دلم از غم گریبان می دراند که کی دامان آن خوش نام گیرم نگیرم عیش و عشرت تا نیاید وگر گیرم در آن هنگام گیرم #مولانا

بر گلشن زمانه برو آتشی بزن زیرا ز عشق روی تو زان سوی گلشنیم #مولانا

از مترسکی سوال کردم:آیا از تنها ماندن در این مزرعه بیزار نشده‌ای ؟ پاسخم داد : در ترساندن دیگران برای من لذتی به یاد ماندنی است پس من از کار خود راضی هستم و هرگز از آن بیزار نمی‌شوم! اندکی اندیشیدم و سپس گفتم : راست گفتی! من نیز چنین لذتی را تجربه کرده بودم! گفت : تو اشتباه می کنی! زیرا کسی نمی تواند چنین لذتی را ببرد مگر آنکه درونش مانند من با کاه پر شده باشد!!!

ما تماشاچیانی هستیم، که پشت درهای بسته مانده ایم! دیر آمدیم؛ خیلی دیر پس به ناچار حدس میزنیم، شرط می بندیم شک میکنیم و آن سوتر در صحنه زندگی بازی به گونه ای دیگر در جریان است!

از متفاوت بودن نترس! سبک زندگی خودت را داشته باش و حتی اگر نتیجه اش تنهایی بود بدان که تنهایی، بهتر از بودن درمیان کسانی ست که تو را در صورتی دوست دارند که مانند آنها رفتار کنی!

ای که به هنگام درد راحت جانی مرا ❤️ #مولانا

با تو سخنان بیزبان خواهم گفت از جملهٔ گوشها نهان خواهم گفت جز گوش تو نشنود حدیث من کس هرچند میان مردمان خواهم گفت #مولانا

ای ز عشقت عالمی ویران شده قصد این ویرانه کردی عاقبت #حضرت_مولانا

جانی و جهانی و جهان با تو خوش است ور زخم زنی زخم سنان با تو خوش است #مولانا

به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد چنان گردد که از عشقش بخیزد صد پریشانی #مولانا

بوسیدمش! دیگر هراس نداشتم جهان پایان یابد من از جهان سهمم را گرفته بودم...! #احمدرضااحمدی

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را #مولانا

ذوق اگر باشد همه دنیا خوش است #صائب‌تبریزی

سراسر همه عیبیم؛ بدیدی و خریدی #مولانا

از بهرِ بوسه‌ای ز لبش، جان همی دهم! اینم همی سِتانَد و آنم نمی‌دهد! #سعدی

«‏أثقلُ شيء قد تحملهُ في صدرك: الكلام الّذي ضاعت فرصتُه…!» گاهی چیزی که بیش از همه بر سینه‌ات سنگینی می‌کند : حرفی‌ست که فرصت گفتنش از دست رفته...!»

نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان را #مولانا

ز وصال تو خمارم سر مخلوق ندارم چو تو را صید و شکارم چه کنم تیر و کمان را #مولانا

به چه مشغول كنم دیده و دل را كه مدام دل تو را می‌طلبد دیده تو را می‌جوید #صائب_تبریزی

ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم نه نهانم نه پدیدم چه کنم کون و مکان را #مولانا

بُرد هوای دلبری هم دل و هم قرار من #حضرت_مولانا

کاشکی هستی زبانی داشتی تا ز هستان پرده‌ها برداشتی #حضرت_مولانا

گفت چرا نهان کنی عشق مرا چو عاشقی من ز برای این سخن شهره عاشقان شدم #حضرت_مولانا

هم‌چو هندوبچه هین ای خواجه‌تاش رو ز محمود عدم ترسان مباش از وجودی ترس که اکنون در ویی آن خیالت لاشی و تو لا شیی لاشیی بر لاشیی عاشق شدست هیچ نی مر هیچ نی را ره زدست چون برون شد این خیالات از میان گشت نامعقول تو بر تو عیان #مولانا

لب فرو بند از طعام و از شراب سوی خوان آسمانی کن شتاب دم به دم بر آسمان می‌دار امید در هوای آسمان رقصان چو بید #مولانا