می وزد عطر کلامت از سراپای کلاس
واژه واژه می چکد از هر کلام من سپاس
با طراوت گشته گلزار کلاس از روی تو
یک جهان مدهوش نام و صحبت نیکوی تو
بیستون جهل را با تیشه فرهادی ات
می شکافی و فدای آن دل دریایی ات
در میان دشت دل، مجنون لیلای توام
دم به دم مدیون انفاس مسیحای توام
کرده ای هجی به لبهایم، الفبای سخن
با کلام دلنشینت، روح بخشیدی به من
آب، صافی و زلالی را ز نامت می گرفت
هر اقاقی، عطر خود را از کلامت می گرفت
می تراود یاد تو بر صفحه لوح و قلم
پا به پایم آمدی، دادی نشانم پیچ و خم
مثنوی های دو چشمت، رازها همراه داشت
شور شیرین نگاهت، مهر در دل می نگاشت
خاطرم مانده که با دستان پر مهر و لطیف
می کشیدی بر سرم وقتی که من بودم ضعیف
درسهای آب،بابایت به یادم مانده است
روی تخته، خط زیبایت برایم زنده است
مشق کردم، عشق را در محضرت زیبا سخن
تو چشاندی طعم شیرین محبت را به من
یاد تخته یاد گچ ها و کلامت ماندگار
هر کجا هستی و باشی آسمانت بی غبار
می ستایم نام و یادت را به هر جا و مکان
میزنم بوسه به دست پر توانت مهربان
#ک_قالینی_نژاد_افروز
#عضوکانال
#روزمعلم
@golchine_sher