خوش آمدی به وطن ای شهید ِ غربت شام
به قدّ و قامتت ای سرو ِ استوار سلام
خوش آمدی به تن غرق ِ خون ِ خویش و خوشا
رکوع و سجده‌ی تو بعد از آن قعود و قیام
به قصد ِ مقصد ِ خونبار ِ جبهه‌های جهاد
کدام جاده تو را هم کشید و برد کدام
نشسته در بر ِبانوی مهربان و صبور
به دست پاک تو دادند خشتِ آن در و بام
اگر به صورت ماه تو می‌زند لبخند
چه خانمی‌ست که لبخند می‌زند به غلام
خوشا حضور تو در سنگر ِ نیایش و نور
خوشا عبور تو از سردر ِ خرابه‌ی شام
بنوش و پاک بنوش از شراب چشمه‌ی سرخ
خوشا شراب طهورای آن سبوی مدام
خوش آمدی به همین واژه‌های بی‌آغاز
به سطر آخر این شعر و والسلام و تمام
#مهتا_صانعی#عضوکانال#مکتب_شهادت#شهید_سید_رضی_موسوی@golchine_sher
