🍈حنظلی که شیرین بود! 🍈 🔹قسمت اول 1⃣ در اطراف روستای ما بیابانی خشک و بی آب و علف بود .🏜 هر وقت کاروانی به روستای ما نزدیک می‌شد ما بچه های🚶‍♂🚶‍♂ آبادی زودتر به استقبال آن‌ها می‌رفتیم تا خبر نزدیک شدنشان به روستا را به آن‌ها بگوییم🗣 و در عوض از کاروانیان مژدگانی بگیریم.🎁 💭 یک روز خبردار شدم کاروانی بزرگ به اطرف روستای ما می آید. با دوستانم از روستا خارج شدیم.🚶‍♂🚶‍♂ ⏰ چند ساعتی راه رفتیم؛ طوری که دیگر آبادی دیده نمی‌شد؛ 👀 ولی هیچ خبری از کاروان نبود. 🤷‍♂ دوستانم یکی یکی از شدت خستگی و تشنگی بر زمین می‌افتادند💥 و من آن ‌ها را سرزنش می کردم.😠 تا اینکه فقط من و احمد ماندیم و همچنان میرفتیم. 🚶‍♂🚶‍♂ پس از مدتی احمد گفت: 《این کاروانی که میگفتی، کجاست؟》☹️⁉️🤔 ─━━━⊱☆.۰🦋۰.☆⊰━━━─ 🖋داستان حنظلی که شیرین بود 📒منبع : النجم الثاقب، میرزا حسین نوری ، ناشر مسجد مقدس جمکران ، قم ، چاپ ۱ ، صفحه ۵۰۷ 📚برگرفته از مجموعه کتابهای نیکان #داستان_حنظلی_که_شیرین_بود #قسمت_اول #تشرف #امام_زمان #داستان_مهدوی 🌱اللهم عجل لولیک الفرج 🌱 🎈°•. 🍈 .•°😋😋°•. 🍈 .•° 🎈 واتساپ https://chat.whatsapp.com/EOG6v4ZT33g5cNMtpl4NqY 🎈°•. 🍈 .•°😋😋°•. 🍈 .•° 🎈 سروش https://splus.ir/golhayeentezar 🎈°•. 🍈 .•°😋😋°•. 🍈 .•° 🎈 ایتا https://eitaa.com/golhayeentezar 🎈°•. 🍈 .•°😋😋°•. 🍈 .•° 🎈 تلگرام https://t.me/golhayeentezar