سردشت تنم پر از کلمه های تاول زده
و حلبچه دهانم
آغشته به حرف هایی مسموم
شعرم جهانی ست شیمیایی!
رویاها هم
روی اعصاب شاعرانه ام راه می روند،
دیگر زیبا نیست
معشوقه ای که بوسه های شومِ مرگ را بر گونه دارد
و در عکس عروسی اش مومیایی شده
ارغوانی لب هایش
با رغبت شیرین ترانه های نِزار
در چشمان همیشه داغدار خاورمیانه
تکه تکه بایگانی شده...
#لیلا_ادبی#عضوکانال@golchine_sher
با نگاه تو
صبح در چشمانم
قدم می زند،
پنجره سلام می کند
کوچه شاعر می شود
و جهانی انگشت به دهان
می اندیشد
به فلسفه "دوست داشتنت"
#لیلا_ادبی#عضوکانال@golchine_sher
گوش می کنم به صدای شمعدانی ها ،
نسیم با مهربانی
از لای پنجره های فلزی عبور می کند
کلمه های سبز
سُر می خورند روی دفترم
پلک دستانم می پرد
نبضم پیوند می خورد با سبزه ها
سطر به سطر بالا می روم
روی نگاه آبی آسمان
چشم در چشم شاه توت ها
می دوم در لبخندی سرخ ،،
باد می لرزاند
رنگ نگاهم را
شاخه شاخه از سایه ها بالا می روم
این ها شعر نیست ؟؟
ولی من به قلبم
به لذتم
هیچ انتقادی نمی کنم ...
#لیلا_ادبی#عضوکانال@golchine_sher
با نگاهِ تو
صبح درچشمانم قدم می زند
پنجره سلام می کند
کوچه شاعر می شود
و جهانی انگشت به دهان مى اندیشد
به فلسفه ىِ دوست داشتنت...
#لیلا_ادبی@golchine_sher
