مردم #ایران برای برپایی مجلس در طول مب‍..ارزات عصر #مشروطه، کوشش‌ها و مجاهدت‌های بسیاری کردند و رنج‌ها و مرارت‌هایی را متحمل شدند. هدف اساسی در شکل‌گیری نهضت مشروطه را می‌توان در استقرار قانون خلاصه کرد؛ قانونی که توسط #نمایندگان_ملت در #مجلس وضع می‌شود و سعادت مردم را به ارمغان می‌آورد. مجلسی که طبق اصل تفکیک قوا، بایستی به‌ طور مستقل و تنها در راه آحاد مردم گام بردارد و آنچه که صلاح ملک و ملت است را مورد توجه قرار دهد. اما در دوران سلطنت #پهلوی، مجلس هیچ‌گونه شباهتی به آرمان‌های مشروطیت نداشت و نشانه‌ای نیز از بدیهی‌ترین اصول دموکراتیک در آن دیده نمی‌شد! در دوران سلطنت رضاشاه، وی در جهت تحکیم قدرت و سلطه بر قوه مقننه به ‌ویژه بعد از مجلس مؤسسان به دخالت در امر انتخابات نمایندگان پرداخت و عملاً از مجلس ششم تا سیزدهم این دخالت به‌ طور کامل انجام گرفت. در حقیقت #رضاشاه تصمیم قطعی گرفته بود که یک نفر از اشخاصی که مطیع او نباشد انتخاب نشود! از دوره هفتم به بعد، حتی یک نفر از شخصیت‌های مخالف به ‌عنوان نماینده مجلس شورای ملی، به خانه ملت وارد نشد و هر آن که در آن‌جا بود، نماینده شاه بود نه نماینده ملت! با این همه در تمام دوران سلطنت رضاشاه مجلس شورای ملی وجود و فعالیت داشت تا خارجیان قبول کنند که رضاشاه با کمک قانون و با احترام به #آزادی در ایران سلطنت می‌کند! صادق مستشارالدوله که وحید بهمن نیز اسم او را می‌برد، نماینده «انتصابی» شاه در مجلس بود! نماینده انتخابی مردم نبود! او جزو کسانی بود که اتفاقا در مقابل مشروطه‌ی مشروعه ایستاده بود و هیچ‌ ارتباطی به مشروطه‌ی مردمی و مشروعه نداشت! و جریان مشروطه‌ی انگلیسی را تقویت می‌کرد و در جریان فرمان مشروطیت، مانع ثبت کلمه «مشروعه» در دستخط مظفرالدین شاه شد. مردم #آذربایجان، هیچگاه به پهلوی و نسل‌های بعدی او اعتماد نکردند...! ——————————————— ‌ گفتمان حکمت؛ تلاشی در مسیرِ دستیابی به “گفتمان تراز” به ما بپیوندید👇 🆔 Eitaa: @gofteman_hekmat