ای که همه نگاه من، خورده گره به روی تو 🕊 تا نرود نفس ز تن، پا نکشم زکوی تو #داداشم_التماس_دعا❤️ #صبحتون_شهدایی http://eitaa.com/golestanekhaterat

داستان زیبای دو رفیق، دو شهید #شهید_سیدمحمد_رجبی و دوستش🌷 🍃🌹🍃🌹 http://eitaa.com/golestanekhaterat ⬇️⬇️

⬆️⬆️ #خاطرات_شهدا 🌷 دو رفیق  دو شهید.... 🔹همه جا #معروف شده بودن به باهم بودن تو #جبهه حتی اگه از هم جداشونم میکردن آخرش ناخواسته و #تصادفی دوباره برمیگشتن پیشه هم 🔸خبر #شهادت علیو که اوردن، مادرِ محمد هم دو دستی تو سرش میزد و میگفت: بچم 🔹 اول همه فکر میکردن علی رو هم مثله بچش میدونه به خاطر همین داره اینجوری گریه میکنه 🔸بهش گفتن مادر تو الان باید قوی باشی، تو هنوز زانوهات محکمه تو باید ننه علی رو دل داری بدی همونجوری که های های #اشک میریخت گفت: زانوهای محکمم کجا بود؟ اگه علی شهید شده مطمئنم محمد منم #شهید شده اونا محاله از هم جدا بشن 🔹عهد بستن آخه مادر... عهد بستن که بدون هم پیشه #سیدالشهدا نرن.... 🔸مامور سپاهی که خبر اورده بود کنار دیوار مونده بود و به اسمی که روی پاکت بعدی #نوشته شده بود خیره مونده بود.... #شهیدسید_محمدرجبی🌷 شادی روحشان #صلوات 🍃🌹🍃🌹 http://eitaa.com/golestanekhaterat

🌷🌷 بہ مرگِ داخل بستــر نمی‌شود دل بست خداکند که شهـادت به داد ما برسد ... 😔✋ ✨ اللهم الرزقنا توفیق شهادت فی سبیلک ✨ #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

از شهدا جاموندم مادر برام دعا کن #یازهرا_س #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

حســابـ هــر روز را جـدا نگه‌دار امــــروز فقط #امــــروز اسـتـ😊 و ربطے به دیـــروز و فــردا ندارد غـــمـ گذشته را نخــــور و شـور آیندهـ را همـ نداشته باش هــــر روـــز را👇 از صبـ🌤ـح تا شــ🌙ـبـ براے همانـ روز زندگـ🌸ـے ڪنید ❣در لحظه زندگی کنید... #سلام_روزتون_بخیر🌷 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

📚#ایه_های_جنون قسمت 297 همانطور ڪہ بہ سمت آسانسور مے روم موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم و سوار آسانسور میشوم. وارد لیست مخاطبینم میشوم و نام "mr sajedi" را جستجو میڪنم. هم زمان با توقف آسانسور شمارہ اش روے صفحہ نقش مے بندد،از ساختمان خارج میشوم و با روزبہ تماس مے گیرم! بعد از چند بوق جواب میدهد:بعلہ؟! سرفہ اے میڪنم و مے گویم:سلام! متعجب مے گوید:سلام! خانم نیازے شمایید؟! همانطور ڪہ بہ سمت خیابان راہ مے افتم مے گویم:بعلہ! تماس گرفتم ببینم میشہ دو روز مرخصے بگیرم؟! دو روز دیگہ ڪنڪور دارم! بعد از ڪمے مڪث مے گوید:از فردا؟! _بعلہ! _باشہ! موفق باشید! لبخند میزنم:ممنونم! ڪارے با من ندارید؟! جدے مے گوید:نہ! خدانگهدار! _خدانگهدار! تماس را قطع میڪنم و یڪ ماشین دربست مے گیرم،میخواهم امسال نتیجہ اے ڪہ همیشہ آرزویم بود را بگیرم! تمام تلاشم را ڪردہ ام براے حقوقِ دانشگاہ تهران! 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 در آینہ ے آسانسور خودم را نگاہ و روسرے نیلے رنگم را مرتب میڪنم! بعد از مدت ها این بهترین روز شنبہ ایست ڪہ شروعش ڪردہ ام! ڪنڪور را بهتر از آنچہ ڪہ فڪر مے ڪردم دادم و بہ رتبہ اے خوب امیدوارم! آسانسور متوقف میشود،خندان بہ سمت دفتر راہ مے افتم،حامد را میبینم ڪہ مشغول طے ڪشیدن سرامیڪ هاست‌. پر انرژے مے گویم:سلام حامد خان! خستہ نباشید! سرش را بلند میڪند و جوابم را میدهد،میخواهم بہ سمت میزم بروم ڪہ مے گوید:دو سہ روز نبودید خانم نیازے! ڪسالت داشتید؟! لبخند پر رنگ و با جانے میزنم:ڪنڪور داشتم! روے صندلے ام مے نشینم و با خندہ ادامہ میدهم:نمیدونم ڪسالت حساب میشہ یا نہ؟! ڪیفم را روے میز میگذارم،ڪامپیوتر را روشن میڪنم و مشغول بررسے دفتر ڪارهاے روزانہ ام مے شوم. چند دقیقہ بعد صداے قدم هاے روزبہ مے پیچد،میتوانم بگویم بعد از این دہ ماہ صداے قدم برداشتن هایش برایم قابل تشخیص شدہ! سرم را بلند میڪنم،همانطور ڪہ در تبلتش چیزهایے یادداشت میڪند بہ سمت اتاقش قدم برمیدارد. از روے صندلے بلند میشوم و محڪم مے گویم:سلام! صبح بہ خیر! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ سمت من مے ڪشاند:سلام! ممنونم صبح شمام بہ خیر! چشمانش را ریز میڪند و ابروهایش را بالا میدهد:مثل اینڪہ ڪنڪور خوب بودہ! لبخند میزنم:بعلہ! سرش را تڪان میدهد:ولے بہ هر حال بابت اون دو روز مرخصے از حقوقتون ڪسر میشہ! محڪم میگویم:ایرادے ندارہ! لبخند ڪم رنگے میزند و وارد اتاقش میشود،دوبارہ روے صندلے ام مے نشینم و با ذوق و انرژے مشغول ڪارم میشوم. صداے زنگ تلفن بلند میشود سریع جواب میدهم:بعلہ؟! صداے روزبہ مے پیچد:لطفا بہ آقا حامد بگید برام یہ صبحانہ ے مختصر بیارہ! _چشم! میخواهم گوشے تلفن را بگذارم ڪہ مے گوید:خودتونم پروندہ هاے مربوط بہ پروژہ ے ققنوس رو برام بیارید! لب میزنم:باشہ! گوشے تلفن را میگذارم و رو بہ حامد مے گویم:آقا حامد! مهندس گفتن براشون یہ صبحانہ ے مختصر ببرید! حامد باشہ اے مے گوید و سریع بہ سمت آبدارخانہ مے رود،از روے صندلے بلند میشوم و در قفسہ اے ڪہ نزدیڪ میز است دنبال پروندہ ے مورد نظر روزبہ مے گردم. دو سہ دقیقہ بعد پیدایش میڪنم و راهے اتاق روزبہ میشوم،چند تقہ بہ در میزنم ڪہ اجازہ ے ورود میدهد:بفرمایید! وارد اتاق میشوم و بہ سمت روزبہ مے روم،پشت میزش نشستہ و هندزفرے در گوش هایش گذاشتہ. دستے بہ صورتش مے ڪشد و مے گوید:پروندہ رو پیدا ڪردید؟! پوشہ را روے میز میگذارم و میگویم:بفرمایید! صاف مے نشیند و پوشہ را برمیدارد،همانطور ڪہ نگاهش بہ نوشتہ هاے داخل پوشہ است مے گوید:الان مهندس صمدے شرڪتہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:فڪر نڪنم! خودتون گفتہ بودید از این هفتہ برن سر پروژہ ے نگین! سرش را تڪان میدهد:درستہ! ڪسے در میزند،روزبہ بدون اینڪہ نگاهش را از پروندہ بگیرد مے گوید:بفرمایید! در باز میشود و حامد سینے بہ دست وارد اتاق میشود،سینے را روے میز میگذارد و سریع مے رود‌. محتویات داخل سینے یڪ لیوان چاے و چند تڪہ نان سنگڪ و تڪہ اے پنیر و ڪرہ و چند دانہ گردوست! روزبہ نگاهے بہ سینے مے اندازد و پروندہ را مے بندد،همانطور ڪہ تڪہ اے نان سنگڪ برمیدارد مے گوید:با مهندس صمدے تماس بگیرید و بگید تو اولین فرصت بیاد شرڪت! سرم را تڪان میدهم:چشم! ڪمے پنیر روے نان مے ڪشد و مے گوید:جلسہ ها چطور پیش میرہ؟! گنگ نگاهش میڪنم،لقمہ را داخل دهانش مے گذارد:جلسہ هایے ڪہ پیش مادرم میرید! آهانے میگویم و ادامہ میدهم:خوبہ! چیزے گفتن؟! مے خندد:نہ! مطمئن باشید فوق العادہ رازدار و امین هستن،چیزے بہ من نگفتن و نمیگن! نفس آسودہ اے میڪشم و مے گویم:با اجازہ! سریع مے گوید:راستے! #ادامه دارد..... ✍نویسنده:لیلے سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

📚#ایه_های_جنون قسمت 298 بہ سمتش بر مے گردم،بہ صورتم خیرہ میشود:خانم عزتے،منشے اصلے شرڪت! باهام تماس گرفتہ بودن،شمارہ شونو میدم باهاشون تماس بگیرید بگید تا آخر هفتہ بیان شرڪت باهاشون صحبت ڪنم! سرم را تڪان میدهم:چشم! میخوان برگردن؟ مشغول گرفتن لقمہ اے دیگر میشود:شاید! لبخند میزنم:اگہ میخوان برگردن من مشڪلے ندارم دو سہ ماہ زودتر از موعد قرارداد،فسخ ڪنم و برم! سرش را بلند میڪند و بہ چشمانم زل میزند:قرارداد ما تا اول مهرہ! فسخ زودتر از موعود نداریم! شانہ اے بالا مے اندازم:باشہ! فقط چون گفتید ممڪنہ خانم عزتے برگردن گفتم شاید بہ پولش احتیاج دارن و دو سہ ما بخاطرہ من معطل نشن! نگاهش را از چشمانم مے گیرد:اینڪہ وجود ڪے توے اینجا لازم هست رو من تعیین میڪنم! میتونید بہ ڪارتون برسید! ابروهایم را بالا میدهم و چپ چپ نگاهش میڪنم،قبل از اینڪہ سربلند ڪند از اتاق خارج میشوم و پشت میزم مے نشینم‌. بے تفاوت مشغول ڪارهایم میشوم،نمیتواند شادیِ ڪوچڪِ امروزم را با بد عنقے هایش خراب ڪند... در یادداشت هاے موبایلم مے نویسم: "سہ شنبہ باید برے مطب دڪتر ساجدے! هر روز شرڪت ساجدے،یہ روزم مطب ساجدے! اینجا ساجدے اونجا ساجدے همہ جا ساجدے! گیر افتادے بین ساجدیا" پایین یادداشت آیڪون خندہ میزنم و خودم هم ریز میخندم! حالِ دلم ڪمے خوب شدہ... ✍نویسنده:لیلے سلطانے ❣دنیاے ما اندازہ ے هم نیست... مَن خیلے وقتا ساڪتم،سَردَم وقتے ڪہ میرم تو خودم شاید... پاییزِ سال بعد برگردم...❣ http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

در سالگرد شهادتش، سری به خانواده‌اش زدیم مادرش می‌گفت: خودم را به خواب زده بودم ببینم چه می‌کند، دیدم برای اینکه با راه رفتنش بیدارم نکند، با دست دو طرف شلوارش را گرفته و آرام قدم برمی‌دارد تا پارچه شلوارش خِش خِش نکند. #روحانی_شهید_مدافع_حرم_سعید_بیاضی_زاده http://eitaa.com/golestanekhaterat

#آخرین عکس #آخرین پیام 😔💔 از #شهید #مدافع حرم سید مصطفی صدر زاده شادی روحش #صلوات❤️ #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

ڪاش میشد تا خدا پرواز ڪرد پای دل از بند دنیا باز ڪرد ڪاش میشد از تعلق شد رها بال زد همچون ڪبوتر در هوا #شهـید_عبدالڪریم_اصل_غوابش #سالروز_شهـادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

📚#آيه_هاي_جنون قسمت 299 نباتے برمیدارم و داخل فنجان چاے حل میڪنم،نگاهے بہ اطراف مے اندازم و چند جرعہ از چایم را مے نوشم! امروز سومین جلسہ ے دیدار من و دڪتر سمانہ ساجدیست،چند دقیقہ پیش ڪہ وارد اتاقش شدم موبایلش زنگ خورد و گفت باید جواب بدهد و از اتاق بیرون رفت! از روے صندلے بلند میشوم و چادرم را در مے آورم،همانطور ڪہ مرتب چادرم را تا میڪنم دوبارہ مے نشینم. سمانہ گفت باید فضاے اینجا را براے خودم راحت بدانم و با او احساس صمیمت ڪنم! چند لحظہ بعد در باز میشود،سرم را برمیگردانم سمانہ همانطور ڪہ وارد اتاق میشود مے گوید:واقعا عذر میخوام! دہ دقیقہ از وقتمونو گرفتم در عوضش امروز بیست دقیقہ بیشتر باهم صحبت میڪنیم! بہ احترامش از روے مبل بلند میشوم و مے گویم:خواهش میڪنم! همون دہ دقیقہ ڪافیہ! انگشت اشارہ اش را تڪان میدهد:نہ اصلا! باید موبایلمو میذاشتم روے سایلنت اما خب راجع بہ یڪے از بیمارام بود! پشت میزش مے نشیند و مے گوید:من در خدمتم! لبخندے میزنم و مے گویم:فڪر ڪنم ڪنڪورو خوب دادم! یعنے نسبت بہ سال قبل خیلے راضے ام نمیدونم شایدم دارم اشتباہ فڪر میڪنم! لبخند گرمے میزند:این خیلے خوبہ! حالا میگم دیگہ بہ نتیجہ ے ڪنڪورت فڪر نڪن تا نتیجہ ها بیاد! توے حال زندگے ڪن،نہ گذشتہ نہ آیندہ! براے ادامہ ے حرفاے جلسہ ے قبل آمادہ اے؟ سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ! _خب از نبودن هادے بگو! از احساساتے ڪہ داشتے! لبخندم را مے خورم:چیزے از یڪے دوماہ اول یادم نمیاد! خونسرد مے پرسد:چرا؟! _میگن شوڪہ بودم! چیز خاصے یادم نمیاد فقط یادمہ اصلا حالم خوب نبود! تا وقتے جنازہ ے هادے رو ببینم باور نمے ڪردم شهید شدہ باشہ! گاهے آدم دلش میخواد بہ خودش هے دروغ بگہ و باورش ڪنہ اما من واقعا باور داشتم هادے شهید نشدہ و حس میڪردن دیگران دارن بهم دروغ میگن یا اشتباہ میڪنن! هیچوقت بہ نبودنِ هادے فڪر نڪردہ بودم! _وقتے دیدیش باورت شد؟! سرم را تڪان میدهم:آرہ! _وقتے دیدیش چے ڪار ڪردے؟! بغض گلویم را مے فشارد:از تمام اون یڪے دو ماهے ڪہ چیز زیادے یادم نمیاد این صحنہ رو خوب یادمہ! لحظہ بہ لحظہ شو! اولش گیج و منگ بودم هنوزم باورم نمیشد!‌ دیدم یہ شے برجستہ ے سفید پوش تو تابوت دراز شدہ! صورتشو ڪہ باز ڪردن دیدم هادیہ! صورتش هنوز جلوے چشمامہ! صورتش ڪبود شدہ بود و زخمے بود،لباش خشڪِ خشڪ بود! آروم دراز ڪشیدہ بود انگار خوابیدہ باشہ! اونجا یہ لحظہ همہ ے اعتماد و اطمینانم بہ زندہ بودنش از بین رفت! دیگہ ڪنترل بدنم دست خودم نبود پاهام سست شد و افتادم زمین! هرطور بود خودمو بہ تابوتش رسوندم،دیگہ دلم میخواست بہ خودم دروغ بگم! ڪہ حالش خوبہ و دارہ نمایش بازے میڪنہ! الان چشماشو باز میڪنہ! مڪث میڪنم،سمانہ مے گوید:خب! بغضم مے ترڪد با صداے لرزان مے گویم:بہ صورتش دست زدم سردِ سرد بود! سرمو ڪہ روے قلبش گذاشتم ضربان نداشت! دیگہ نتونستم بہ خودم دروغ بگم! ضربان قلب نداشتنش ڪہ خواب و خیال و نقش بازے ڪردن نبود! گریہ ڪردم،زار زدم،گفتم نباید انقدر زود میرفت! اشڪ هایم آروے روے گونہ هایم سُر مے خورند،سمانہ جعبہ ے دستمال ڪاغذے را بہ سمتم مے گیرد:از اونجا بود ڪہ حالتاے روحیت تغییر ڪرد؟! دستمال ڪاغذے اے برمیدارم و مے گویم:شاید! بعد از دو ماہ از شهادتش بہ خودم اومدم و دیدم اون آیہ ے سابق نیستم! دیگہ نمیتونم اون آدم سابق باشم! _چرا؟! _انگار نبودنش قلب و روح منو با خودش برد! شاید قلب و روح منم با هادے خاڪ شد! _یہ سرے از علاقہ ها و روحیاتت رو براے زندگے از دست دادے درستہ؟ مثل همین قضیہ ے ڪنڪور! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم! _الان دقیقا چہ احساسے دارے؟ چے دیگہ نمیتونہ مثل سابق بشہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:انگار دیگہ هیچ چیز و هیچ ڪس و هیچ ڪارے رو دوست ندارم! فقط براے بقا زندگے میڪنم! _احساساتت بہ هادے چے؟! لبخند خجولے میزنم:هنوز دوستش دارم و برام عزیزہ اما بیشتر محبتش رو تو قلبم نگہ داشتم تا بخوام... حرفم را ادامہ نمیدهم،سمانہ مے پرسد:تا بخواے چے؟! سرم را پایین مے اندازم:تا بخوام غم نبودن و عشقشو نگہ دارم! _سر مزارش میرے؟ _گاهے! یعنے خودش دوست ندارہ تا وقتے ڪامل ازش دل بریدم بهش سر بزنم! _خودش؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و چیزے نمے گویم! _ولے من میخوام خیلے عادے هر پنجشنبہ بهش سر بزنے!‌ نمیخوام از هادے دورے ڪنے میخوام با نبودنش ڪنار بیاے! بدون حرف نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:جز ڪار توے شرڪت فعالیت دیگہ اے ندارے؟ ڪلاس خاصے نمیرے یا هنرے رو تو خونہ دنبال نمیڪنے؟ سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ! #ادامہ_دارد... http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷