مطبخی که هفته‌ای یک روز برای همهٔ اهالی خانه در آن پلو می‌پختند، حیاط خلوتی کوچک، چاه و آب انبار، حوضی بزرگ که وسط آن حیاط بزرگ صفابخش خانه بود، درخت‌های نارنجی که سبزی و خرّمی آنها هر رنجی را از دل می‌برد و بهار نارنج آن‌ها در اردیبهشت، مست کننده بود و پشت بامی که خوابگاه همواره تابستانی مان بود! اما بالاتر از همه پدر بزرگی جهان دیده و بس حکیم، هرچند بی‌سواد که رئیس این خانه بود و مادربزرگی مهربان و صمیمی که همهٔ فرزندان خود را حتی پس از ازدواجشان، زیر بال و پر گرفته بودند و هر کدام از آنها با همسر و فرزندانش در یکی از این اتاقها به سر می‌برد: عمو، عمه‌ها، پدر و مادر که اکنون همگی روی در نقاب خاک کشیده‌اند؛ و همسایگان این خانه که یک در میان مسلمان و یهودی بودند! و بچه‌های مسلمان و حتی یهودی که همراه با پسر‌عموها و پسر‌عمه‌ها همبازیم بودند. بچه‌هایی که با هم کوچه پس کوچه‌ها را طی می‌کردیم، از کوچهٔ گلشن، حوض قارچی، خیابان نمازی و خیابان پهلوی رد می‌شدیم و کنار بازار و مسجد وکیل به دبستان می‌رفتیم؛ دبستان دانش؛ با ناظم و مدیری جدی و تا حدی خشن و خانم معلم‌هایی صبور و مهربان البته تا کلاس سوم!! در کلاس‌های چهارم و پنجم و ششم معلم‌هایمان هم مرد بودند و مردِ مرد. شیفت اول تا سوم با شیفت چهارم تا ششم مجزا بود. بعد همینطور بالیدیم و بالیدیم تا فهمیدیم که شیراز خیلی وسیع‌تر از خانهٔ پدربزرگمان است و تاریخش خیلی فراتر از زندیه، و فرهنگش آسمانی است پرستاره؛ ستارگانی چون حافظ، سعدی و ملاصدرا‌ خدا را شکر می‌گزارم که توفیق آشنایی با این آسمان و این ستارگان نصیبم شد. اکنون در روز شیراز و در سن ۶۷ سالگی آنقدر خاطره از در و دیوار مادی و معنویِ آن خانه، مدرسه، پدر بزرگ مادربزرگ، خانواده، معلم‌ها ناظم‌ها و مدیرها، و اصلاً از خود شیراز دارم که توفیقی می‌طلبم شاید گوشه‌ای از آن را روزی بنویسم. یاد باد آن روزگاران یاد باد. تصاویری از آن خانه که در این جهانِ پیر و بی‌بنیاد قد رعنایش را به زمین می‌گذارد و کاری هم از دست ما برنمی‌آید، صرفاً برای یاد و خاطره منتشر می‌کنم‌. ✅ @ghkakaie