eitaa logo
فتـح‌قلّه‌ها بسوی‌ظهور«🚩»
1.6هزار دنبال‌کننده
890 عکس
466 ویدیو
44 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 راه پیشرفت؟! شاید همه ما روزانه یک سوال را از خودمان بپرسیم که راه پیشرفت کشور چیست؟ نگاه به تجربه و راه رفته دیگران پاسخ احتمالی برخی از ما می تواند باشد، یا تکیه به یک قدرت غربی یا شرقی، و یا کسب تجربه و با استفاده از آزمون و خطا در تمامی موارد در کشور! یا حتی تلفیقی از تمامی موارد ذکر شده! به راستی کدام پاسخ و سمت وسو می‌تواند پاسخ درست باشد و ما را به غایت هدف برساند؟ چرا ما در برخی از موارد به خصوص در مسائل اقتصادی « ، تورم، گرانی، قاچاق کالا و...» توفیقی نداشته‌ایم و در نهایت با دلایل کاملا غیرقابل قبول، تقریباً یا تحقیقاً صورت مسئله را پاک می کنیم؟! در طول این نیم قرن اخیر هر وقت اصولگرایان زمام دولت و مجلس را در دست گرفته‌اند نگاهشان چرخش صددرصدی به شرق بوده و در نقطه مقابل اصلاحاتی‌ها هم، نگاهشان صد درصد به غرب! در بحث ، اصول گرایان پر قدرت به نصب سانتریفیوژ مشغول بوده‌اند و اصلاحاتی‌ها به معدوم کردن سانتریفیوژها! در بحث ، خودکفاییِ محصولات کشاورزی و ساخت مسکن، دولت احمدی نژاد و شهید رئیسی بنایشان بر هدفمندی یارانه‌ها، پرداخت نقدی و اصرار بر خودکفایی محصولات و ساخت مسکن بود اما در دولت روحانی و پزشکیان نقطه مقابل این موضوع دنبال شد! این همه آزمون و خطا چه میزان از سرمایه انسانی و اقتصادی کشور را به سرنوشتی نامعلوم هدایت کرده؟! البته فقط در یک مورد تمامی دولت‌ها و مجالس ما یک هدف را دنبال کرده‌اند! آن هم گران کردن نرخ‌ارز و پیروی از دستورات و توصیه‌های بانک جهانی بوده است! حال سوال این است آیا هدفمندی یارانه‌ها، ، افزایش سانتریفیوژ و در پی آن معدوم‌سازی و سیمان کردن قلب سانتریفیوژ، سیاستِ خودکفایی و در پی آن محدودسازی کاشت محصولات کشاورزی به بهانه‌های عدم صرفه اقتصادی و یا آب؛ و جهانی‌سازی قیمت‌ها، دهک‌های ضعیف و بی‌بضاعت جامعه را افزایش داده یا کاهش؟! قدرت اقتصادی را افزایش داده یا کاهش؟ موجب رشد شده یا کاهش آن؟! آمار بیکاری را کاهش داده یا افزایش؟ چرا هیچ وقت هیچ کس در خصوص این فعل ها و یا ترک فعل‌ها آنچنان که باید، پاسخ‌گو نیست؟! چرا هیچ برنامه مدون و یک پارچه‌ای وجود ندارد؟ 👈به نظر سردرگمی عجیبِ بدنه دولت، مسئولین و نخبگان و به تبع آن مردم و جامعه، نسبت به تغییر در برخی از رویه و رویکردها و یا اصرار نامعقول و افراطی بر یک رویه و رویکرد هر دو محصول نگاه تک بعدی و ناقص به مسائل لحاظ می شود! فارغ از دفاع از چپ یا راستی، اصلاح یا اصول‌گرایی، انقلابی یا غیرانقلابی، حزب‌اللهی یا ملی گراییِ افراد؛ باید نگاه عمیق‌تری نسبت به موضوع‌های مرتبط با روند رشد و پیشرفت کشور داشته باشیم! هم فعل‌ها را ببینیم هم ترک فعل‌ها را! هم نیاز به استفاده از علمِ غرب محسوس است هم شرق! 👈اما نه «غلطیدن به دامن شرق» را بپذیریم و نه «غش کردن به سمت غرب» را، راه نجات بدانیم! اصل باید بر مبنای سود و زیان و منافع باشد که گاه ، دوری از غرب را میطلبد و گاه شرق را! گاه صلاح در اتفاق با غرب است گاه در اتحاد با شرق! گاهی اوقات هم هر دو! یا شاید گاهی راهی جدید و مستقل را باید در پیش گرفت! پس نمی‌شود اینگونه مسائل را صفر یا صدی دید، چرا که در هیچ چیز صفر یا صد نیست لذا باید اعدادِ بین این دو عدد هم دیده شود! که اتفاقاً نگاه درست، دقیق وحداکثری به مسائل، اینگونه تعریف می شود و در غیر این صورت، نگاه به مسائل، یک سویه و ناقص است! در خصوص هدفمندی یارانه‌ها، پرداخت نقدی همان دور باطل است چراکه از یک طرف از بر می دارند تا از طرف دیگر به جیب آنها اضافه کنند! یا در بحث گران کردن نرخ ارز، بنزین و حامل‌های انرژی، مسکن و... نیز، اصرار افراطی به یک مسئله است، چراکه بر مبنای دلار از طرفی و پرداخت دستمزدها بر مبنای ریال از طرف دیگر دقیقا تعریف همین دور باطل است! و این بدین معنی است که نارضایتی، وگرانی، آمار بیکاری، مشاغل کاذب و دلالی افزایش، و در جهت عکس آن، توان و کاهش خواهد یافت! که محصول این موارد به سان سال های ۴۰۱- ۹۸- ۸۸ فعال شدن گسل‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی خواهد بود! و سوال آخر این است که 👈چرا ابرقدرت‌های شرق و غرب به دستورالعمل های بانک جهانی در کشور خودشان عمل نمی کنند؟! هر گاه آنها این فتاوی را در کشور خودشان عملیاتی کردند آن گاه، زمان عمل ما به این توصیه‌ها هم، فرا خواهد رسید وگرنه ما با عمل به این گونه تجویزها با دست خودمان، خودمان را نابود کرده‌ایم! خداوند متعال در قرآن می فرماید: لَا تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلىَ التهَّْلُكَةِ «و خود را به مهلکه و خطر در نیفکنید» بقره۱۹۵ در گوشِ مسئولین قرائت شد. تمام. 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ🔥🦅🦅ঊঈ═┅─
👈آیا به سمت می رویم؟! قریب سه دهه است که روند بی‌ثباتی اقتصادی در ایران در کنار همه پیشرفت‌ها و توسعه زیرساخت‌ها و خدمت‌رسانی و توزیع امکانات مختلف در سطح کشور ادامه دارد؛ افزایش هزینه‌های زندگی اعم از هزینه‌های بهداشت و درمان، آموزش، تهیه مسکن و سایر در این سه دهه چشم گیر است. روندی که از ابتدای دهه 90 با اجرای سیاست‌های هدفمندسازی یارانه‌ها، بصورت تصاعدی افزایش یافته است. اما با این وجود هیچ اجماع کارشناسی در کشور وجود ندارد؛ یک طرف جمعیت کثیری از کارشناسان اقتصادی قرار دارند که طی این سه دهه همین سیاست‌ها و نسخه‌ها را تجویز کرده‌اند و کماکان راه‌حل‌شان همان است یعنی بازار آزاد، آزادسازی اقتصاد، واقعی کردن قیمت‌ها(گران‌سازی)، حذف یارانه‌ها یا تبدیل یارانه‌ها به نقدی، سبدکالا برای جبران کاستی‌ها، ادامه خصوصی‌سازی و... . در این دسته هم اقتصاددانانی وجود دارند که خیلی علنی و با افتخار خود را لیبرال معرفی می کنند و هیچ ابایی ندارند و را راه نجات اقتصاد کشور می دانند و هم اقتصاددانان حزب اللهی و متدین که می‌گویند لیبرالیسم را قبول ندارند و خود را علیه لیبرال‌ها تعریف می کنند. در مقابل این جمعیت کثیر کارشناسان، اقلی از کارشناسان هم با این راه‌کارها و سیاست‌ها مخالفند و نتیجه وضعیت فعلی را ادامه این سیاست‌ها و نسخه‌ها می دانند. گوش دولت‌ها و حاکمیت هم در دست همان جبهه کثیر کارشناسان است. ظاهراً یا باطناً هم حاکمیت(ارکان و بدنه کارشناسی) هم معتقد به این مسیر است و قرار نیست بازگشتی داشته باشند از این مسیر. با این وجود، هیچ گفتگوی کارشناسی سازنده‌ای هم بین این دو طیف کلان دیده نمی‌شود. بیشتر زد و خورد رسانه‌ای است. من کارشناس مسائل اقتصادی نیستم اما بی‌اطلاع از اقتصاد سیاسی و مکاتب اقتصادی هم نیستم و به نظر حقیر، این ره که می‌رویم به ترکستان هم نمیرسد! سرانجام این راه را فروپاشی می‌دانم. با این وجود معتقدم گفتگوی کارشناسی بصورت مستمر مفید است. حالا آن دسته از اقتصاددانانی که با افتخار از لیبرالیسم می‌گویند شاید قائل به گفتگو نباشند ولی طیفی از اقتصاددانانی که بالاخره خود را مسلمان و حزب اللهی و علیه لیبرالیسم تعریف می‌کنند چرا گفتگو نمی‌کنند؟ چرا گفتگویی شکل نمی‌گیرد؟ اگرچه تصمیم گیری درباره اقتصاد امروز به دست سرمایه‌داران انجام می شود و واقعیت این است که اقتصاد ایران را سرمایه‌داران انحصاری و شاید مدیریت می‌کنند اما اجماع کارشناسی اگر به وجود بیاید و پشتوانه مردمی داشته باشد می‌تواند جلوی این سیل وحشی و ویران‌گر را بگیرد. نرخ ارز روز به روز بالاتر می رود؛ تفاوتی هم در دولت یا یا در این سیاست‌ها نیست. سفره مردم روز به روز کوچک‌تر می شود؛ و کمر اقتصاد ایران را شکسته و این وضعیت فقط به نفع طبقه دارا و ثروتمند جامعه است که دارایی‌شان -اعم از ملک و شرکت و... - مطابق با تورم بیشتر و بیشتر می‌شود. اما نه تنها خبری از توقف این روند نیست بلکه اخبار نگران کننده ای درباره سیاست شوک درمانی نیز درباره نرخ انرژی هم وجود دارد. اگرچه نرخ آب، برق و گاز در این مدت افزایش یافته اما گرانی گازوئیل و باتوجه به اظهارات مقامات، دور از انتظار نیست. اخیراً نیز یک خبرنگار اقتصادخوانده که از لیدرهای رسانه‌ای نئولیبرال‌ها در ایران است هم با افتخار از سیاست شوک درمانی و مثال زدن آلمان و چین هم سخن گفته و تجویز کرده که یک شبه همه چیز را گران کنیم بعد هم پلیس و بسیج را به میدان بیاریم برای سرکوب معترضین! هرکسی که اندکی تحلیل داشته باشد می‌داند این روند، سرانجامی به‌سوی آشوب دارد؛ چین و آلمان یا هر بلد کفری که این سیاست‌ها را اجرا کرده‌اند همراه با کشتار مردم بوده؛ آیا اسلام به ما اجازه اجرای این سیاست‌های غلط و فاجعه‌بار را می‌دهد؟ آیا از این سه دهه هیچ تجربه‌ای کسب نکرده‌ایم و قرار است مجدد دست به این سیاست‌های کثیف و خانمان‌سوز بزنیم؟ 🌐 @ghoghnuos13 ─┅═ঊঈ🔥🦅🦅ঊঈ═┅─