دنیای پولدارا کلا فرق داره...🙄

بفرست برا رفیق بدخوابت

عسل به تنهایی ممنوع

آبشار زیبای دارنو، نوشهر، مازندران مجموعه هفت آبشار دارنو (این فیلم مربوط به آبشار دوم و سوم هست)، مسیر دسترسی به آبشار سوم سخت و آبشارهای چهارم تا هفتم سخت‌تر هست.

قسمتی از آزمون رانندگی در چین اینجوری برگزار میشه مهارت‌های متعدد تست میشه و چند کارشناس نمره میدن

۱۲۰ سال پیش در چنین روزی (۱۷ دسامبر ۱۹۰۳) اولین پرواز انسان توسط اُرویل و ویلبر رایت انجام شد. هرچند برادران رایت اولین کسانی نبودند که ماشین‌های پرنده را آزمایش کردند، اما آن‌ها اولین کسانی بودند که موفق به ساخت یک هواپیمای قابل کنترل و پایدار شدند که بتواند با قدرت خود بلند شود، پرواز کند و فرود بیاید.

: ویدیویی از ازدواج پیرترین عروس و داماد اصفهانی که پس از 73 سال به هم رسیده بودند، در فضای مجازی منتشر شده است.

درون مجسمه ابوالهول چه خبر است؟ برخی کارشناسان معتقدند کتابخانه‌ای اسرار آمیز درون آن نهفته است!

چرا داستان می‌خوانیم؟ انسان در داستان زندگی می‌کند مانند ماهی که در آب. داستان‌ها به جهان انسان‌ها شکل داده‌اند: هویت هر انسان یک داستان است، سکونت گاه او تاریخی در قالب روایت دارد و فرهنگش مجموعه‌ای از روایت‌هاست. انسان از طريق داستان با جهان زمان‌مندش مواجه می‌شود و زندگی‌اش چیزی نیست جز داستانی که قسمت بزرگی از آن را خودش روایت می‌کند. در نتیجه: ۱- هر داستانی از تکنیک‌ها ساخته می‌شود و یادگیری هر تکنیک تازه برابر است با به دست آوردن توانایی برای روایت داستانی تازه و توان روایت داستان تازه برابر است با یک زندگی تازه. یک انسان هر چه بهتر داستان بگوید و ذهن داستان پردازتری داشته باشد می‌تواند زندگی گسترده‌تر و عمیق‌تری بسازد و بالقوگی‌های بیشتری را در زندگی‌اش بالفعل کند. ۲- داستان‌ها بستر امکان تجربه‌اند. خواننده زمانی که باورش را تعلیق می‌کند و در داستان غرق می‌شود، رویدادها و ارتباطات درون داستان را بهتر و عمیق تر تجربه می‌کند. این خصیصه‌ی داستان موقعیتی را فراهم می‌آورد که در آن، خواننده با رویدادهایی مواجه می‌شود که تجربه‌شان در جهان واقعی پرهزینه، خطرناک یا غیرممکن است. از این نظر، داستان مانند یک «شبیه ساز» عمل می‌کند که تجربه‌ی موقعیت‌های خطرناک در آن عملی و کم هزینه است. انسان‌ها از طریق داستان‌ها می‌توانند تجربه‌ی موقعیت‌های خطرناک، پیچیده یا شگفت را به دیگران آموزش دهند و نسل‌های بعد را برای مواجهه با خطرات زندگی آماده کنند. ٣- نحوه‌ی ارائه‌ی ایده‌ها و اندیشه‌ها در داستان‌ها با متون علمی و فلسفی متفاوت است. داستان‌ها بی‌مسئولیت، آزاد و چندصدایی‌اند. خواننده مجبور نیست هیچ ایده‌ی مشخصی را بپذیرد یا باور کند. هیچ حقیقت یکه و یگانه‌ای وجود ندارد و داستان، آزمایشگاهی است که در آن، خواننده می‌تواند تفکرات و ایده‌های مختلف را در کنار هم بیازماید و محک بزند. داستان‌ها ابزار بسیار مهمی برای آموزش دموکراسی و چندصدایی در یک جامعه‌اند. ۴- جهان داستان می‌تواند به جهان خواننده اضافه شود و جهان او را گسترده‌تر کند. هر داستان تازه، یک یا چند زندگی تازه در جهانی است که احتمالا مختصات و مشخصات آن با جهان خواننده متفاوت است. در نتیجه هر داستان تازه نویدبخش امکانات تازه ای برای زندگی خواننده است. انسان‌ها از طريق داستان‌های تازه جهان خود را گسترده‌تر می‌کنند و به زندگی‌شان وسعت می‌بخشند. هر مشخصه‌ی تازه‌ای در جهان یک داستان (هر چقدر هم که غیرواقعی) می‌تواند یک امکان تازه در جهان خواننده باشد. #کتابخانه بابل

• هیچوقت فکر نمی‌کردم یه کتاب بتونه انقد قشنگ و احساسی باشه تا وقتی که دزیره رو خوندم. • هیچوقت فکر نمی‌کردم یه کتاب بتونه زندگیمو تغییر بده تا وقتی که کتابخانهٔ نیمه‌شب رو خوندم. • هیچوقت فکر نمی‌کردم یه کتاب فانتزی بتونه انقد جذاب و خفن باشه تا وقتی که نارنینا رو خوندم. • هیچوقت فکر نمی‌کردم یه کتاب بتونه تا این حد روی زندگیم تأثیر بذاره تا اینکه مغازه جادویی رو خوندم. • هیچوقت فکر نمی‌کردم یه کتاب بتونه انقد منحصر به فرد و جالب باشه تا اینکه ۱۹۸۴ رو خوندم.

ایستگاه اتوبوس با کتابخانه و کتاب 🧩