🔆{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}🔆 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فرقان آیه۷۷ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید.التماس دعا ... ... ... ... ... ... ... ... ... ✨ آیه۷۷) قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزاماً ... ... ... ... ... ... ... ... ...✨ آیه۷۷) بگو: پروردگار من براى شما ارجى قائل نیست اگر دعاى شما نباشد; شما (آیات خدا را) تکذیب کردید، و (این عمل) دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد ! ... ... ... ... ... ... ... ... ... ✨ تفسیر آیه۷۷) اگر دعاى شما نبود ارزشى نداشتید! این آیه که آخرین آیه سوره فرقان است در حقیقت نتیجه اى است براى تمام سوره، و هم براى بحث هائى که در زمینه اوصاف عباد الرحمان در آیات گذشته آمده است، روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) کرده مى گوید: بگو: پروردگار من براى شما ارج و وزنى قائل نیست اگر دعاى شما نباشد (قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ). یعبؤ از ماده عبأ (بر وزن عبد) به معنى سنگینى است، بنابراین جمله لا یَعْبأ یعنى وزنى قائل نیست، و به تعبیر دیگر، اعتنائى نمى کند. گرچه درباره معنى دعا در اینجا احتمالات زیادى داده شده ولى ریشه همه، تقریباً به یک اصل بازمى گردد. بعضى گفته اند: دعا به همان معنى دعا کردن معروف است. بعضى دیگر، آن را به معنى ایمان. بعضى به معنى عبادت و توحید. بعضى به معنى شکر. بعضى به معنى خواندن خدا در سختى ها و شدائد، تفسیر کرده اند اما ریشه همه اینها همان ایمان، و توجه به پروردگار است. بنابراین، مفهوم آیه، چنین مى شود: آنچه به شما وزن و ارزش و قیمت در پیشگاه خدا مى دهد، همان ایمان، توجه به پروردگار و بندگى او است. سپس مى افزاید: شما تکذیب آیات پروردگار و پیامبران خدا کردید، و این تکذیب، دامان شما را خواهد گرفت، و از شما جدا نخواهد شد (فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزاماً). ممکن است چنین تصور شود: میان آغاز و پایان آیه، تضادى وجود دارد و یا حداقل ارتباط و انسجام لازم دیده نمى شود، ولى با کمى دقت روشن مى شود، منظور اصلى این است: شما در گذشته آیات خدا و پیامبران او را تکذیب کردید اگر به سوى خدا نیائید، و راه ایمان و بندگى او را پیش نگیرید، هیچ ارزش و مقامى نزد او نخواهید داشت، و کیفرهاى تکذیبتان قطعاً دامانتان را خواهد گرفت. از جمله شواهد روشنى که این تفسیر را تأیید مى کند، حدیثى است که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده: از آن حضرت سؤال کردند: کَثْرَةُ الْقَرائَةِ أَفْضَلُ أَوْ کَثْرَةُ الدُّعاءِ؟: آیا بسیار تلاوت قرآن کردن افضل است، یا بسیار دعا نمودن ؟ امام در پاسخ فرمود: کَثْرَةُ الدُّعَاءِ أَفْضَلُ وَ قَرَأَ هذِهِ الآیَةُ: بسیار دعا کردن افضل است و سپس آیه فوق را تلاوت فرمود. تفسیر نمونه) ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ✨ @ghorun

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{{}{}{}{}🔆 ☀️نکته ها: دعا، راه خودسازى و خداشناسى: مى دانیم در آیات قرآن، و روایات اسلامى، اهمیت زیادى به مسأله دعا داده شده، که نمونه آن آیه فوق بوده، ولى، ممکن است قبول این امر براى بعضى در ابتدا سنگین باشد که، دعا کردن کار بسیار آسانى است و از همه کس، ساخته است، و یا قدم را از این فراتر نهند و بگویند: دعا کار افراد بیچاره است! این که اهمیتى ندارد!. ولى اشتباه از اینجا ناشى مى شود که: دعا را خالى و برهنه از شرائطش مى نگرند، در حالى که اگر شرائط خاص دعا در نظر گرفته شود، این حقیقت به وضوح ثابت مى شود که: دعا وسیله مؤثرى است براى خودسازى و پیوند نزدیکى است میان انسان و خدا. 💫نخستین شرط دعا، شناخت کسى است که انسان او را مى خواند. 💫شرط دیگر شستشوى قلب و دل، و آماده ساختن روح، براى تقاضاى از او است; زیرا انسان هنگامى که به سراغ کسى مى رود، باید آمادگى لقاى او را داشته باشد. 💫شرط سوم دعا، جلب رضا و خشنودى کسى است که انسان از او تقاضائى دارد; چرا که بدون آن، احتمال تأثیر بسیار ناچیز است. 💫و بالاخره چهارمین شرط استجابت دعا، آن است که: انسان تمام قدرت، نیرو و توان خویش را به کار گیرد و حداکثر تلاش و کوشش را انجام دهد، و نسبت به ماوراى آن، دست به دعا بردارد و قلب را متوجه خالق کند. زیرا در روایات اسلامى صریحاً آمده است: کارى را که انسان خود مى تواند انجام دهد، اگر کوتاهى کند و به دعا متوسل شود، دعایش مستجاب نیست!. به این ترتیب، دعا وسیله اى است براى شناخت پروردگار، و صفات جمال و جلال او، و هم وسیله اى است براى توبه از گناه و پاک سازى روح، و هم عاملى است براى انجام نیکى ها، و هم سببى است براى جهاد و تلاش و کوشش بیشتر تا آخرین حدّ توان!. به همین دلیل، تعبیرات مهمى درباره دعا دیده مى شود که، جز با آنچه گفتیم مفهوم نیست، مثلاً: در روایتى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: الدُّعاءُ سِلاحُ الْمُؤْمِنِ، وَ عَمُودُ الدِّینِ، وَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ: دعا اسلحه مؤمن، و ستون دین و نور آسمان ها و زمین است. در حدیث دیگرى از امیرمؤمنان على(علیه السلام) مى خوانیم: الدُّعاءُ مَفَاتِیحُ النَّجاحِ، وَ مَقالِیدُ الْفَلاحِ، وَ خَیْرُ الدُّعاءِ ما صَدَرَ عَنْ صَدْر نَقِیّ وَ قَلْب تَقِیّ: دعا کلید پیروزى، مفتاح رستگارى است و بهترین دعا دعائى است که از سینه پاک و قلب پرهیزگار برخیزد. و در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: الدُّعاءَ أَنْفَذُ مِنَ السِّنانِ: دعا نافذتر از نوک نیزه است !. گذشته از همه اینها، اصولاً در زندگى انسان، حوادثى رخ مى دهد که از نظر اسباب ظاهرى او را در یأس فرو مى برد، دعا مى تواند دریچه اى باشد به سوى امید پیروزى، و وسیله مؤثرى براى مبارزه با یأس و نومیدى. به همین دلیل، دعا به هنگام حوادث سخت و طاقت فرسا، به انسان قدرت، نیرو، امیدوارى و آرامش مى بخشد، و از نظر روانى اثر غیر قابل انکارى دارد. در زمینه مسأله دعا، فلسفه، شرائط، و نتائج آن، به طور مشروح در جلد اول تفسیر نمونه ، ذیل آیه ۱۸۶ سوره بقره بحث کرده ایم، براى توضیح بیشتر به آنجا مراجعه فرمائید. تفسیر نمونه) ✨ @ghorun

سوره فرقان: ۷۷ محمد حسین سعیدیان ✨ @ghorun

🎙 #سخنرانی استاد قرائتی با موضوع تفسیر سوره فرقان : آیه ۷۵_۷۷ ✨ @ghorun

امام صادق عليه السلام: هر كس بخواهد #دعا يش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. #حدیث ✨ @ghorun

💌حکایتی در مورد نیایش و #دعا: 🌟نوید به نیایشگر مایوس شخصی بود كه نیمه های شب بر می خاست و در تاریكی و تنهایی ، به دعا و نیایش می پرداخت و با سوز و گداز خاصی « الله الله » میگفت ، مدتها او به چنان توفیقی دست یافته بود تا این كه شیطان از حال و قال آن مرد خدا ، بسیار غمگین شد ، در كمین او قرار گرفت تا او را فریبد .سرانجام در قلب او القاء كرد كه : « ای بینوا ! چرا اینقدر الله الله می كنی ؟ دعای تو به استجابت نمی رسد ، به این دلیل كه مدتها خدا را صدا می زنی ، ولی خدا حتی یك بار به تو لبیك نگفته است !» همین القاء شیطانی قلب او را شكست و مایوسانه می گفت به راستی چه فایده ؟ هر چه دعا می كنم ، نتیجه بخش نیست ... شبی با همین حال و دل شكسته و روح افسرده ، خوابید ، در عالم خواب حضرت خضر پیامبر (ع) به او گفت : چرا این گونه مایوس و افسرده ای ؟ چرا راز و نیاز و نیایش با خدای خود را ترك نموده ای و چون پشیمان و نا امید ، از مناجات خدا كنار كشیده ای ؟ او در پاسخ گفت: « زیرا از در خانه ی خدا رانده شده ام و چنین یافته ام كه این در ، به روی من بسته است ، از این رو نا امید شده ام .» حضرت خضر(ع) به  او فرمود : « ای نیایشگر بینوا! خداوند به من الهام كرد كه به تو بگویم تو خیال می كنی جواب خدا را باید از در و دیوار بشنوی ؟ همین كه : الله الله می گویی ، دلیل آن است كه جذبه ی الهی تو را به سوی خودش می كشاند و از جانب معشوق  ، كششی به سراغ تو  آمده است و همین جذبه ، لبیك خدا به تو است ،  چرا درست نمی اندیشی؟ گفت: نی ، كــه آن الله تو ، لبیــك ماست آن نیاز و سوز و دردت ، پیك هاست ترس و عشق تو،كمند لطف ماست زیـــرهـــر یـــارب تـو لــبیــك هـاست با استقامت باش ، دلت را استوار ساز ! گوش قلب خود را به صدای این و آن نفروش و بدان كه همان سوز و گداز پر درد تو كه از دل جانكاهت بر می خیزد ، دلیل پذیرش تو در درگاه خدا است ، خدا به فرعون آن همه وسایل آسایش و رفاه داد تا صدای نفس او را نشنود : در همه عمرش ندید دردسر تا ننالد سوی حق آن بدگوهر درد آمـــد بهتــر از ملك جهــان تــا بخوانی تو خدا را در نهـــان #حکایت ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ✨ @ghorun

#دعا #شهدا ✨ @ghorun

🌿🌷• ><...><...><...><...><...><...><•🌷🌿 دوستان سوره احزاب آیه۲۳ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... آیه۲۳) «مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا» <....><...><...><...🌿🌷🌿...><...><...><...> آیه۲۳)از ميان مؤمنان مردانى‌اند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند. برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در [همين‌] انتظارند و [هرگز عقيده خود را] تبديل نكردند. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... تفسیر آیه۲۳) این آیه اشاره به گروه خاصى از مؤمنان است که: در تأسّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) از همه، پیشگام تر بودند، و بر سر عهد و پیمانشان با خدا، یعنى فدا کارى تا آخرین نفس و آخرین قطره خون، ایستادند، مى فرماید: در میان مؤمنان مردانى هستند که بر سر عهدى که با خدا بسته اند ایستاده اند، بعضى از آنها به عهد خود وفا کرده، جان را به جان آفرین تسلیم نمودند و در میدان جهاد شربت شهادت نوشیدند، و بعضى نیز در انتظارند (مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ). و هیچگونه تغییر و تبدیلى در عهد و پیمان خود ندادند و کمترین انحراف و تزلزلى در کار خود پیدا نکردند (وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلاً). به عکس منافقان، و یا مؤمنان ضعیف الایمان که طوفان حوادث آنها را به این طرف، و آن طرف مى افکند، و هر روز فکر شوم و تازه اى در مغز ناتوان خود مى پروراندند، اینان همچون کوه، ثابت و استوار ایستادند، و اثبات کردند عهدى که با او بستند هرگز گسستنى نیست ! واژه نَحْب (بر وزن عهد) به معنى عهد و نذر و پیمان است، و گاه، به معنى مرگ، یا خطر، یا سرعت سیر، و یا گریه با صداى بلند نیز آمده. در میان مفسران، گفتگو است که: این آیه ناظر به چه افرادى است؟. دانشمند معروف اهل سنت، حاکم ابو القاسم حسکانى با سند از على(علیه السلام)نقل مى کند که فرمود: فِیْنا نَزَلْت: مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ فَانا و الله المنتظر و ما بدلت تبدیلاً!: آیه رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیْهِ درباره ما نازل شده است، و من به خدا همان کسى هستم که انتظار (شهادت) را مى کشم، (و قبلاً مردانى از ما همچون حمزه سید الشّهدا(علیه السلام) شربت شهادت نوشیدند) و من هرگز در روش خود تغییر نداده، بر سر پیمانم ایستاده ام . بعضى دیگر، گفته اند: جمله مَنْ قَضى نَحْبَهُ اشاره به شهیدان بدر و احد است، و جمله وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ اشاره به مسلمانان راستین دیگرى است که در انتظار پیروزى یا شهادت بودند. از انس بن مالک نیز نقل شده که: عمویش انس بن نضر در روز جنگ بدر حاضر نبود، بعداً که آگاه شد، در حالى که جنگ پایان یافته بود تأسف خورد که: چرا در این جهاد شرکت نداشت، با خدا عهد و پیمان بست که اگر نبرد دیگرى رخ دهد، در آن شرکت جوید و تا پاى جان بایستد، لذا در جنگ احد شرکت کرد و به هنگامى که گروهى فرار کردند، او فرار نکرد، آن قدر مقاومت نمود که مجروح شد، سپس به افتخار شهادت نائل گشت. و از ابن عباس نقل شده که: جمله مِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ اشاره به حمزة بن عبدالمطلب و بقیه شهیدان احد و انس بن نضر و یاران او است.تفسیر نمونه ادامه تفسیر:👇 🌷 @ghorun

🌿🌷•><...><...><...><...><...><...<>•🌷🌿 ادامه تفسیر:👇 در میان این تفسیرها، هیچ منافاتى نیست، چرا که آیه مفهوم وسیعى دارد و همه شهداى اسلام را که قبل از ماجراى جنگ احزاب شربت شهادت نوشیده بودند شامل مى شود، و منتظران نیز تمام کسانى بودند که در انتظار پیروزى و شهادت به سر مى بردند، و افرادى همچون حمزه سید الشّهدا (علیه السلام) و على (علیه السلام)در رأس این دو گروه قرار داشتند. لذا در تفسیر صافى چنین آمده است: اِنَّ أَصْحابَ الْحُسَیْنِ بِکَرْبَلا کانُوا کُلُّ مَنْ أَرادَ الْخُرُوجَ وَدَّعَ الْحُسَیْنَ(علیه السلام) وَ قالَ: السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله)! فَیُجِیْبُهُ: وَ عَلَیْکَ السَّلامُ وَ نَحْنُ خَلْفَکَ، وَ یَقْرَأُ: فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ : یاران امام حسین(علیه السلام) در کربلا، هر کدام که مى خواستند به میدان بروند، با امام(علیه السلام) وداع مى کردند، و مى گفتند: سلام بر تو اى پسر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) (سلام وداع)، امام(علیه السلام) نیز به آنها پاسخ مى گفت و سپس این آیه را تلاوت مى فرمود: فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ . از کتب مقاتل، استفاده مى شود: امام حسین(علیه السلام) این آیه را بر کنار جنازه شهیدان دیگرى، همچون مسلم بن عوسجه و به هنگامى که خبر شهادت عبداللّه بن یقطر به او رسید، نیز تلاوت فرمود. و از اینجا روشن مى شود: ✨ آیه، چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام مؤمنان راستین را در هر عصر و هر زمان شامل مى شود، چه آنها که جامه شهادت در راه خدا بر تن پوشیدند، و چه آنها که بدون هیچگونه تزلزل بر سر عهد و پیمان با خداى خویش ایستادند و آماده جهاد و شهادت بودند. تفسیر نمونه ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 🌷🌷 🕊 @ghorun

سوره احزاب:۲۳ محمد حسین سعیدیان 🕊 @ghorun