🌿كه يافته‏ام اگر حساب شده برخورد نكنم رنج مى‏برم و صدمه مى‏بينم و مى‏سوزم و عذاب‏ مى‏كشم. منى كه نتوانسته‏ام با علم و آگاهيم تا امروز به تمام رابطه‏ها برسم، اكنون از او كه آگاه است الهام مى‏گيرم و در برابر گفته‏هايش تسليم مى‏شوم، كه در اين كوره راه تاريك و در اين جنگل مرموز نمى‏توان بدون راهنما و پناهى راه افتاد.

🌿عذاب‏ و رنج‏ها و يا بهره‏ها و برخوردارى‏ها نتيجه‏ى هماهنگى و همراهى با قانون‏ها و نظام‏هايى است كه وحى از آنها خبر داده بود

🌿در بينش عالى، عذاب‏ها نه انتقام و نه عكس العمل كه خودِ عَمَلِ‏ ما هستند؛ «انَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ». «لِيُذيقَهُم بَعْضَ الَّذى‏ عَمِلُوا ...» از عمل‏هاشان به آنان مى‏چشانيم. و پاداش شما فقط عمل‏هاى شما هستند.

🌿در هر كارى اصولى هست. از رانندگى گرفته تا كشاورزى تا صنايع عالى، هر كدام فوت و فنى دارند. اصولى دارند. بدون آشنايى با اين اصول، اگر دست به كار شوى ضربه مى‏خورى و صدمه مى‏بينى و مى‏سوزى. و اگر پس از آشنايى با اين اصول، در حين حركت، از اين اصول به خاطر چشم و همچشمى، به خاطر تظاهر، به خاطر تفرعن، چشم پوشيدى، باز هم در عذاب‏ فرو مى‏روى.

🌿منى كه همراه اصول به اين نتيجه رسيده‏ام كه بايد از اين ثروت‏ها بهره بردارم و آنها را به جريان بيندازم و يافته‏ام كه بايد از اين دوستان ببرم و يافته‏ام كه بايد اين‏گونه با ديگران پيوند بخورم و گره بخورم، اگر از اين اصول چشم پوشيدم، كافر هستم. و با اين كفر، به ضعف، به محروميت مبتلا مى‏شوم و به رنج مى‏رسم و عذاب‏ مى‏بينم.

🌿انسانى كه مى‏يابد و به اصول مى‏رسد، او همراه دو عامل شكر و كفر است. اگر چشم پوشى كرد، به محروميت و در نتيجه به «ضعف» و تنگى و در نتيجه به «عذاب‏» و رنج مى‏رسد؛ چون رنج انسان از بى‏ظرفيتى او ريشه مى‏گيرد، نه از محروميت و نداريش. و هر چه درجه‏ى كفر بيشتر بشود، درجه‏ى رنج انسان زيادتر خواهد شد. ما به همان اندازه كه رنج مى‏بريم، به همان اندازه كافريم. و اين علامت روشنى است براى كسانى كه مى‏خواهند خودشان را نقد بزنند و از وضع خود با خبر باشند، «انَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذابٌ‏ اليمٌ».

🌿لطف در اين است كه اين عذاب‏، نه براى تشفى خاطر خداست و نه به خاطر سوختن انسان، كه فقط براى ساختن اوست تا شايد بازگردد و به راه بيايد؛ «لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذى‏ عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرجِعُونَ».

🌿سوختن انسان و عذاب‏ انسان پس از ضيق و پس از محروميت و ختم و طبع او شروع مى‏شود و چون تدريجى است، اين انسانى كه شروع كرده و در خط كفر نشسته، به زودى به اين مقصود مى‏رسد و فرو مى‏رود.

🌿عصمت نتیجه ی آگاهی معصوم به حکم و موضوع است و هم نتیجه ی آزادی از غیر خداست است @ghoftomanenghelab

🌿چون كسى كه بازيگرى را كنار نگذاشته هر چيزى در دست او بازيچه مى ‏شود.

🌿تو با تمام هستى و با تمام نسل‏ ها مربوط هستى. پس مسئول هستى

🌿در هر لحظه محاسبه كنيم مهم‏ ترين كارها و ضرورى ‏ترين آنها كدام است و بر اين اساس انتخاب نماييم. مهم نيست كه علاقه داشته باشيم يا نداشته باشيم، كه محرك ما ديگر غريزه و علاقه ‏هاى ما نيست، كه ما مى ‏خواهيم مهم‏ ترين كار در هر لحظه را انجام دهيم و چه بسا بهترين و مهم ‏ترين كار در يك لحظه، پاك كردن بينى يتيمى باشد و يا شمشير به دست گرفتن و يا ضَرَبَ يَضْرِبُ خواندن و يا نخود و لوبيا را به پاكت‏ ها ريختن.

🌿عمل از طرح و طرح از هدف و هدف از اين بيّنات و بينش تو از خودت و از رابطه‏ هايت با جهان و با جامعه به دست مى‏ آيد و مشخص مى گردد و تو ديگر ابهامى ندارى، كه مدام‏ محرك‏ ها و حركت‏ هايت‏ را كنترل مى ‏كنى و بهترين حركت را انتخاب مى ‏نمايى و خودسازى تو همين است و با اين ديد، ديگر فشار نمى ‏بينى كه چه مى‏ شود و صدمه نمى ‏خورى كه چه كنم، كه تو در هر پيشامد بهترين امكان و بهترين حركت را انتخاب مى ‏كنى و با اين انتخاب به قدرتِ روحى و ظرفيت و وسعتِ وجودى مى ‏رسى.

🌿تو محرك‏ هايت كنترل مى‏ شوند و حركت‏ هايت محاسبه مى ‏گردند و در نتيجه در هر لحظه بهترين حركت را مى ‏آورى و از وحشت ‏ها و ترس ‏ها و چه مى ‏شودها آزاد مى ‏شوى و همين به تو ظرفيت مى ‏دهد تا آن همه بار را بر دوش بگيرى

🌿تمام هستى براى تو آيت‏ باشد نه‏ غايت

🌿ما نمى‏ خواهيم شغل ‏ها متنوع شوند؛ چون بايد نقش‏ ها را عوض كرد آن وقت كوچك‏ ترين حركت معنا دارد. هر چند به آن علاقه نداشته باشى مى ‏توانى انجامش بدهى كه اهميتش را يافته‏اى. ما سه مرحله را مرور مى ‏كنيم: بنياد فكرى‏ نظارت بر محرك ‏ها و حركت ‏ها ظرفيت و قدرت روحى‏ اين سه مرحله به هم پيوند خورده‏ اند.

🌿همراه بيّنات و با دگرگون شدن تلقى انسان از خودش، ديگر او به آنچه كه دارد دل خوش نيست و در انتظار چيزى است كه مى‏تواند باشد و بايد باشد. اين توانايى و اين ضرورت او را بر پا مى‏دارد و به انتظار مى‏كشاند و چشم به راه مى‏سازد. همراه بيّنات به انتظار مى‏رسيم. و اين انتظار، نه احتراز و كناره‏گيرى است كه بعضى‏ها بر آن پافشارى مى‏كنند و در بوق‏هاشان مى‏دمند، كه تو نمى‏توانى در آنچه كه هستى بمانى و نمى‏توانى از آنچه كه بايد داشته باشى چشم بپوشى. اين انتظار نه احتراز است و حتى بالاتر نه اعتراض و فرياد، كه اين انتظار آماده باش است. زمينه سازى و آمادگى براى رسيدن به مطلوب است. آن كس كه در انتظار است آماده مى‏شود تا نقطه ضعف‏هاى خودش را پر كند و مانع‏ها را بشناسد و نقطه ضعف‏هاى‏شان را بيابد ودر نقطه ضعف‏هاى دشمن خانه بگيرد و از آن سنگر بسازد.

🌿بى‏ جهت نيست كه انتظارِ فرج بالاترين اعمال است. آن كس كه بن‏ بست موجود را نمى ‏پذيرد و تحمل نمى ‏كند در انتظار گشايش است و به دنبال مطلوب و براى رسيدن به مطلوب آماده است و مهيّاست، كه‏ «مَنْ انْتَظَرَ أَمْراً تَهَيَّأَ لَهُ». ✳️اين خاصيت انتظار است كه تو را وادار مى ‏كند تا كمبودها را حدس بزنى و براى تأمينش بكوشى و اين خاصيت انتظار است كه تو را به آمادگى و حضورى مى‏ رساند كه مانع‏ ها را بشناسى و براى رفعشان برنامه بريزى.

🌿خرافات از همين‏جا بر مى‏خيزد كه ما مقارنه‏ها را با علت‏ها عوضى مى‏گيريم. خيال مى‏كنيم كه اگر هنگام كوفتن كاسه مسى خورشيد روشن شد و از كسوف نجات پيدا كرد، علت اين امر همين قاشق‏زنى ما بوده است ... در حالى كه علت چيز ديگرى است، هر چند كه در خارج با چيزهايى هم همراه و هم زمان است.

🔹 به خدا نیاز ندارم این سادگی های ما که ما خیال کنیم #مردم را ما بگوییم #آقا بیایید متقی بشوید خب سال هاست می گوییم. صبحت از #تقوا برای جمعی که حرف عادی را باور نمی کند بحث اثبات خدا کردن در #جامعه ای که بعد اینکه تو بگویی #خدا هست، همین بغل است دست خدا را در دست من بگذارید میگوید من به این خدا نیازی ندارم من به #محمد(ص) احتیاجی ندارم من به #حجت احتیاجی ندارم من مسائلم را خودم حل می کنم علم و تجربه من هست #فلسفه و عقلانیت من هست #عرفان الحادی بدون خدای من هست من خدا را می خواهم [چه کار کنم؟] هست برای خودش هست منکر خدا نیست امروز شما در برابر این شباهت چه می خواهید بکنید؟! میگویید تقوا داشته باشند؟! خدا را باور نکرده بعد از این که دست او را دیده خود او را دیده می گوید من محتاج او نیستم من مفتقر به او نیستم من بگویم بیا از این خدا #اطاعت کن؟! چه بگویم؟!

حضرت مهدی عجل الله فرجه الشریف منتظر ماست

او منتظر ماست

❇️خيال نكنيم اين روحى كه در يك مرحله تسويه و خلقت كامل به انسان دميده مى‏شود، همان جنبشى است كه در چهار ماهگى در رحم مادر به كودك دست مى‏دهد. اين نفخ روح پس از بلوغ و تسويه و براى كسانى است كه خدا را انتخاب كرده‏اند واز غير او بريده‏اند، كه درآيه آخر سوره مجادله آمده است: «لاتَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَومِ الْآخِر يُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَ لَو كانُوا آبائَهُم او اخْوانَهُم اوْ عَشيرَتَهُمْ اوُلئِكَ كَتَبَ فى‏ قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِنْهُ». اينهايى كه از غير حق بريده‏اند با اين روح، مؤيَّد مى‏شوند.